Ένας υπέροχος κόσμος......

Οι απόψεις του Σόρος για την «ευρωπαϊκή» αντιμετώπιση του προσφυγικού ζητήματος παρουσιάστηκαν εκτενώς πέρυσι, με την έναρξη της προσφυγικής κρίσης, σε δική του ιστοσελίδα (1) και κατόπιν δημοσιεύθηκαν στη γερμανική συντηρητική εφημερίδα die Welt (2). Σύμφωνα με ορισμένες από αυτές, η Ευρώπη θα έπρεπε να δέχεται «ετησίως μέχρι και ένα εκατομμύριο πρόσφυγες» (εκ των πραγμάτων, ως επί το πλείστον νεαρούς μουσουλμάνους), όμως αυτό που για τον Σόρος αποτελεί conditio sine qua non για την επιτυχία του όλου προσφυγικού εγχειρήματός του είναι «οι πρόσφυγες να πηγαίνουν εκεί που οι ίδιοι επιθυμούν και εκεί όπου είναι ευπρόσδεκτοι». Σε κάθε πρόσφυγα θα χορηγείται από τις χώρες υποδοχής μεταναστών το ποσό των 15 χιλιάδων ευρώ (επιπλέον κοινωνικές παροχές (3)), ενώ οι χώρες που συνορεύουν με εστίες πολέμων και δέχονται πρόσφυγες θα επιδοτούνται με ένα πόσο της τάξης των 8-10 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως, χωρίς να αποσαφηνίζει συγκεκριμένα την πηγή χρηματοδότησης του «οράματός» του. 

Ο Σόρος με τον Μετανάστευση, εσωτερικές υποθέσεις και ιθαγένεια Δημήτρη Αβραμόπουλο!

Η απονομή ασύλου θα γίνεται ενιαία για όλη την Ευρώπη και θα υπάρχει ευρωπαϊκός έλεγχος των συνόρων. Η νομική διαφοροποίηση μεταξύ πρόσφυγα, οικονομικού μετανάστη κ.λπ. θα καταργηθεί, όπως και η δυνατότητα των κρατών να προστατεύουν μόνα τους τα σύνορά τους. Προκειμένου δε να μην υπάρχει «πανικός» στο «ταξίδι (sic) των μεταναστών» («migration journey») θα καθιερωθούν τα λεγόμενα «safe channels», ανάλογα με τις ανθρωπιστικές διόδους σε περιοχές πολεμικών συγκρούσεων.
 
Σημαντικό μέρος των παραπάνω θέσεων είναι ήδη πραγματικότητα ή δρομολογούνται, όπως δείχνουν τα γεγονότα, τουλάχιστον από το περσινό καλοκαίρι (4). Ενδεικτικό παράδειγμα είναι το ευρωτουρκικό σχέδιο Μέρκελ-Ερντογάν για την αντιμετώπιση της «προσφυγικής κρίσης», που είναι δημιούργημα της δεξαμενής σκέψης European Stabillity Initiative (ESI) (5). Μιας πρωτοβουλίας που χορηγός της είναι ο Σόρος και διευθυντής της ο Γκέραλντ Κνάους, σύμβουλος της Γερμανίδας καγκελαρίου σε προσφυγικά θέματα.

Ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Ποροσένκο βραβεύοντας τον Σόρος για την συνεισφορά του στο να διαλυθεί η Ουκρανία!

Το δίκτυο ΜΚΟ που επηρεάζει ο Σόρος

Tο γιγαντιαίο σύστημα της «διαπλοκής», όπου η παρουσία του OSF και διαφόρων άλλων πανίσχυρων ιδρυμάτων της παγκόσμιας οικονομικής ελίτ είναι αδιαμφισβήτητο, γεγονός που εντοπίζεται σχετικά εύκολα στο διαδίκτυο (6). Όσο και αν γίνονται προσπάθειες απόκρυψής τους, αμέσως γίνονται αντιληπτά:
 

α) η ευκαιρία ανάμειξής τους στη «μεγάλη πολιτική»,
β) οι δυνατότητες «αγοράς επιρροής» και εξωθεσμικής παρέμβασης στο διεθνές πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό γίγνεσθαι,
γ) οι δυνατότητες επιρροής της κοινής γνώμης.
 

\Γι’ αυτό και στους αποδεκτές των επιχορηγήσεων του πολυπράγμονα Σόρος, μέσω της OSF, περιλαμβάνονται και ισχυρές πολιτικές προσωπικότητες, όπως ο Ομπάμα και η Κλίντον, πασίγνωστες αμερικανικές ΜΚΟ, όπως η Center for American Progress, το διαδικτυακό κίνημα ακτιβιστών Avaaz (7) (γνωστό από την Αραβική Άνοιξη, τον ουκρανικό και τον συριακό εμφύλιο) η Move On (8), αλλά και άλλες οργανώσεις, π.χ. αυτές που υποστηρίζουν τη νομιμοποίηση της μαριχουάνας στις ΗΠΑ ή αυτές που προσπάθησαν να εμποδίσουν την ανάδειξη του Μπους του νεότερου στην αμερικανική προεδρία. Χρήματα του Σόρος κατέληξαν και σε φιλομεταναστευτικές ομάδες όπως η British Future, που ανάλαβε τον αγώνα κατά του UKIP του ευροσκεπτικιστή Φάρατζ, αλλά και σε χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας και στις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες, κατά τη διάρκεια των «πολύχρωμων επαναστάσεων» σε Σερβία, Γεωργία και Ουκρανία (9). Μάλιστα, ο πρόεδρος Ποροσένκο της Ουκρανίας απένειμε πρόσφατα στο Σόρος το Μετάλλιο της Ελευθερίας για την αντιρωσική συνεισφορά του (10), έχοντας ως πρώτο διδάξαντα τον Φράνκο Τούτσμαν της Κροατίας, ο οποίος το 1996 ευχαρίστησε δημοσίως τον Σόρος για τη βοήθεια που προσέφερε στη χώρα του στον πόλεμο κατά της Σερβίας.

Συνολικά, εκτιμάται ότι από το 1979 το δίκτυο των ιδρυμάτων του Σόρος διέθεσε πάνω από 5 δισεκατομμύρια ευρώ σε μια πληθώρα ποικίλων οργανώσεων με εντελώς διαφορετικές δραστηριότητες, που έχουν όμως τους ίδιους στόχους με τον «μεγάλο κερδοσκόπο» (11). Στους έξι σημαντικότερους, ανάμεσα στους συνολικά 150 αποδέκτες δωρεών του OSF για τα έτη 2005-2009, περιλαμβάνονταν οι οργανώσεις (12): Media Development Loan Fund, Inc (15,69 εκατ. δολάρια), Drug Policy Alliance (12,5 εκατ. δολάρια), Tides Foundation (11,04 εκατ. δολάρια), American Civil Liberties Union Foun. Inc (10,98 εκατ. δολάρια), The Alliance for Climate Protection (10 εκατ. δολάρια), Trust for Civil Society in Central and Eastern Europe / CEE (13) (8,52 εκατ. δολάρια). Στις οργανώσεις που επιχορηγούνται απευθείας από το OSF (14), επειδή δραστηριοποιούνται στην κατάργηση των εθνικών συνόρων, την αποδόμηση των εθνικών μεταναστευτικών πολιτικών και είναι υπέρ των δικαιωμάτων και πλεονεκτημάτων των παράνομων μεταναστών, περιλαμβάνονται επίσης τα: National Immigration Forum, American Immigration Council, Immigrant Legal Resource Center, Casa de Maryland, National Immigration Law Center, Migration Policy Institute, Immigration Policy Center κ.ά.
 

Ευρωπαϊκός βραχίονας του OSF είναι, ήδη από το 2004, η οργάνωση Policy Association for the Open Society (PASOS) με έδρα την Πράγα, που δραστηριοποιείται υπέρ των ανοιχτών συνόρων και την κατάργηση της βίζας και στους χρηματοδότες της περιλαμβάνονται τρανταχτά ονόματα όπως: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, NATO, EACEA, OSF, UNDEF, NED κ.ά.

Το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα για την Ενσωμάτωση και τη Μετανάστευση

Σημαντικός παράγοντας στην προώθηση των απόψεων του Σόρος για το προσφυγικό-μεταναστευτικό αποτελούν τα δώδεκα συνεργαζόμενα, διεθνούς φήμης ιδρύματα, όπως OSF, Robert Bosch Stiftung, ΟΑΚ Foundation κ.ά., με συνολικό προϋπολογισμό περίπου 34 δισεκατομμύρια δολάρια. Τα ιδρύματα αυτά, που προέρχονται από τις ΗΠΑ, αλλά και από ευρωπαϊκές χώρες (Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Βέλγιο, Πορτογαλία και Ιταλία) συγκρότησαν, ήδη από το 2005, το European Programme for Integration and Emigration (EPIM) – «Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα για την Ενσωμάτωση και τη Μετανάστευση» στοχεύοντας στην:

α) εμβάθυνση των γνώσεων και της ενίσχυσης των ικανοτήτων του ΕΡΙΜ, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα αποτελεσματικό αντίβαρο στους κρατικούς θεσμούς (15),
β) αλλαγή της μεταναστευτικής πολιτικής των ευρωπαϊκών χωρών, με την άσκηση πολιτικής πίεσης στη βάση ηθικών προταγμάτων (βλ. Willkommenskultur στη Γερμανία),
γ) δημιουργία και άψογη λειτουργία δικτύων,
δ) χρηματοδότηση των ΜΚΟ, που αναλαμβάνουν ρόλο αφενός της υποστήριξης των μεταναστών και αφετέρου της άμεσης αντίδρασης, σε περίπτωση που ασκείται κριτική (16) (στο πολυπολιτισμικό φαινόμενο της εποχής, αλλά και στους πρωταγωνιστές του (π.χ. Σόρος), που επιδιώκουν να το επιβάλουν διεθνώς.
Σύμφωνα με τον Sheena McLoughlin, υπάλληλο του Σόρος, βασικός στόχος του EPIM είναι η χρηματοδότηση ΜΚΟ που αφενός θα υποστηρίζουν όσους αιτούνται άσυλο ή είναι οικονομικοί μετανάστες χωρίς έγγραφα και αφετέρου θα προωθούν την ενσωμάτωση, την κοινωνική ένταξη (πρόσβαση στη δημόσια υγεία και περίθαλψη, στη σχολική εκπαίδευση κ.λπ.) και την ισότιμη αντιμετώπιση των μεταναστών που αναζητούν προστασία. Στους στόχους των «μεγάλων χορηγών» του ΕΡΙΜ περιλαμβάνονται επίσης και θέματα όπως η άσκηση επιρροής στα νομοπαρασκευαστικά όργανα της Ε.Ε. υπέρ των μεταναστών, οι δημόσιες σχέσεις αλλά και «εξειδικευμένα προγράμματα», όπως advocacy και capacity building. Για όλα τα παραπάνω «φλέγοντα» προσφυγικά ζητήματα, που έθεσε δημόσια ο Σόρος, το Ίδρυμα Robert Bosch, που συμμετέχει στο ΕΡΙΜ, προχώρησε ήδη στην έκδοση μιας σειράς βιβλίων (17), όπου μεταξύ άλλων προπαγανδίζεται η ενεργός προώθηση του ισλάμ στη Γερμανία, ενώ στηρίζει οικονομικά μουσουλμανικές οργανώσεις, όπως η «Πρωτοβουλία Yallah! Νέοι μουσουλμάνοι», η «JUMA (Jung, muslimisch, aktiv)» κ.ά.
 
Περισσότερες από 450 οργανώσεις (18) από 45 χώρες (19), που εμπλέκονται άμεσα σε θέματα μετανάστευσης, συμμετέχουν στο πολύπλοκο δίκτυο EPIM, το οποίο όχι μόνο χρηματοδοτεί αυτές τις οργανώσεις αλλά και τις φιλοξενεί συχνά στην έδρα του, στις Βρυξέλλες, όπου γίνονται και τα σχετικά σεμινάρια (20), πάντα στο πνεύμα της νέας «μεταναστευτικής» πολιτικής των πολυπολιτισμικών «οραμάτων» του Σόρος. Τα σεμινάρια αυτά περιλαμβάνουν θέματα όπως η εφαρμογή του σύγχρονου λόμπι σε συγκεκριμένες χώρες, το high-level management, η αποτελεσματική διαχείριση αντιπαραθέσεων, ο καθορισμός προτεραιοτήτων σε δύσκολες καταστάσεις, η παρακολούθηση των ΜΜΕ κ.α. Χρηματοδότης τέτοιων «Workshops» είναι η EPIMs Joint Learning Initiatives (JLIs), που αναλαμβάνει και τη βελτίωση των υποδομών των ΜΚΟ, αλλά και τη μεταξύ τους επαφή. Επίσης, στο δίκτυο εμπλέκονται και φυσικά πρόσωπα με ειδικές γνώσεις (π.χ. δικηγόροι, δικαστές κ.α.) με στόχο την αποδόμηση της υφιστάμενης «αυστηρής» νομοθεσίας για τους μετανάστες και την υποστήριξη της παράνομης μετανάστευσης σε θέματα ασύλου.
Από την ίδρυσή του και μέχρι το 2011 το EPIM χρηματοδότησε με 3,6 εκατομμύρια ευρώ 24 ΜΚΟ για 31 δράσεις, ενώ από το 2013 έως το 2015 χρηματοδότησε άλλα 10 προγράμματα με 3,8 εκατομμύρια ευρώ (21). Επιπλέον, πραγματοποίησε 55 συνέδρια και δημοσίευσε 35 εκδόσεις της. 

Την περίοδο 2012-2015 επέλεξε δέκα προγράμματα για χρηματοδότηση, μεταξύ των οποίων και η European Council on Refugees and Exiles (ECRE), μέλος της οποίας είναι και ΜΚΟ με σημαντική επιρροή, όπως η γερμανική PRO ASYL (22). Στους αποδέκτες επιχορηγήσεων περιλαμβάνεται και η Διεθνής Αμνηστία, η οποία π.χ. το 2008 χρηματοδοτήθηκε με 750 χιλιάδες δολάρια από τον Σόρος και το 2015 με 1,15 εκατομμύρια δολάρια από το Ίδρυμα Φορντ (23). (Ο αναγνώστης που επιθυμεί να έχει μια πλήρη εικόνα για την άμεση και έμμεση χρηματοδότηση (24) δεκάδων ΜΚΟ από την OSF ενδείκνυται να επιχειρήσει μια περιήγηση στο διαδίκτυο (25)).
 
Τελευταία, οι δώδεκα εταίροι που βρίσκονται πίσω από το EPIM, επέλεξαν για χρηματοδότηση δέκα φιλομεταναστευτικές ΜΚΟ –ανάμεσα σε 197 υποψήφιες– προκειμένου να αναληφθούν για τα επόμενα τρία χρόνια πρωτοβουλίες λόμπι που, σύμφωνα με τη διακήρυξη, «θα υποστηρίζουν όσους αιτούνται άσυλο ή είναι οικονομικοί μετανάστες χωρίς έγγραφα, καθώς και για την ισότητα, την ενσωμάτωση και την κοινωνική ένταξη των μεταναστών που αναζητούν προστασία». Πρόκειται για ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται είτε πανευρωπαϊκά (Ευρωπαϊκό Δίκτυο Γυναικών Μεταναστριών, Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για τους πρόσφυγες και τους εξόριστους/ECRE (26), Πλατφόρμα Διεθνούς Συνεργασίας για τους μετανάστες χωρίς έγγραφα/ PICUM, Γιατροί του Κόσμου) είτε σε εθνικό επίπεδο (Vluchtelingenwerk Φλάνδρας, Ιρλανδικό Συμβούλιο Προσφύγων, Stowarzyszenie Interwencji Prawnej, Aire Centre, Consiglio Italiano per I Rifugiati).
 
Βεβαίως, τα δώδεκα ιδρύματα του ΕΡΙΜ συμμετέχουν, μαζί με πολλά άλλα ιδρύματα που δραστηριοποιούνται επίσης στο μεταναστευτικό, και σε άλλα δίκτυα, όπως για παράδειγμα το Δίκτυο των Ευρωπαϊκών Ιδρυμάτων (Network of European Foundations / NEF), που έχει έδρα τη Σερβία. Το φάσμα των δραστηριοτήτων του NEF είναι ευρύτατο: επιχορηγήσεις, υποτροφίες, διοργάνωση συνεδρίων, εκπαιδευτικά προγράμματα, φόρουμ διαλόγου, συγκρότηση ομάδων πίεσης-λόμπι και προγράμματα εκπαίδευσης-κατάρτισης «μελλοντικών ηγετών». Η συνήθης πρακτική του NEF στη χρηματοδότηση των φιλομεταναστευτικών ΜΚΟ δεν είναι η απευθείας δωρεά. Συνήθως, ακολουθείται ένα μοντέλο χρηματοδότησης οργανωμένο σε τρία επίπεδα, ώστε να μην αποκαλύπτεται εύκολα η πηγή της χρηματοδότησης και να γίνεται η απόκρυψη τυχόν ευθυνών ή και παρατυπιών.....

 
 http://ardin-rixi.gr/archives/199833