Συντονισμένο μπαράζ παρεμβάσεων για "να τα βρούμε εδώ και τώρα" με την Τουρκία, εκδηλώθηκε τις προηγούμενες ημέρες.
Πολιτικά πρόσωπα, ειδικοί επιστήμονες, διπλωμάτες και δημοσιογράφοι, σε σειρά εκδηλώσεων που διοργανώθηκαν από τα εμφανιζόμενα ως think tank, ΕΛΙΑΜΕΠ και "Δίκτυο" της Άννας Διαμαντοπούλου, έδωσαν τροφή για να αναπαράγεται και να συζητείται ευρέως, καθ' όλη την εβδομάδα, το θέμα της ενδεχόμενης προσφυγής στη Χάγη και τα ελληνοτουρκικά.
Κι' όλα αυτά, τη στιγμή που ο Ταγίπ Ερντογάν, επέμενε ότι οι θέσεις της Ελλάδας έχουν αρχίσει ήδη να μετατοπίζονται (!), ενώ ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, άφηνε να εννοηθεί ότι, σήμερα, Αθήνα και Άγκυρα βρίσκονται σε προχωρημένη φάση παρασκηνιακών διεργασιών.
Ουδείς, βεβαίως, εξεπλάγη από τον βομβαρδισμό της κοινής γνώμης. Εδώ και μήνες, εξάλλου, επαναλαμβάνεται κουραστικά το ίδιο μοτίβο, με προφανή στόχο να "ζυμωθεί" η ελληνική κοινή γνώμη με τις ιδέες του "λόμπυ της Χάγης". Στην αντίθετη περίπτωση, εκφοβίζουν τον ελληνικό λαό, προειδοποιώντας τον ότι ένας ελληνοτουρκικός πόλεμος είναι σχεδόν αναπόφευκτος.
Η αρχή έγινε με τον αναπληρωτή σύμβουλο ασφαλείας του πρωθυπουργού, και πρώην παράγοντα του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ), Θάνο Ντόκο, με τα γνωστά περί "συνεκμετάλλευσης". Θέση που συνεχίζει έως τώρα να επαναλαμβάνει δημόσια. Κάτι που προκάλεσε αντιδράσεις σε ΝΔ και αντιπολίτευση, με συνέπεια να δηλώσει ο ίδιος ότι η παραίτησή του είναι στη διάθεση του πρωθυπουργού. Ωστόσο, το μέγαρο Μαξίμου προτίμησε τη σιωπή. Συνεχίστηκε με την συγγενή του πρωθυπουργού, Ντόρα Μπακογιάννη, και τις τοποθετήσεις της υπέρ της Χάγης, καθώς και με αντίστοιχες απόψεις να εκφράζονται από στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ (βλέπε: Σημίτης, Ντόρα, Ντόκος, Βαλντέν και Μητσοτάκης, θέλουν πάση θυσία επίλυση των ελληνοτουρκικών). Τέλος, ο ίδιος ο πρωθυπουργός εμφανίστηκε σε συνεντεύξεις του να ρίχνει στο τραπέζι την ιδέα για προσφυγή στη Χάγη.
Είναι ηλίου φαεινότερον ότι τα προπαγανδιστικά επιτελεία χρησιμοποιούν και το μαστίγιο και το καρότο, προκειμένου να πείσουν την ελληνική κοινή γνώμη ότι η Χάγη είναι μονόδρομος. Κι' αυτό, παρ' ότι, έως τώρα, η Τουρκία είναι αυτή που βάζει τους όρους, και η Αθήνα σύρεται πίσω από τις εξελίξεις. Κοντολογίς, με τις πρώτες κιόλας πιέσεις, η Αθήνα, προτού καλά - καλά στριμωχτεί, έχει αρχίσει τις παραχωρήσεις. Γεγονότα που αυξάνουν τις υποψίες ότι, ήδη, Αθήνα και Άγκυρα έχουν ανταλλάξει μηνύματα μεταξύ τους.
Η μια διοργάνωση ήταν αυτή του "Δικτύου για την Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη", της γνωστής για τις "εκσυγχρονιστικές" -στο κλίμα Σημίτη- απόψεις της, Άννας Διαμαντοπούλου, η οποία τα τελευταία χρόνια ανέπτυξε θεαματικά στενές σχέσεις με τη Νέα Δημοκρατία.
Στην εκδήλωση με θέμα "Προϋποθέσεις για την ειρήνη και την σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο", πήραν μέρος οι πρέσβεις των ΗΠΑ, Τζέφρι Πάγιατ, του Ισραήλ, Γιόσι Αμράνι, της Τουρκίας, Μπουράκ Οζούγκεργκιν, και ο Κυριάκος Λουκάκης, γενικός διευθυντής Πολιτικών Υποθέσεων του υπουργείου Εξωτερικών, και άλλοτε πρέσβης στην Τουρκία.
Είναι απορίας άξιον, πάντως, με ποιο κριτήριο αποφασίστηκε η συμμετοχή στελέχους του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, όταν το σύνηθες για τα ελληνικά δεδομένα είναι να εμφανίζεται σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις κάποιο πρόσωπο της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου, προκειμένου να εκθέτει τις πολιτικές θέσεις της χώρας, και όχι κάποιος εν ενεργεία διπλωμάτης.
Ο Τούρκος πρέσβης, κινούμενος στις γνωστές θέσεις της Άγκυρας, τις οποίες αναπαρήγαγαν αξιωματούχοι της και τις τελευταίες ημέρες, είπε ότι "θέλουμε ξεκάθαρες θαλάσσιες ζώνες και αεροδιαδρόμους". Ουδεμία έκπληξη.
Ο κ.Πάγιατ, λαλίστατος όπως πάντα, με σειρά εμφανίσεών του τις τελευταίες ημέρες, σε στρατιωτικές ασκήσεις, συνέντευξη στην τηλεόραση και την παρουσία του στην εκδήλωση της κ.Διαμαντοπούλου, προσπαθούσε να διορθώσει τις προ εβδομάδων δηλώσεις του σχετικά με τον διαχωρισμό των μικρών και μεγάλων νησιών, των κατοικημένων και ακατοίκητων ελληνικών νησιών, κι' αν αυτά έχουν επήρεια ή όχι. Οι τελευταίες διορθώσεις του, πάντως, κρίνονται θετικές, υπέρ των ελληνικών θέσεων.
Παραβρέθηκε, επίσης, και ο πρώην υπουργός Ενέργειας επί κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, Γιάννης Μανιάτης. Ο τελευταίος, αν και δεν πήρε τον λόγο, καλό θα ήταν να μιλούσε κάποτε για το τι συνέπειες είχε στις ελληνο-λιβυκές σχέσεις η περίφημη "χάραξη" (ο θεός να την κάνει τέτοια) που έκανε, στη βάση της μέσης γραμμής, των θαλάσσιων συνόρων Ελλάδας - Λιβύης, και, εάν αυτό συνέβαλε στο να πέσει η έστω κυβέρνηση μαριονέτα της Τρίπολης στην αγκαλιά της Άγκυρας μια ώρα αρχύτερα. Εξάλλου, όσοι έχουν καλή γνώση της διπλωματικής πραγματικότητας γνωρίζουν ότι αυτή η "χάραξη" προκάλεσε μεγαλύτερα προβλήματα από όσα έλυσε. Παρά ταύτα, ο κ.Μανιάτης εξακολουθεί να περιφέρει το... ατσαλάκωτο προφίλ του δεξιά και αριστερά στα ΜΜΕ.
Στην εκδήλωση του δεύτερου "κλάμπ", αυτού του ΕΛΙΑΜΕΠ, με θέμα "Μας συμφέρει η Χάγη;", συμμετείχαν ο πρώην πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, η πρώην υπουργός Εξωτερικών, Ντόρα Μπακογιάννη, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών και νυν τομεάρχης Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργος Κατρούγκαλος, και ο καθηγητής και μέλος του επιστημονικού συμβουλίου του υπουργείου Εξωτερικών, Χρήστος Ροζάκης.
Το στίγμα, πάντως, έδωσε η Ντόρα Μπακογιάννη με την "περίφημη" ατάκα, έτσι όπως την ανήρτησε στο twitter του το ΕΛΙΑΜΕΠ: "Εγώ δεν νιώθω πως απειλούμαι από την Τουρκία. Δεν διακόπτεις το διάλογο σε καμία περίπτωση λέει η Ντόρα Μπακογιάννη. Μούτρα κάνεις στον άντρα σου δεν κάνεις στην εξωτερική πολιτική".
Τώρα, το να συγκρίνει κανείς τη συζυγική ζωή του με τα εθνικά θέματα και την εξωτερική πολιτική, μάλλον άτοπο είναι. Εκτός κι' αν θεωρεί κανείς την πολιτική... οικογενειακή του υπόθεση.
Άπαντες, εμμέσως πλην σαφώς, ετάχθησαν υπέρ της Χάγης. Αν εξαιρεθούν οι πιο τεχνοκρατικές τοποθετήσεις του υφυπουργού Εξωτερικών επί Κώστα Σημίτη, Χρήστου Ροζάκη, ο οποίος, πάντως, θεωρείται από τους πολύ καλούς γνώστες του διεθνούς Δικαίου, παρά το γεγονός ότι πολλοί έχουν εκφράσει τη διαφωνία τους μαζί του, οι υπόλοιποι εξέφρασαν καθαρά πολιτικές θέσεις, επιδιώκοντας να προβάλουν την εικόνα ενός ενιαίου, διακομματικού μετώπου ομοψυχίας (!).
Το εντυπωσιακό είναι ότι ο Γ. Κατρούγκαλος πήρε μέρος στην εκδήλωση ακόμα και από το... κρεβάτι του πόνου. Εκεί, όπου κειτόταν, εξαιτίας του πρόσφατου τραυματισμού του, όταν πήγε να παίξει μπάντμιντον σε εκδήλωση της πρεσβείας του Κατάρ. Αποδεικνύεται, τελικά, πολύ επικίνδυνο αυτό το σπόρ της εξωτερικής πολιτικής για κάποιους.
Άραγε, τόσο μεγάλη πρεμούρα είχε ο τομεάρχης Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ για να δείξει ότι και η Κουμουνδούρου τάσσεται στο πλευρό της Ντόρας Μπακογιάννη για τη Χάγη; Ο τραυματισμός του, εξάλλου, θα μπορούσε να του χρησιμεύσει ως ιδανική διπλωματική πρόφαση για να μην πάρει μέρος στην εκδήλωση. Πόσο μάλλον, όταν την επόμενη ημέρα, ο Αλέξης Τσίπρας, εκμεταλλευόμενος τα λεχθέντα του Τσαβούσογλου περί "υπερεθνικισμού" της ελληνικής Αριστεράς, άδραξε την ευκαιρία για να επιτεθεί στην κυβέρνηση, στην αχίλλειο πτέρνα της, την εξωτερική πολιτική. Φαίνεται ότι στην Κουμουνδούρου δεν γνωρίζει η "δεξιά" τι ποιεί η "αριστερά".
Βέβαια, ο Τσαβούσογλου δεν είναι κάποιας δυσθεώρητα υψηλής ευφυΐας διπλωμάτης και πολιτικός. Δεν είναι, όμως, και ανόητος. Πιθανότατα, αυτά που είπε, δεν του "ξέφυγαν", αλλά συνειδητά τα ανέφερε, είτε επειδή επεδίωκε να προκαλέσει κοκορομαχίες μεταξύ των Ελλήνων πολιτικών, είτε διότι πράγματι ο ίδιος αντιμετώπισε πρόβλημα με την ελληνική διπλωματία τα τελευταία χρόνια. Είτε και τα δυο μαζί.
Αν και ο Α.Τσίπρας, πιθανότατα, γνωρίζει καλά ότι ο χαρακτηρισμός "υπερεθνικιστής" δεν απευθυνόταν τόσο σε αυτόν, αλλά μάλλον φωτογράφιζε άλλα πρόσωπα της κυβέρνησής του, εκμεταλλεύτηκε την "πάσα" Τσαβούσογλου, γράφοντας στο twitter του: "Τώρα, ότι ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών δήλωσε ότι «όλα ήταν καλά και τα βρίσκαμε με τις ελληνικές κυβερνήσεις» στη μοιρασιά της Ανατολικής Μεσογείου, μέχρι που ήρθε ο Τσίπρας που «είναι υπερβολικά πατριώτης», πως να το εκλάβω; Ως προσβολή ή ως παράσημο;".
Βέβαια, ο Τούρκος υπουργός δεν τα είπε ακριβώς έτσι. "Υπήρξαν βήματα -είπε χαρακτηριστικά- για να μειώσουμε την ένταση με την Ελλάδα όπως όταν ήρθαμε στην κυβέρνηση συνεχίσαμε τον μηχανισμό που είχε ξεκινήσει με τον Ισμαήλ Τζέμ. Μέχρι την κυβέρνηση του Τσίπρα τα πράγματα πήγαιναν καλά. Στην Ελλάδα τα αριστερά κόμματα είναι υπερβολικά εθνικιστικά. Με τη νέα κυβέρνηση ξεκινήσαμε επαφές για να συνεχίσουμε τις συνομιλίες".
Όπως και να' χει, και σε αυτή την περίπτωση, οι Έλληνες πολιτικοί δεν απέφυγαν την κοκορομαχία. Απαντώντας στο twitt του Α.Τσίπρα, ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, έγραψε στη δική του ανάρτηση: "Είναι πρωτοφανές πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας να επικαλείται δηλώσεις Τούρκου υπουργού, διεκδικώντας την … παρασημοφόρησή του. Η επιδίωξη κομματικού οφέλους δε δικαιολογεί τα πάντα".
Πάντως, παρά τις επικρίσεις Δένδια στο πρόσωπο του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ακόμα παραμένει "θολό" και αδιευκρίνιστο εάν ο Τσαβούσογλου ψεύδεται ή λέγει την αλήθεια για πιθανές διεργασίες παρασκηνίου, παλαιότερα και τώρα, όπως αφήνει ο Τούρκος υπουργός να εννοηθεί, στα ελληνοτουρκικά. Η απάντηση Δένδια δεν μας έκανε σοφότερους. Όπως, ούτε και η τοποθέτηση Τσίπρα. Αμφότερες προς εξυπηρέτηση πολιτικών επιδιώξεων.
Επιπλέον, ο κ.Τσίπρας, ο οποίος ζητάει "παράσημα", ξεχνά ότι δεν προώθησε η κυβέρνησή του τα προεδρικά διατάγματα για κλείσιμο των κόλπων της Ελλάδας που του είχε αφήσει, φεύγοντας από το υπουργείο Εξωτερικών ο Νίκος Κοτζιάς.
Από τη μεριά του, ο τελευταίος, επίσης έσπευσε να απαντήσει στον Τσαβούσογλου μέσω twitter, γράφοντας: "Ο ΥΠΕΞ της Τουρκίας -έγραψε ο Νίκος Κοτζιάς- που κατέχει παράνομα Βόρεια Κύπρο, που έχει παράνομα εγκατασταθεί στο Ιράκ, που μπήκε ετσιθελικά στη Συρία, που καταπιέζει και φυλακίζει Κούρδους, που παραβιάζει διεθνές δίκαιο για θαλάσσιες ζώνες, μίλησε για εθνικισμό ελληνικής αριστεράς. Η αναίδεια στο τετράγωνο".
Να σημειωθεί ότι το 2017, όταν βρίσκονταν σε εξέλιξη η διεθνής Διάσκεψη για το Κυπριακό στην Ελβετία (Κράν Μοντανά), πρωτοκλασάτα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία σήμερα εμφανίζονται και υπέρ της Χάγης, είχαν επιτεθεί -μέσω της Αυγής- ευθέως στον τότε υπουργό Εξωτερικών, Ν.Κοτζιά, χαρακτηρίζοντάς τον μάλιστα ως "εθνικιστική πτέρυγα" της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Η Αθήνα μετατοπίζεται; Τι ξέρει ο Ερντογάν;
Κατά τα λοιπά, εκτός από το εσωτερικό "μέτωπο", και στο εξωτερικό, υπήρξαν πυκνές και ενδιαφέρουσες δηλώσεις.
Αναλυτικότερα, ο Τ. Ερντογάν, μιλώντας στην τουρκική Βουλή:
- Αναφερόμενος στο μνημόνιο Άγκυρας - Τρίπολης (Λιβύη), είπε ότι, "μετά τη συμφωνία με τη Λιβύη στη Μεσόγειο, σταδιακά μετατοπίζουμε τις ισορροπίες προς το μέρος μας".
- Υποστήριξε ότι "χάρη στην αποφασιστική μας στάση στο εν λόγω θέμα, το καθεστώς που ανακηρύξαμε στη Μεσόγειο, σταδιακά γίνεται αποδεκτό από τις εμπλεκόμενες χώρες και ειδικά από την Ελλάδα".
Η Αθήνα του απάντησε με γενικές και αόριστες ανακοινώσεις και δηλώσεις. Άπαντες, όμως, αποφεύγουν να διευκρινίσουν εάν και τι είδους παρασκηνιακές διεργασίες γίνονται.
- Ισχυρίστηκε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση "δεν έχει καμία δικαιοδοσία για τη Λιβύη", καθώς και ότι "οι Ευρωπαίοι δεν έχουν καμία αρμοδιότητα, ούτε στη στεριά, ούτε στη θάλασσα".
Ο ίδιος, βέβαια, τα λέγει όλα αυτά, βλέποντας ότι η ΕΕ ήδη αποφάσισε να αναπτύξει θαλάσσια δύναμη στη Μεσόγειο για να εμποδίσει το σπάσιμο του εμπάργκο όπλων προς την Τρίπολη εκ μέρους της Τουρκίας.
Επίσης, ο Μ. Τσαβούσογλου, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο τουρκικό κανάλι, TRT:
- Είπε ότι ο Τ.Ερντογάν, κατά τις συναντήσεις του με τον Κ.Μητσοτάκη ανέφερε στον Έλληνα πρωθυπουργό ότι "εμείς μπορούμε να κάνουμε παρόμοια συμφωνία με εσάς (σ.σ. αντίστοιχη με την κυβέρνηση - μαριονέτα της Τρίπολης, στη Λιβύη), αρκεί να είστε έτοιμοι να συμβιβαστείτε. Μην κάνετε παιχνίδια πίσω από την πλάτη μας. Να είστε ειλικρινείς. Να μιλήσουμε. Να μάθετε να μοιράζεστε στην ανατολική Μεσόγειο. Όλοι έχουν δικαιώματα εδώ".
- Υποστήριξε ότι, κατά τις ίδιες συναντήσεις, στη Νέα Υόρκη και στο Λονδίνο, οι δυο πλευρές συμφώνησαν να κάνουν μια προετοιμασία οι υπουργοί Εξωτερικών για τα θέματα της “Τουρκικής μειονότητας” της Θράκης, του τζαμιού στην Αθήνα, της ελληνικής μειονότητας στην Κωνσταντινούπολη" (βλέπε: Το "πακέτο" της τουρκικής ατζέντας των διεκδικήσεων: Η -κατά Δένδια- νέα κυβερνητική πολιτική στα ελληνοτουρκικά: «Στάκα Τούρκο να γιομίσω»).
- Ανέφερε ότι "η Ελλάδα, μαζί με την Ελληνοκυπριακή πλευρά, προσπάθησε κάποιες φορές με την Αίγυπτο, κάποιες φορές με το Ισραήλ, να απομονώσει την Τουρκία στην ανατολική Μεσόγειο με τη λογική "ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου". Δεν άκουσαν τις προειδοποιήσεις μας. Δεν μιλάω μόνο για την περίοδο Μητσοτάκη, αλλά κυρίως την προηγούμενη περίοδο. Βέβαια η Ελλάδα ενοχλήθηκε όταν κάναμε κινήσεις που απαντήσαμε".
AntiNews
https://kostasxan.blogspot.com/2020/02/black-ops-by-mitsotakis-and-company.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου