Η σοσιαλιστική στρατηγική λέει ότι οι πόροι που υπάρχουν εντός της Ελληνικής ΑΟΖ δεν ανήκουν στους Έλληνες πολίτες μέσω της Ελληνικής Δημοκρατίας αλλά στις σοσιαλιστικές ελίτ του πλανήτη, οι οποίες θα φροντίσουν έτσι ώστε τα κράτη να διαμορφώσουν αυτές τις ισορροπίες (μετά, ενδεχομένως, από πόλεμο και διαδικασία κάποιου δικαστηρίου ή διεθνούς φόρουμ συνθηκολόγησης) που θα επιτρέψουν τη μέγιστη δυνατή κερδοφορία αποκλειστικά για αυτές, προφανώς με την ελαχιστοποίηση των εσόδων των εμπλεκομένων κρατών, ιδίως αυτού που έχει τους τίτλους ιδιοκτησίας με βάση το διεθνές δίκαιο.
Όλα αυτά μοιάζουν θεωρίες, ενίοτε συνωμοσίας, που δεν έχουν πρακτική εφαρμογή, γιαυτό και θα κάνουμε μια υπόθεση εργασίας.
Ας υποθέσουμε ότι υπήρχε κάποιος πράκτορας μυστικών υπηρεσιών αλλοδαπής χώρας, η οποία το 2019 παρήγαγε λιγότερο από 17,000bbl πετρελαίου ημερησίως.
Ας υποθέσουμε επίσης ότι αυτός ο πράκτορας κατάφερνε να διεισδύσει στον πυρήνα των ελληνικών υπηρεσιών, όχι μόνο μέσω των media αλλά και ως καθηγητής σε υπηρεσίες ασφαλείας.
Ας υποθέσουμε περαιτέρω ότι αυτός ο πράκτορας παρουσιάζεται ως αυθεντία σε οτιδήποτε και γράφει και ποιήματα.
Για χάρη συντομίας, εφεξής θα τον αποκαλούμε «ο ποιητής».
Ο ποιητής λοιπόν θεώρησε ότι ο μόνος τρόπος για να το παίξει διαιτητής η χώρα του (ήτοι, της οποίας είναι πράκτορας) και να πάρει όλο το πλεόνασμα του παραγωγού των υδρογονανθράκων της περιοχής, είναι να κάνει την Ελλάδα να αποδεχτεί τις διεκδικήσεις της Τουρκίας.
Με ποιό τρόπο θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο;
Ο ποιητής το βρήκε: θα πούλαγε στα ζώα τη θεωρία «αμοιβαία μη γκρίζες ζώνες».
Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, για να μην έχουμε εντάσεις, η Ελλάδα θα έπρεπε να εκμεταλλευτεί το τμήμα της ΑΟΖ της που δεν διεκδικεί η Τουρκία και, αντιστοίχως, η Τουρκία δεν θα εκμεταλλευόταν το τμήμα της ΑΟΖ της που δεν διεκδικεί η Ελλάδα. Τα (διεκδικούμενα) υπόλοιπα θα έπρεπε να τύχουν εκμετάλλευσης με βάση από κοινού συμφωνία.
Ποιό τμήμα της Τουρκικής ΑΟΖ διεκδικεί η Ελλάδα; Κανένα.
Ποιό τμήμα της Ελληνικής ΑΟΖ διεκδικεί η Τουρκία; Σχεδόν όλο το ουσιώδες ως προς τους υδρογονάνθρακες.
Άρα, σύμφωνα με τη θεωρία του ποιητή, η Ελλάδα θα έπρεπε να αποδεχτεί τις διεκδικήσεις της Τουρκίας, γκριζάροντας τεράστιο τμήμα της Ελληνικής ΑΟΖ.
Κάπου εδώ είναι που ο αναγνώστης βαριέται και σταματάει να διαβάζει, μιας και θεωρεί ότι δεν υπάρχει κάποιος τόσο ψυχασθενικά φαντασιόπληκτος που θα έπαιρνε αυτή τη θεωρία (και το άρθρο που την αναλύει) στα σοβαρά. Γιαυτό και θα επαναλάβω το σημείο (5) της ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ συμφωνίας με την Τουρκία, η οποία διέρρευσε χθες:
«Καμία ενέργεια ΕΕ ότι αφορά έρευνες και γεωτρήσεις σε ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ, από τις δύο χώρες.»
Δυστυχώς δεν είναι κάτι που κινείται στον κόσμο της φαντασίας. Είναι πραγματικότητα.
Η θεωρία «οριοθέτησης με βάση αμοιβαία μη γκρίζες ζώνες» είναι η βρώμικη προπαγάνδα ενός... ποιητή, ο οποίος, για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της χώρας του, δημιούργησε το υπόβαθρο εξυπηρέτησης των συμφερόντων του διεθνούς σοσιαλισμού και το... γνωστού επιπέδου υπηρεσιακό πόπολο που χτυπάει παλαμάκια στον κάθε Σημίτη-Ροζάκη-Αλιβιζάτο για να ανέβει τους ορόφους του υπουργείου του, πουλώντας την πατρίδα του, έφερε τον όρο αυτό σε χαρτί.
Για... ποιητικούς λόγους δεν θα χαρακτηρίσω «προδότη» όποιον στηρίζει τέτοια στρατηγική.
Θα περιοριστώ στο IQ... ραδικιού που έχει ο ποιητής, σε αντίθεση με το αντίθετο, για το οποίο προσπαθεί απεγνωσμένα να πείσει.
Το συμπέρασμα για τις μυστικές διαπραγματεύσεις δεν είναι ότι κάνουν κακό: θυμίζω ότι το 2012 με μυστικές διαπραγματεύσεις όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα είχαν αποδεχτεί την άμεση ανακήρυξη της Ελληνικής ΑΟΖ σε όλο το εύρος της.
Το συμπέρασμα είναι ότι (και) για τις μυστικές διαπραγματεύσεις το εθνικά κρίσιμο είναι το σχέδιο: αν είναι σοσιαλιστικό, όπως αποδείχθηκε ότι συμβαίνει στην κυβέρνηση «είμαι social liberal πρωθυπουργός με σοσιαλιστές υπουργούς» Μητσοτάκη, η πατρίδα κινδυνεύει.
Anaconda
https://kostasxan.blogspot.com/2020/09/iq.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου