Η Εβραϊκή Διακήρυξη Πολέμου στη Γερμανία!!!

LARRY ROMANOFF •
Οι Εβραίοι κατά τη διάρκεια των αιώνων έχουν πραγματοποιήσει πολυάριθμες θηριωδίες και εγκλήματα εναντίον διαφόρων λαών και κυρίαρχων εθνών. Εκτός από τους πολέμους και τις επαναστάσεις, έχουν δρομολογήσει πολλά εμπάργκο τροφίμων, οικονομικά εμπάργκο, υποκίνησαν βάναυσες οικονομικές υφέσεις και πολλά τέτοια. Αυτό το δοκίμιο καλύπτει ένα τέτοιο γεγονός που έχει ολοκληρωθεί ολοκληρωτικά από την ιστορία, από τους Εβραίους συγγραφείς, από τους Εβραίους εκδότες βιβλίων, τα εβραϊκά κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, και θαφτεί τόσο καλά που ίσως μόνο λίγοι άνθρωποι του ενός εκατομμυρίου γνωρίζουν την υπάρχοντή του. Ωστόσο, αυτή είναι μια από τις πιο άγριες απόπειρες ελέγχου ενός έθνους από τους Εβραίους, και έχει περιγραφεί ως «το μοναδικό γεγονός που πυροδότησε αυτό που έγινε Β' Παγκόσμιος Πόλεμος».Αυτό το γεγονός ήταν ο παγκόσμιος οικονομικός πόλεμος των Εβραίων κατά τη Γερμανία το 1933.

«Σε αντίθεση με τον δημοφιλή μύθο, οι Εβραίοι παρέμειναν «ελεύθεροι» εντός της Γερμανίας – αν και υπόκειται σε νόμους που περιορίζονται από τα προνόμιά τους – πριν από το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ωστόσο, ένα ελάχιστα γνωστό γεγονός είναι ότι πριν ξεκινήσει ο πόλεμος, η ηγεσία της παγκόσμιας εβραϊκής κοινότητας κήρυξε επίσημα τον πόλεμο στη Γερμανία – πάνω και πέρα ​​από το συνεχιζόμενο εξαετές οικονομικό μποϊκοτάζ που ξεκίνησε η παγκόσμια εβραϊκή κοινότητα όταν ήρθε το Ναζιστικό Κόμμα στην εξουσία. το 1933. Ως συνέπεια της επίσημης κήρυξης του πολέμου, οι γερμανικές αρχές θεώρησαν έτσι τους Εβραίους ως πιθανούς εχθρικούς πράκτορες.«Πολύ πριν η κυβέρνηση του Χίτλερ άρχισε να περιορίζει τα δικαιώματα των Γερμανών Εβραίων, οι ηγέτες της παγκόσμιας εβραϊκής κοινότητας κήρυξαν επίσημα τον πόλεμο στη «Νέα Γερμανία». Μέχρι σήμερα,[2]



Το παρασκήνιο αυτού του γεγονότος ήταν ότι ο Χίτλερ –ο οποίος ήταν μόνο μέλος ενός συνασπισμού και σε καμία περίπτωση ο «αρχηγός» της Γερμανίας εκείνη την εποχή– αναγνώριζε πλήρως ότι το μεγαλύτερο μέρος των προβλημάτων που αντιμετώπιζε η Γερμανία είχε προκληθεί από τους Εβραίους. Μεταξύ αυτών ήταν η κίνηση του Α' Παγκοσμίου Πολέμου κατά της Γερμανίας, η ήττα της Γερμανίας στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο από τη στρατολόγηση των ΗΠΑ στον πόλεμο και οι βάναυσες και ασυνείδητες διατάξεις της Συνθήκης των Βερσαλλίων. Ο Χίτλερ αναγνώριζε πλήρως ότι ο υπερπληθωρισμός της Γερμανίας και η συνακόλουθη σοβαρή ύφεση υποκινήθηκαν από ολοκλήρου από Εβραίους τραπεζίτες για να λεηλατήσουν τη Γερμανία.Εκείνη την εποχή, η οικονομία της Γερμανίας ήταν σε ερείπιο, με πολύ υψηλότερο ποσοστό ανεργίας και ελάχιστες ελπίδες για κάθε είδος ανασυγκρότησης. κυρίως επειδή οι Εβραίοι (Ρότσιλντ) κατείχαν την κεντρική τράπεζα της Γερμανίας και έλεγξαν το νόμισμα και το μεγάλο μέρος της οικονομίας και ενδιαφέρονταν πολύ περισσότερο για τη λεηλασία της χώρας παρά για την ανοικοδόμησή της. Σε αναγνώριση αυτού, ο Χίτλερ έκανε μερικά αξιοσημείωτα βήματα. Σκότωσε την εβραϊκή ιδιωτική κεντρική τράπεζα, έδιωξε όλους τους Εβραίους από το εθνικό τραπεζικό σύστημα, έδιωξε όλους τους Εβραίους από υψηλές κυβερνητικές θέσεις και ουσιαστικά τους απομάκρυνε από άλλες θέσεις θα μπορούσαν να συνεχίσουν να κάνουν κακό στη Γερμανία και να αποτρέψουν την ανάσταση της ως κυρίαρχο κράτος.Η ιστορική καταγραφή του μετέπειτα «οικονομικού θαύματος» του Χίτλερ στη Γερμανία είναι θρύλος και οι πληροφορίες είναι εύκολα διαθέσιμες. Μέσα σε τρία μόνο χρόνια μετά την απομάκρυνση του Ρότσιλντ και των Εβραίων από το τραπεζικό σύστημα και τον έλεγχο των τραπεζών και του νομίσματος, Η Γερμανία βρισκόταν σε πλήρη απασχόληση και η οικονομία βουίζει ξανά. Τα οικονομικά του Χίτλερ ήταν τόσο μέτρα που ο Ρούσβελτ ήθελε πολύ να αντιγράψει τη φόρμουλα του.



Ακόμη περισσότερο, οι ΗΠΑ γενικά εντυπωσιάστηκαν τόσο πολύ με το οικονομικό θαύμα του Χίτλερ που το περιοδικό Time τον ονόμασε «Άνθρωπο της Χρονιάς». Φυσικά, ο Χρόνος έχει μάθει από τότε το μάθημά του και το καλύπτει με μια εκπληκτική διάκριση του ίδιου ανθρώπου που τόσο πολύ τίμησε, λέγοντάς μας τώρα ότι ""Συνεχίζει να ζει ως σύμβολο του κακού"[3]

. Και φυσικά, ο Snopes (άλλο ένα εβραϊκό τρολ Hasbara) «έλεγξε τα δεδομένα» αυτό[4]

, και μας λέει ότι είναι εντελώς λανθασμένη υπόθεση ότι οι χαρακτηρισμοί «Άνθρωπος της Χρονιάς» του Χρόνου προορίζονταν να υποδηλώσουν το μεγαλείο και την επιδοκιμασία και ανατέθηκαν μόνο σε άτομα που είχαν ευεργετικά αποτελέσματα στον κόσμο. Ο Snopes μας λέει περαιτέρω ότι «το πρότυπο του Time για τον τίτλο ήταν να προσδιορίσει το άτομο που «είχε τη μεγαλύτερη επίδραση στις ειδήσεις», από το αν αυτός ο αντίτυπος ήταν θετικός ή αρνητικός». Αλλά αυτή η στάση συνιστά ασυγχώρητη ανεντιμότητα. Ο «Άνθρωπος της Χρονιάς» του Time ήταν μια τεράστια τιμή για έναν εξαιρετικό άνθρωπο.Και, για να κλείσουν τη σειρά εβραϊκών ψεμάτων του Snopes για το θέμα, μας λένε ότι στο ίδιο τεύχος του 1938 όπου ο Χίτλερ ονομάστηκε «Άνθρωπος της Χρονιάς» του Time, ο Χίτλερ χαρακτηρίστηκε ως η «μεγαλύτερη απειλητική δύναμη για τη δημοκρατική, ελευθερία - αγαπημένα πρόσωπα του κόσμου σήμερα.

Όπως ήταν φυσικό, οι Εβραίοι αντιτάχθηκαν στην απομάκρυνσή τους από τους διαδρόμους της εξουσίας. Διοργάνωσε μια λίγο πολύ άμεση διεθνή διάσκεψη για τη Γερμανία, μετά την οποία υπέβαλε στον Χίτλερ δύο βασικά αιτήματα: Το ένα ήταν η επανεγκατάσταση της ιδιωτικής κεντρικής τράπεζας του Ρότσιλντ και το άλλο ήταν η αποκατάσταση όλων των Εβραίων που εκδιώχθηκαν από τις θέσεις τους. πολιτική ή άλλη εξουσία. Ο Χίτλερ αρνήθηκε κατηγορηματικά και το παγκόσμιο μποϊκοτάζ της Γερμανίας ήταν το αποτέλεσμα.

Αυτή ήταν μια πολύ μεγαλύτερη και πιο απαίσια επιχείρηση από ό,τι εκτιμάται γενικά, ακόμη και από εκείνους που γνωρίζουν τα βασικά. Εκείνη την εποχή, η Γερμανία ήταν σε θέση να παράγει μόνο αρκετά τρόφιμα για περίπου το 70% του πληθυσμού της, πράγμα που σήμαινε ότι η χώρα έπρεπε να εισάγει τεράστιες ποσότητες τροφίμων σε τακτική βάση. Και αυτό φυσικά απαιτούσε συνάλλαγμα – ξένα νομίσματα για τις αγορές. Το Εβραϊκό Οικονομικό Μποϊκοτάζ στρεφόταν ουσιαστικά κατά των γερμανικών εξαγωγών, με τη βάση ότι εάν οι εξαγωγές της χώρας έπεφταν κατακόρυφα, οι Γερμανοί δεν θα είχαν συνάλλαγμα για να πληρώσουν για τις εισαγωγές τροφίμων, και έτσι ίσως το 30% των Γερμανών θα πέθαιναν σιγά σιγά από την πείνα. Και αυτό ήταν το σχέδιο: μην κάνετε κανένα λάθος σε αυτό . Η πρόθεση ήταν να πεθάνει από την πείνα ένα τεράστιο ποσοστό του πληθυσμού της Γερμανίας.Οι Εβραίοι δεν δημοσίευσαν αυτή την πρόθεση στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, αλλά δημοσιεύτηκε σε μικρότερα περιοδικά και συζητήθηκε ευρέως και κατανοήθηκε ότι αυτό θα ήταν το αποτέλεσμα. Και θα υποστήριζα ότι θα ήταν εντελώς άσχετο και ανειλικρινές να υποστηρίξουμε ότι οι Εβραίοι δεν είχαν τέτοιες προθέσεις γιατί, όποια κι αν ήταν η πραγματική τους πρόθεση, αυτό θα ήταν το αναπόφευκτο αποτέλεσμα. Εάν οι εξαγωγές της Γερμανίας κατέρρεαν, η χώρα δεν θα μπορούσε να αγοράσει τρόφιμα και μεγάλο μέρος του πληθυσμού θα πέθαινε σιγά σιγά από την πείνα. Κανένα άλλο αποτέλεσμα δεν ήταν δυνατό. Και πάλι, μην κάνετε λάθος: αυτή ήταν η πρόθεση, και ας μην αυταπατούμε ότι πιστεύουμε ή πιστεύουμε ότι οι Εβραίοι δεν γνώριζαν αυτό το αποτέλεσμα. Έχω γράψει πολλές φορές στο παρελθόν, ότι είναι πάντα σοβαρό λάθος στις εξωτερικές υποθέσεις να υποθέτουμε ότι οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι κάνουν.


Μια φωτογραφική εκτύπωση της Daily Express του Λονδίνου, με τίτλο τον οικονομικό πόλεμο των Εβραίων κατά της Γερμανίας και προωθώντας ένα παγκόσμιο μποϊκοτάζ των γερμανικών προϊόντων.

Εκείνη την εποχή, πολλοί μεγάλοι και μικροί λιανοπωλητές (σε πολλές χώρες) ήταν Εβραίοι, οι περισσότεροι από τους μεγάλους χονδρεμπόρους ανήκαν σε Εβραίους, όπως και οι περισσότεροι μεγάλοι εισαγωγείς και η πλειοψηφία των πλοίων ή των ναυτιλιακών γραμμών. Το σχέδιο ήταν ότι καμία εβραϊκή εταιρεία οποιουδήποτε είδους (ούτε καμία εταιρεία Εθνικών, στην οποία οι Εβραίοι θα μπορούσαν να ασκήσουν τραπεζική ή άλλη μόχλευση) δεν θα συναλλάσσονταν με κανένα γερμανικό αγαθό οποιουδήποτε είδους. Επιπλέον, οι Εβραίοι και οι εβραϊκές τράπεζες θα αρνούνταν να χρηματοδοτήσουν οποιοδήποτε μέρος της διακίνησης γερμανικών αγαθών και οι εβραϊκές ασφαλιστικές εταιρείες θα αρνούνταν να ασφαλίσουν είτε τα εμπορεύματα είτε τα πλοία που τα μεταφέρουν. Οι χρηματιστές θα αρνούνταν να συναλλάσσονται μετοχές γερμανικών εταιρειών. Επίσης, μεγάλο μέρος της ναυτιλιακής ικανότητας της εποχής ανήκε σε Εβραίους και κανένα εβραϊκό πλοίο δεν θα μετέφερε γερμανικά εμπορεύματα. Όπου οι Εβραίοι δεν κατείχαν ούτε έλεγχαν τις εταιρείες, θα ασκούσαν μεγάλη μόχλευση και πίεση στα τραπεζικά και χρηματοοικονομικά, στη διαφήμιση, στις μεταφορές και ουσιαστικά θα ανάγκαζαν τις εθνικές εταιρείες να υποταχθούν στις επιθυμίες τους, όπως κάνουν σήμερα με «κυρώσεις» και άλλες πιέσεις. Το εμπάργκο επρόκειτο να είναι παγκόσμιο και ολοκληρωτικό. Πολλές διαφημίσεις τοποθετήθηκαν από Εβραίους σε έντυπα των μέσων ενημέρωσης, είτε ανήκουν σε Εβραίους είτε όχι, παρακαλώντας όλους τους πολίτες κάθε έθνους να μποϊκοτάρουν πλήρως όλα τα γερμανικά αγαθά. Η δικαιολογία παρουσιάστηκε ως σκληρότητα που επιβλήθηκε στους Εβραίους στη Γερμανία, ενώ στην πραγματικότητα δεν συνέβαινε κάτι τέτοιο. Όλη η δικαιολογία για το μποϊκοτάζ βασίστηκε στα ψέματα. Παρουσιάστηκε περαιτέρω ως αντίποινα εναντίον της «ναζιστικής Γερμανίας» όταν ο «ναζί» δεν είχε κανέναν ρόλο σε αυτήν την παρωδία, αλλά αυτό ήταν το θεμέλιο για όλες τις ιστορίες των μέσων ενημέρωσης της εποχής σχετικά με αυτό το θέμα. σχετικά με τη διαφήμιση, τις μεταφορές και ουσιαστικά αναγκάζουν τις εθνικές εταιρείες να υποταχθούν στις επιθυμίες τους, όπως κάνουν σήμερα με «κυρώσεις» και άλλες πιέσεις. Το εμπάργκο επρόκειτο να είναι παγκόσμιο και ολοκληρωτικό. Πολλές διαφημίσεις τοποθετήθηκαν από Εβραίους σε έντυπα των μέσων ενημέρωσης, είτε ανήκουν σε Εβραίους είτε όχι, παρακαλώντας όλους τους πολίτες κάθε έθνους να μποϊκοτάρουν πλήρως όλα τα γερμανικά αγαθά. Η δικαιολογία παρουσιάστηκε ως σκληρότητα που επιβλήθηκε στους Εβραίους στη Γερμανία, ενώ στην πραγματικότητα δεν συνέβαινε κάτι τέτοιο. Όλη η δικαιολογία για το μποϊκοτάζ βασίστηκε στα ψέματα. Παρουσιάστηκε περαιτέρω ως αντίποινα εναντίον της «ναζιστικής Γερμανίας» όταν ο «ναζί» δεν είχε κανέναν ρόλο σε αυτήν την παρωδία, αλλά αυτό ήταν το θεμέλιο για όλες τις ιστορίες των μέσων ενημέρωσης της εποχής σχετικά με αυτό το θέμα. σχετικά με τη διαφήμιση, τις μεταφορές και ουσιαστικά αναγκάζουν τις εθνικές εταιρείες να υποταχθούν στις επιθυμίες τους, όπως κάνουν σήμερα με «κυρώσεις» και άλλες πιέσεις. Το εμπάργκο επρόκειτο να είναι παγκόσμιο και ολοκληρωτικό. Πολλές διαφημίσεις τοποθετήθηκαν από Εβραίους σε έντυπα των μέσων ενημέρωσης, είτε ανήκουν σε Εβραίους είτε όχι, παρακαλώντας όλους τους πολίτες κάθε έθνους να μποϊκοτάρουν πλήρως όλα τα γερμανικά αγαθά. Η δικαιολογία παρουσιάστηκε ως σκληρότητα που επιβλήθηκε στους Εβραίους στη Γερμανία, ενώ στην πραγματικότητα δεν συνέβαινε κάτι τέτοιο. Όλη η δικαιολογία για το μποϊκοτάζ βασίστηκε στα ψέματα. Παρουσιάστηκε περαιτέρω ως αντίποινα εναντίον της «ναζιστικής Γερμανίας» όταν ο «ναζί» δεν είχε κανέναν ρόλο σε αυτήν την παρωδία, αλλά αυτό ήταν το θεμέλιο για όλες τις ιστορίες των μέσων ενημέρωσης της εποχής σχετικά με αυτό το θέμα. όπως κάνουν σήμερα με «κυρώσεις» και άλλες πιέσεις. Το εμπάργκο επρόκειτο να είναι παγκόσμιο και ολοκληρωτικό. Πολλές διαφημίσεις τοποθετήθηκαν από Εβραίους σε έντυπα των μέσων ενημέρωσης, είτε ανήκουν σε Εβραίους είτε όχι, παρακαλώντας όλους τους πολίτες κάθε έθνους να μποϊκοτάρουν πλήρως όλα τα γερμανικά αγαθά. Η δικαιολογία παρουσιάστηκε ως σκληρότητα που επιβλήθηκε στους Εβραίους στη Γερμανία, ενώ στην πραγματικότητα δεν συνέβαινε κάτι τέτοιο. Όλη η δικαιολογία για το μποϊκοτάζ βασίστηκε στα ψέματα. Παρουσιάστηκε περαιτέρω ως αντίποινα εναντίον της «ναζιστικής Γερμανίας» όταν ο «ναζί» δεν είχε κανέναν ρόλο σε αυτήν την παρωδία, αλλά αυτό ήταν το θεμέλιο για όλες τις ιστορίες των μέσων ενημέρωσης της εποχής σχετικά με αυτό το θέμα. όπως κάνουν σήμερα με «κυρώσεις» και άλλες πιέσεις. Το εμπάργκο επρόκειτο να είναι παγκόσμιο και ολοκληρωτικό. Πολλές διαφημίσεις τοποθετήθηκαν από Εβραίους σε έντυπα των μέσων ενημέρωσης, είτε ανήκουν σε Εβραίους είτε όχι, παρακαλώντας όλους τους πολίτες κάθε έθνους να μποϊκοτάρουν πλήρως όλα τα γερμανικά αγαθά. Η δικαιολογία παρουσιάστηκε ως σκληρότητα που επιβλήθηκε στους Εβραίους στη Γερμανία, ενώ στην πραγματικότητα δεν συνέβαινε κάτι τέτοιο. Όλη η δικαιολογία για το μποϊκοτάζ βασίστηκε στα ψέματα. Παρουσιάστηκε περαιτέρω ως αντίποινα εναντίον της «ναζιστικής Γερμανίας» όταν ο «ναζί» δεν είχε κανέναν ρόλο σε αυτήν την παρωδία, αλλά αυτό ήταν το θεμέλιο για όλες τις ιστορίες των μέσων ενημέρωσης της εποχής σχετικά με αυτό το θέμα. παρακαλώντας όλους τους πολίτες κάθε έθνους να μποϊκοτάρουν πλήρως όλα τα γερμανικά αγαθά. Η δικαιολογία παρουσιάστηκε ως σκληρότητα που επιβλήθηκε στους Εβραίους στη Γερμανία, ενώ στην πραγματικότητα δεν συνέβαινε κάτι τέτοιο. Όλη η δικαιολογία για το μποϊκοτάζ βασίστηκε στα ψέματα. Παρουσιάστηκε περαιτέρω ως αντίποινα εναντίον της «ναζιστικής Γερμανίας» όταν ο «ναζί» δεν είχε κανέναν ρόλο σε αυτήν την παρωδία, αλλά αυτό ήταν το θεμέλιο για όλες τις ιστορίες των μέσων ενημέρωσης της εποχής σχετικά με αυτό το θέμα. παρακαλώντας όλους τους πολίτες κάθε έθνους να μποϊκοτάρουν πλήρως όλα τα γερμανικά αγαθά. Η δικαιολογία παρουσιάστηκε ως σκληρότητα που επιβλήθηκε στους Εβραίους στη Γερμανία, ενώ στην πραγματικότητα δεν συνέβαινε κάτι τέτοιο. Όλη η δικαιολογία για το μποϊκοτάζ βασίστηκε στα ψέματα. Παρουσιάστηκε περαιτέρω ως αντίποινα εναντίον της «ναζιστικής Γερμανίας» όταν ο «ναζί» δεν είχε κανέναν ρόλο σε αυτήν την παρωδία, αλλά αυτό ήταν το θεμέλιο για όλες τις ιστορίες των μέσων ενημέρωσης της εποχής σχετικά με αυτό το θέμα.



Σύμφωνα με την Daily Express του Λονδίνου της 24ης Μαρτίου 1933, οι Εβραίοι είχαν ήδη ξεκινήσει το μποϊκοτάζ κατά της Γερμανίας και της εκλεγμένης κυβέρνησής της. Ο τίτλος ήταν «Η Ιουδαία κηρύσσει τον πόλεμο στη Γερμανία – Εβραίοι όλου του κόσμου Ενωθείτε – Μποϊκοτάζ γερμανικών αγαθών – Μαζικές διαδηλώσεις». Το άρθρο περιέγραψε έναν επερχόμενο «ιερό πόλεμο» και συνέχισε να εκλείψει τους Εβραίους παντού να μποϊκοτάρουν τα γερμανικά αγαθά και να συμμετέχουν σε μαζικές διαδηλώσεις ενάντια στα γερμανικά οικονομικά συμφέροντα. Σύμφωνα με την Express:


«Ο Ολόκληρο το Ισραήλ σε όλο τον κόσμο ενώνεται για να κηρύξει έναν οικονομικό και χρηματοπιστωτικό πόλεμο στη Γερμανία. Η εμφάνιση της Σβάστικας ως σύμβολο της νέας Γερμανίας αναβίωσε το παλιό πολεμικό σύμβολο της Ιούδας σε νέα ζωή. Δεκατέσσερα εκατομμύρια Εβραίοι διασκορπισμένοι σε ολόκληρο τον κόσμο είναι σφιγμένοι ο ένας στον άλλον σαν ένας άνθρωπος, για να κηρύξουν τον πόλεμο ενάντια στους Γερμανούς διώκτες των ομοπίστων τους. Ο Εβραίος χονδρέμπορος θα εγκαταλείψει το σπίτι του, ο τραπεζίτης στο χρηματιστήριο του, ο έμπορος την επιχείρησή του και ο ζητιανός την ταπεινή του καλύβα, για να συμμετάσχει στον ιερό πόλεμο κατά του λαού του Χίτλερ. Η Express ανέφερε ότι η Γερμανία «ήταν αντιμέτωπη με μια διεθνές μποϊκοτάζ του εμπορίου, των οικονομικών της και της βιομηχανίας της….Στο Λονδίνο, τη Νέα Υόρκη, το Παρίσι και τη Βαρσοβία, οι Εβραίοι επιχειρηματίες ενώνονται για να ξεκινήσουν μια οικονομική σταυροφορία. Το άρθρο έλεγε ότι «γίνονται παγκόσμιες προετοιμασίες για τη διοργάνωση διαδηλώσεων διαμαρτυρίας» και ανέφερε ότι «το παλιό και επανενωμένο έθνος του Ισραήλ σχηματίζεται με νέα και σύγχρονα όπλα για να δώσει την παλιά του μάχη ενάντια στους διώκτες του». Αυτό θα μπορούσε πραγματικά να περιγραφεί ως «η πρώτη βολή στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο».

Με παρόμοιο τρόπο, η εβραϊκή εφημερίδα Natscha Retsch έγραψε:


«Ο πόλεμος εναντίον της Γερμανίας θα διεξαχθεί από όλες τις εβραϊκές κοινότητες, συνέδρια, συνέδρια… από κάθε Εβραίο ξεχωριστά. Έτσι, ο πόλεμος κατά της Γερμανίας θα ζωντανέψει ιδεολογικά και θα προωθήσει τα συμφέροντά μας, που απαιτούν την πλήρη καταστροφή της Γερμανίας. Ο κίνδυνος για εμάς τους Εβραίους βρίσκεται σε ολόκληρο τον γερμανικό λαό, στη Γερμανία συνολικά αλλά και μεμονωμένα. Πρέπει να είναι ακίνδυνο για πάντα…. Σε αυτόν τον πόλεμο εμείς οι Εβραίοι πρέπει να συμμετάσχουμε και αυτό με όλη τη δύναμη και τη δύναμη που έχουμε στη διάθεσή μας».[6]

«Σε άμεση απάντηση σε αυτό, η γερμανική κυβέρνηση ανακοίνωσε αργότερα ένα μονοήμερο μποϊκοτάζ των εβραϊκών επιχειρήσεων στη Γερμανία. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι εάν, μετά το μονοήμερο μποϊκοτάζ, δεν υπάρξουν άλλες επιθέσεις στη Γερμανία, το μποϊκοτάζ θα σταματήσει. Ο ίδιος ο Χίτλερ απάντησε στο εβραϊκό μποϊκοτάζ και τις απειλές σε μια ομιλία του στις 28 Μαρτίου – τέσσερις ημέρες μετά την αρχική κήρυξη του πολέμου των Εβραίων – λέγοντας:


«Επομένως, το γεγονός –κάποιο που έμεινε εκτός σχεδόν όλης της ιστορίας επί του θέματος– ήταν ότι η εντολή μποϊκοτάζ του Χίτλερ στις 28 Μαρτίου 1933 ήταν άμεση απάντηση στην κήρυξη πολέμου στη Γερμανία από την παγκόσμια εβραϊκή ηγεσία τέσσερις ημέρες νωρίτερα. Σήμερα, η διαταγή μποϊκοτάζ του Χίτλερ περιγράφεται ως μια γυμνή πράξη επιθετικότητας, ωστόσο οι πλήρεις συνθήκες που οδήγησαν στη διαταγή του σπάνια περιγράφονται ακόμη και στις πιο βαριές και λεπτομερείς ιστορίες του «Ολοκαυτώματος».Ούτε καν ο Saul Friedlander στην κατά τα άλλα περιεκτική επισκόπηση της γερμανικής πολιτικής, της ναζιστικής Γερμανίας και των Εβραίων δεν αναφέρει το γεγονός ότι η εβραϊκή κήρυξη πολέμου και το μποϊκοτάζ προηγήθηκαν της ομιλίας του Χίτλερ στις 28 Μαρτίου 1933. Οι οξυδερκείς αναγνώστες ήταν φρόνημα ρωτήσουν γιατί ο Friedlander το ένιωθε αυτό το στοιχείο της ιστορίας τόσο άσχετο. Το απλό γεγονός είναι ότι ήταν ο οργανωμένος Εβραίος ως πολιτική οντότητα – και όχι η ίδια η γερμανική εβραϊκή κοινότητα – που στην πραγματικότητα ξεκίνησε τον πρώτο πυροβολισμό στον πόλεμο με τη Γερμανία». Η απάντηση της Γερμανίας ήταν ένα αμυντικό – όχι επιθετικό – μέτρο. Αν αυτό το γεγονός ήταν ευρέως γνωστό σήμερα, θα έριχνε νέο φως στα επακόλουθα γεγονότα που οδήγησαν τελικά στην παγκόσμια πυρκαγιά που ακολούθησε».[7]



«Οι Εβραίοι ηγέτες δεν μπλόφαραν. Το μποϊκοτάζ ήταν μια πράξη πολέμου όχι μόνο σε μεταφορά: ήταν ένα καλοφτιαγμένο μέσο για την καταστροφή της Γερμανίας ως πολιτική, κοινωνική και οικονομική οντότητα. Ο μακροπρόθεσμος σκοπός του εβραϊκού μποϊκοτάζ κατά της Γερμανίας ήταν να χρεοκοπήσει σε σχέση με τις αποζημιώσεις που επιβλήθηκαν στη Γερμανία μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και να κρατήσει τη Γερμανία αποστρατικοποιημένη και ευάλωτη. Το μποϊκοτάζ, στην πραγματικότητα, ήταν αρκετά ακρωτηριαστικό για τη Γερμανία. Οι Εβραίοι μελετητές όπως ο Έντουιν Μπλακ αναφέρουν ότι, ως απάντηση στο μποϊκοτάζ, οι γερμανικές εξαγωγές μειώθηκαν κατά 10 τοις εκατό και ότι πολλοί απαιτούσαν την κατάσχεση γερμανικών περιουσιακών στοιχείων σε ξένες χώρες».[8] Η παραπάνω φωτογραφία δείχνει έναν τεύχος του 1933 του The New York Daily News, μιας συγκέντρωσης διαμαρτυρίας 40.000 ατόμων που οργανώθηκαν από Εβραίους.



«Οι επιθέσεις στη Γερμανία δεν σταμάτησαν. Η παγκόσμια εβραϊκή ηγεσία γινόταν ολοένα και πιο πολεμική και λειτούργησε σε φρενίτιδα. Μια Διεθνής Διάσκεψη Εβραϊκού Μποϊκοτάζ πραγματοποιήθηκε στο Άμστερνταμ (που διοργανώθηκε από τους Χαζάρ Εβραίους στο Σίτι του Λονδίνου), για να συντονιστεί η συνεχιζόμενη εκστρατεία μποϊκοτάζ. Διεξήχθη υπό την αιγίδα της αυτοαποκαλούμενης Παγκόσμιας Εβραϊκής Οικονομικής Ομοσπονδίας, της οποίας πρόεδρος ήταν ο διάσημος δικηγόρος της Νέας Υόρκης και μακροχρόνιος μεσίτης της πολιτικής εξουσίας, Σάμουελ Ουντερμάγιερ. Όταν επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες στον απόηχο του συνεδρίου, ο Untermeyer εκφώνησε μια ομιλία μέσω του ραδιοφώνου WABC (Νέα Υόρκη), ένα αντίγραφο της οποίας τυπώθηκε στους New York Times στις 7 Αυγούστου 1933. Η εμπρηστική ρητορεία του Untermeyer έκανε έκκληση για ένα «ιερό πόλεμος» κατά της Γερμανίας, διατυπώνοντας τον κατηγορηματικό ισχυρισμό ότι η Γερμανία είχε εμπλακεί σε ένα σχέδιο «εξόντωσης των Εβραίων». Είπε (εν μέρει):


«Η Γερμανία [έχει] μετατραπεί από έθνος πολιτισμού σε μια πραγματική κόλαση σκληρών και άγριων θηρίων. Οφείλουμε όχι μόνο στους διωκόμενους αδελφούς μας αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο να χτυπήσουμε τώρα για αυτοάμυνα ένα χτύπημα που θα απαλλάξει την ανθρωπότητα από την επανάληψη αυτής της απίστευτης οργής… Τώρα ή ποτέ δεν πρέπει όλα τα έθνη της γης να κάνουν κοινή υπόθεση εναντίον η… σφαγή, η πείνα και ο αφανισμός… διαβολικά βασανιστήρια, η σκληρότητα και οι διώξεις που επιβάλλονται μέρα με τη μέρα σε αυτούς τους άνδρες, γυναίκες και παιδιά… Όταν ειπωθεί η ιστορία… ο κόσμος θα αντιμετωπίσει μια εικόνα τόσο τρομακτική στη βάρβαρη σκληρότητά του που Η κόλαση του πολέμου και οι υποτιθέμενες βελγικές φρικαλεότητες είναι ασήμαντες σε σύγκριση με αυτήν την διαβολικά, εσκεμμένα, εν ψυχρώ σχεδιασμένη και ήδη μερικώς εκτελεσμένη εκστρατεία για την εξόντωση ενός περήφανου, ευγενικού, πιστού, νομοταγείς… Οι Εβραίοι είναι οι αριστοκράτες του κόσμου. Από αμνημονεύτων χρόνων… έχουν δει τους διώκτες τους να έρχονται και να φεύγουν. Μόνο αυτοί έχουν επιβιώσει. Και έτσι η ιστορία θα επαναληφθεί. Ο Untermeyer συνέχισε στη συνέχεια να παρέχει στους ακροατές του ένα εντελώς δόλιο ιστορικό των συνθηκών του γερμανικού μποϊκοτάζ και του τρόπου με τον οποίο προέκυψε. Διακήρυξε επίσης ότι οι Γερμανοί είχαν λυγίσει σε ένα σχέδιο «εξόντωσης των Εβραίων».

Το χιτλερικό καθεστώς ξεκίνησε και διώκει διαβολικά το μποϊκοτάζ τους για να εξοντώσει τους Εβραίους, τοποθετώντας πλακάτ σε εβραϊκά μοναδικά καταστήματα, προειδοποιώντας τους Γερμανούς να μην ασχοληθούν μαζί τους, φυλακίζοντας Εβραίους καταστηματάρχες και παρελαύνοντάς τους στους δρόμους από τους εκατοντάδες φρουρούς των ναζιστικών. ότι είναι Οι Εβραίοι, εκδιώκοντάς τους από τα μορφωμένα επαγγέλματα στα οποία πολλοί από αυτούς είχαν καταξιωθεί, αποκλείοντας τα παιδιά τους από τα σχολεία, τους άνδρες τους από τα εργατικά συνδικάτα, κλείνοντας απέναντί ​​τους κάθε λεωφόρο βιοπορισμού, κλείνοντας τους σε άθλια στρατόπεδα συγκέντρωσης. και λιμοκτονώντας και βασανίζοντάς τους χωρίς αιτία και καταφεύγοντας σε κάθε άλλη πιθανή μορφή βασανιστηρίων, απάνθρωπη πέρα ​​από κάθε σύλληψη,έως ότου η αυτοκτονία έγινε το μόνο μέσο διαφυγής τους, και όλα μόνο επειδή είναι ή οι μακρινοί τους πρόγονοι ήταν Εβραίοι,και όλα αυτά με ομολογημένο σκοπό την εξάντλησή τους».

Μάλλον εμπρηστικές συζητήσεις βασισμένες εξ ολοκλήρου σε κατασκευές. το «πορνό θηριωδίας» για το οποίο οι Εβραίοι έχουν γίνει τόσο διάσημοι και συνήθιζαν να ξεκινούν πολλούς πολέμους, συμπεριλαμβανομένων των πολέμων που ελπίζαμε σήμερα εναντίον της Ρωσίας, της Κίνας και του Ιράν.

Ο τεύχος της 24ης Μαρτίου 1933 της The Daily Express του Λονδίνου περιέγραψε πώς οι Εβραίοι ηγέτες, σε συνδυασμό με ισχυρά διεθνή εβραϊκά οικονομικά συμφέροντα, είχαν ξεκινήσει ένα μποϊκοτάζ της οικονομίας της Γερμανίας με ρητό σκοπό να ακρωτηριάσουν την ήδη επισφαλή της με την ελπίδα να ρίξουν τη νέα οικονομία. κυβέρνηση. Μόνο τότε η Γερμανία αντέδρασε ως απάντηση. Έτσι, αν λέγεται η αλήθεια, ήταν η παγκόσμια εβραϊκή ηγεσία –όχι το Τρίτο Ράιχ– που έριξε ουσιαστικά την πρώτη βολή στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο εξέχων δικηγόρος της Νέας Υόρκης Samuel Untermeyer ήταν ένας από τους κορυφαίους ταραχοποιούς στον πόλεμο κατά της Γερμανίας, περιγράφοντας την εβραϊκή εκστρατεία ως «ιερό πόλεμο». Όλα αυτά συνέβησαν πολύ πριν η γερμανική κυβέρνηση άρχισε να περιορίζει τα δικαιώματα των Γερμανών Εβραίων.

«Μέχρι σήμερα, γενικά (αν και λανθασμένα) πιστεύεται ότι όταν ο Αδόλφος Χίτλερ διορίστηκε Γερμανός καγκελάριος τον Ιανουάριο του 1933, η γερμανική κυβέρνηση ξεκίνησε πολιτικές καταστολής των Εβραίων της Γερμανίας, συμπεριλαμβανομένης της σύλληψης Εβραίων και της τοποθέτησης τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και ξεκινώντας εκστρατείες τρόμου και βίας κατά του εγχώριου εβραϊκού πληθυσμού». Τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια. Ακόμη και η Εβραϊκή Κεντρική Ένωση της Γερμανίας, γνωστή ως Verein, απέρριψε την πρόταση που έκαναν φωναχτά οι παντού Εβραίοι ηγέτες ότι η νέα γερμανική κυβέρνηση προκαλούσε σκόπιμα αντιεβραϊκές εξεγέρσεις. Το Verein εξέδωσε μια δήλωση ότι «οι αρμόδιες κυβερνητικές αρχές [δηλαδή, το καθεστώς του Χίτλερ] δεν γνωρίζουν την απειλητική κατάσταση», λέγοντας: «Δεν πιστεύουμε ότι οι Γερμανοί συμπολίτες μας θα αφεθούν να παρασυρθούν και να διαπράξουν υπερβολές εναντίον των Εβραίων». Και ακόμη και ο Σιωνιστικός Σύνδεσμος της Γερμανίας εξέδωσε τηλεγράφημα στις 26 Μαρτίου απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς κατά της γερμανικής κυβέρνησης ως «προπαγάνδα», «απαισιόδοξους» και «συνταρακτικούς». Ωστόσο, οι εβραϊκές δυνάμεις που προέρχονταν από το Σίτι του Λονδίνου ήταν αποφασισμένες να συνεχίσουν την φαύλο προπαγανδιστική εκστρατεία μίσους και να ξεκινήσουν τον οικονομικό πόλεμο εναντίον της Γερμανίας.

Το 1933 το Αμερικανικό Εβραϊκό Κογκρέσο ανακοίνωσε μια μαζική διαμαρτυρία στο Madison Square Gardens για τις 27 Μαρτίου. Λίγες μέρες πριν από αυτό, οργανώθηκε μια τεράστια συγκέντρωση με 20.000 Εβραίους να διαδηλώνουν στο Δημαρχείο της Νέας Υόρκης. Οργάνωσαν συγκεντρώσεις έξω από τις γερμανικές ναυτιλιακές γραμμές Lloyd και Αμβούργου-Αμερικανικής ακτοπλοΐας, και μποϊκοτάζ κατά των γερμανικών προϊόντων σε καταστήματα και επιχειρήσεις στη Νέα Υόρκη και σε όλες τις ΗΠΑ.

Ένα συλλαλητήριο που προσέλκυσε περίπου 40.000 άτομα, που οργανώθηκε από τον παγκόσμιο Εβραϊκό για να μποϊκοτάρουν όλα τα γερμανικά αγαθά, με σκοπό να ασκήσουν πίεση στη Γερμανία.

Η γερμανική κυβέρνηση παραπονέθηκε για την «εκστρατεία συκοφαντίας» κατά της Γερμανίας και αναφέρθηκε στις «παραμορφωμένες και αναλυτικές ειδήσεις τους για διώξεις και βασανιστήρια Εβραίων, την εντύπωση ότι στην πραγματικότητα δεν σταματούν με τίποτα, ούτε με ψέματα και συκοφαντίες, για να πολεμήσουν τους σημερινούς Γερμανούς. κυβέρνηση." Ο τίτλος της πρώτης σελίδας της New York Daily News χαιρέτιζε τη μαζική αντιγερμανική συγκέντρωση διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε στο Madison Square Garden στις 27 Μαρτίου 1933. από τη διεθνή Η εβραϊκή ηγεσία, η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε όπως είχε προγραμματιστεί.Παρόμοιες συγκεντρώσεις και διαδρομές διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκαν και σε άλλες πόλεις την ίδια χρονική περίοδο».


Γερμανική αφίσα που προτρέπει το μποϊκοτάζ των εβραϊκών καταστημάτων

Οι Εβραίοι απλώς αρνήθηκαν να υποχωρήσουν και πραγματοποίησαν ταυτόχρονες διαμαρτυρίες και συγκεντρώσεις σε περισσότερες από 70 τοποθεσίες στις ΗΠΑ, όλες βασισμένες σε απεχθές ψευδείς και εμπρηστικούς ισχυρισμούς κατά της Γερμανίας. Οι Εβραίοι ακόμη και τότε είχαν αρκετή δύναμη μέσων ενημέρωσης, ώστε πολλές από αυτές τις αντι-γερμανικές συγκεντρώσεις μίσους μεταδόθηκαν όχι μόνο σε όλες τις ΗΠΑ, αλλά και παγκοσμίως. Η ιστορία ήταν ότι η «Νέα Γερμανία» ήταν μια κακιά οντότητα, ένας «εχθρός των εβραϊκών συμφερόντων» και για αυτούς τους λόγους χρειαζόταν επειγόντως «οικονομικά στραγγαλισμός». Μόνο ως άμεση απάντηση σε αυτό η γερμανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ένα μονοήμερο μποϊκοτάζ των εβραϊκών επιχειρήσεων στη Γερμανία, δηλώνοντας ότι αν σταματήσουν οι εβραϊκές επιθέσεις στη Γερμανία, δεν θα υπάρξουν επαναλήψεις.


Η παρακάτω φωτογραφία δείχνει μια γερμανική αφίσα που καλεί σε αμοιβαίο μποϊκοτάζ των Εβραίων εμπόρων, ως αντίποινα για το παγκόσμιο εβραϊκό μποϊκοτάζ γερμανικών προϊόντων.

Η αφίσα γράφει εν μέρει, «Σύντροφοι του γερμανικού λαού! Γερμανίδες νοικοκυρές! Όλοι γνωρίζετε τις επαίσχυντες μεθόδους που χρησιμοποιούν οι λεγόμενοι «Γερμανοί» Εβραίοι στο εξωτερικό για να υποκινήσουν εναντίον του γερμανικού λαού και της εθνικής κυβέρνησης του Αδόλφου Χίτλερ. Αν δεν θέλουμε να παραταθούμε και να βυθιστούμε σε βαθύτερη δυστυχία, πρέπει να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας. Καλούμε λοιπόν να λάβετε υπόψη την έκκληση του Φύρερ μας, του καγκελαρίου του γερμανικού λαού, για μποϊκοτάζ κατά των Εβραίων και να περιμένουμε την πλήρη υποστήριξη κάθε ατόμου σε αυτή την αμυντική δράση. Τα κείμενα του πλακάτ έγραφαν: «Γερμανοί! Υπερασπιστείτε τον εαυτό σας! Μην ψωνίζετε από εβραϊκά καταστήματα!».Άλλοι διαβάζουν: «Μην αγοράζετε από εβραϊκά καταστήματα! Μην πηγαίνετε σε Εβραίο γιατρό! Διατηρήστε όμως την πιο αυστηρή πειθαρχία. Μην αγγίζετε καν τα μαλλιά στο κεφάλι ενός Εβραίο. Το μποϊκοτάζ ξεκινά το Σάββατο το πρωί στις 10:00 π.μ.».


Μια εβραϊκή διαφήμιση σε έναν τεύχο του 1933 της The Leader Post, που προτρέπει σε μποϊκοτάζ των γερμανικών προϊόντων.



Σύμφωνα με το σελ. 45 του The Jewish War Veterans Story, «το μποϊκοτάζ «ξεκίνησε» από μια παρέλαση μαμούθ υπό την χορηγία του JWV, που πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη στις 23 Μαρτίου 1933, με προειδοποίηση τριών ημερών» και αναφέρει περαιτέρω ότι η διαδρομή της παρέλασης «ήταν με σχεδόν ένα εκατομμύριο ανθρώπους. «Είναι λυπηρό το γεγονός ότι οι Εβραίοι είναι σχεδόν ομόφωνα (και βίαια) αποφασισμένοι να κρατήσουν αυτή την ιστορία θαμμένη, και επίσης λυπηρό το γεγονός ότι κάθε μέρος των εβραϊκών μέσων ενημέρωσης διαβάζουν ομόφωνα από ένα ψεύτικο σενάριο που σχετίζεται με τις συνθήκες αυτού του γεγονότος, διαστρεβλώνοντας μια βάναυση επίθεση στη Γερμανία. από τους Διεθνείς Εβραίους σε ένα είδος τιμωρίας για (φανταστικές) γερμανικές παραβάσεις. Το Διαδίκτυο κατακλύζεται μόνο από άρθρα για «ναζιστικό μποϊκοτάζ των εβραϊκών επιχειρήσεων», αλλά κανείς δεν λέει την αλήθεια για το τι πραγματικά συνέβη, Και σχεδόν όλες οι αναφορές αφορούν το μονοήμερο μποϊκοτάζ των εβραϊκών επιχειρήσεων από τη Γερμανία, αγνοώντας εντελώς τα υποκείμενα γεγονότα. Η αρχική πρόταση της Wikipedia: «Το αντιναζιστικό μποϊκοτάζ ήταν ένα διεθνές μποϊκοτάζ γερμανικών προϊόντων ως απάντηση στη βία και την παρενόχληση από μέλη του Ναζιστικού Κόμματος του Χίτλερ κατά των Εβραίων». Αυτή η δήλωση είναι ένα καθαρό ψέμα, χωρίς στοιχεία που να το υποστηρίζουν.[1]

Η ιστοσελίδα My Jewish Learning, μας λέει: «Το ράλι της Νέας Υόρκης μεταδόθηκε παγκοσμίως. Ένα πλήθος 55.000 ξεχείλισε τον Κήπο στους δρόμους έξω για να ακούσει τον Πρόεδρο του Αμερικανοεβραϊκού Κογκρέσου Μπέρναρντ Ντόιτς, τον Πρόεδρο της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εργατικών Γουίλιαμ Γκριν, τον γερουσιαστή Ρόμπερτ Φ. Βάγκνερ». Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ότι όλοι αυτοί ήταν Εβραίοι, και όχι ανεξάρτητες αναφορές ή αυθόρμητες συγκεντρώσεις.[2]

Κάποτε αναφέρθηκα σε αυτό το γεγονός σε ένα σχόλιο που δημοσιεύτηκε στο The Economist και μια εικονική πλημμύρα Εβραίων Hasbara εμφανίστηκε για να το ειρωνευτεί, αρνούμενος το γεγονός στο σύνολό του και ισχυριζόμενος, μεταξύ άλλων, ότι κάποιο ανεύθυνο άρθρο σε ένα «μικρό αγγλικό ταμπλόιντ» είχε καμία αξιοπιστία. Αλλά στην πραγματικότητα, η Daily Express ήταν πολύ αξιοσέβαστη και γενικά παρουσιάστηκε ως η πιο πολυδιαβασμένη εφημερίδα στον κόσμο εκείνη την εποχή.

-unz-com
http://enaasteri.blogspot.com/