ΡΩΣΟ-ΟΥΚΡΑΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ!!ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ!

Big Serge
Σίδηρος, Τέφρα και Αίμα
Από την αιφνιδιαστική απόφαση της Ρωσίας να αποχωρήσει οικειοθελώς από τη δυτική όχθη της Χερσώνας την πρώτη εβδομάδα του Νοεμβρίου, δεν υπάρχουν δραματικές αλλαγές στην πρώτη γραμμή στην Ουκρανία. Εν μέρει, αυτό αντανακλά τον προβλέψιμο καιρό αργά το φθινόπωρο στην Ανατολική Ευρώπη, που αφήνει τα πεδία των μαχών γεμάτα νερό και βουλωμένα με λάσπη και εμποδίζει σε μεγάλο βαθμό την κινητικότητα. Για εκατοντάδες χρόνια, ο Νοέμβριος ήταν ένας κακός μήνας για απόπειρα μετακίνησης στρατών σε οποιαδήποτε σημαντική απόσταση, και σαν ρολόι αρχίσαμε να βλέπουμε βίντεο με οχήματα κολλημένα στη λάσπη στην Ουκρανία.

Η επιστροφή του στατικού πολέμου θέσεων, ωστόσο, αντανακλά επίσης το συνεργιστικό αποτέλεσμα της αυξανόμενης εξάντλησης της Ουκρανίας μαζί με τη δέσμευση της Ρωσίας να καταστρέφει και να απογυμνώνει υπομονετικά την εναπομένουσα μαχητική ικανότητα της Ουκρανίας. Βρήκαν ένα ιδανικό μέρος για να το πετύχουν αυτό στο Ντονμπας

Σταδιακά έχει γίνει φανερό ότι η Ρωσία έχει δεσμευτεί σε έναν πόλεμο φθοράς θέσης, καθώς αυτό μεγιστοποιεί την ασυμμετρία του πλεονεκτήματός της σε πυρά εμβέλειας. Υπάρχει μια συνεχιζόμενη υποβάθμιση της ικανότητας θερμότητας της Ουκρανίας, η οποία επιτρέπει στη Ρωσία να διατηρήσει υπομονετικά τον τρέχοντα ρυθμό, ενώ οργανώνει τις νεοκινητοποιημένες δυνάμεις της για επιθετική δράση το επόμενο έτος, θέτοντας το έδαφος για διαδοχικές και μη βιώσιμες ουκρανικές απώλειες.

Στο μυθιστόρημα του Έρνεστ Χέμινγουεϊ, Ο Ήλιος Ανατέλλει επίσης , ένας πρώην πλούσιος, τώρα τυχερός χαρακτήρας του ρωτιέται πώς χρεοκόπησε. «Δύο τρόποι», απαντά, «σταδιακά και μετά ξαφνικά». Κάποτε μπορεί να ρωτήσουμε πώς η Ουκρανία έχασε τον πόλεμο και να λάβουμε σχεδόν την ίδια απάντηση.

Verdun Redux

Είναι ασφαλές να πούμε ότι τα μέσα ενημέρωσης του δυτικού καθεστώτος έχουν θέσει πολύ χαμηλά πρότυπα για ρεπορτάζ για τον πόλεμο στην Ουκρανία, δεδομένου του βαθμού στον οποίο η κύρια αφήγηση είναι αποκομμένη από την πραγματικότητα. Ακόμη και με αυτά τα χαμηλά πρότυπα, ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεται στον πληθυσμό η συνεχιζόμενη μάχη στο Μπαχμούτ είναι πραγματικά γελοίος. Ο άξονας Bakhmut περιστρέφεται στο δυτικό κοινό ως μια τέλεια σύνθεση όλων των τροπαίων της ρωσικής αποτυχίας: με λίγα λόγια, η Ρωσία υφίσταται φρικτές απώλειες καθώς αγωνίζεται να καταλάβει μια μικρή πόλη με αμελητέα επιχειρησιακή σημασία. Οι Βρετανοί αξιωματούχοι, ειδικότερα, ήταν έντονα τις τελευταίες εβδομάδες επιμένοντας ότι ο Μπαχμούτ έχει μικρή έως καθόλου επιχειρησιακή αξία .

Η αλήθεια είναι κυριολεκτικά το αντίθετο αυτής της ιστορίας: ο Μπαχμούτ είναι μια επιχειρησιακά κρίσιμη θέση-κλειδί στην ουκρανική άμυνα, και η Ρωσία την έχει μετατρέψει σε λάκκο θανάτου που αναγκάζει τους Ουκρανούς να θυσιάσουν υπέρογκο αριθμό ανδρών για να διατηρήσουν τη θέση για όσο διάστημα δυνατόν. Στην πραγματικότητα, η επιμονή ότι ο Bakhmut δεν είναι επιχειρησιακά σημαντικός είναι ελαφρώς προσβλητική για το κοινό, τόσο επειδή μια γρήγορη ματιά σε έναν χάρτη τον δείχνει ξεκάθαρα στην καρδιά του περιφερειακού οδικού δικτύου, όσο και επειδή η Ουκρανία έχει ρίξει έναν τεράστιο αριθμό μονάδων στο μπροστά εκεί.

Ας κάνουμε ένα βήμα πίσω και ας εξετάσουμε τον Μπαχμούτ στο πλαίσιο της συνολικής θέσης της Ουκρανίας στα ανατολικά. Η Ουκρανία ξεκίνησε τον πόλεμο με τέσσερις λειτουργικές αμυντικές γραμμές στο Ντονμπάς, οι οποίες δημιουργήθηκαν τα τελευταία 8 χρόνια τόσο ως μέρος του πολέμου που βράζει με το LNR και το DNR, αλλά και ως προετοιμασία για ενδεχόμενο πόλεμο με τη Ρωσία. Αυτές οι γραμμές είναι δομημένες γύρω από αστικούς οικισμούς με οδικές και σιδηροδρομικές συνδέσεις μεταξύ τους και μπορούν να απαριθμηθούν χονδρικά ως εξής:



Αμυντικές γραμμές της Ουκρανίας στην Ανατολή (Χάρτης από εμένα)

Το Ντονμπάς είναι ένα ιδιαίτερα βολικό μέρος για την κατασκευή τρομερών άμυνων. Είναι εξαιρετικά αστικοποιημένη και βιομηχανική (το Ντόνετσκ ήταν η πιο αστική περιφέρεια στην Ουκρανία πριν από το 2014, με πάνω από το 90% του πληθυσμού να ζει σε αστικές περιοχές), με πόλεις και κωμοπόλεις που κυριαρχούνται από τα τυπικά στιβαρά σοβιετικά κτίρια, μαζί με παραγωγικά βιομηχανικά συγκροτήματα. Η Ουκρανία πέρασε μεγάλο μέρος της τελευταίας δεκαετίας βελτιώνοντας αυτές τις θέσεις και οι οικισμοί της πρώτης γραμμής είναι γεμάτες χαρακώματα και θέσεις βολής που είναι ξεκάθαρα ορατές στις δορυφορικές εικόνες. Ένα πρόσφατο βίντεο από τον άξονα Avdiivka δείχνει την έκταση των ουκρανικών οχυρώσεων.

Λοιπόν, ας αναθεωρήσουμε την κατάσταση αυτών των αμυντικών ζωνών. Η πρώτη ζώνη, η οποία έτρεχε περίπου από το Severodonetsk και το Lysychansk μέχρι την Popasna, έσπασε το καλοκαίρι από τις ρωσικές δυνάμεις. Η Ρωσία πέτυχε μια σημαντική ανακάλυψη στην Ποπάσνα και μπόρεσε να ξεκινήσει την πλήρη συνάθροιση αυτής της γραμμής, με το Lysychansk να πέφτει στις αρχές Ιουλίου.

Σε αυτό το σημείο, η πρώτη γραμμή κάθεται απευθείας σε αυτό που έχω χαρακτηρίσει ως 2η και 3η Ουκρανική αμυντική ζώνη, και οι δύο αυτές ζώνες τώρα αιμορραγούν έντονα.

Η σύλληψη του Soledar από τις δυνάμεις Wagner διέκοψε τη σύνδεση μεταξύ Bakhmut και Siversk, ενώ γύρω από το Ντόνετσκ, το βαριά οχυρωμένο προάστιο Marinka έχει σχεδόν πλήρως καθαριστεί από τα ουκρανικά στρατεύματα και η περίφημη θεμελιώδης ουκρανική θέση στην Avdiivka (το μέρος από το οποίο βομβαρδίζουν ο άμαχος πληθυσμός της πόλης του Ντόνετσκ) πλαισιώνεται και από τις δύο κατευθύνσεις.



Η πρώτη γραμμή γύρω από την Avdiivka (χάρτης ευγενική προσφορά του MilitaryLand)

Αυτές οι θέσεις είναι απολύτως κρίσιμες για την Ουκρανία. Η απώλεια του Bakhmut θα σημάνει την κατάρρευση της τελευταίας αμυντικής γραμμής που στέκεται εμπόδιο στο Slavyansk και στο Kramatorsk, πράγμα που σημαίνει ότι η ανατολική θέση της Ουκρανίας θα συρρικνωθεί γρήγορα στην τέταρτη (και πιο αδύναμη) αμυντική της ζώνη.

Ο οικισμός Slavyansk είναι μια πολύ χειρότερη θέση για να υπερασπιστεί η Ουκρανία από τις άλλες ζώνες, για διάφορους λόγους. Πρώτα και κύρια, ως η ζώνη που βρίσκεται πιο μακριά προς τα δυτικά (και επομένως η πιο μακριά από τις γραμμές εκκίνησης του Φεβρουαρίου 2022), είναι η λιγότερο βελτιωμένη και λιγότερο ενισχυμένη από τις ζώνες. Δεύτερον, πολλά από τα, ας πούμε απλώς «καλά πράγματα» γύρω από το Σλαβιάνσκ βρίσκονται στα ανατολικά της πόλης, συμπεριλαμβανομένων τόσο του κυρίαρχου υψώματος όσο και των μεγάλων αυτοκινητοδρόμων.

Όλα αυτά για να πούμε ότι η Ουκρανία ανυπομονούσε πολύ να διατηρήσει τη γραμμή Bakhmut, καθώς αυτή είναι μια πολύ προτιμότερη θέση για να κρατήσει, και ως εκ τούτου έχουν χύνει μονάδες στον τομέα. Τα παράλογα επίπεδα δέσμευσης της ουκρανικής δύναμης σε αυτήν την περιοχή έχουν επισημανθεί καλά, αλλά ως γρήγορη ανανέωση, οι δημοσίως διαθέσιμες ουκρανικές πηγές εντοπίζουν τουλάχιστον 34 ταξιαρχίες ή αντίστοιχες μονάδες που έχουν αναπτυχθεί στην περιοχή Bakhmut. Πολλά από αυτά αναπτύχθηκαν πριν από μήνες και έχουν ήδη καταρρεύσει, αλλά σε όλη τη διάρκεια της συνεχιζόμενης μάχης αυτό αντιπροσωπεύει μια εκπληκτική δέσμευση.



Ουκρανικές μονάδες γύρω από το Bakhmut (Χάρτης προσφέρεται από MilitaryLand)

Οι ρωσικές δυνάμεις, κυρίως οι μονάδες Wagner PMC και LNR, κατέρρευσαν αργά αλλά σταθερά αυτό το ουκρανικό οχυρό κάνοντας φιλελεύθερη χρήση πυροβολικού. Τον Νοέμβριο, ο πρώην σύμβουλος του Zelensky Oleksiy Arestovych παραδέχτηκε ότι το ρωσικό πυροβολικό στον άξονα Bakhmut απολάμβανε περίπου ένα πλεονέκτημα 9 προς 1 σωλήνων, κάτι που μετατρέπει τον Bakhmut σε λάκκο θανάτου.

Η μάχη παρουσιάζεται στα δυτικά ως μια μάχη όπου οι Ρώσοι - συνήθως στερεότυποι ως κατάδικοι στρατιώτες που απασχολούνται από τον Βάγκνερ - εξαπολύουν μετωπικές επιθέσεις στην ουκρανική άμυνα και δέχονται φρικτές απώλειες προσπαθώντας να συντρίψουν την άμυνα με καθαρούς αριθμούς. Το αντίθετο είναι πολύ πιο κοντά στην αλήθεια. Η Ρωσία προχωρά αργά, επειδή σιδερώνει την ουκρανική άμυνα με πυροβολικό και μετά σπρώχνει προσεκτικά προς τα εμπρός σε αυτές τις κονιοποιημένες άμυνες.

Η Ουκρανία, εν τω μεταξύ, συνεχίζει να διοχετεύει μονάδες για να ξαναγεμίσουν λίγο πολύ τα χαρακώματα με νέους αμυντικούς. Ένα άρθρο της Wall Street Journal για τη μάχη, ενώ προσπαθούσε να παρουσιάσει μια ιστορία ρωσικής ανικανότητας, περιελάμβανε κατά λάθος μια παραδοχή από έναν Ουκρανό διοικητή επί τόπου, ο οποίος είπε: «Μέχρι στιγμής, η συναλλαγματική ισοτιμία που ανταλλάσσουμε τη ζωή μας για τη δική τους ευνοεί τους Ρώσους. Αν συνεχιστεί έτσι, μπορεί να ξεμείνουμε».

Οι συγκρίσεις έχουν γίνει ελεύθερα (και δεν μπορώ να τις αναγνωρίσω) σε μια από τις πιο διαβόητες μάχες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου - την αιματηρή καταστροφή στο Βερντέν. Αν και δεν υπερβάλλει την προγνωστική αξία της στρατιωτικής ιστορίας (με την έννοια ότι η ενδελεχής γνώση του πρώτου παγκόσμιου πολέμου δεν επιτρέπει σε κάποιον να προβλέψει γεγονότα στην Ουκρανία), είμαι, ωστόσο, μεγάλος θαυμαστής της ιστορίας ως αναλογίας, και το γερμανικό σχέδιο στο Βερντέν είναι μια χρήσιμη αναλογία για αυτό που συμβαίνει στο Μπαχμούτ.

Η Μάχη του Βερντέν σχεδιάστηκε από τη γερμανική ανώτατη διοίκηση ως ένας τρόπος να ακρωτηριάσει τον γαλλικό στρατό, τραβώντας τον σε μια προδιαμορφωμένη μηχανή κοπής κρέατος. Η ιδέα ήταν να επιτεθούμε και να καταλάβουμε το κρίσιμο αμυντικό ψηλό έδαφος - τόσο σημαντικό που η Γαλλία θα αναγκαζόταν να αντεπιτεθεί και να προσπαθήσει να το ανακαταλάβει. Οι Γερμανοί ήλπιζαν ότι η Γαλλία θα δέσμευε τις στρατηγικές της εφεδρείες σε αυτή την αντεπίθεση ώστε να καταστραφούν. Ενώ το Βερντέν απέτυχε να εκτονώσει εντελώς τη γαλλική μαχητική ισχύ, έγινε μια από τις πιο αιματηρές μάχες στην παγκόσμια ιστορία. Ένα γερμανικό νόμισμα για τη μνήμη της μάχης απεικόνιζε έναν σκελετό που αντλεί αίμα από τη γη - μια ανατριχιαστική αλλά εύστοχη οπτική μεταφορά.



"The World Blood Pump" - ανάμνηση της κρεατομηχανής στο Verdun

Κάτι παρόμοιο έχει πράγματι συμβεί στο Μπαχμούτ, με την έννοια ότι η Ρωσία πιέζει σε ένα από τα πιο ευαίσθητα σημεία της πρώτης γραμμής, παρασύροντας ουκρανικές μονάδες για να σκοτωθούν. Πριν από λίγους μήνες, μετά την απόσυρση της Ρωσίας από τη δυτική όχθη της Χερσώνας, οι Ουκρανοί μίλησαν εκστασιασμένοι για τη συνέχιση των επιθετικών προσπαθειών τους με ένα χτύπημα προς τα νότια στη Ζαπαρόζια για να κόψουν τη γέφυρα στην Κριμαία, μαζί με συνεχείς προσπάθειες για διάρρηξη στο βόρειο Λουγκάνσκ. Αντίθετα, οι δυνάμεις και από τους δύο αυτούς άξονες έχουν ανακατευθυνθεί προς το Μπαχμούτ, σε σημείο που αυτός ο άξονας αποστραγγίζει ενεργά την ουκρανική δύναμη μάχης σε άλλες περιοχές. Ουκρανικές πηγές, προηγουμένως γεμάτες αισιοδοξία, τώρα συμφωνούν κατηγορηματικά ότι δεν θα υπάρξουν ουκρανικές επιθέσεις στο εγγύς μέλλον. Οπως μιλάμε,Η Ουκρανία συνεχίζει να διοχετεύει δυνάμεις στον άξονα Μπαχμούτ .

Αυτή τη στιγμή, η θέση της Ουκρανίας γύρω από το Μπαχμούτ έχει επιδεινωθεί άσχημα, με τις ρωσικές δυνάμεις (σε μεγάλο βαθμό το πεζικό Wagner που υποστηρίζεται από το πυροβολικό του ρωσικού στρατού) να σημειώνουν ουσιαστική πρόοδο και στις δύο πλευρές της πόλης. Στη βόρεια πλευρά, η σύλληψη του Soledar ώθησε τις ρωσικές γραμμές σε απόσταση αναπνοής από τους αυτοκινητόδρομους βορρά-νότου, ενώ η σχεδόν ταυτόχρονη σύλληψη του Klishchiivka στη νότια πλευρά ώθησε τις πρώτες γραμμές στο κατώφλι του Chasiv Yar (σταθερά στο επιχειρησιακό πίσω μέρος του Bakhmut ).



Η γραμμή επαφής γύρω από το Bakhmut, 20 Ιανουαρίου 2023 (Χάρτης από εμένα)

Οι Ουκρανοί δεν είναι επί του παρόντος περικυκλωμένοι, αλλά η συνεχιζόμενη ερπυσμός των ρωσικών θέσεων όλο και πιο κοντά στους εναπομείναντες αυτοκινητόδρομους είναι εύκολα αντιληπτός. Επί του παρόντος, οι ρωσικές δυνάμεις έχουν θέσεις σε απόσταση δύο μιλίων από όλους τους εναπομείναντες αυτοκινητόδρομους. Ακόμη πιο σημαντικό, η Ρωσία ελέγχει τώρα το ψηλό έδαφος τόσο στα βόρεια όσο και στα νότια του Μπαχμούτ (η ίδια η πόλη βρίσκεται σε μια κατάθλιψη που περιβάλλεται από λόφους) δίνοντας στη Ρωσία τον έλεγχο των πυρών σε μεγάλο μέρος του χώρου μάχης.

Προς το παρόν προσδοκώ ότι η Ρωσία θα καθαρίσει την αμυντική γραμμή Μπαχμούτ-Σίβερσκ μέχρι τα τέλη Μαρτίου. Εν τω μεταξύ, η απογύμνωση των ουκρανικών δυνάμεων σε άλλους άξονες εγείρει την προοπτική αποφασιστικών ρωσικών επιθέσεων αλλού.

Αυτή τη στιγμή, το μέτωπο αποτελείται κατά προσέγγιση από τέσσερις κύριους άξονες (τον πληθυντικό του άξονα, όχι το εργαλείο με λεπίδες), με σημαντικές συγκεντρώσεις ουκρανικών στρατευμάτων. Αυτά αποτελούνται, από νότο προς βορρά, από τους άξονες Zaporozhia, Donetsk, Bakhmut και Svatove (βλ. χάρτη παρακάτω). Η προσπάθεια ενίσχυσης του τομέα Bakhmut έχει μειώσει αισθητά τη δύναμη της Ουκρανίας σε αυτούς τους άλλους τομείς. Στο μέτωπο της Ζαπορόζια, για παράδειγμα, υπάρχουν δυνητικά μόλις πέντε ουκρανικές ταξιαρχίες στη γραμμή αυτή τη στιγμή.

Αυτή τη στιγμή, η πλειονότητα της ρωσικής μαχητικής δύναμης είναι αδέσμευτη και τόσο οι δυτικές όσο και οι ουκρανικές πηγές ανησυχούν (καθυστερημένα) για την προοπτική μιας ρωσικής επίθεσης τις επόμενες εβδομάδες. Επί του παρόντος, ολόκληρη η ουκρανική θέση στα ανατολικά είναι ευάλωτη, επειδή είναι, στην πραγματικότητα, ένα τεράστιο χαρακτηριστικό, ευάλωτο σε επίθεση από τρεις κατευθύνσεις.

Ιδίως δύο επιχειρησιακοί στόχοι βάθους έχουν τη δυνατότητα να καταστρέψουν την ουκρανική επιμελητεία και τη διατήρηση. Πρόκειται, αντίστοιχα, για το Izyum στο βορρά και το Pavlograd στο νότο. Μια Ρωσική ώθηση στη δυτική όχθη του ποταμού Oskil προς το Izyum θα απειλούσε ταυτόχρονα να αποκόψει και να καταστρέψει την ουκρανική ομάδα στον άξονα Svatove (S στον χάρτη) και να κόψει τον ζωτικό αυτοκινητόδρομο M03 από το Kharkov. Η επίτευξη του Pavlograd, από την άλλη πλευρά, θα απομόνωσε πλήρως τις ουκρανικές δυνάμεις γύρω από το Ντόνετσκ και θα διέκοψε μεγάλο μέρος της διέλευσης της Ουκρανίας μέσω του Δνείπερου.



The Big Serge Plan (Χάρτης από εμένα)

Τόσο το Izyum όσο και το Pavlograd απέχουν περίπου 70 μίλια από τις γραμμές εκκίνησης μιας πιθανής ρωσικής επίθεσης, και έτσι προσφέρουν έναν πολύ δελεαστικό συνδυασμό - όντας τόσο επιχειρησιακά σημαντικό όσο και σχετικά διαχειρίσιμο. Από χθες, αρχίσαμε να βλέπουμε ρωσικές προελεύσεις στον άξονα Zaporozhia. Ενώ αυτά συνίστανται, αυτή τη στιγμή, κυρίως σε ισχύ αναγνώρισης ώθησης προς τη «γκρίζα ζώνη» (αυτή τη διφορούμενη διάμεση πρόσοψη), το RUMoD ισχυρίστηκε ότι έγιναν αρκετοί οικισμοί, οι οποίοι θα μπορούσαν να προμηνύουν μια πραγματική επιθετική ώθηση προς αυτή την κατεύθυνση. Το κλειδί θα ήταν μια ρωσική επίθεση στο Orikhiv, η οποία είναι μια μεγάλη πόλη με μια γνήσια ουκρανική φρουρά μέσα της. Μια ρωσική επίθεση εδώ θα έδειχνε ότι κάτι περισσότερο από μια διερευνητική επίθεση βρίσκεται σε εξέλιξη.

Είναι δύσκολο μερικές φορές να αναλύσουμε τη διαφορά μεταξύ αυτού που προβλέπουμε ότι θα συμβεί και αυτού που θέλουμε να συμβεί. Αυτό, βεβαίως, θα επέλεγα αν ήμουν υπεύθυνος του ρωσικού σχεδιασμού - μια διαδρομή προς τα νότια κατά μήκος της δυτικής όχθης του ποταμού Oskil στον άξονα Kupyansk-Izyum και μια ταυτόχρονη επίθεση βόρεια μετά τη Zaporozhia προς το Pavlograd. Σε αυτήν την περίπτωση, πιστεύω ότι η απλή εξέταση της Ζαπορόζια βραχυπρόθεσμα είναι προτιμότερη από το να βαλτώσουμε σε μια αστική μάχη εκεί.

Εάν η Ρωσία θα το επιχειρήσει πραγματικά αυτό, δεν το γνωρίζουμε. Η ρωσική επιχειρησιακή ασφάλεια είναι πολύ καλύτερη είτε από τις δυνάμεις της Ουκρανίας είτε από τις δυνάμεις πληρεξουσίου τους (Wagner και LNR/DNR Milita), επομένως γνωρίζουμε πολύ λιγότερα για τις αναπτύξεις της Ρωσίας από ό,τι για την Ουκρανία. Ανεξάρτητα από αυτό, γνωρίζουμε ότι η Ρωσία απολαμβάνει μια ισχυρή υπεροχή της μαχητικής ισχύος και υπάρχουν αξιόλογοι επιχειρησιακοί στόχοι εντός εμβέλειας.

Παρακαλώ κύριε, θέλω λίγο περισσότερο

Η οπτική γωνία αυτής της σύγκρουσης αποκαλύπτει μια συναρπαστική μετα-δομή του πολέμου. Στην παραπάνω ενότητα, υποστηρίζω μια άποψη του μετώπου δομημένου γύρω από τη Ρωσία που διαπερνά σταδιακά τις διαδοχικές ουκρανικές αμυντικές ζώνες. Νομίζω ότι ένα παρόμοιο είδος προοδευτικής αφηγηματικής δομής ισχύει για την πτυχή δημιουργίας δύναμης αυτού του πολέμου, με τη Ρωσία να καταστρέφει μια σειρά από ουκρανικούς στρατούς.

Ας γίνω λίγο πιο συγκεκριμένος. Ενώ ο ουκρανικός στρατός υπάρχει τουλάχιστον εν μέρει ως συνεχής θεσμός, η μαχητική του ισχύς έχει καταστραφεί και ξαναχτιστεί πολλές φορές σε αυτό το σημείο μέσω της δυτικής βοήθειας. Πολλαπλές φάσεις - κύκλοι ζωής, αν θέλετε - μπορούν να αναγνωριστούν:

Κατά τους πρώτους μήνες του πολέμου, ο σωζόμενος ουκρανικός στρατός εξοντώθηκε κυρίως. Οι Ρώσοι κατέστρεψαν μεγάλο μέρος των εγχώριων προμηθειών βαρέων όπλων της Ουκρανίας και διέλυσαν πολλά στελέχη στον πυρήνα του επαγγελματικού στρατού της Ουκρανίας.

Στον απόηχο αυτής της αρχικής συντριβής, η ουκρανική μαχητική δύναμη ενισχύθηκε με τη μεταφορά σχεδόν όλου του σοβιετικού vintage οπλισμού στα αποθέματα των χωρών του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας. Αυτό μετέφερε σοβιετικά οχήματα και πυρομαχικά, συμβατά με τις υπάρχουσες δυνατότητες της Ουκρανίας, από χώρες όπως η Πολωνία και η Τσεχία, και ολοκληρώθηκε ως επί το πλείστον στα τέλη της άνοιξης του 2022. Στις αρχές Ιουνίου, για παράδειγμα, δυτικές πηγές παραδέχονταν ότι τα σοβιετικά αποθέματα είχαν αποστραγγιστεί .

Με τα αποθέματα του Συμφώνου της Βαρσοβίας να έχουν εξαντληθεί, το ΝΑΤΟ άρχισε να αντικαθιστά τις κατεστραμμένες ουκρανικές δυνατότητες με αντίστοιχες δυτικές σε μια διαδικασία που ξεκίνησε το καλοκαίρι. Ιδιαίτερα αξιοσημείωτα ήταν οβίδες όπως το αμερικανικό M777 και το γαλλικό Caesar.

Η Ρωσία ουσιαστικά πολέμησε πολλαπλές επαναλήψεις του ουκρανικού στρατού - καταστρέφοντας την προπολεμική δύναμη τους πρώτους μήνες, μετά πολεμώντας μονάδες που ξαναγεμίστηκαν από τα αποθέματα του Συμφώνου της Βαρσοβίας και τώρα υποβαθμίζει μια δύναμη που βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στα δυτικά συστήματα.

Αυτό οδήγησε στη διάσημη πλέον συνέντευξη του στρατηγού Zaluzhny με τον οικονομολόγο , στην οποία ζήτησε πολλές εκατοντάδες Κύρια Άρματα μάχης, Οχήματα Μάχης Πεζικού και πυροβολικά. Στην πραγματικότητα, ζήτησε ακόμη έναν στρατό, καθώς οι Ρώσοι φαίνεται να συνεχίζουν να καταστρέφουν αυτούς που έχει.

Θέλω να σημειώσω μερικούς συγκεκριμένους τομείς όπου οι δυνατότητες της Ουκρανίας είναι σαφώς υποβαθμισμένες πέρα ​​από αποδεκτά επίπεδα και να παρατηρήσω πώς αυτό σχετίζεται με την προσπάθεια του ΝΑΤΟ να διατηρήσει την ουκρανική πολεμική προσπάθεια.

Πρώτον, πυροβολικό.

Η Ρωσία έχει δώσει προτεραιότητα στη δράση αντι-μπαταρίας εδώ και πολλές εβδομάδες και φαίνεται να έχει μεγάλη επιτυχία κυνηγώντας και καταστρέφοντας το ουκρανικό πυροβολικό.

Φαίνεται ότι αυτό συμπίπτει εν μέρει με την ανάπτυξη νέων συστημάτων ανίχνευσης αντιμπαταριών «Penicillin» . Αυτό είναι ένα αρκετά προσεγμένο νέο εργαλείο στο ρωσικό οπλοστάσιο. Ο πόλεμος με αντιμπαταρίες αποτελείται γενικά από ένα επικίνδυνο ταγκό όπλων και συστημάτων ραντάρ. Το ραντάρ αντιμπαταρίας είναι επιφορτισμένο με τον εντοπισμό και τον εντοπισμό των όπλων του εχθρού, ώστε να μπορούν να καταστραφούν από τους δικούς του σωλήνες - το παιχνίδι είναι περίπου ανάλογο με εχθρικές ομάδες ελεύθερων σκοπευτών (το πυροβολικό) και παρατηρητές (το ραντάρ) που προσπαθούν να κυνηγήσουν ο ένας τον άλλον - και φυσικά, είναι λογικό να πυροβολούν και τα συστήματα ραντάρ της άλλης πλευράς, να τα τυφλώνουν, λες.

Το σύστημα πενικιλίνης προσφέρει ισχυρές νέες δυνατότητες στην εκστρατεία αντι-μπαταριών της Ρωσίας, επειδή εντοπίζει τις μπαταρίες του εχθρού πυροβολικού όχι με ραντάρ, αλλά με ακουστικό εντοπισμό. Στέλνει μια έκρηξη ακρόασης η οποία, σε συντονισμό με μερικά επίγεια συνοδευτικά, είναι σε θέση να εντοπίσει εχθρικά όπλα μέσω σεισμικής και ακουστικής ανίχνευσης. Το πλεονέκτημα αυτού του συστήματος είναι ότι, σε αντίθεση με ένα ραντάρ αντιμπαταρίας, το οποίο εκπέμπει ραδιοκύματα που εκπέμπουν τη θέση του, το σύστημα πενικιλίνης είναι παθητικό - απλά κάθεται ακίνητο και ακούει, πράγμα που σημαίνει ότι δεν προσφέρει εύκολο τρόπο στον εχθρό να εντοπίσει το. Ως αποτέλεσμα, στον πόλεμο με τις μπαταρίες, η Ουκρανία δεν έχει επί του παρόντος έναν καλό τρόπο να τυφλώσει (ή μάλλον, να κουφώσει) τους Ρώσους. Επιπλέον, οι ρωσικές ικανότητες αντι-μπαταρίας έχουν αυξηθεί με την αυξημένη χρήση του drone Lancet ενάντια στα βαρέα όπλα.



Η ακουστική έκρηξη πενικιλίνης ακούει τον ήχο των εχθρικών όπλων

Το μόνο που λέμε είναι ότι η Ρωσία έχει καταστρέψει αρκετά ουκρανικό πυροβολικό τον τελευταίο καιρό. το ρωσικό υπουργείο Άμυνας έχει επισημάνει την επιτυχία της αντιμπαταρίας. Τώρα, ξέρω ότι σε αυτό το σημείο σκέφτεστε, "γιατί να εμπιστευτείτε το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας;" Αρκετά δίκαιο - ας εμπιστευτούμε αλλά ας επαληθεύσουμε.

Στις 20 Ιανουαρίου, το ΝΑΤΟ συγκάλεσε συνάντηση στην αεροπορική βάση Ramstein στη Γερμανία, με φόντο ένα τεράστιο νέο πακέτο βοήθειας που συντάχθηκε για την Ουκρανία. Αυτό το πακέτο βοήθειας περιέχει, ιδού, μια τεράστια ποσότητα τεμαχίων πυροβολικού. Σύμφωνα με τον υπολογισμό μου, η βοήθεια που ανακοινώθηκε αυτή την εβδομάδα περιλαμβάνει σχεδόν 200 σωλήνες πυροβολικού. Πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Δανίας και της Εσθονίας, στέλνουν στην Ουκρανία κυριολεκτικά όλα τα οβιδοβόλα τους . Πείτε με τρελό, αλλά αμφιβάλλω σοβαρά ότι πολλές χώρες θα αποφάσιζαν απλώς αυθόρμητα, την ίδια ακριβώς στιγμή, να στείλουν στην Ουκρανία ολόκληρο το απόθεμα των πυροβολικών τους εάν η Ουκρανία δεν αντιμετώπιζε επίπεδα κρίσης απωλειών πυροβολικού.

Επιπλέον, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν λάβει νέα, άνευ προηγουμένου μέτρα για να εφοδιάσουν την Ουκρανία με οβίδες. Μόλις την περασμένη εβδομάδα, βυθίστηκαν στα αποθέματά της στο Ισραήλ και τη Νότια Κορέα , εν μέσω αναφορών ότι τα αμερικανικά αποθέματα έχουν εξαντληθεί και θα χρειαστούν περισσότερο από μια δεκαετία για να αναπληρωθούν .

Ας εξετάσουμε τα στοιχεία εδώ και ας δούμε αν μπορούμε να βγάλουμε ένα λογικό συμπέρασμα:

Ουκρανοί αξιωματούχοι παραδέχονται ότι το πυροβολικό τους ξεπερνά κατά 9 προς 1 σε κρίσιμους τομείς του μετώπου.

Η Ρωσία αναπτύσσει ένα σύστημα αντιμπαταριών αιχμής και αυξημένο αριθμό drones Lancet.

Το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας ισχυρίζεται ότι κυνηγούσαν και καταστρέφουν ουκρανικά συστήματα πυροβολικού σε μεγάλους αριθμούς.

Το ΝΑΤΟ έσπευσε να συγκεντρώσει ένα τεράστιο πακέτο συστημάτων πυροβολικού για την Ουκρανία.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες πραγματοποιούν επιδρομές σε κρίσιμα προς τα εμπρός αναπτυγμένα αποθέματα για να εφοδιάσουν την Ουκρανία με οβίδες.

Προσωπικά πιστεύω ότι είναι λογικό, δεδομένων όλων αυτών, να υποθέσουμε ότι ο βραχίονας πυροβολικού της Ουκρανίας έχει καταρρεύσει σε μεγάλο βαθμό και το ΝΑΤΟ προσπαθεί να το ξαναχτίσει ξανά.

Το βασίλειό μου για ένα τανκ

Το κύριο σημείο διαμάχης τις τελευταίες εβδομάδες ήταν αν το ΝΑΤΟ θα δώσει ή όχι στην Ουκρανία Κύρια Άρματα μάχης. Ο Zaluzhny άφησε να εννοηθεί ένα άσχημα εξαντλημένο ουκρανικό τανκ στη συνέντευξή του στον Economist, στην οποία ζήτησε εκατοντάδες MBT. Το ΝΑΤΟ προσπάθησε να παράσχει μια λύση διακοπής δίνοντας στην Ουκρανία διάφορα τεθωρακισμένα οχήματα όπως το Bradley IFV και το Stryker, τα οποία αποκαθιστούν όντως κάποια κινητικότητα, αλλά πρέπει να πούμε κατηγορηματικά ότι δεν υποκαθιστούν σε καμία περίπτωση τα MBT και υπολείπονται πολύ και στα δύο. προστασία και δύναμη πυρός. Η απόπειρα χρήσης του Bradley, για παράδειγμα, στον ρόλο MBT δεν θα λειτουργήσει.



Καλημέρα

Μέχρι στιγμής, φαίνεται ότι η Ουκρανία πρόκειται να λάβει μια μικρή χούφτα τανκς Challenger από τη Βρετανία, αλλά γίνεται επίσης λόγος για δωρεά Leopards (γερμανικής κατασκευής), Abrams (Αμερικανός) και Leclercs (Γάλλος). Ως συνήθως, ο αντίκτυπος στο πεδίο της μάχης της Ουκρανίας που δέχεται άρματα μάχης είναι τόσο υπερεκτιμημένος (τόσο από τους Ουκρανούς όσο και από τους απαισιόδοξους Ρώσους) όσο και υποτιμημένος (από τους Ρώσους θριαμβευτές). Προτείνω μια μέση λύση.

Ο αριθμός των αρμάτων μάχης που μπορούν εύλογα να δοθούν στην Ουκρανία είναι σχετικά χαμηλός, απλώς και μόνο λόγω του φόρτου εκπαίδευσης και συντήρησης. Όλα αυτά τα άρματα μάχης χρησιμοποιούν διαφορετικά πυρομαχικά, ειδικά εξαρτήματα και απαιτούν εξειδικευμένη εκπαίδευση. Δεν είναι το είδος των συστημάτων που μπορούν απλώς να εκδιωχθούν από την παρτίδα και απευθείας στη μάχη από μη εκπαιδευμένο πλήρωμα. Η ιδανική λύση για την Ουκρανία θα ήταν να λάβει μόνο Leopard A24, καθώς αυτά μπορεί να είναι διαθέσιμα σε αξιοπρεπή αριθμό (ίσως μερικές εκατοντάδες) και τουλάχιστον θα είναι τυποποιημένα.



Μια καμένη τουρκική λεοπάρδαλη στη Συρία

Θα πρέπει επίσης να σημειώσουμε, φυσικά, ότι αυτά τα δυτικά τανκς δεν είναι πιθανό να αλλάξουν το παιχνίδι στο πεδίο της μάχης. Το Leopard έδειξε ήδη τους περιορισμούς του στη Συρία υπό την τουρκική επιχείρηση. Σημειώστε το ακόλουθο απόσπασμα από αυτό το άρθρο του 2018:

«Δεδομένου ότι τα τανκς χρησιμοποιούνται ευρέως από μέλη του ΝΑΤΟ -συμπεριλαμβανομένων του Καναδά, της Ολλανδίας, της Δανίας, της Ελλάδας και της Νορβηγίας- είναι ιδιαίτερα ενοχλητικό να τα βλέπεις να καταστρέφονται τόσο εύκολα από Σύρους τρομοκράτες όταν αναμένεται να ταιριάζουν με τον ρωσικό στρατό».

Τελικά, το Leopard είναι ένα αρκετά κοινότυπο MBT που σχεδιάστηκε τη δεκαετία του 1970 και ξεπεράστηκε από το ρωσικό T-90. Δεν είναι ένα τρομερό κομμάτι του εξοπλισμού, αλλά δεν είναι σχεδόν τρόμος στο πεδίο της μάχης. Θα υποστούν απώλειες και θα ξεφτιλιστούν όπως ήταν το προπολεμικό πάρκο δεξαμενών της Ουκρανίας. Ωστόσο, αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι ένας ουκρανικός στρατός με λίγες παρέες λεοπαρδάλεων θα είναι πιο ισχυρός από έναν χωρίς αυτές.

Νομίζω ότι είναι δίκαιο να πούμε ότι οι ακόλουθες τρεις δηλώσεις είναι όλες αληθινές:

Η παραλαβή ενός μικτού σάκου δυτικών τανκς θα δημιουργήσει ένα δύσκολο βάρος εκπαίδευσης, συντήρησης και συντήρησης για την Ουκρανία.

Δυτικά τανκς όπως το Leopard έχουν περιορισμένη αξία μάχης και θα καταστραφούν όπως κάθε άλλο άρμα.

Τα δυτικά τανκς θα ανεβάσουν τη μαχητική ισχύ του ουκρανικού στρατού όσο βρίσκονται στο πεδίο.

Τώρα, με αυτό που λέγεται, σε αυτό το σημείο δεν φαίνεται ότι το ΝΑΤΟ θέλει να δώσει στην Ουκρανία κύρια άρματα μάχης. Αρχικά προτάθηκε ότι οι δεξαμενές από την αποθήκευση θα μπορούσαν να ξεσκονιστούν και να παραδοθούν στο Κίεβο, αλλά ο κατασκευαστής δήλωσε ότι τα οχήματα αυτά δεν είναι σε κατάσταση λειτουργίας και δεν θα είναι έτοιμα για μάχη μέχρι το 2024 . Αυτό αφήνει μόνο τη δυνατότητα να βουτήξουν απευθείας στα πάρκα δεξαμενών του ΝΑΤΟ, κάτι που μέχρι στιγμής είναι επιφυλακτικοί να κάνουν.

Γιατί; Η πρότασή μου θα ήταν απλώς ότι το ΝΑΤΟ δεν πιστεύει στη νίκη της Ουκρανίας. Η Ουκρανία δεν μπορεί καν να ονειρευτεί ότι θα απομακρύνει τη Ρωσία από τη θέση της χωρίς επαρκή δύναμη αρμάτων μάχης, και έτσι η επιφυλακτικότητα να παραδώσει άρματα μάχης υποδηλώνει ότι το ΝΑΤΟ πιστεύει ότι αυτό ούτως ή άλλως είναι μόνο ένα όνειρο. Αντίθετα, συνεχίζουν να δίνουν προτεραιότητα στα όπλα που υποστηρίζουν την ικανότητα της Ουκρανίας να πολεμά μια στατική άμυνα (εξ ου και τα εκατοντάδες πυροβολικά) χωρίς να επιδίδονται σε πτήσεις φαντασίας για μια μεγάλη ουκρανική θωρακισμένη ώθηση στην Κριμαία.

Ωστόσο, δεδομένου του έντονου πολεμικού πυρετού που έχει συσσωρευτεί στη Δύση, είναι πιθανό η πολιτική δυναμική να μας επιβάλλει την επιλογή. Είναι πιθανό ότι έχουμε φτάσει στο σημείο όπου η ουρά κουνάει το σκυλί, ότι το ΝΑΤΟ είναι παγιδευμένο στη δική του ρητορική αμφίβολης υποστήριξης έως ότου η Ουκρανία κερδίσει μια ολοκληρωτική νίκη, και μπορεί ακόμη να δούμε τα Leopard 2A4 να καίγονται στη στέπα.

Περίληψη: Ο θάνατος ενός κράτους

Ο στρατός της Ουκρανίας είναι εξαιρετικά υποβαθμισμένος, έχοντας λάβει υπερβολικές απώλειες τόσο σε άνδρες όσο και σε βαρύ οπλισμό. Πιστεύω ότι η ουκρανική KIA πλησιάζει τις 150.000 σε αυτό το σημείο και είναι σαφές ότι τα αποθέματά τους και των σωλήνων πυροβολικού, των βλημάτων και των τεθωρακισμένων οχημάτων έχουν σε μεγάλο βαθμό εξαντληθεί.

Αναμένω ότι η αμυντική γραμμή Bakhmut-Siversk θα καθαριστεί πριν από τον Απρίλιο, μετά τον οποίο η Ρωσία θα πιέσει προς την τελική (και πιο αδύναμη) αμυντική ζώνη γύρω από το Slavyansk. Εν τω μεταξύ, η Ρωσία έχει σημαντική μαχητική ισχύ στην εφεδρεία, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ανοίξει ξανά το βόρειο μέτωπο στη δυτική όχθη του Oskil και να επανεκκινήσει τις επιθετικές επιχειρήσεις στη Zaporozhia, θέτοντας την ουκρανική επιμελητεία σε κρίσιμο κίνδυνο.

Αυτός ο πόλεμος θα διεξαχθεί μέχρι το τέλος του στο πεδίο της μάχης και θα καταλήξει σε μια ευνοϊκή απόφαση για τη Ρωσία.

Coda: Μια σημείωση για τα πραξικοπήματα

Μη διστάσετε να αγνοήσετε αυτό το τμήμα, καθώς είναι λίγο πιο νεφελώδες και δεν σχετίζεται συγκεκριμένα με γεγονότα στην Ουκρανία ή τη Ρωσία.

Έχουμε δει πολλές διασκεδαστικές φήμες για πραξικοπήματα και στις δύο χώρες - ο Πούτιν έχει καρκίνο στο πόδι και η κυβέρνησή του θα καταρρεύσει, ο Ζελένσκι θα αντικατασταθεί με τον Ζαλούζνι, και συνεχίζει. Πατριώτες στον έλεγχο και όλα αυτά τα καλά πράγματα.

Εν πάση περιπτώσει, σκέφτηκα ότι θα έγραφα γενικά για το γιατί τα πραξικοπήματα και οι επαναστάσεις δεν φαίνεται να οδηγούν ποτέ σε ωραία και χαϊδευτικά δημοκρατικά καθεστώτα, αλλά αντ' αυτού σχεδόν πάντα οδηγούν σε μεταβίβαση του πολιτικού ελέγχου στους στρατούς και τις υπηρεσίες ασφαλείας.

Η απάντηση, μπορεί να σκεφτείτε, είναι απλώς ότι αυτοί οι άνδρες έχουν τα όπλα και τη δύναμη να έχουν πρόσβαση στα σημαντικά δωμάτια όπου λαμβάνονται αποφάσεις, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Σχετίζεται επίσης με μια έννοια στη θεωρία παιγνίων που ονομάζεται σημεία Schelling .

Ένα σημείο Schelling (που πήρε το όνομά του από τον κύριο που εισήγαγε την έννοια, έναν οικονομολόγο που ονομάζεται Thomas Schelling) αναφέρεται στη λύση που επιλέγουν τα μέρη δεδομένης μιας κατάστασης αβεβαιότητας και χωρίς ικανότητα επικοινωνίας. Ένα από τα κλασικά παραδείγματα για την απεικόνιση της έννοιας είναι ένα παιχνίδι συντονισμού. Ας υποθέσουμε ότι εσείς και ένα άλλο άτομο φαίνονται τέσσερα τετράγωνα - τρία είναι μπλε και ένα κόκκινο. Σας ζητείται να διαλέξετε ένα τετράγωνο. Εάν και οι δύο επιλέξετε το ίδιο τετράγωνο, λαμβάνετε ένα χρηματικό έπαθλο - αλλά δεν μπορείτε να μιλήσετε ο ένας στον άλλο για τις επιλογές σας. Πώς επιλέγετε; Λοιπόν, οι περισσότεροι άνθρωποι επιλέγουν ορθολογικά το κόκκινο τετράγωνο, απλώς επειδή είναι ευδιάκριτο - ξεχωρίζει, και επομένως υποθέτετε ότι ο σύντροφός σας θα επιλέξει επίσης αυτό το τετράγωνο. Το κόκκινο τετράγωνο δεν είναι καλύτερο, από μόνο του, είναι απλώς προφανές.

Σε μια κατάσταση πολιτικής αναταραχής, ή ακόμα και αναρχίας, το σύστημα εργάζεται από μόνο του προς τα σημεία Schelling - προφανείς φιγούρες και θεσμοί που εκπέμπουν εξουσία, και ως εκ τούτου είναι η εμφανής επιλογή για ανάληψη εξουσίας και έκδοση εντολών.

Οι Μπολσεβίκοι, για παράδειγμα, το κατάλαβαν πολύ καλά. Αμέσως μετά την ανακήρυξη της νέας κυβέρνησής τους το 1917, έστειλαν επιτρόπους στα διάφορα κτίρια γραφείων στην Αγία Πετρούπολη, όπου είχαν την έδρα της τσαρικής γραφειοκρατίας. Ο Τρότσκι βρέθηκε ένα πρωί στο κτίριο του υπουργείου Εξωτερικών και απλώς ανακοίνωσε ότι ήταν ο νέος υπουργός Εξωτερικών. Οι υπάλληλοι τον γέλασαν - ποιος ήταν; πώς υπέθεσε ότι ήταν υπεύθυνος; - αλλά για τον Τρότσκι το ζητούμενο ήταν να υπαινιχθεί σε ένα σημείο του Σέλινγκ. Στην κατάσταση της αναρχίας που άρχισε να εξαπλώνεται στη Ρωσία, οι άνθρωποι αναζητούν φυσικά κάποιο προφανές σημείο εστίασης εξουσίας, και οι Μπολσεβίκοι είχαν τοποθετηθεί έξυπνα ως τέτοιοι διεκδικώντας τον έλεγχο των γραφειοκρατικών αξιωμάτων και τίτλων. Στην άλλη πλευρά της εμφύλιας σύγκρουσης,

Όλα αυτά σημαίνουν ότι σε περίπτωση πραξικοπήματος ή κατάρρευσης του κράτους, οι νέες κυβερνήσεις ουσιαστικά δεν σχηματίζονται sui generis - προκύπτουν πάντα από προϋπάρχοντες θεσμούς και ιεραρχίες. Γιατί, όταν έπεσε η Σοβιετική Ένωση, η πολιτική εξουσία περιήλθε στις Δημοκρατίες; Γιατί αυτές οι Δημοκρατίες ήταν σημεία Σέλινγκ - κλαδιά που μπορεί κανείς να αρπάξει για ασφάλεια σε ένα χαοτικό ποτάμι.

Το λέω απλώς γιατί έχω βαρεθεί τις φαντασμαγορικές ιστορίες για εκκαθάριση του καθεστώτος στη Ρωσία και ακόμη και εδαφική διάλυση. Η πτώση της κυβέρνησης του Πούτιν δεν θα οδηγήσει και δεν μπορεί να οδηγήσει σε ένα συναινετικό, δυτικό-γειτονικό καθεστώς, επειδή δεν υπάρχουν θεσμοί πραγματικής εξουσίας στη Ρωσία που να διατίθενται έτσι. Η εξουσία θα έπεφτε στις υπηρεσίες ασφαλείας, γιατί είναι σημεία Schelling, και εκεί πάει η εξουσία.

bigserge-substack-com.


http://enaasteri.blogspot.com/