«Θα ερθει μια μέρα
και η ιερή Τροία θα χαθεί…”.
Όμηρος, Η Ιλιάδα
Ένας από τους λόγους για τον μετασχηματισμό των διεθνών σχέσεων που λαμβάνει χώρα μπροστά στα μάτια μας και, ως εκ τούτου, οι μορφές και οι μέθοδοι διακρατικής αντιπαράθεσης είναι η μετάβαση σε ένα πολυπολικό μοντέλο της παγκόσμιας τάξης. Σε αυτό το πλαίσιο, οι Ηνωμένες Πολιτείες, στην επιθυμία τους να διατηρήσουν το μονοπώλιο της πολιτικής ηγεσίας, ακολουθούν μια εξωτερική πολιτική με στόχο την απότομη επίδειξη των σχέσεών τους με τη Ρωσία, την Κίνα και μια σειρά από άλλες χώρες του ευρασιατικού που είναι μέλη. συνεργάζονται τους στο πλαίσιο της ευρασιατικής ενωσης
Υπό αυτές τις συνθήκες, το έργο της κατανόησης των πηγών και των τύπων απειλών κατά της εθνικής ασφάλειας για τις χώρες της ευρασιατικής ηπείρου που προέρχονται από τη Συλλογική Δύση υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών είναι σημαντικό για να μπορέσει να σταματήσει, να εξουδετερώσει πιθανές αρνητικές και διαμορφώνουν τη δική τους αποτελεσματική εξωτερική πιτι.
Γενικά, το μοντέλο μιας πολυπολικής παγκόσμιας τάξης (MPM) μπορεί να αναπαρασταθεί από μια γεωμετρική δομή με τη μορφή πολλών δομών που τέμνονται στο μήκος της εξωτερικής περιμέτρου, καθεμία από τις οποίες είναι ένας ένθετος δακτύλιος. Στο κέντρο βρίσκεται το λεγόμενο «κέντρο εξουσίας». Περιβάλλεται από τον πρώτο δακτύλιο - δορυφορικές χώρες (στενοί σύμμαχοι του κέντρου). Οι δορυφόροι περιβάλλονται από έναν δακτύλιο «δυνάμεων ασφαλείας», οι οποίοι, με τη σειρά τους, περιβάλλονται από έναν εξωτερικό δακτύλιο - τη λεγόμενη «περιφερική ζώνη», στην οποία ο κύριος γεωπολιτικός αγώνας των κέντρων εξουσίας για το ρόλο και τη θέση τους στον ορίζοντα. κόσμος γίνεται [1].
Ταυτόχρονα, το μοντέλο ενός πολυπολικού κόσμου προϋποθέτει και επιτρέπει την ταυτόχρονη παρουσία πολλών κέντρων εξουσίας διαφορετικής φύσης (στρατιωτική, οικονομική δύναμη, δημογραφική μάζα, πνευματική δύναμη, κέντρο διατήρησης παραδοσιακών αξιών κ.λπ. ), που δεν συνδυάζουν όλες τις «εξουσίες», αλλά είναι «δωρητές κυριαρχίας» για τις ουδέτερες εξουσίες και την περιφερειακή ζώνη, που μοιράζονται τις αξίες και τους στόχους αυτών των κέντρων εξουσίας.
Τα βασικά χαρακτηριστικά του MPM είναι:
- Έκθεση των συμμαχικών κενών θέσεων για τις εξουσίες της "αυτοκρατορικής" ζώνης.
- ανταγωνισμός για το μέγεθος της σφαίρας επιρροής αντί του ελεύθερου ανταγωνισμού των ανοιχτών εθνικών οικονομιών.
Ένα χαρακτηριστικό του πολυπολικού κόσμου είναι σε αυτόν μπορεί να είναι είτε αποιστής είτε αποισμένος. Με βάση αυτό, το καθήκον του «κέντρου εξουσίας» ως μητρόπολης είναι να διασφαλίσει την άμυνα και την ασφάλεια των δορυφόρων και των δυνάμεων προστασίας, καθώς και τον κύριο αγώνα για μια περιφερειακή ζώνη για τη στρατολόγηση της λεγόμενης «γεωπολιτικής μάζας». [2].
Η λογική ενός πολυπολικού κόσμου προϋποθέτει στο μέλλον την αναπόφευκτη αντικατάσταση της «ήπιας» και «έξυπνης» δύναμης των καιρων του διπολικού κόσμου με «σκληρή» δύναμη, καθώς και την επιστροφή στην άμεση στρατιωτική επέμβαση κατά τη διάρκεια της διακρατικής αντιπαράθεσης, η οποία παρατηρείται ήδη. σήμερα.
Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη την αύξηση της φονικότητας συμβατικών όπλων και την παρουσία πυρηνικών όπλων σε πολλές χώρες, πρέπει να σημειωθεί ότι στην παρούσα φάση στον αγώνα των κέντρων εξουσίας για την επίτευξη των γεωπολιτικών τους συμφερόντων, δεν υπάρχει τάση να αυξηθεί το μερίδιο των μεθόδων «μη βίας» στην αρχική φάση της αντιπαράθεσης και της εφαρμογής των λεγόμενων «μη στιωτικών» απειλών αρκετά. Στην περίπτωση αυτή, «μη στρατιωτικός» σημαίνει απειλές για την ασφάλεια του κράτους που, εάν εφαρμοστούν, δεν μπορούν να προκαλέσουν πραγματική ζωή στα εθνικά του συμφέροντα με μη στρατιωτικά μέσα (χωρίς τη χρήση όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού, καθώς και ένοπλοι δυνάμεων και ένοπλοι σχηματισμοί, συμπεριλαμβανομένων ειδικών και ακανονιστών).
Στην πιο γενική μορφή, στο σύνολο των μη στρατιωτικών μεθόδων και μέσων διακρατικής αντιπαράθεσης, μπορεί κανείς να διακρίνει τα τεχνικά και γνωστικά στοιχεία (Εικόνα 1).
Η αύξηση των μη στρατιωτικών μορφών και μεθόδων για την επίλυση διαφόρων ειδών διεθνών συγκρούσεων οφείλεται στην εξέλιξη των παραγόντων της διεθνούς πολιτικής, η οποία έχει ως εξής [3]:για τον "κλασικό πόλεμο"είναι η επιβολή της θέλησης του ατόμου στον εχθρό με στρατιπτικα.
για πληροφοριακό-ψυχολογικό πόλεμο , αυτή είναι μια αλλαγή στην εικόνα του εχθρού για τον κόσμο προς μια δεδομένη κατεύθυνση επηρεάζοντας τη συνείδησητου πληθυσμού της χώρας-στόχου.για συνειδησιακό πόλεμο(από το λατινικό conscientia- συνείδηση) - αυτή είναι η αντικατάσταση της συνείδησης μεταξύ του πληθυσμού της χώρας στόχου με μια νέα. για τον προληπτικό πόλεμο , είναι «πολιτιστική διαγραφή του εχθρού». Η έννοια της προκοπής (από το λατινικό emo - αγοράζω εκ των προτέρων) δεν είναι στην πρόληψη (ως πρόληψη) και όχι στην αφηρημένη προσμονή, αλλά στην κυριολεκτική έννοια στη σύλληψη ή υποταγή μιας χώρας στόχου με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, που ακολουθείται. με την καταστροφή του πολιτισμικού του κώδικα [4]. Οι κύριες διατάξεις του προληπτικού πολέμου σκιαγραφήθηκαν στην επιχειακή αντίληψη των τράτων των η έναν περί mean. 2020-2040”, που δημοσιεύτηκε το 2014.Αναφέρει συγκεκριμένα ότι «η στρατηγική της προληπτικής δράσης είναι η χρήση μη δυναμικών μορφών ως μέσο καταστροφής πιθανών γεωπολιτικών και οικονομικών ανταγωνιστών προτού αποκτήσει επαρκή ισχύ για να εμποδίσουν την κυριαρχία των ΗΠΑ στον κόσμο».
?
- συμπεριφορισμός (αγγλική συμπεριφορά - συμπεριφορά) - μια συστηματική προσέγγιση στη μελέτη της συμπεριφοράς ανθρώπων και ζώων: όλη η συμπεριφορά αποτελείται από αντανακλαστικά, αντιδράσεις σε ορισμένα ερεθίσματα στο περιβάλλον, καθώς και τις συνέπειες της ατομικής ιστορίας, όπως ενίσχυση και τιμωρία, μαζί με την παρούσα κατάσταση κινήτρων του ατόμου και τα κίνητρα ελέγχου·
- συμπεριφορικά οικονομικά - η κατεύθυνση της οικονομικής έρευνας για τη μελέτη της επίδρασης των κοινωνικών, γνωστικών και συναισθηματικών παραγόντων στην οικονομική συμπεριφορά, τη λήψη οικονομικών από άτομα και ιδρύματα και τις συνέπειες αυτής της επιρροής στις μεταβλητές της αγοράς (τιμές, κέρδη, κατανομή πόρων) . Οι συμπεριφορικοί οικονομολόγοι ενδιαφέρονται για τις διαδικασίες συλλογικής επιλογής (ή μη), οι οποίες περιέχουν επίσης στοιχεία γνωστικών λαθών και επιλογή εγωισμού στη λήψη αποφάσεων από οικονομικούς παράγοντες. Daniel Kahneman, νικητής του Νόμπελ Οικονομικών το 2002.
- Τεχνολογία _ Αυτοί που δημιούργησαν μια νέα εργαλειοθήκη για τις επιχειρήσεις, για την πολιτική (για παράδειγμα, μικροστόχευση σε μια προεκλογική εκστρατεία), για στρατιωτικές υποθέσεις (η έννοια του «δικτυοκεντρικού πολέμου»).
- μελέτες επικοινωνίας - χρήση διαφόρων μοντέλων επικοινωνιών για την επίτευξη του στόχου - αλλαγή της συμπεριφοράς των αντικειμένων επιρροής (αποδέκτες). Web.2.0 κ.λπ.
Τεχνολογία ΟργανώσεωνΔημιουργία καναλιού επικοινωνίας
Για αυτό, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα μοντέλο δύοσταδίων , ένα μοντέλο θυρωρού φίλτρο πληροφοριών), ένα μοντέλο δομής ειδήσεων (παρουσίαση πληροφοριών μέσα από το πρίσμα μιας δεδομένης ιδεολογίας), ένα μοντέλο μιας διαδραστικής κοινωνίας (αντικατάσταση ενός γραμμικού μοντέλου επικοινωνίας με ένα συγκλίνον με έναν δεδομένο κύκλο ανθρώπων), ένα μοντέλο της γνωστικής ασυμφωνίας (δημιουργώντας ψυχολογική δυσφορία). ). ), ένα μοντέλο πλαισίωσης[5].
2. Εισαγωγή περιεχομένου του επιθυμητού περιεχομένου
Διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας (ιστορική διαχείριση), αλλαγή ηρώων, επανεκτίμηση αξιών, νέα πρότυπα συμπεριφοράς (παραδείγματα «αναγκαίας» συμπεριφοράς).
3. Πληροφοριακός αποκλεισμός εναλλακτικών πηγών
«Μόλυνση του αέρα», «μιλώντας το θέμα», απενεργοποίηση απαράδεκτων μέσων, μπλοκάρισμα «λάθος» ιστοτόπων, απαγόρευση εισαγωγής και πώληση έντυπου υλικού με εναλλακτικό περιεχόμενο κ.λπ.
4. Χειραγώγηση της ιδιωτικής και δημόσιας γνώμης
Διαστρεβλωμένη αναπαράσταση γεγονότων, συνοδευόμενη από τον απαραίτητο σχολιασμό.
5. Σπρώξιμο ("naj", από το αγγλικό nudge ) σε παράνομες και καταστροφικές ενέργειες
“Τεχνολογίες κλειδώματος”: μπορείτε να πιέσετε τη σωστή απόκτηση της πίστης στη θέση για στο και sum και sum και ληι λιαι sum και ληι λιαι sum και ληι λP
6. Συμπεριφορικές παρεμβάσεις
Ενθάρρυνση αρνητικής συμπεριφοράς, απλοποίηση καταστάσεων, χρήση αντικοινωνικών κανόνων συμπεριφοράς, παρουσίαση γεγονότων με το σωστό φως, επαναλαμβανόμενη επανάληψη (υπενθύμιση), επιβολή απόψεων, ενημέρωση των ανθρώπων για τις συνέπειες των προηγούμενων επιλογών τους.
Όσο για τη χώρα μας, μια από τις τεχνολογίες «μη δυναμικής» επιρροής στη Ρωσία που χρησιμοποιείται ευρέως από τη Δύση είναι οι λεγόμενοι «πόλεμοι μνήμης» που διεξάγονται στο πλαίσιο της ιστορικής πολιτικής [6].
Στην πορεία προληπτικών ενεργειών για την «πολιτιστική διαγραφή» του σοβιετικού παρελθόντος στον μετασοβιετικό χώρο, στο πλαίσιο μιας επιθετικής «πολιτικής μνήμης», διακρίνονται δύο βασικά στάδια:
Στάδιο 1. δημιουργία “σημείων πόνου” στη χώρα -στόχο στορικό παρελθόν της, ιδιαίτερα κατά την τηices της εσσσxts.
Για να γίνει αυτό, η χώρα παραβιάζει και στη συνέχεια αλλάζει τα συνήθη μοντέλα επικοινωνίας, χρησιμοποιώντας ευρέως τις τεχνολογίες της «μετα-αλήθειας» και της «ιστορικής διαχείρισης», δημιουργώντας μια κοινωνική διάσπαση στην κοινωνία (Δυτικοί/Σλαβόφιλοι, Λευκοί/Κόκκινοι, δήμιοι το NKVD / θύματα της καταστολής και τα Γκούλαγκ, μαχητές κατά του φασισμού / υποστηρικτές των Ναζί, υποστηρικτές της «αυτοκρατορίας» / υποστηρικτές της αυτονομίας κ.λπ.).
Ο Σκοπός αυτού του σταδίου είναι το χάος της κοινωνίας, υπονομεύοντας την εμπιστοσύνη στη σημερινή κυβέρνηση, δημιουργώντας κλίμα αναταραχής και βεβαιότητας για το μέλλον στη χώρα, διαλύοντας τις δυνάμεις της.
Στάδιο 2. μεταφορά της συνείδησης του λαού στην επιθυμητή κατάσταση.
Σκοπός αυτού του σταδίου είναι η εισαγωγή μιας νέας εικόνας του κόσμου, η αποκήρυξη του ιστορικού παρελθόντος και, ως εκ τούτου, η επανυποταγή της χώρας-στόχου στο κέντρο της εξουσίας της.
Παράδειγμα επιτυχούς εφαρμογής προληπτικών ενεργειών από τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι η «μαϊδανοποίηση» της Ουκρανίας μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και η «αποκομμουνοποίηση» και η «αποκομμουνοποίηση» της χώρας που ακολούθησε το πραξικόπημα του 2014 υπό το σύνθημα «Ουκρανία – tse Europe». Ως μέρος της αλλαγής τεχνολογίας του «πολιτιστικού κώδικα», ο ουκρανικός λαός, ο νικητής του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, στο πλαίσιο της διαγραφής «πολιτιστικής», μεταφέρθηκε για πρώτη φορά στην κατηγορία ενός λαού που συμμετείχε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, και μετά τον πληθυσμό της. χώρας χωρίστηκε σε λαό-θύμα και λαό-ένοχο. Η αλλαγή των ηρώων έγινε τεχνητά - ήταν συνεργοί των Γερμανών φασιστών και συνεργάτες όλωτεν Ταυτόχρονα, διατυπώθηκαν πολλές αξιώσεις κατά της Ρωσίας ως νόμου διαδόχου ηη.
Εκτός από την Ουκρανία, οι προληπτικές ενέργειες πραγματοποιούνται σε κάποιο βαθμό από τη Συλλογική Δύση, με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες, σε όλη την Ευρασία. Αλλά οι ηπα βλέπουν τον μεγαλύτερο κίνο σε μια αναζωπυρωμένη ρωσία και μια οικομικά ισχυρή κίνα.
Τα τελευταία γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στη Δύση σε σχέση με την ειδική στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας που ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2022 για την αποστρατικοποίηση και την αποστρατεία της Ουκρανίας έδειξαν ότι ο κύριος στόχος των Ηνωμένων Πολιτειών δεν είναι η αλλαγή της πολιτικής ηγεσίας στη Μόσχα, αλλά Μάλλον η «πολιτιστική διαγραφή» της Ρωσίας ως κυρίαρχου κράτους και η άρνηση των πολυεθνικών ανθρώπων της χώρας μας να επιλέξουν τον δικό τους δρόμο. Στην πραγματικότητα, στη σημερινή Ρωσία, η Συλλογική Δύση βλέπει τη σύγχρονη Τροία, την οποία όλη αυτή η συμμαχία θέλει να εξαφανίσει από το πρόσωπο του σύγχρονου πολιτικού χάρτη του κόσμου.
Τι θα έπρεπε να κάνει η Ρωσία και άλλες χώρες της Ευρασίας που είναι ενωμένη στην Ευρασιατική Οικονομική Ένωση, καθώς και η Μεγάλη Ευρασία στο σύνολό της, υπό αυτές τις συνθήκες;
Το πρώτο και πιο σημαντικό πράγμα είναι να συνειδητοποιήσουμε βαθιά ότι η Μεγάλη Ευρασία είναι ένα μεγάλο περίπλοκο σύστημα, δηλαδή, δεν είναι μόνο και όχι τόσο ένα σύνολο αντικειμένων με ένα σύνολο συνδέσεων μεταξύ τους, αλλά ένα ενιαίο σύνολο που έχει στοιχεία που δεν είναι εγγενή στα συστατικά στοιχεία του που λαμβάνονται από τα καθένα χωριστά. Πρέπει να θυμόμαστε ότι η Μεγάλη Ευρασία είναι η γενέτειρα πολλών πολιτισμών, ξεκινώντας από την αρχαιότητα, οι οποίοι έχουν συνεισφέρει τεράστια στην ανάπτυξη της ανθρωπότητας στο σύνολό της.
Και ο κύριος στόχος των κρατών της Μεγάλης Ευρασίας είναι, αφενός, η διατήρηση των μοντέλων «τους» του κόσμου και του «πολιτιστικού τους κώδικα» μεταξύ του πληθυσμού και, αφετέρου, η διαμόρφωση σε αυτή τη βάση ενός συγκεκριμένου γενικού μοντέλου του κόσμου και οικοδόμηση. .
Για να διατηρήσεις το πρότυπο του κόσμου, τον πολιτισμικό σου κώδικα και την κρατική σου, υπάρχει ένα απλό μέσο, για το οποίο μίλησε ο Αριστοτέλης: «Το πιο σημαντικό από όλα... μέσα που συμβάλλουν στη διατήρηση του κρατικού συστήματος , που όλοι πλέον παραμελούν. είναι η εκπαίδευση στο πνεύμα του αντίστοιχου κρατικού συστήματος».
Και για να διαμορφωθεί μοντέλο του κόσμου για τη μεγάλη ευρασία, είναι απαραίτητο να ειλασικά κασικοντά mean.
Εργασία αριθμός 1 - να σχηματίσετε μια εικόνα ενός κοινού μέλλοντος.
Εργασία νούμερο 2 - να επηρεάσει συμμάχους στο δρόμο προς ένα κοινό μέλλον.
Κατανοώντας τις έννοιες και τις αξίες των λαών της Ευρασίας, είναι απαραίτητο να διαμορφώσουμε μια συγκεκριμένη στρατηγική πρόβλεψη, και στην πραγματικότητα - ένα έργο για το μέλλον της Μεγάλης Ευρασίας ως ένα σύνθετο σύστημα - την εικόνα ενός «επιθυμητού αύριο».
Τα ηπειρωτικά εθνικά συμφέροντα θα προκύψουν αμέσως από αυτό το έργο. Και από τη στιγμή που θα αρθρωθούν αυτά τα συμφέροντα, θα εμφανιστούν μειλές για τα εθνικά συμφέροντα.
Τα εθνικά συμφέροντα μπορούν φυσικά να μεταφραστούν σεθνική στηγική στη σ σημαίνει συνέχεια σεθνική πολιτική. Σε αυτό το στάδιο θα εμφανιστούν απειλές για τη διαμορφωμένη εθνική πολιτική, για την ανακούφιση των κατάλληλων για την ανάπτυξη προγράμματος δράσης.
Όσον αφορά την επιλογή των συμμάχων, οι στόχοι μιας τέτοιας επιλογής είναι:αποδυναμώσει το εχθρικό στρατόπεδο, αποσύροντας από αυτό τις ώως που δεν ήταν ικανοί με την πολιτική τουριαρίαριαρίαρίαριαρίαριαρίαριαρίαριαρίαριαρίαριαρίαριαρίαριαρίαρα.
να ζητήσουν την υποστήριξη άλλων χωρών, διευρύνοντας τον κύκλο των υποστηρικτών τ.
Διατηρήστε το δυνατόν περισσότερο τις δικές σας δυνατότητες, μοιράζοντις με τους σας.
να ε Answersed by theuδετερώσει χώρες που θα μπορούσαν να αντιταχθούν στη Ρωσία, αλλά δεσμευμένες από, δεν θα το τάξουν.
Μια ποιοτική λύση αυτών των δύο καθηκόντων θα επιτρέψει στη Μεγάλη Ευρασία να πάρει τη θέση που της αρμόζει στην παγκόσμια οικονομία και να αντισταθεί επιτυχώς στις Ηνωμένες Πολιτείες στις προσπάθειές τους να καταστρέψουν τον πολυπολικό κόσμο και να ανακτήσουν την ηγεμονία τους.
Κατάλογος πηγών που χρησιμοποιήθηκαν
1. Μπορίσοφ Μπόρις Πολυκαταραμένος κόσμος. Άρθρο στη διεύθυνση https://nnils.livejournal.com/695579.html . 28 Απριλίου 2022
2. Dugin AG Ηπειρωτικός πόλεμος. Ο σύγχρονος κόσμος στο γεωπολιτικό σύστημα συντεταγμένων. - Μ.: Ακαδημαϊκή εργασία, 2015. - 359 σελ.
3. Kovalev VI, Matvienko Yu.A. Ο "συμπεριφορικός" πόλεμος ως μία από τις πολλές υποσχόμενες μη στρατιωτικές απειλές για την ασφάλεια της Ρωσίας // Άρθρο στο περιοδικό της Ακαδημίας Στρατιωτικών Επιστημών "Πόλεμοι της Πληροφορίας" Αρ. 4 (40) για το 2016. Σελ. 20-25
4. Ponkin IV Μη κλασικοί πόλεμοι: μονογραφία. - M.: INFRA-M, 2019. - 87 σελ.
5. Lilleker Darren J. Πολιτική επικοινωνία. Βασικές έννοιες / Per. από τα Αγγλικά. ΣΙ. Ostnek. - Η.: Εκδοτικός Οίκος «Ανθρωπιστικό Κέντρο», 2021. - 304 σελ.
6. Matvienko Yu.A. Οι «Πόλεμοι της Μνήμης» ως εργαλείο ψυχικής αντιπαράθεσης της Δύσης με τη Ρωσία // Άρθρο στο περιοδικό της Ακαδημίας Στρατιωτικών Επιστημών «Πόλεμοι της Πληροφορίας» Αρ. 3 (59) για το 2021. σελ. 60-6
geopolitika-ru
http://enaasteri.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου