Οι αναλυτές της Βουλής προειδοποιούν ότι η πολιτική σχεδίασης πλοίων στο 100%, είναι ένα βήμα πολύ μακρινό
ΗΠΑ. Η πολιτική, υπό την αιγίδα της Βουλής, θα απαιτήσει συμφωνία από τη Γερουσία πριν έχει την ευκαιρία να γίνει νόμος. Όταν η Επιτροπή Ενόπλων Υπηρεσιών της Βουλής δημοσίευσε το ετήσιο νομοσχέδιο για την αμυντική πολιτική, περιέλαβε μια απροσδόκητη διάταξη: μια διάταξη που υπαγορεύει στο USN, να ολοκληρώσει το σχέδιο ενός πλοίου στο «100 τοις εκατό» πριν ξεκινήσει την κατασκευή-ναυπήγησή του.
Εκ πρώτης όψεως, ο κανόνας έχει φαινομενικά τη δυνατότητα να καθυστερήσει, την μακρά διαδικασία ναυπήγησης ή να οδηγήσει σε καθελκύσεις πλοίων με ‘απαρχαιωμένη’ τεχνολογία. Αλλά ένας βασικός υποστηρικτής αυτής της άποψης, λέει ότι ο όρος «100 τοις εκατό» θα ενίσχυε στην πραγματικότητα μια νομοθετική απαίτηση πολλών ετών.
Οι μηχανικοί
Ωστόσο, μηχανικοί πεζοναυτών, πρώην αξιωματούχοι του USN και αμυντικοί αναλυτές εξέφρασαν όλοι σκεπτικισμό σχετικά με την ναυπηγική αυτή διαδικασία του Πενταγώνου με μια τέτοια γενική πολιτική του «100 τοις εκατό».
Lorin Selby, ένας απόστρατος υποναύαρχος του USN (υπηρέτησε ως επικεφαλής της επιχείρησης έρευνας και ανάπτυξης της υπηρεσίας, καθώς και ως αρχιμηχανικός της) : «Τι σημαίνει 100 τοις εκατό;» και «Πώς θα το ορίσουν αυτό; Πώς θα το μετρήσουν; Και νομίζω ότι αυτό από μόνο του θα ήταν πολύ προβληματικό».
Τα σχόλια του Selby επαναλήφθηκαν από πολλές άλλες πηγές, πολλές από τις οποίες αμφισβήτησαν, εάν η εντολή θα εμπόδιζε την υπηρεσία να διασφαλίσει ότι τα νέα πολεμικά πλοία (τα οποία συνήθως σχεδιάζονται χρόνια πριν την καθέλκυσή τους), ενσωματώνουν τις τελευταίες τεχνολογίες αιχμής.
Bradley Martin, ανώτερος ερευνητής πολιτικής στο RAND (Η RAND Corporation είναι μια αμερικανική μη κερδοσκοπική ομάδα σκέψης παγκόσμιας πολιτικής, είναι ερευνητικό ινστιτούτο και συμβουλευτική εταιρεία του δημόσιου τομέα. Η RAND Corporation δραστηριοποιείται στην έρευνα και ανάπτυξη (R&D) σε διάφορους τομείς και βιομηχανίες. Πολύ γενικά, είναι ένας ερευνητικός οργανισμός που αναπτύσσει λύσεις σε προκλήσεις δημόσιας πολιτικής για να βοηθήσει να γίνουν οι κοινότητες σε όλο τον κόσμο πιο ασφαλείς, πιο υγιείς και πιο ευημερούσες) : «Αν κατασκευάζετε κάτι τεχνολογικά περίπλοκο και περιμένετε ότι θα διαρκέσει με κάποια μορφή για 30, 40, 50 χρόνια, δεν είναι απαραίτητα ρεαλιστικό να πιστεύετε ότι … δεν θα κάνετε αλλαγές στο σχεδιασμό καθώς κατασκευάζεται το πλοίο».
Καθορισμός του ζητήματος, τι σημαίνει 100%;
.jpg/640px-Vice_Adm._Scott_D._Conn_(3).jpg)
Joe Courtney, D-Conn, βουλεύτης (γεράκι του USN, του Κογκρέσου και βασικός νομοθέτεις που πρωτοστάτησε στη διάταξη) : «Υπάρχει μια μικρή ασάφεια σχετικά με το τι σημαίνει 100%, η απαίτηση δεν έχει σκοπό να κλειδώσει κάθε ‘παξιμάδι και βίδα’ και οι αλλαγές για αναβαθμίσεις και τροποποιήσεις θα πρέπει να επιτρέπονται για τα επόμενα πλοία».
Η νομοθετική ώθηση του Courtney βασίζεται σε έναν νόμο που ψηφίστηκε το 2020, ο οποίος όριζε στο USN να έχει έναν «πλήρη» σχεδιασμό πριν από την κατασκευή ενός πρωτοποριακού πλοίου.
Ένας ανώνυμος βοηθός του Κογκρέσου: «Η ώθηση για το «100 τοις εκατό» είναι, ότι η ασάφεια στην αρχική διάταξη, οδήγησε το Πεντάγωνο να ερμηνεύσει την εντολή με τρόπους που το Κογκρέσο δεν σκόπευε.
Ο εν λόγω βοηθός είπε επίσης ότι ο νόμος ισχύει μόνο για τον «βασικό και λειτουργικό σχεδιασμό» του πρώτου πλοίου, ο οποίος ορίζεται ως ο καθορισμός της κύριας δομής του κύτους, ο καθορισμός της υδροδυναμικής του και η δρομολόγηση «κυριότερων τμημάτων όλων των συστημάτων διανομής του πλοίου».
Οι περισσότεροι αναλυτές παρέμειναν δύσπιστοι
Ο Bradley Martin ανέφερε : Αυτές οι παράμετροι δεν «αλλάζουν πραγματικά την άποψή μου, εκτός ίσως για να τονίσουν ότι το «100 τοις εκατό» είναι ένας αρκετά υποκειμενικός όρος».
Matthew Collete και Jonathan Page (Ο Collette και ο Page είναι και οι δύο καθηγητές στο Πανεπιστήμιο του Michigan, ένα από τα λίγα πανεπιστήμια στα οποία βασίζεται το USN για την παραγωγή καταρτισμένων μηχανικών ικανών να σχεδιάζουν μελλοντικά πολεμικά πλοία) : «Το να έχουμε το σχέδιο πλήρως ολοκληρωμένο μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια δεν είναι ρεαλιστικό», «Ο κίνδυνος λάθους κατασκευής αλλάζει επίσης σημαντικά με διαφορετικές πλατφόρμες (σε ένα σωστό πρότυπο για υποβρύχιο, αντιτορπιλικό ή ένα πλοίο διάσωσης, μπορεί όλα να διαφέρουν)».
Ο
Collette πρόσθεσε ότι ο ορισμός ήταν ένα «εύλογο σημείο εκκίνησης»,
αλλά είπε ότι ένα έργο τόσο περίπλοκο, όσο ενός πολεμικού πλοίου,
απαιτεί δυναμικές απαντήσεις σε ό,τι λειτουργεί και ό,τι είναι
προβληματικό. «Το πρόβλημα με οποιαδήποτε προσέγγιση ενός μεγέθους, σε
κάτι τόσο περίπλοκο όπως ένα πλοίο, είναι να βεβαιωθούμε ότι λαμβάνουμε
την προσέγγιση σχεδιασμού που θέλουμε, ακόμα και αν δεν είμαστε σε θέση
(σε πέντε ή 10 χρόνια από τώρα) να καταλάβουμε πώς θα φτιάξουμε μια
ειδική περίπτωση ή να κάνουμε μια προσαρμογή». «Το μεγαλύτερο μέλημά μου
στο μέλλον είναι να βεβαιωθώ ότι εάν δεν το κάνουμε αυτό 100 τοις εκατό
σωστά, μπορούμε να κάνουμε κάποιες προσαρμογές».
Η νομοθετική εφαρμογή
Η
νομοθετική εφαρμογή του «100 τοις εκατό», θα απαιτήσει συμφωνία από την
Επιτροπή Ενόπλων Υπηρεσιών της Γερουσίας (Senate Armed Services
Committee, SASC). Τουλάχιστον στα πρώτα σχόλια, δύο βασικά μέλη της
επιτροπής δήλωσαν ότι υποστήριξαν αυστηρότερους κανονισμούς σχετικά με
τη ναυπηγική βιομηχανία του USN, αλλά δίσταζαν να προχωρήσουν όσο η
Βουλή.
Jack Reed, DR.I., γερουσιαστής και πρόεδρος του SASC : «Η επιτροπή, ήθελε να δώσει κίνητρο στο USN να αποκτήσει ένα «πιο πλήρως σχεδιασμένο» πλοίο πριν ξεκινήσει η κατασκευή του»
.
Tim Kaine, D-Va., γερουσιαστής, πρόεδρος της υποεπιτροπής ναυτικής ενέργειας, που επιβλέπει τη ναυπηγική του USN, είπε ότι δεν είχε δει την απαίτηση για «100 τοις εκατό» της Βουλής, αλλά όταν ενημερώθηκε για την πολιτική, πρόσθεσε: «νομίζω ότι γενικά, αυτή είναι μια καλή πρακτική». Αναρωτήθηκε: «Υπάρχουν άραγε περιπτώσεις, όπου κάποια επείγουσα ανάγκη, μπορεί να καθιστά ευνοϊκό να ξεκινήσετε τη συλλογή των υλικών και να κάνετε μερικές από τις βασικές εργασίες που γνωρίζετε ότι θα χρειαστείτε, πριν ολοκληρωθεί ο πλήρης σχεδιασμός;». Και υπερθεμάτισε: «Σε γενικές γραμμές, νομίζω ότι αυτή η ιδέα είναι καλή, αλλά θέλω να εξετάσω τις λεπτομέρειες».
Κλάση Constellation: Μια εύστοχη, χρονικά, περίπτωση μελέτης
Καθώς οι νομοθέτες επεξεργάζονταν τη νομοθεσία τους, ανεξάρτητοι ελεγκτές στο Γραφείο Λογοδοσίας της Κυβέρνησης (GAO), στα τέλη Μαΐου δημοσίευσαν τη δική τους έκθεση σχετικά με τη φρεγάτα κλάσης Constellation, ένα ναυπηγικό πρόγραμμα που έχει τεθεί υπό έντονο έλεγχο στις σχεδιαστικές επιλογές του USN.
GAO
Η έκθεση του GAO αποδοκίμασε την υπηρεσία του USN, για υπερβολική ενασχόληση με το σχεδιασμό του πλοίου, παρά το γεγονός ότι το Ναυτικό συζητά συχνά ότι χρησιμοποιεί ένα μητρικό σχέδιο για να μειώσει τον κίνδυνο καθυστερήσεων στο πρόγραμμα.
Η νέα φρεγάτα και η μητρική της σχεδίαση, η ιταλική FREMM, δεν είναι παρά «μακρινά ξαδέρφια» κατά την εκτίμηση του GAO. Τώρα, μόλις τέσσερα χρόνια από την έναρξή του, το πρόγραμμα της φρεγάτας κοιτάζει μια πιθανή τριετή καθυστέρηση, σύμφωνα με τον Υπουργό Ναυτικού Κάρλος Ντελ Τόρο.
Οι ελεγκτές του GAO έγραψαν : «Για να μειώσουν τον τεχνικό κίνδυνο, το USN και η ναυπηγική του εταιρεία, τροποποίησαν έναν υπάρχοντα σχεδιασμό για να ενσωματώσει τις προδιαγραφές του Ναυτικού και τα οπλικά συστήματα», «Ωστόσο, η απόφαση του USN να ξεκινήσει την κατασκευή πριν ολοκληρωθεί ο σχεδιασμός δεν συνάδει με τις κορυφαίες πρακτικές σχεδιασμού πλοίων και θέτει σε κίνδυνο αυτή την προσέγγιση».
Για να είμαστε ακριβείς, οι κυβερνητικοί ελεγκτές του GAO, δεν ζήτησαν από το USN να τηρήσει τη γενική πολιτική του «100 τοις εκατό» που εξετάζει το Κογκρέσο, αλλά συνέστησαν στην υπηρεσία του USN να ολοκληρώσει το σχεδιασμό μιας δεδομένης «μεγάλης ενότητας-κατασκευαστικό μπλόκ» πριν από την κατασκευή αυτού του τμήματος του πλοίου. "Grand module" είναι η φράση που χρησιμοποιεί το γραφείο προγράμματος φρεγάτας για να αναφέρεται στη βασική μονάδα κατασκευής (κατασκευαστικό μπλόκ) ενός πλοίου. Ο αξιωματούχος του USN που απάντησε στην έκθεση του GAO, συμφώνησε με αυτή τη σύσταση.
Αλλά οι επικρίσεις του GAO μιλούν άμεσα για την απογοήτευση των νομοθετών, όπως η Courtney, που είναι εξοργισμένοι βλέποντας τα ίδια προβλήματα σχεδιασμού που ταλαιπωρούσαν το Littoral Combat Ship για χρόνια, να βρίσκονται τώρα νωρίς στην επιφάνεια στον κύκλο ζωής του πολυαναμενόμενου διαδόχου του.
Bradley Martin, για τα προβλήματα που σκιαγράφησε η GAO: «Νομίζω ότι είναι ακριβώς ο λόγος που το Κογκρέσο σκέφτεται να επιβάλει «100 τοις εκατό» απαίτηση σχεδιασμού πριν ξεκινήσει η κατασκευή του πλοίο».
Οι ναυπηγικές απαιτήσεις του USN και το Death Star
Οι υποστηρικτές της φρεγάτας Constellation υποστηρίζουν ότι οι ναυπηγικές απαιτήσεις του USN, δεν μοιάζουν με κανέναν στόλο στον κόσμο, και ως εκ τούτου, κανένας μητρικός σχεδιασμός δεν προοριζόταν ποτέ να παραμείνει ίδιος, μόλις φτάσει στο ναυπηγείο στη νοτιοανατολική Ουάσιγκτον.
Bradley Martin : «Όμως, ενώ οι απαιτήσεις του USN μπορεί να είναι μοναδικές, ο ρόλος μιας φρεγάτας μέσα σε οποιονδήποτε στόλο είναι σε μεγάλο βαθμό πανομοιότυπος, η επιθυμία του USN να κατασκευάσει υπερπλοία και όχι φρεγάτες, είναι η ουσία αυτού που πρέπει να αλλάξει». «Μια φρεγάτα δεν τα κάνει όλα, δεν μοιάζει με ένα DDG-51 ελαφρώς σε σμίκρυνση». «Είναι η δημιουργία απαιτήσεων του USN, η κεντρικότητα της πλατφόρμας του USN, η επιθυμία του USN να πηγαίνει πάντα προς ένα μοντέλο που παραπέμπει στο Death Star. Αν δεν αλλάξει αυτό, η ναυπηγική βιομηχανία δεν θα πάει ποτέ καλά». (Το Death Star είναι ένας φανταστικός διαστημικός σταθμός και υπερόπλο, που εμφανίζεται στις γνωστές επιτυχημένες ταινίες της σειράς Star Wars).
Ρεαλισμός της ανωνυμίας
Ένας πρώην αξιωματούχος της Διοίκησης Συστημάτων Ναυτικής Θάλασσας (NAVSEA), που μίλησε υπό τον όρο της ανωνυμίας για να είναι ειλικρινής (κατά δήλωσή του), είπε ωμά ότι η πολιτική της Βουλής είναι «κακή ιδέα», υποστηρίζοντας ότι θα χρησιμεύσει μόνο στην καθυστέρηση της έναρξης της κατασκευής «άδικα».
«Δεν είναι ασυνήθιστο ο σχεδιασμός του κύτους να είναι ολοκληρωμένος όσο εξελίσσεται το σύστημα μάχης ή το σχέδιο στις υπερκατασκευές», είπε αυτή η ανώνυμη πηγή. «Είναι ελάχιστος έως καθόλου κίνδυνος να ξεκινήσετε με την κατασκευή γάστρας και μάλιστα, στον σημερινό κόσμο, όπου ο κύκλος στροφής για τις αλλαγές στην τεχνολογία είναι τόσο σύντομος που σας επιτρέπει να αποκτήσετε τα πιο ενημερωμένα τεχνολογικά συστήματα Command, Control, Communications, Computers, Cyber, Intelligence, Surveillance and Reconnaissance (C5ISR)».
Θα μπορούσαν οι φρεγάτες κλάσης Constellation του Ναυτικού των ΗΠΑ να μοιραστούν τη μοίρα του Littoral Combat Ship; (Μήπως και λίγο από τρομολαγνεία;)
Η ανωριμότητα του σχεδιασμού και η τάση των αμερικανικών προμηθειών να ξεφεύγουν από τα αρχικά σχέδια θα μπορούσαν να οδηγήσουν το USN σε προβλήματα με το πρόγραμμα Constellation.
Ας σκεφτούμε ότι το USN σχεδιάζει την κατασκευή 20 φρεγατών κατευθυνόμενων πυραύλων κλάσης Constellation. Η ανάλυση-έκθεση του GAO σχετικά με τις αποτυχίες του προγράμματος φρεγάτας κλάσης Constellation, υποδηλώνουν ομοιότητες με το ‘μοιραίο’ Littoral Combat Ship (LCS).
Θα ήταν τρομερά δραματικό, εάν το πρόγραμμα Constellation αντιμετωπίσει παρόμοια προβλήματα. Όμως, όπως και με τα πρώτης κατασκευής LCS, το πρόγραμμα Constellation ‘υποφέρει’ από ελλιπή σχεδίαση, με την κατασκευή του πρώτου πλοίου στην κατηγορία, να περιγράφεται από το GAO ως «σταματημένο».
Οι ομοιότητες με ορισμένα από τα πρώτα προβλήματα που ταλαιπώρησαν το πρόγραμμα LCS υποδεικνύουν την αποτυχία (ποιου άλλου;) του USN να ολοκληρώσει αποτελεσματικά και έγκαιρα το σχεδιασμό για την κατασκευή των πολεμικών πλοίων του.
Shelby Oakley, διευθυντής του GAO (αρμόδιος για την αξιολόγηση των ναυπηγικών προγραμμάτων του USN, στον απόηχο της έκθεσης GAO) : «Υπήρχε κίνδυνος οι πρώτες φρεγάτες Constellation να αντιμετωπίσουν παρόμοιες δυσκολίες με τις πρώτες LCS Freedom και Independence και να παροπλιστούν μετά από λίγα μόλις χρόνια, λειτουργώντας βέβαια ως ‘δοκιμαστικά’ πλοία».
Η Oakley είπε ότι στο πρόγραμμα LCS, αυτό φάνηκε ως «απεριόριστη αύξηση βάρους» και «επίμονες τεχνικές ελλείψεις» στα πρώτα (και πολλά) πλοία και των δύο τύπων σχεδιασμού, τα οποία είδαν μείωση των δυνατοτήτων τους και περιόρισαν την ετοιμότητά τους για ορισμένες αποστολές. «Μια τέτοια επανάληψη στο πρόγραμμα του Constellation, είναι απολύτως δυνατή», είπε ο Oakley.
Ένας ημιτελής σχεδιασμός
Σύμφωνα πάντα με την έκθεση GAO, ο σχεδιασμός του Constellation είναι ακόμη ημιτελής, περισσότερο από ένα χρόνο μετά την έναρξη της κατασκευής του πρώτου στην κατηγορία του πλοίου. Πολλά πιθανά ζητήματα θα μπορούσαν να προκληθούν, από την ταυτόχρονη κατασκευή και σχεδιασμό μιας πλατφόρμας (πολεμικού πλοίου), στην οποία ένας ημιτελής σχεδιασμός αγωνίζεται να παραμείνει πάντα πιο μπροστά, από τη διαδικασία κατασκευής.
Mark Cancian, ανώτερος σύμβουλος στο Διεθνές Πρόγραμμα Ασφάλειας (International Security Program, ISP) του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών (Center for Strategic and International Studies CSIS) (Το (CSIS) είναι ένας διμερής, μη κερδοσκοπικός οργανισμός έρευνας πολιτικής, αφιερωμένος στην προώθηση πρακτικών ιδεών για την αντιμετώπιση των μεγαλύτερων προκλήσεων του κόσμου) : «Η πρακτική της τρέχουσας παραγωγής ανάπτυξης ήταν «εξαιρετικά επικίνδυνη», ανοίγοντας πιθανά ζητήματα για τη συνέχεια». «Υποθέτουν ότι οι αλλαγές κατά τη διαδικασία σχεδιασμού και δοκιμών θα είναι μικρές και θα ενσωματωθούν εύκολα σε ολοκληρωμένα συστήματα»
https://www.navalnews.com/wp-content/uploads/2023/04/FFG-62-FREMM-1024x768.jpg
Και παραδείγματα (για αεροσκάφη!):
1.
Όταν το F-35 αποκτήθηκε με ταυτόχρονη ανάπτυξη και παραγωγή, ο Frank
Kendall, τότε υφυπουργός απόκτησης, τεχνολογίας και επιμελητείας, το
ονόμασε «κακόπρακτο εξαγοράς».
2. Το αποτυχημένο νέο
προεδρικό ελικόπτερο να αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα. «Ο σχεδιασμός
του προεδρικού ελικοπτέρου των ΗΠΑ, βασίστηκε σε ένα υπάρχον ελικόπτερο
της Lockheed Martin, αλλά ο Λευκός Οίκος έκανε τόσες πολλές αλλαγές, που
το πρόγραμμα κατέρρευσε λόγω αυξήσεων κόστους και καθυστερήσεων
χρονοδιαγράμματος».
3. Τα αεροσκάφη πρώτης παραγωγής στα
προγράμματα F-22 (Raptor air dominance fighter) και V-22 (tiltrotor)
αποσύρθηκαν-παροπλίστηκαν νωρίς, επειδή ο τελικός σχεδιασμός ήταν τόσο
διαφορετικός που δεν άξιζε τον κόπο να τροποποιηθούν τα σκάφη πρώτης
παραγωγής.
Υπάρχει κίνδυνος πρόωρης απόσυρσης των φρεγατών Constellation; (Tρομολαγνείας συνέχεια;)
Το
USS Constellation (FFG 62) είναι πλέον πιθανό να καθυστερήσει κατά 36
μήνες, που σημαίνει ότι η παράδοση έχει προγραμματιστεί για το
χρονοδιάγραμμα του Απριλίου 2029. Η ναυπήγηση του πλοίου ξεκίνησε τον
Αύγουστο του 2022, που σημαίνει ένα διάστημα άνω των επτά ετών μεταξύ
της έναρξης της κατασκευής και της παράδοσης.
Για τον Cancian,
υπάρχει ο κίνδυνος οι πρώτες φρεγάτες Constellation να υποφέρουν με την
ολοκλήρωση της κατασκευής τους. Σε ένα τέτοιο σενάριο, θα έβλεπε τα
πρώτα πλοία να λειτουργούν δυνητικά ως δοκιμαστικά πλοία και πιο κάτω
από την προσδοκώμενη λειτουργία του προγράμματος: «Δυστυχώς, ναι, αυτό
είναι δυνατό. Το LCS δεν είναι το μόνο παράδειγμα», «Αυτό θα μπορούσε
εύκολα να συμβεί στο πρόγραμμα Constellation », προειδοποίησε ο Cancian.
Παρά τις προειδοποιήσεις, το USN συνεχίζει τις εντολές ανάθεσης κατασκευών στο Constellation
Τον
Μάιο, η Marinette Marine έλαβε μια τροποποίηση σταθερής τιμής άνω του 1
δισεκατομμυρίου δολαρίων για να εφαρμόσει αλλαγές στον λεπτομερή
σχεδιασμό και την κατασκευή των επόμενων δύο φρεγατών κατηγορίας
Constellation (FFG 66 και FFG 67).
Αυτό θέτει έξι φρεγάτες
κατευθυνόμενων πυραύλων κατηγορίας Constellation σε σύμβαση με το
Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, με τέσσερις πλέον να έπονται. Ο τύπος θα
παραδοθεί αρχικά ως παρτίδα δέκα σκαφών, τα οποία θα επεκταθούν για να
παραδώσουν, μια κατηγορία φρεγατών, 20 πλοίων μόλις ολοκληρωθούν.
ΣΚΕΨΕΙΣ
Α. Ένας από τους πολλούς λόγους ανάγκης, για την ανάπτυξη των FFG της κατηγορίας Constellation αποτελούν, εν μέρει, οι πολύμορφες αποτυχίες του προγράμματος LCS. Τόσο τεχνολογικά (λάθος και αδοκίμαστες επιλογές μηχανολογικών συστημάτων-υποσυστημάτων, λάθος επιλογές οπλικών και ηλεκτρονικών συστημάτων), όσο και διαχειριστικά (λάθος επιλογές τρόπου λειτουργίας και συντήρησης των πλοίων αυτών). Η όλη προσέγγιση της ιδέας ενός αρθρωτού πλοίου, με αναπόδειχτες τεχνολογίες και πρωτοτυπίες θυμίζει το πολύ γνωστό μας : «Ακόμη δεν τον είδαμε, Γιάννη τον βαφτίσαμε».
Β. Και αποφασίστηκε λοιπόν και όλοι οι γραφειοκράτες συμφώνησαν, για τη δοκιμασμένη λύση της φρεγάτας (πολεμικά πλοία για όλες τις δουλειές) και μάλιστα ενός πολύ πετυχημένου σχεδίου, αυτό του ιταλογαλλικού σχεδίου των FREMM. Όμως οι γραφειοκράτες ‘υπολόγιζαν χωρίς τον ξενοδόχο’, στην προκειμένη περίπτωση, χωρίς τα αρμόδια και έμπειρα στελέχη των μηχανικών-σχεδιαστών του USN.
Και η ετυμηγορία αυτών των πλήρως καταρτισμένων ανθρώπων του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ, όταν έριξαν τις προβλεπόμενες τεχνικές ματιές τους στα σχέδια των FREMM, ήταν : «Houston, we have a problem!”.
Και τότε, οι γραφειοκράτες, ασπρογιακάδες, γραμματείς-φαρισαίοι, πολιτικοί, πολιτικάντηδες, απόστρατοι βολεμένοι σε εταιρείες, φρεσκοαπόστρατοι (αβόλευτοι ακόμα) και δημοσιογράφοι, άρχισαν να …ιδρώνουν και να…τρέχουν.
Σύντομα, όλοι αυτοί συνασπίστηκαν πίσω από μια, πολύ βολική για όλους αυτούς, δήλωση: «Για όλα φταίει το USN». Γιατί, ‘πως μπορεί να ξεκινά κάποιος να χτίζει, χωρίς να είναι έτοιμα τα σχέδια και χωρίς να ξέρει τι θέλει; Μα καλά, θέλετε το Death Star;’. Λογικοφανέστατο όμως, έτσι;
Γ. Το να ξεκινά όμως, η ναυπήγηση ενός πολεμικού πλοίου χωρίς την ολοκλήρωση – οριστικοποίηση της σχεδίασής του δεν είναι κάτι για το οποίο θα μπορούσαμε να κατηγορήσουμε κάποιον ή κάποιους.
Είναι γνωστό, στους σχετικούς, ότι τα απαιτούμενα σχέδια για να αρχίσει η ναυπήγηση ενός πλοίου, είναι αυτά της κοπής των ελασμάτων και της κατασκευής (συναρμολόγησης και συγκόλλησης) των ελασμάτινων κατασκευαστικών μπλοκ ή μεγάλων ενοτήτων. Με απλά λόγια, όταν ξεκινά η ναυπήγηση, δεν χρειάζονται όλα τα λεπτομερή σχέδια, τα οποία μπορούν να εκπονούνται παράλληλα με την ανέγερση των μπλοκ.
Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται η χωρίς καθυστέρηση έναρξη κατασκευής του πολεμικού πλοίου και παράλληλα δίνεται η δυνατότητα ενσωμάτωσης αλλαγών, προς όφελος επιχειρησιακών, τεχνολογικών, λειτουργικών και άλλων αναγκών που δημιουργούνται στο μεταξύ (λόγω ανάγκης εισαγωγής των πλέον πρόσφατων τεχνολογιών και πολεμικών-επιχειρησιακών καινοτομιών που αναδύονται συνεχώς).
Έτσι, η ολοκλήρωση του σχεδιασμού ενός πολεμικού πλοίου, μπορεί να επιτελείται ακόμα και μετά από 12 έως 18 μήνες μετά την έναρξη ναυπήγησής του, τροποποιώντας βέβαια παράλληλα τον χρόνο απόδοσης τουλάχιστον για το πρώτο πλοίο της σειράς.
Ο παραπάνω τρόπος κατασκευής που ξεκινά σκόπιμα χωρίς ολοκληρωμένο σχεδιασμό, είναι αποδεκτός εδώ και χρόνια στο USN και σε πολλά άλλα πολεμικά ναυτικά (μεταξύ αυτών και το δικό μας ΠΝ) ως μια διαδικασία που είναι κοινώς γνωστή ως ‘ταυτόχρονη’ και προσδίδει ταχύτητα κατασκευής, ευελιξία στην επιλογή καλύτερων και πιο σύγχρονων βοηθητικών συστημάτων και υποσυστημάτων, άλλων διευκολύνσεων λογιστικής φύσης και το γνωστό αποτέλεσμα εκμάθησης (learning effect) στις ομάδες εργασίας τεχνικών του κατασκευαστικού φορέα. Το κυριότερο, μπορεί να ενσωματωθεί η τελευταία τεχνολογική αιχμή που κυκλοφορεί στην αγορά σε διάφορους τομείς ενδιαφέροντος.
Δ. Για το USN, το γεγονός της έναρξης ναυπήγησης χωρίς την ολοκλήρωση του σχεδιασμού, είναι κάτι σύνηθες και αυτό που τους ενδιαφέρει άμεσα, είναι το ποιοτικό αποτέλεσμα στην πράξη, στην ανοιχτή ή κλειστή θάλασσα, στις επιχειρήσεις-αποστολές και τελικά στον πραγματικό ναυτικό αγώνα (το λες και πόλεμο).
Και για αυτό το λόγο, σε τέτοιες περιπτώσεις, το κάθε Πολεμικό Ναυτικό έχει ως μέλημά του να βρίσκει την χρυσή τομή ισορροπίας των πολιτικών, οικονομικών και άλλων πιέσεων-παρενοχλήσεων. Όλες οι άλλες φωνές πλην της πραγματικής φωνής του Πολεμικού Ναυτικού, έχουν …άλλες επιδιώξεις.
Βεβαίως μιλάμε για τα πολεμικά ναυτικά των χωρών εκείνων, που δεν είναι ευνουχισμένα από την εκάστοτε κυβέρνηση που βάση νόμου διορίζει και στην συνέχεια ‘καθοδηγεί-νουθετεί’ τις κεφαλές του. Και εδώ μας έρχονται στο νου : πολλές αποστρατείες υψηλόβαθμων, πολλές κατηγορίες εναντίων υψηλόβαθμων από γνωστά ΜΜΕ, αρκετές παραιτήσεις υψηλόβαθμων και πολλά άλλα περίεργα (κατηγορίες, αποστολές καταστροφής χαρακτήρων κλπ) που μαθαίνονται για υψηλόβαθμα στελέχη των ΕΔ από γνωστά ΜΜΕ. Γιατί, σχεδόν τίποτα δεν γράφεται «τυχαία» στα ΜΜΕ.
Καμιά σκέψη, κανένας συνειρμός για το δικό μας ΠΝ και τις δικές μας ΕΔ; Ο καθένας μόνος του ας το κάνει ελεύθερα!
Ε. Και έγραψαν κάποια από τα πολύ γνωστά μας ΜΜΕ εδώ στη χώρα μας :
1. Η ‘φάρσα’ με τις φρεγάτες Constellation συνεχίζεται, ενώ τα νέα από ΗΠΑ, δεν συνάδουν με τη βεβαιότητα που διακηρύσσουν οι μαθητευόμενοι μάγοι στην Ελλάδα.
2. Ο ‘Καραμήτρος’ θέλει Constellation.
3. Όχι Constellation & LCS – Πάμε ξανά στην 4η BELHARA & στις κορβέτες GOWIND.
4. Φρεγάτες Constellation: Απ’ το κακό στο χειρότερο τα πλοία που μας ‘πλασάρουν’ οι ΗΠΑ.
5. Προς νέο «εξοπλιστικό» φιάσκο φαίνεται πως οδεύει η ελληνική κυβέρνηση. Μετά το αποτυχημένο πρόγραμμα της δήθεν φρεγάτας LCS, τώρα προκύπτει πρόβλημα και με την αμερικανική «φρεγάτα του μέλλοντος», την FFG 62 Constellation.
6. Η κυβέρνηση διαφημίζει ακόμα, ότι θα αγοράσει τις Constellation και μάλιστα κάποιες θα κατασκευαστούν σε ελληνικά ναυπηγεία.
Και καλούμαστε τώρα εμείς να ‘ενημερωθούμε’ από τα γνωστά μας ΜΜΕ.
Προσοχή σε όλους μας. «Ερευνάται τας γραφάς» και μάλιστα, όλας τας γραφάς ει δυνατόν.
ΥΓ: Δεν διεκδικούμε το αλάθητο, δεν αποσκοπούμε πουθενά (διαφημίσεις ή άλλα οφέλη), δεν χαϊδεύουμε αυτιά, δεν είμαστε ξερόλες.
Δεν κατηγορούμε φυσικά κανένα, όλοι μπορούν να γράφουν ελεύθερα και δημοκρατικά τηρώντας κάποια σχετική δεοντολογία και φυσικά τους…νόμους μας. Το ίδιο και μείς.
Απλά εμείς, ερευνάμε ‘πολλάς γραφάς’, όσες πιο πολλές μπορούμε.
