Κατάλογος Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς στην Ελλάδα

 

Η Εκπαιδευτική, Επιστημονική και Πολιτιστική Οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών ονομάζει πολιτιστικούς χώρους αλλά και άλλα σημεία πολιτιστικού, περιβαλλοντικού και ιστορικού ενδιαφέροντος σαν Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς εξαιρετικής παγκόσμιας αξίας για την πολιτιστική ή την περιβαλλοντική σημασία που διαθέτουν. Τα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς ορίζονται σύμφωνα με την Σύμβαση της Ουνέσκο για την Παγκόσμια Κληρονομιά, που υπεγράφη το 1972.[1]

Οι χώροι που μπορούν να οριστούν από την Ουνέσκο σαν μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς περιλαμβάνουν μνημεία (όπως αρχιτεκτονικά έργα, μνημειακά γλυπτά ή επιγραφές), ομάδες κτιρίων και τοποθεσίες (συμπεριλαμβανομένων των αρχαιολογικών χώρων), φυσικά περιβάλλοντα (αποτελούμενα από φυσικούς και βιολογικούς σχηματισμούς), γεωλογικούς και φυσιογραφικούς σχηματισμούς (συμπεριλαμβανομένων οικοτόπων που αποτελούν την πατρίδα απειλούμενων ειδών ζώων και φυτών) και φυσικοί τόποι που είναι σημαντικοί από την άποψη της επιστήμης, της διατήρησης ή της φυσικής ομορφιάς.[2] Η Ελλάδα επικύρωσε τη σύμβαση στις 17 Ιουλίου 1981, καθιστώντας τους χώρους φυσικού περιβάλλοντος και πολιτισμού εξαιρετικού ενδιαφέροντος της Ελλάδας επιλέξιμους για συμπερίληψη στον κατάλογο.[3]

Το 2023, υπήρχαν 18 μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς στην Ελλάδα, εκ των οποίων τα 16 είναι πολιτιστικοί χώροι και δύο άλλα (Μετέωρα και Χερσόνησος του Άθω) συμπεριλαμβάνονται στο κατάλογο εξαιτίας της πολιτιστικής και περιβαλλοντικής τους σημασίας. Το πρώτο μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς ήταν ο ναός του Απόλλωνα στις Βάσσες, το 1986. Έπειτα το 1987 προστέθηκε στον κατάλογο ο χώρος των Δελφών και της Ακρόπολης. Πέντε χώροι προστέθηκαν το 1988, δύο το 1989 και το 1990, ένας το 1992 και το 1996, δύο το 1999, και ένας το 2007. Το 2016 προστέθηκε ο Αρχαιολογικός χώρος των Φιλίππων στο κατάλογο. Υπάρχουν επίσης 16 άλλοι χώροι που προτάθηκαν για συμπερίληψη στο μέλλον στο κατάλογο, το 2014.[4]

Κατάλογος

Ναός του Επικούριου Απόλλωνα  Πελοπόνησος 1986

Αρχαιολογικός χώρος Δελφών  Στερεά Ελλάδα 1987

Ακρόπολη Αθηνών  Αττική 1987 

Άγιο Όρος  Άγιο Όρος 1988

Μετέωρα  Θεσσαλία 1988

Παλαιοχριστιανικά και βυζαντινά μνημεία της Θεσσαλονίκης  Κεντρική Μακεδονία 1988

Ιερό του Ασκληπιού στην Επίδαυρο  Πελοπόνησος 1988

Μεσαιωνική πόλη της Ρόδου  Νοτίου Αιγαίου 1988

Αρχαιολογικός χώρος του Μυστρά  Πελοπόνησος 1989

Αρχαιολογικός χώρος Ολυμπίας  Δυτικής Ελλάδας 1989

Δήλος  Νοτίου Αιγαίου 1990

Μονή Δαφνίου, Μονή Οσίου Λουκά και Νέα Μονή Χίου  Στερεά Ελλάδα, Άττική, Βορείου Αιγαίου 1990

Πυθαγόρειο και Ηραίο Σάμου  Βορείου Αιγαίου 1992

Αρχαιολογικός χώρος των Αιγών  Κεντρική Μακεδονία 1996

Αρχαιολογικός χώρος των Μυκηνών και Τίρυνθας  Πελοπόνησος 1999

Το ιστορικό κέντρο της Χώρας της Πάτμου με την Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου και το Σπήλαιο της Αποκάλυψης.  Νοτίου Αιγαίου 1999

Παλιά Πόλη της Κέρκυρας  Ιονίων Νήσων 2007

Αρχαιολογικός χώρος Φιλίππων  Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης 2016 

Πολιτιστικό Τοπίο Ζαγορίου  Ηπείρου 2023


Παραπομπές

«The World Heritage Convention». UNESCO World Heritage Centre. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2010.


«Convention Concerning the Protection of the World Cultural and Natural Heritage». UNESCO World Heritage Centre. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2021.


«Greece». UNESCO World Heritage Centre. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2020.


«Greece». UNESCO World Heritage Centre. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2020. 

https://el.wikipedia.org/