Σλαβικό Δημοσίευμα: «Οι Έλληνες άρπαξαν τις ιδιοκτησίες των απελαθέντων Εβραίων στην Κατοχή-Θεσσαλονίκη, πόλη μητέρα του Ισραήλ ή η Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων, όπως την αποκαλούσαν οι Εβραίοι»

Με δημοσίευμα της, η σλαβική εφημερίδα των Σκοπίων, Dnevnik, αναφέρεται στο πογκρόμ των Εβραίων της Θεσσαλονίκης, κατά την ναζιστική Κατοχή και σημειώνει με έντονα γράμματα τον τίτλο: 

«Οι Έλληνες άρπαξαν τις ιδιοκτησίες των απελαθέντων Εβραίων της Θεσσαλονίκης και  ξήλωσαν τα νεκροταφεία τους, όπου εκεί έκτισαν το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης».

Προφανής ο στόχος του σλαβικού δημοσιεύματος, στο οποίο απουσιάζει το όνομα του συντάκτη της εθνικιστικής εφημερίδας των Σλάβων.



Γράφει η εφημερίδα του νοτιοσλαβικού κράτους:


Θεσσαλονίκη, πόλη μητέρα του Ισραήλ ή η Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων, όπως την αποκαλούσαν οι Εβραίοι, οι οποίοι την άνοιξη του 1943 δεν υπήρχαν πια. Οι Γερμανοί φασίστες, μαζί με τους Έλληνες ομολόγους τους, μέσα σε δύο μήνες, σφάγιασαν και απέλασαν πάνω από 46 χιλιάδες Εβραίους από τους συνολικά 56 χιλιάδες που ζούσαν στην πόλη.


.. Η έδρα της φασιστικής ελληνικής κυβέρνησης και ελληνικής φασιστικής Εθνικής Πατριωτικής οργάνωσης, που συστάθηκε με κάποια ανάλογη ιδεολογία της σημερινής Χρυσής Αυγής στην Αθήνα, έδρασε όταν εκεί υπήρχαν περίπου 10.000 Εβραίοι.

Η Οργάνωση με επικεφαλής τον Δρ Σπύρο Στεροδήμο, του οποίου οι νεολαιΐστικες ομάδες  ήταν παντού, ειδικά στη Θεσσαλονίκη οργάνωσαν επίθεση κατά των Εβραίων, όπως και σήμερα οι χρυσαυγίτες επιτίθενται στα θύματά τους, όπου μπορούν.

...«Οι Γερμανοί μπήκαν στη Θεσσαλονίκη στις 9 Απριλίου του 1941... Η Ελλάδα χωρίστηκε σε διάφορες ζώνες: Η Θράκη ελέγχονταν από τους Βούλγαρους φασίστες, ως αποζημίωση για την ένταξή τους στον άξονα και που επέτρεψαν τη διέλευση των γερμανικών στρατευμάτων από το έδαφός της.
Η Αθήνα και η Ήπειρος παρέμεινα υπό ιταλική  κυριαρχία, η Μακεδονία εντάχθηκε στο γερμανικό στρατιωτικό έλεγχο. Δηλαδή, η περιοχή τέθηκε υπό τον γερμανικό έλεγχο, τότε στη Θεσσαλονίκη ζούσαν 56.000 Εβραίοι και αμέσως μετά την είσοδο των Γερμανών αντιμετώπισαν βασανιστήρια και περιοριστικά μέτρα.

Τόσο οι γαλλόφωνες εφημερίδες ‘Ιντεπέντετ’ και ‘Λε προγκρές’ όπως και η εβραιο-ισπανική εφημερίδα ‘Ελ Μεσάγιερο’, καταργήθηκαν και αντικαταστάθηκαν αμέσως με την έκδοση της φιλοναζιστικής εφημερίδας «Νέα Ευρώπη» που προωθούσε βρώμικα αντισημιτικά άρθρα.

Στο πλαίσιο αυτό αμέσως λεηλατήθηκαν τα αρχεία και οι βιβλιοθήκες της εβραϊκής κοινότητας, που ήταν ένα τεράστιο ταμείο ιστορικών εγγράφων, βιβλία και χειρόγραφα  μεταφέρθηκαν στην Φρανκφούρτη, στο Ινστιτούτο για την εβραϊκή έρευνα, όπου έχασαν την οσμή τους.

Ωστόσο, κατά την έναρξη της φασιστικής κατοχής στη Θεσσαλονίκη το μεγαλύτερο πρόβλημα των Εβραίων και του υπόλοιπου πληθυσμού – συμπεριλαμβανομένων των Σλάβων- ήταν η πείνα.
Σύμφωνα με μαρτυρίες από εκείνη την εποχή, οι δρόμοι και τα χωριά στη Θεσσαλονίκη ήταν γεμάτα με ανθρώπους που έρχονταν στην πόλη για να πουλήσουν κοσμήματα, ρούχα, πορσελάνες, πίνακες ζωγραφικής, χαλιά, ραπτομηχανές κλπ, για να αγοράσουν κάτι να φάνε.
...
Στις 11 Ιουλίου 1942 στην φιλογερμανική ελληνική εφημερίδα ‘Απογευματινή’ δημοσιεύθηκε ανακοίνωση που καλούσε όλους τους Εβραίους ηλικίας από 18 ως και 45 ετών να συγκεντρωθούν στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, στην πλατεία Ελευθερίας. Σύντομα συγκεντρώθηκαν εκεί περί τους 9.000 ανθρώπους που υποβλήθηκαν σε ταπεινώσεις, προσβολές και χτυπήματα, αναγκάζοντάς τους να κάνουν διάφορα εξευτελιστικά πράγματα, γυμναστικές ασκήσεις και τα παρόμοια.

Δύο ημέρες αργότερα, περίπου 2.000 ψυχές στάλθηκαν σε καταναγκαστική εργασία και ήταν αναγκασμένοι να εργαστούν σε λατομεία ή στην κατασκευή δρόμων.
Εν τω μεταξύ, ο Μάξ Μάρτιν, φασίστας στρατιωτικός διοικητής των πολιτικών υποθέσεων, ζήτησε από τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης να εισπράξει 3,500 εκατομμύρια δραχμές, αλλά σύντομα και άλλα 1.650 εκατομμύρια.

Ωστόσο, εξαιτίας της  αποτυχίας συγκέντρωσης του ποσού που ζητήθηκε, ως τιμωρία ανάγκασε την εβραϊκή κοινότητα να εγκαταλείψει το από αιώνες εβραϊκό νεκροταφείο της ή να  μεταφέρουν την κοινότητά τους, που από καιρό υπήρχε η πρόθεση να την εξαφανίσουν από εκεί που ήταν. Πολύ γρήγορα το νεκροταφείο καταστράφηκε και στη θέση του χτίσθηκε αργότερα το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης».

Το εκτενές δημοσίευμα του σλαβικού εντύπου, που προσπαθεί να παίξει με τα συναισθήματα του Σιωνισμού θα καταλήξει:

«Το σύνολο της εβραϊκής περιουσίας δημεύθηκε και ο συνολικός πλούτος μεταφέρθηκε σε λογαριασμούς που ελέγχονταν από τους Γερμανούς και τους Έλληνες συνεργάτες τους».

 Βαλκανικό Περισκόπιο