Η φωνή των Πομάκων η ιστοσελίδα ΖΑΓΑΛΙΣΑ, δημοσιεύει ένα πολύ ενδιαφέρον ιστορικό κείμενο που βάζει πολλά πράγματα στη θέση τους:
Υποχρεωθήκαμε να ασχοληθούμε με αυτό το ιστορικό θέμα, διότι τα τελευταία 3 ή 4 χρόνια άρχισε ένα κύμα εκδρομών με τουριστικά λεωφορεία από τουρκόφρονες μουσουλμάνους της Ελληνικής Θράκης, στην περιοχή του Τσανάκκαλέ (Τουρκική Θράκη), την οποία ενθαρρύνουν σύλλογοι και σωματεία με σκοπό να δυναμώσουν την Τουρκική εθνική συνείδηση των μουσουλμάνων της Ελληνικής Θράκης. Δυστυχώς, σε αυτές τις εκδρομές οι οποίες δεν είναι τυχαίες, αλλά σχεδιάζονται από εθνικιστικούς κύκλους της τουρκογενούς μειονότητας, συμμετέχουν και πολλοί Πομάκοι αδελφοί μας, οι οποίοι μη γνωρίζοντας την αλήθεια μένουν με …ανοιχτό το στόμα για τον ηρωϊσμό των Τούρκων, πιστεύοντας τα ψέματα που λένε οι Τούρκοι στον κόσμο.
Μάλιστα και ο ιμάμης του Ωραίου Αχμέτ Μετέ (ψευτομουφτής), θέλοντας να δώσει το μήνυμα σε όλους, επισκέφθηκε το Τσανάκκαλέ στις αρχές Μαρτίου 2009, και ακολούθησαν πολλά λεωφορεία με κόσμο από τη Θράκη (κυρίως Κομοτηνή και Ξάνθη).
Οι πιο αγαπημένοι προορισμοί του «εθνικιστικού τουρισμού της μειονότητας» είναι πλέον το σπίτι του Μουσταφά Κεμάλ στην Θεσσαλονίκη και το Τσανάκκαλέ στην Τουρκία.
Οι Τούρκοι κατά το γνωστό τρόπο λένε ψέματα κρύβοντας ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ.
Στο Τσανάκκαλέ στο πλευρό των Τούρκων, πολέμησαν και Έλληνες και Αρμένιοι ως στρατιώτες του οθωμανικού στρατού. Τα μνήματα όσων Ελλήνων και Αρμενίων σκοτώθηκαν πολεμώντας, τα κατέστρεψαν οι Τούρκοι μετά τον πόλεμο, για να μην φαίνεται ότι συμμετείχαν και χριστιανοί, έπρεπε να φαίνεται ότι πολέμησαν τους κακούς χριστιανούς συμμάχους μόνο μουσουλμάνοι και Τούρκοι. Αυτό είναι ένα Μεγάλο Ψέμα. Μάλιστα, οι Έλληνες που κατοικούσαν στα γύρω χωριά της περιοχής υπέφεραν πολλά από τα Οθωμανικά στρατεύματα (ληστείες, επιθέσεις, πείνα κλπ), αλλά και από τους βομβαρδισμούς των Αγγλογαλλικών πλοίων.
Υπάρχουν πολλές οικογενειακές μαρτυρίες για συμμετοχή Ελλήνων στον οθωμανικό στρατό στις μάχες στο Τσανάκκαλέ. Έλληνες από την Ραιδεστό (Τεκίρνταγ), Σκεπαστό, Τυρολόη (Τσόρλου), Μάλγαρα (Μάλκαρα) και άλλες περιοχές της Ανατολικής Θράκης. Άλλωστε την εποχή εκείνη, οι μη μουσουλμανικές μειονότητες αποτελούσαν το 20% του πληθυσμού της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Άρα και στο στρατό πρέπει να υπήρχε με κάποιο τρόπο η ίδια αναλογία. Αυτό σημαίνει ότι στο Τσανάκκαλέ πολέμησαν τουλάχιστον 20 ή 30 χιλιάδες Έλληνες, Αρμένιοι και Εβραίοι (δεν υπολογίζουμε τους μουσουλμάνους Κούρδους). Όμως, για όλους αυτούς δεν θα βρείτε ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΛΕΞΗ στην Τουρκική Ιστορία. Αντίθετα, στην Ελλάδα όλοι οι μουσουλμάνοι νεκροί (Πομάκοι, Τσιγγάνοι και Τούρκοι) του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τιμούνται και τα ονόματά τους είναι γραμμένα σε όλα τα μαρμάρινα ηρώα της Θράκης και σε όλα τα βιβλία της Ελληνικής στρατιωτικής ιστορίας. Αυτή είναι η διαφορά των δύο λαών...
Τα βάσανα των Ελλήνων από τις μάχες στο Τσανάκκαλέ αποτυπώνονται και στο Τουρκικό τραγούδι «Μέσα στο Τσανάκκαλέ» («Τσανάκκαλέ Ιτσιντέ»), το οποίο τραγουδούσαν και Τούρκοι και Έλληνες. Μάλιστα, τραγουδιέται ακόμη από απογόνους προσφύγων από την Ανατολική Θράκη (π.χ. στο Νέο Σιδηροχώρι του νομού Ροδόπης). Το τραγούδι αποτύπωνε τα βάσανα που πέρασαν από τον πόλεμο Τούρκοι και Έλληνες. Το ίδιο τραγούδι, που έγινε πλέον μέρος της ελληνικής προσφυγικής κουλτούρας, το μελοποίησε ο Στέλιος Καζαντζίδης, αφού άλλαξε τα λόγια «Πέρασε ένας χρόνος μέσα στην ξενητειά».
Οι Τούρκοι, όπως γράψαμε στο προηγούμενο φύλλο, κατέστρεψαν και τους χριστιανικούς τάφους των Γερμανών συμμάχων τους (δημοσιεύσαμε και σχετικό σπάνιο φωτογραφικό ντοκουμέντο). Επαναλαμβάνουμε εδώ ότι, χωρίς τους Γερμανούς, οι Τούρκοι θα είχαν νικηθεί από την πρώτη ημέρα ή καλύτερα δεν θα είχαν καν αντιληφθεί τη συμμαχική απόβαση. Οι Γερμανοί με επικεφαλής τον Λήμαν Φον Σάντερς (με το βαθμό του Στρατάρχη του Οθωμανικού στρατού) ήταν οι εγκέφαλοι και σχεδιαστές της νίκης με πολλούς νεκρούς στο πεδίο της μάχης (ανώτερους αξιωματικούς και ναυτικούς).
Η σύγχρονη Τουρκία χρωστάει πολύ περισσότερα στον Γερμανό Στρατάρχη Λήμαν φον Σάντερς, διότι αυτός εισηγήθηκε και σχεδίασε μετά το Τσανάκκαλέ, την εθνοκάθαρση των χριστιανικών μειονοτήτων μέσα στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Τις ιδέες του Σάντερς εφάρμοσαν οι Τούρκοι και εξόντωσαν εκατομμύρια Έλληνες και Αρμενίους. Η σύγχρονη εθνικιστική Τουρκία πρέπει δίπλα σε κάθε άγαλμα του Κεμάλ Ατατούρκ να έχει και ένα άγαλμα του Λήμαν φον Σάντερς και να μετονομάσει την κεντρικότερη οδό της Κωνσταντινούπολης δίνοντας το όνομά του. Χωρίς αυτόν δεν θα υπήρχε Τουρκία σήμερα, παρά ένα μικρό κρατίδιο γύρω από την Άγκυρα.
Ήταν τέτοια η σχέση με τη Γερμανία, ώστε ο Γερμανός αυτοκράτορας για να κολακέψει τους Τούρκους φωτογραφήθηκε με Τουρκικό φέσι (συνηθισμένο κόλπο των Γερμανών).
Το άλλο Μεγάλο Ψέμα των Τούρκων είναι ότι πολέμησαν εναντίον τους μόνο χριστιανοί. Μέσα στα Βρεττανικά στρατεύματα υπήρχαν και πολλοί μουσουλμάνοι από την Ινδία, τη Σενεγάλη και αλλού. Άρα, ο πόλεμος δεν είχε θρησκευτικό χαρακτήρα, απλά ήταν πόλεμος κυριαρχίας, χωρίς θρησκευτικό περιεχόμενο. Και τους τάφους των μουσουλμάνων που πολέμησαν με τους Βρεττανούς τους κατέστρεψαν, ώστε να μην φαίνεται ότι πολέμησαν εναντίον τους και μουσουλμάνοι. Τόσο καλοί μουσουλμάνοι είναι που δεν σεβάστηκαν ούτε τα μουσουλμανικά μνήματα των αντιπάλων τους!
Ο Μουσταφά Κεμάλ (Ατατούρκ) συμμετείχε στις επιχειρήσεις ως αντισυνταγματάρχης, κάτω από τις διαταγές Γερμανών ανωτέρων του.
ΠΗΓΗ: http://zagalisa.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου