Τοῦ πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως
για τα Εθνικά Θέματα...Το Αιγαίο και τα νησιά του, αυτό το πανάρχαιο λίκνο του
Ελληνικού πολιτισμού διαπραγματευόταν ο Α. Χίτλερ με την Τουρκία. Θα το παραχωρούσε με τα νησιά του «για το ενδεχόμενο που αυτή θα
έβγαινε στον πόλεμο με το μέρος του». Ανάμεσα στα παραχωρούμενα νησιά μας
ήταν: Χίος, Σάμος, Μυτιλήνη για τους Τούρκους και οι Κυκλάδες στους Ιταλούς (την
είδηση αυτή, την τόσο ανατριχιαστική μεταφέρω από την αντιστασιακή εφημερία της
Κατοχής «ΔΟΞΑ» (φ. αριθ. 9 του Αυγούστου 1942) που ήταν όργανο της αντιστασιακής
ΠΕΑΝ, με αρχηγό τον Κώστα Περίκο, ο οποίος εκτελέστηκε μαζί με την ομάδα του,
από τους Γερμανούς το 1943 (βλ. τα φύλλα της «ΔΟΞΑΣ» στην έκδ. «Ιστορικά
Τεκμήρια» («Διογένης», με τίτλο: ΠΕΑΝ: «Μυστικός Τύπος της Κατοχής», σελ.
56).
Όμως οι Ιστορικές εξελίξεις δεν επέτρεψαν στον Χίτλερ και τους Τούρκους να ολοκληρώσουν αυτό το σχέδιό τους, το οποίο αποπειρώνται μεθοδικά να πραγματώσουν οι «Έλληνες» κυβερνήτες της μεταπολιτευτικής περιόδου.
Τρανό παράδειγμα τα όσα μυστικά γίνονται πίσω από την πλάτη του «κυρίαρχου» λαού και τα όσα φανερά περιέχονται στην κατάπτυστη Συμφωνία της Μαδρίτης. Πρόκειται για την Ιουλιανή Συμφωνία του 1997, με την οποία αναγνωρίστηκαν Ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο (Για την εθνομειοδοτική αυτή Συμφωνία βλ. στο έργο μου: «Το χρονικό της εθνικής μειοδοσίας του ονόματος της Μακεδονίας κ.λπ.», από τις εκδ. «Γεωργιάδη», 2005, σελ. 297 επ.). Να, λοιπόν, που ό,τι δεν μπόρεσε ο Χίτλερ το μπόρεσαν οι σοσιαλ-φιλελεύθεροι κυβερνήτες ετούτων των χρόνων με την έγκριση του εθνομειοδότη λαού που τους στηρίζει και τους ψηφίζει! Ένα Γουδί προβάλλει εθνικά αναγκαίο.
Όμως οι Ιστορικές εξελίξεις δεν επέτρεψαν στον Χίτλερ και τους Τούρκους να ολοκληρώσουν αυτό το σχέδιό τους, το οποίο αποπειρώνται μεθοδικά να πραγματώσουν οι «Έλληνες» κυβερνήτες της μεταπολιτευτικής περιόδου.
Τρανό παράδειγμα τα όσα μυστικά γίνονται πίσω από την πλάτη του «κυρίαρχου» λαού και τα όσα φανερά περιέχονται στην κατάπτυστη Συμφωνία της Μαδρίτης. Πρόκειται για την Ιουλιανή Συμφωνία του 1997, με την οποία αναγνωρίστηκαν Ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο (Για την εθνομειοδοτική αυτή Συμφωνία βλ. στο έργο μου: «Το χρονικό της εθνικής μειοδοσίας του ονόματος της Μακεδονίας κ.λπ.», από τις εκδ. «Γεωργιάδη», 2005, σελ. 297 επ.). Να, λοιπόν, που ό,τι δεν μπόρεσε ο Χίτλερ το μπόρεσαν οι σοσιαλ-φιλελεύθεροι κυβερνήτες ετούτων των χρόνων με την έγκριση του εθνομειοδότη λαού που τους στηρίζει και τους ψηφίζει! Ένα Γουδί προβάλλει εθνικά αναγκαίο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου