The Week: «Η επανάσταση της Ελλάδας» - Stratfor: «Το Βερολίνο σπρώχνει την Αθήνα στην αγκαλιά της Μόσχας»

ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΑΔΙΑΛΛΑΞΙΑ....Εντυπωσιακό δημοσίευμα του αμερικανικού The Week που κάνει λόγο για την επανάσταση της Ελλάδας και απεικονίζει τον Έλληνα πρωθυπουργό Α.Τσίπρα σαν τον Προμηθέα που σπάει τις αλυσίδες του ντυμένο με την ελληνική Σημαία. Αν μη τι άλλο προκαλεί αίσθηση η αποδοχή από τους Αμερικανούς της ελληνικής "επανάστασης"..

 

Αμέσως μετά την συνάντηση Γ.Βαρουφάκη και Β.Σόιμπλε εμφανίστηκε και το γνωστό Strattfor το οποίο μιλώντας εκ μέρους των ΗΠΑ είπε ότι «η Ελλάδα και η Γερμανία είναι δεμένες στο ίδιο σχοινί» τραβώντας το "αυτί" στους Γερμανούς που επιμένουν στο "χαρτί" της απόλυτης υποταγής, αν και γνωρίζουν ότι θα πυροβολήσουν και τα δικά τους πόδια εάν επιμείνουν και οδηγήσουν την χώρα εκτός ευρώ.

 

Η ανησυχία των Αμερικανών έγκειται στο γεγονός ότι υπάρχει σοβαρή πιθανότητα πλέον η Ελλάδα να στραφεί προς την πλευρά της Ρωσίας πραγματοποιώντα εντυπωσιακή γεωπολιτική στροφή, για λόγους επιβίωσης και διακοπής της γερμανικής τιμωρίας.

 

Πάντως διαβάζοντας κανείς την αμερικανική ανάλυση η ΕΕ παρουσιάζεται σαν ένα πελώριο Κολαστήριο όπου όλοι τιμωρούνται πλην Γερμανίας επειδή έιχαν το θράσος να αγοράζουν τόσα χρόνια αφειδώς γερμανικά προϊόντα που επέφεραν και την γερμανική ευημερία.

 

Μαλιστα οι Γερμανοί για να το εξασφαλίσουν αυτό διέφθειραν τις ελληνικές κυβερνήσεις, αλλά και τις κυβερνήσεις άλλων χωρών και πρόσφεραν και δάνεια για να συνεχίσουμε το πάρτι του καταναλωτισμού. Το άκρον άωτον του σαδομαζοχισμού από τους απόγονους των Ούννων. Πρόκειται για μια παράνοια , που αρνείται να την σταματήσει το Βερολίνο για να μην νιώσουν και οι υπόλοιποι ότι τζάμπα βασανίστικαν τα τελευταία χρόνια! Πολύ φοβόμαστε ότι στα μελλοντικά χρόνια το θέμα αυτό θα είναι αντικείμενο μελέτης όχι μόνο από ιστορικούς αλλά και από ψυχίατρους.

 

Στο μεταξύ αίσθηση προκαλεί δημοσίευμα του αμερικανικού The Week

 

Εξώφυλλο στο αμερικανικό περιοδικό The Week ο Αλέξης Τσίπρας, με τίτλο «Η επανάσταση της Ελλάδας», και ο ίδιος σε σκίτσο ως άλλος Προμηθέας να σπάει τα δεσμά του ευρώ.

Ο πρωθυπουργός φορά χιτώνα με τα χρώματα της ελληνικής σημαίας. Να υπενθυμίσουμε ότι ο Προμηθέας στην αρχαία μας παράδοση ήταν ένας θεός σωτήρας – επαναστάτης, που τιμωρήθηκε από τον Δία επειδή έδωσε στους ανθρώπους τη φωτιά.
Ο Προμηθέας είναι ένας αρχαίος συμβολισμός του επαναστάτη που υποκινείται από ανθρωπισμό και δικαιοσύνη δίχως να ζητά τίποτα για τον εαυτό του. Τολμά να σηκώσει κεφάλι ακόμα και απέναντι στον ίδιο τον ύψιστο Θεό για χάρη των ανθρώπων.

 

«Η Ελλάδα και η Ευρώπη διαπραγματεύονται για το μέλλον τους», αναφέρεται σε ανάλυση της αμερικανικής «δεξαμενής σκέψης» Stratfor, υποστηρίζοντας επίσης ότι «η Ελλάδα και η Γερμανία είναι δεμένες στο ίδιο σχοινί».

 

Όπως επισημαίνεται, «μολονότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Ευρωζώνη κατέχουν το μεγαλύτερο μέρος των ελληνικών ομολόγων, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι αυτή που διαθέτει τη δύναμη να οδηγήσει σε κατάρρευση την ελληνική οικονομία κόβοντας τη ρευστότητα στις ελληνικές τράπεζες», χαρακτηρίζοντας «πολύ πιο καθοριστικής σημασίας» τη σημερινή συνάντηση του Έλληνα υπουργού Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη, με τον Γερμανό ομόλογό του, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

 

Σύμφωνα με την ανάλυση, «είναι γνωστή η τακτική της ΕΚΤ να απειλεί τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης με οικονομική κατάρρευση εάν δεν συμμορφώνονται με τα προγράμματα διάσωσης. Τόσο η Ιρλανδία, όπως και η Ισπανία και η Κύπρος έχουν δεχτεί επιστολές γι' αυτόν τον σκοπό σε κρίσιμες στιγμές της πρόσφατης ιστορίας τους. Ξεχνάμε, ωστόσο, μερικές φορές ότι η Τράπεζα δεν δρα μονομερώς. 

 

Εάν ο κ. Ντράγκι απειλούσε την Ελλάδα με παρόμοιο τρόπο και υλοποιούσε την απειλή του οδηγώντας την ελληνική οικονομία σε κατάρρευση και, συνακόλουθα, εξαναγκάζοντάς την σε έξοδο από το ευρώ -γεγονός που θα διέλυε ολόκληρη τη νομισματική ένωση- η ιστορία θα κατέγραφε με αρνητικό τρόπο τον μη εκλεγμένο κεντρικό τραπεζίτη που οδήγησε στην καταστροφή του ευρωπαϊκού σχεδίου. Επομένως, μόνο με τη συνδρομή των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων μπορεί η ΕΚΤ να δρα τόσο επιθετικά. Οι Ευρωπαίοι υπουργοί οικονομικών θα συναντηθούν στις 11 Φεβρουαρίου και οι αρχηγοί κρατών στις 12. Το μέλλον της Ελλάδας -και της Ευρώπης- θα αποφασισθεί σε αυτές τις συναντήσεις».

 

Στη συνέχεια, μεταξύ άλλων, υπογραμμίζεται ότι «σε αυτές τις συναντήσεις καθοριστικό ρόλο θα διαδραματίσει η Γερμανία, καθώς δεν είναι μόνο η ισχυρότερη πιστώτρια χώρα, που έχει να χάσει τα περισσότερα στις διαπραγματεύσεις για το χρέος, αλλά και η σημαντικότερη εκπρόσωπος του status quo κατά του οποίου στρέφεται η Ελλάδα. Και άλλες κυβερνήσεις στην Ευρώπη βρίσκουν ενδεχομένως ελκυστικές της προτάσεις του κ. Βαρουφάκη για τον μετά τη λιτότητα κόσμο, αλλά ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών δεν τους έπεισε να συνταυτιστούν με την ελληνική κυβέρνηση στην επερχόμενη αντιπαράθεση».

 

Όπως υποστηρίζεται, επίσης, «από την άλλη πλευρά, οι όποιες παραχωρήσεις προς την Ελλάδα θα ενίσχυαν τα αντιπολιτευόμενα κόμματα όπως το Podemos στην Ισπανία, ενώ οι κυβερνήσεις της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, των οποίων οι λαοί υπέφεραν επίσης από τις μεταρρυθμίσεις λιτότητας, θα ανησυχούσαν από ενδεχόμενη νίκη της Ελλάδας, καθώς θα καθιστούσε μάταιο το δικό τους πόνο. Η Γαλλία και η Ιταλία είναι οι πιθανότεροι σύμμαχοι της Ελλάδας και γι' αυτό τον λόγο τις επισκέφθηκε ο κ. Βαρουφάκης πριν μεταβεί στη Γερμανία. Καμία ωστόσο από τις δύο χώρες δεν επέδειξε δημόσια τη βούλησή της να στραφεί κατά της Γερμανίας σχετικά με το θέμα της Ελλάδας».

 

Οι συντάκτες της ανάλυσης διατυπώνουν την άποψη ότι «οι θέσεις της Γερμανίας και της Ελλάδας είναι εντελώς αντίθετες. Από τη μία πλευρά, η Γερμανία θα ήθελε τη συνέχιση του status quo, την επέκταση δηλαδή του σχεδίου διάσωσης της Ελλάδας, των οικονομικών μεταρρυθμίσεων για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και την σταδιακή αποπληρωμή του χρέους. Από την άλλη πλευρά, ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήθελε να ανατρέψει τις εργασιακές μεταρρυθμίσεις, να αυξήσει τις δαπάνες και να κουρέψει το χρέος, μολονότι ο κ. Βαρουφάκης υπαναχώρησε στην τελευταία διεκδίκηση. Εάν οι δύο πλευρές δεν επιτύχουν συμβιβασμό μια έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ φαντάζει αναπόφευκτη».

 

Τέλος, σημειώνεται από το Strattfor ότι «ωστόσο, η Ελλάδα και η Γερμανία είναι δεμένες στο ίδιο σχοινί και κατά συνέπεια εάν πηδήσει ο ένας στον γκρεμό τότε και ο άλλος θα υποστεί σημαντικές απώλειες, κυρίως εάν η Ελλάδα, υπό την τρέχουσα νομοθεσία υποχρεωθεί να εγκαταλείψει όχι μόνο την Ευρωζώνη, αλλά και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε αυτήν την περίπτωση, η Ελλάδα θα έχανε ένα ισχυρό νόμισμα, την σχετικά φθηνή πρόσβαση στον δανεισμό, στην ελεύθερη αγορά και στα ταμεία συνοχής της ΕΕ. Η έξοδος της Ελλάδας θα δημιουργούσε, ωστόσο, έναν μηχανισμό αποχώρησης, ο οποίος θα καθιστούσε λιγότερο σταθερή την Ευρωζώνη.

 

Εάν η Ευρώπη διώξει επίσης την Ελλάδα, τότε οι Έλληνες θα αναζητήσουν οικονομική βοήθεια από τη Ρωσία. Δεν είναι βέβαιο ότι η Ρωσία διαθέτει τα απαιτούμενα κεφάλαια για να παράσχει τέτοιου είδους στήριξη, αλλά δεν θα ήταν ευπρόσδεκτη η προοπτική απόκτησης επιρροής της Ρωσίας στην πίσω αυλή της Ευρώπης».

 

Ας μην γελιόμαστε οι ΗΠΑ δεν ενδιαφέρονται για εμάς λόγω φιλανθρωπίας ποτέ άλλωστε δεν έδειξαν συναισθηματισμό για εμάς, και δεν μοιράζονται καμμια πολιτιστική η ιστορική αξία μαζί μας πέραν του τρόπου ντυσίματος που λίγο πολύ σε όλο τον πλανήτη είναι ίδιος, ενώ επί σειρά ετών, η ύπαρξή μας τους ήταν αδιάφορη διότι μας είχαν δεδομένους.

 

Αυτό που τους ανησυχεί είναι αυτό που γράφει η τελυταία παράγραφος της ανάλυσής τους. Φοβούνται ότι θα σπρωχθεί η Ελλάδα στην αγκαλιά της Ρωσίας όπου και αντιλαμβάνονται ότι το μεγαλύτερο μερος του ελληνικού λαού νιώθει πολύ πιο κοντά με τους Ρώσους λόγω Ορθοδοξίας αλλά και ιστορικών βιωμάτων το 1821.

 

Η εθνοαπελευθερωτική ναυμαχία του Ναυαρίνου οφείλεται στην επιμονή των Ρώσων οι οποίοι και πρώτοι ενεπλάκησαν με τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο. Μετά την καταστροφή του ο Ιμπραήμ έπαψε να αποτελεί απειλή καθώς δεν μπορούσε να εφοδιάσει τον μεγάλο σε όγκο στρατό του, ενώ η ρημαγμένη Πελοπόνησος δεν μπορούσε να τον θρέψει.

 

Η Ρωσία αποτελεί ένα πολύ καλό διαπραγματευτικό χαρτί, για μια ελληνική κυβέρνηση που είναι αποφασισμένη να το χρησιμοποιήσει. Η πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική δεν έβλαψε ποτέ, αντίθετα φέρνει ανταλλάγματα απ'όλες τις πλευρές, κάτι που οι Τούρκοι πάντοτε ήξεραν και τολμούσαν να κάνουν, ας δούμε το παράδειγμά τους. 

 

Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr