Τα «αδελφά κράτη» του Ακιντζί και η πορεία της Κύπρου ως Προτεκτοράτου της Τουρκίας

Ο Μουσταφά Ακιντζί λογομάχησε με τον Τούρκο Πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν. Γιατί όμως; Αυτό είναι που έχει σημασία.Διότι, ο κ. Ακιντζί θεωρεί ότι η δική του χώρα, το δικό του «κράτος», του οποίου εξελέγη «Πρόεδρος», είναι αδελφό με την Τουρκία. Θέλει μορφή ισοτιμίας. Και ενηλικίωση. Να σταθεί, όπως είπε, στα πόδια του. Και προφανώς να συνάψει στο πλαίσιο της συμφωνίας της 11ης Φεβρουαρίου τον νέο συνεταιρισμό με τα υπολείμματα του άλλου «αδελφού κράτους» της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η οποία θα διχοτομηθεί σε δυο ισότιμα συνιστώντα κράτη. Πρόσθεσε, μάλιστα, ότι επιθυμεί μια ισχυρή Τουρκία, η οποία είναι πρόδηλο ότι θα γίνει ακόμη πιο ισχυρή μέσα από τη διαδικασία που καθορίζει η συμφωνία της 11ης Φεβρουαρίου. Άρα ο καβγάς δεν έγινε για την ενιαία Κυπριακή Δημοκρατία και για τον τερματισμό της κατοχής, άλλα λόγω της κρατικής συνείδησης την οποία διαθέτει ο Μουσταφά Ακιντζί! Και προφανώς για τη νομιμοποίηση των τετελεσμένων της εισβολής. Δηλαδή του πληθυσμιακού, γεωγραφικού και διοικητικού διαχωρισμού της Κύπρου, στο πλαίσιο μιας ομοσπονδίας με συνομοσπονδιακό χαρακτήρα.
Προφανώς, η πολιτική του νέου Τουρκοκύπριου ηγέτη είναι πιο ευέλικτη από εκείνην του αυταρχικού Ταγίπ Ερντογάν, τον οποίο κάποτε αποκαλούσαν κάποιοι ως μετριοπαθή και μεταρρυθμιστή, που θα έφερνε νέον αέρα στην Τουρκία και θα έλυνε το Κυπριακό με βάση το σχέδιο Ανάν. Τώρα, εμφανίζεται ως ο κακός. Και μεταξύ αυτών που τον εμφανίζουν τέτοιο περιλαμβάνονται και όσοι τον επαινούσαν και τον δόξαζαν. Τον λιβάνιζαν.
Όπως λιβανίζουν σήμερα τον Μουσταφά Ακιντζί, ο οποίος λογομάχησε με τον Ερντογάν, γιατί ως «Πρόεδρος» του «κράτους του», θέλει περισσότερη ελευθερία. Και είναι γι’ αυτόν τον λόγο που θα επιμείνουμε στη σαφή θέση: Εάν ακούσει ο Ερντογάν τον Ακιντζί, όντως ώς το τέλος του χρόνου, μπορούν, όπως υποστήριζε και ο κ. Έρογλου, τα «δυο αδελφά κράτη» της Κύπρου να θέσουν σε δημοψήφισμα τον νέο συνεταιρισμό τους, στη βάση της πολιτειακής ισοτιμίας.
Και για να πεισθούν οι Κύπριοι, θα τους εμφανιστεί η διάλυση ως χρυσοφόρα λύση, όπως κάποτε ισχυρίζονταν ότι θα συνέβαινε και με την ΕΕ. Σε κάθε περίπτωση υπερβολής και παράστασης ψευδών γεγονότων ως αληθινών, ισχύει η λαϊκή ρήση: Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά… Και η ουρά της ομοσπονδίας είναι η διχοτόμηση και η εφαρμογή ενός δυσλειτουργικού δαπανηρού συστήματος, χειρότερου από εκείνο της Ζυρίχης.
Προτεκτοράτου της Τουρκίας.

Γιάννος Χαραλαμπίδης, διδάκτωρ Διεθνών Σχέσεων και Πολιτικός Αναλυτής

 http://hellasforce.com/category/ethnika/