Η μετάβαση σε μια αχρήματη κοινωνία δεν είναι κάτι που πρόκειται να συμβεί σε μια νύχτα.

H ΑΡΓΗ, ΑΝΕΠΑΙΣΘΗΤΗ, ΑΛΛΑ ΣΤΑΘΕΡΗ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΗΤΩΝ... Η μετάβαση σε μια αχρήματη κοινωνία δεν είναι κάτι που πρόκειται να συμβεί σε μια νύχτα. Τουναντίον, πραγματοποιείται με αργούς ρυθμούς και πολύ συστηματικό τρόπο μέσα από ανεπαίσθητα αλλά ανησυχητικά αυξανόμενα βήματα. Σε όλο τον κόσμο, οι κυβερνήσεις έχουν ήδη πάρει περιοριστικά μέτρα στη χρήση των μετρητών για (υποτίθεται) λόγους ασφαλείας.

Ως πολίτες, μας λένε ότι αυτό γίνεται για να αποτραπεί η εγκληματικότητα, η τρομοκρατία, το εμπόριο ναρκωτικών, το ξέπλυμα χρήματος και η φοροδιαφυγή. Η αλήθεια όμως που διαφεύγει του εστιακού φακού του κοινού είναι πως οι εναλλακτικοί τρόποι πληρωμών είναι πολύ ευκολότερο να στοχοποιηθούν από τις κυβερνήσεις, εξ ου και η επιθυμία τους να προτιμάμε αυτές παρά τα μετρητά.
Μεταβαίνουμε ταχέως στο σημείο όπου η χρήση των μετρητών θεωρείται «ύποπτη δραστηριότητα» στην κυριολεξία. Σχεδόν σε όλο τον κόσμο, αν πληρώσεις το λογαριασμό σε ξενοδοχείο με μετρητά ή αν πληρώσεις σε κατάστημα λογαριασμό αρκετών εκατοντάδων ευρώ με μετρητά, είναι πολύ πιθανό να προκαλέσεις γέλια ή να θεωρηθείς γραφικός ή απομεινάρι προϊστορικής εποχής!
Το απτό γεγονός όμως είναι ότι, όλοι αρχίζουμε να εκπαιδευόμαστε στην ιδέα ότι η χρήση μεγάλων ποσών μετρητών είναι όντως ασυνήθιστη. Λογικό είναι ότι το επόμενο βήμα θα είναι η νόμιμη και επίσημη απαγόρευση μεγάλων ποσών μετρητών στις δοσοληψίες, όπως πράττει ήδη η Γαλλία και άλλες χώρες της Ευρώπης.

Από το Σεπτέμβριο του 2015 λοιπόν, στη Γαλλία θα απαγορεύεται να προβαίνει κάποιος σε δοσοληψίες με μετρητά για ποσά άνω των 1.000 ευρώ!
Σύμφωνα με έγκυρους χρηματοοικονομικούς αναλυτές, ειδικούς και άρθρα σε ανάλογα sites, στους Γάλλους πολίτες θα απαγορεύεται να πληρώνουν με μετρητά άνω των 1.000 ευρώ, από το σημερινό όριο των 3.000 ευρώ που ισχύει σήμερα.
Λόγω όμως της ιδιαίτατης κατάστασης της Γαλλικής οικονομίας, το όριο πληρωμών για ξένους τουρίστες θα παραμείνει υψηλό, δηλαδή στα 10.000 ευρώ (από τα 15.000 ευρώ που ισχύουν σήμερα).
Συναφώς, ο Γάλλος πολίτης θα συναντήσει νόμιμη απαγόρευση αν προσπαθήσει να μετατρέψει τα ευρώ του σε άλλο νόμισμα, χωρίς ταυτότητα, για ποσά άνω των 1.000 ευρώ, από τα… 8.000 ευρώ που ισχύει σήμερα!
Επιπλέον, κάθε κατάθεση ή ανάληψη ποσών άνω των 10.000 ευρώ σε ένα ημερολογιακό μήνα θα αναφέρεται στη Γαλλική Δίωξη Οικονομικού Εγκλήματος.
Οι Γαλλικές αρχές θα πρέπει επίσης να ενημερώνονται για κάθε μεταφορά χρημάτων-κεφαλαίων μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που ξεπερνούν τα 10.000 ευρώ, συμπεριλαμβανομένων των επιταγών, πληρωμών με Prepaid κάρτες, ή αγορές-πωλήσεις χρυσού.
Η Ισπανία ακολουθεί φυσικά κατά πόδας και έχει ήδη απαγορέψει δοσοληψίες με μετρητά πάνω από 2.500 ευρώ, ενώ η Ιταλία απαγόρεψε δοσοληψίες με μετρητά άνω των 1.000 ευρώ.
Η Ελλάδα έχει επιβάλλει — αρχικά από το 2011 — την απαγόρευση κάθε πληρωμής με μετρητά άνω των 1.500 ευρώ και από το 2013 μείωσε το όριο αυτό στα 500 ευρώ. Οι Έλληνες πολίτες υποχρεώνονται να πληρώνουν το φόρο εισοδήματος, τα χρέη τους, ή άλλες μεγάλες αγορές με ποσά άνω των 500 ευρώ, υποχρεωτικά με επιταγή ή κάθε είδους κάρτα.
Οι ΗΠΑ δεν έχουν επιβάλλει, ακόμα, τέτοιες παράλογες απαγορεύσεις, πλην όμως έχουν επιβάλλει δια νόμου άλλου είδους αυστηρές απαιτήσεις. Για παράδειγμα, αν κάποιος προβαίνει σε τακτικές τραπεζικές καταθέσεις μεγάλων ποσών, είναι πολύ πιθανό να θεωρηθεί ύποπτος και να αναφερθεί για ύποπτες δραστηριότητες. Το 2013, υποβλήθηκαν από τις τράπεζες στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση περίπου 1,5 εκατομμύρια αναφορές ύποπτων οικονομικών δραστηριοτήτων.
Για να κατανοηθεί περισσότερο το μέγεθος του παρόντος θέματος, παρατίθενται οι ενδείκτες από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, βάση των οποίων οι τράπεζες, οι θυγατρικές τους και άλλες οικονομικές υπηρεσίες υποχρεώνονται από ομοσπονδιακές οδηγίες (των ΗΠΑ) να υποβάλλουν αναφορές:
1. Εγκληματικές οικονομικές παραβάσεις οποιουδήποτε ποσού
2. Εγκληματικές παραβάσεις συνολικού ποσού 5.000 δολαρίων και άνω, όταν έχει αναγνωρισθεί ο ένοχος.
3. Εγκληματικές παραβάσεις συνολικού ποσού 25.000 δολαρίων και άνω, ασχέτως ύπαρξης ενόχου ή όχι.
4. Δοσοληψίες μέσω τράπεζας (ή συνεργαζόμενης υπηρεσίας) για ποσά 5.000 δολαρίων και άνω, όταν η τράπεζα υποπτεύεται τον πελάτη. Θα αρχίσει να υποπτεύεται δε τον πελάτη:
-Όταν πιθανότατα ενέχει ξέπλυμα χρήματος ή άλλη παράνομη δραστηριότητα (π.χ. χρηματοδότηση τρομοκρατικών οργανώσεων).
-Υπάρχει υποψία φοροδιαφυγής.
-Δεν υπάρχει επιχειρηματικός ή άλλος νομιμοφανής σκοπός ή δεν φαίνεται λογική δοσοληψία σε σχέση με το όλο προφίλ του πελάτη και η τράπεζα αδυνατεί να εξηγήσει λογικά τη δοσοληψία μετά την εξέταση όλων των δεδομένων.
Οι περισσότεροι άνθρωποι αδυνατούν να το συνειδητοποιήσουν αλλά υπάρχουν περιορισμοί στις τράπεζες, οι οποίες είναι υποχρεωμένες από κάποιο σημείο και μετά να συντάσσουν αναφορές ύποπτων δραστηριοτήτων όταν εκδηλώνονται τα «σημάδια». Αν δεν υποβάλλουν αυτές τις αναφορές (και μάλιστα πολλές σε αριθμό!) αντιμετωπίζουν πρόστιμα (και άλλα χειρότερα). Τώρα έρχεται η κυβέρνηση Obama και λέει ότι ίσως αυτό, δηλαδή να υποβάλλουν μόνο αναφορές, δεν είναι αρκετό!
Σύμφωνα με τη Wall Street Journal, οι τράπεζες ωθούνται να επικοινωνούν απευθείας με τις Υπηρεσίες Οικονομικού Εγκλήματος αν διαπιστώσουν κάτι ύποπτο…
Υψηλός αξιωματούχος του Υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ τόνισε πως, οι τράπεζες θα πρέπει να πάνε ένα βήμα παραπέρα απ’ τις απλές αναφορές αν διαπιστώσουν ύποπτη δραστηριότητα.
«Η πλειοψηφία των οικονομικών οργανισμών υποβάλλει αναφορές ύποπτων δραστηριοτήτων όταν βλέπουν ότι ένας λογαριασμός σχετίζεται με ομιχλώδεις κινήσεις», είπε ο βοηθός εισαγγελέα Leslie Caldwell σε συγκέντρωση τραπεζικών στελεχών, «ωστόσο, αναλόγως την υπόθεση, ωθούμε τους οικονομικούς αυτούς οργανισμούς να το ξανασκεφθούν για το αν πρέπει να λάβουν περισσότερα μέτρα: δηλαδή, να ειδοποιήσουν απευθείας τις υπηρεσίες οικονομικού εγκλήματος».
Οι δηλώσεις αυτές προαναγγέλλουν εμμέσως πλην σαφώς ότι οι τράπεζες αναμένεται να χρησιμοποιήσουν κάτι περισσότερο από απλές αναφορές (διαδικασία χρονοβόρα και κοστοβόρα επί του παρόντος).
Η εξέλιξη αυτή από μόνη της θα’ πρεπε να φέρει ρίγη ανησυχίας σε όλους.
Αμερικανός δημοσιογράφος, κατέθεσε ένα μελλοντικό σενάριο όπου ένας αμέριμνος Αμερικανός πολίτης πηγαίνει στην τράπεζα να κάνει ανάληψη μεγάλου ποσού δικών του χρημάτων, σε μετρητά…
Μετρητά στο χέρι ή άμεσα διαθέσιμα κάπου είναι λογικό στις μέρες μας, ειδικά όταν βομβαρδιζόμαστε από ειδήσεις «χειραγώγησης» των χρημάτων κατά το δοκούν από τις τράπεζες και ειδικά όταν τις πληρώνουμε για το προνόμιο να παίζουν με τα χρήματά μας.
Πηγαίνει λοιπόν στο γκισέ ο πελάτης και λέει στην υπάλληλο ότι επιθυμεί ανάληψη 5.000 δολαρίων από το λογαριασμό του.
Αυτή (η υπάλληλος) προς στιγμήν αντιδρά νευρικά και ρωτά το λόγο της ανάληψης.
Ο πελάτης ευγενικά της λέει ότι αυτό δεν ενδιαφέρει την τράπεζα καθώς πρόκειται για δικά του λεφτά.
Η υπάλληλος φεύγει για λίγα λεπτά, αφήνοντας τον πελάτη σε αναμονή…
Επιστρέφοντας, λέει στον πελάτη ότι θα του δώσουν τα χρήματά του σε λίγες μέρες καθώς δεν έχουν τόσα μετρητά προς το παρόν.
Ελαφρά ενοχλημένος, ο πελάτης φεύγει και πάει σπίτι του. Όταν φτάνει εκεί όμως τον περιμένει μια έκπληξη: δύο αστυνομικοί θέλουν να του πουν δυο λογάκια για το λόγο της ανάληψης που επιχειρήθηκε νωρίτερα στην τράπεζα!
Πιθανότατα να νομίζουν όλοι ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί σε μεγάλη κλίμακα ή στους ίδιους (ψυχολογία των μαζών όπου στους άλλους συμβαίνουν αυτά και όχι σε μένα). Το παρακάτω όμως πράγματι συνέβη σε μία χήρα στην Αϊόβα των ΗΠΑ.
Ο τραπεζικός λογαριασμός της χήρας αυτής κατασχέθηκε από την αντίστοιχη ΔΟΥ και αντιμετωπίζει κατηγορίες οικονομικού εγκλήματος επειδή κατέθεσε τα νόμιμα χρήματα της κληρονομιάς της σε δόσεις και όχι όλα μαζί.
Η κα Janet Malone, ετών 68, είχε στο λογαριασμό ένα ποσό της τάξης των 18.000 δολαρίων – νόμιμη κληρονομιά του πρόσφατα θανόντος συζύγου της — το οποίο κατασχέθηκε. Σύμφωνα με το επίσημο κατηγορητήριο, το ότι κατέθεσε τα χρήματά της σε αρκετές δόσεις και όχι όλο το ποσό μαζί, αποτελεί ύποπτη συναλλαγή.
Η κα Malone κατέθεσε τα χρήματά της τμηματικά σε ποσά μεταξύ 5.800 και 9.000 δολαρίων. Προφανώς, οι ιδιωτικές οικονομικές συναλλαγές της κας Malone πυροδότησαν τον κόκκινο συναγερμό της τράπεζας και της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Να τονισθεί ότι, δεν διέπραξε κανένα έγκλημα παρά το ότι κατέθεσε τα χρήματά της σε δόσεις και όχι όλα μαζί.
Αν λοιπόν οι οικονομικές και κυβερνητικές υπηρεσίες των ΗΠΑ ήταν τόσο αδιάλλακτες και ανηλεείς σε μια ηλικιωμένη χήρα, πόσο οίκτο θα δείξουν σε νέους ή ενεργούς πολίτες σε παρόμοιες περιστάσεις;
Γιατί το κάνουν αυτό;
Θέλουν να αποθαρρύνουν τους πολίτες από τη χρήση μετρητών.
Όλες οι κυβερνήσεις το δείχνουν ανοιχτά πλέον και δεν ντρέπονται: δεν τους αρέσουν τα μετρητά. Προκειμένου λοιπόν να πετύχουν το σκοπό τους, τι καλύτερο από το να αρχίσουν να τρομοκρατούν τους πολίτες ώστε να φοβούνται τα μετρητά.
Κάθε χρόνος που περνάει φέρνει παγκοσμίως όλο και περισσότερους περιορισμούς στη χρήση μετρητών και ο ρόλος τους στην καθημερινή ζωή μας θα ελαχιστοποιείται συνεχώς. Στο τέλος, η μετάβαση σε μια εντελώς αχρήματη (από μετρητά) κοινωνία θα φαντάζει φυσικό γεγονός.
Το απτό, ζεστό, κολλαριστό και φρέσκο χρήμα — τα χαρτονομίσματα και τα νομίσματα — δολοφονείται καθημερινά βήμα-βήμα, αργά και σταθερά, σε σημείο που να μην το καταλαβαίνει κανείς ούτε και να κάνει ένσταση…
Η κατάργηση των μετρητών είναι μέγιστη ανάγκη για τις κυβερνήσεις και ο ασφαλέστερος τρόπος συγκάλυψης της μεγαλύτερης απάτης όλων των εποχών. Μιας απάτης που σχετίζεται με το χρήμα.
Η κατάργηση των μετρητών θα συγκαλύψει την απάτη (εικονικά χρέη κρατών και ατόμων) ώστε αυτή να συνεχιστεί με άλλο τρόπο: να αλλάξει κάγκελα το κλουβί για να αλλάξει και η ψυχολογία του κρατούμενου!
ΟΛΕΣ οι εξελίξεις αναφορικά με το χρέος της Ελλάδας από το 2010 και μετά, ακόμη και της τρέχουσας περιόδου (εκλογές Φεβρουαρίου 2015 και εντεύθεν), στόχο έχουν την εγκαθίδρυση της αχρήματης κοινωνίας ΚΑΙ στην Ελλάδα γιατί αν αποκαλυφθεί η απάτη που αναφέρθηκε προηγουμένως ο λαός θα ξεσηκωθεί.
Για να αποφευχθεί το τελευταίο, θα πρέπει να μεταβούμε πάση θυσία στην αχρήματη κοινωνία και να πεισθεί ο λαός για την αναγκαιότητά της για να γλυτώσουν πάλι οι «υπεύθυνοι», αυτοί που χειρίζονται τις τύχες των λαών και δημιούργησαν τα χρέη.
Όσο για το ποια είναι η απάτη;
Αυτό έγκειται στην προσωπική αναζήτηση του καθενός να τη βρει!
Υπάρχει εκεί έξω, εδώ, εκεί, αλλού, στο διαδίκτυο, στη ζωή μας, στις άλλες χώρες, στην ΕΕ, στο ΔΝΤ, αλλά ο «νήδυμος» καλά κρατεί.

ΠΗΓΗ

id-ont.blogspot.gr