Σχεδιασμοί Μεγάλης Αλβανίας και εμπλοκή Ισλαμιστών-εξτρεμιστών

Η εκλογή του Έντι Ράμα το Σεπτέμβριο του 2013, αποτελεί την αρχή μιας διαδικασίας αποσταθεροποίησης στα Δυτικά Βαλκάνια, με πρόσχημα την "Μεγάλη Αλβανία". Ήδη τα πρώτα σοβαρά δείγματα γραφή έχουν εκδηλωθεί στο Κόσοβο, στα Σκόπια ενώ έχει ενταθεί τεχνηέντως η κατάσταση στις διμερείς σχέσεις Αλβανίας-Σερβίας, όπως και με το Μαυροβούνιο. Η κυβέρνηση Ράμα υποστηρίχθηκε τα μάλα από το λεγόμενο "σύστημα Σόρος" που επί μια 25ετία ανακατεύεται εντόνως σε ολόκληρη την περιοχή. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο περιβόητος χρηματιστής με πολλαπλές υπηκοότητες και δεσμεύσεις, είναι και διαχειριστής των κεφαλαίων του Εμίρη του Κατάρ που ως γνωστόν αποτελεί το βασικό βραχίονα της "Μουσουλμανικής Αδελφότητας" παγκοσμίως.
Νεώτερα στοιχεία που προέρχονται από τη Σερβία, το Μαυροβούνιο και τη Βοσνία, αποκαλύπτουν και επιβεβαιώνουν ότι για μια ακόμη φορά ο εξτρεμιστικός-Ισλαμικός παράγοντας της περιοχής χρησιμοποιείται για μια βαθμιαία αποσταθεροποίηση της περιοχής ούτως ώστε να παραμείνει επί μακρόν εκτός των πλαισίων τόσο της Ε.Ε. όσο και μιας υποτιθέμενης Ρωσικής επιρροής ταυτοχρόνως με τον εξοβελισμό Κινεζικών μαζικών επενδύσεων (Βλέπε "δρόμος του μεταξιού"-Άξονας Πειραιά-Βουδαπέστη).
Επιπλέον για να αποφευχθεί μια ευρύτερη Βαλκανική συνεννόηση που θα μπορούσε να καταστεί δυνατή ακόμα και μεταξύ Αλβανών και Σέρβων καθότι μοιράζονται ισχυρότατα κοινά γεωοικονομικά συμφέροντα, όπως επίσης και με την Ελλάδα. Προσέτι διάφορες εθνικές ατζέντες κρατών όπως η Τουρκία συμβαδίζουν με στρατηγικές ευρύτερες.
Την παρούσα περίοδο οι κάτωθι Ισλαμιστές συμμετέχουν ενεργά στα προαναφερθέντα σχέδια αποσταθεροποίησης σε επιχειρησιακό και τοπικό επίπεδο, μεταξύ Νότια Βοσνίας-Σαντζακ (Ράσκα), Κοσόβου και Τετόβου (ΠΓΔΜ).
Kemal Murić (Σάντζακ), Husein Ademi (Σκόπια & Σεράγεβο), Sabahudin Izairi (Τέτοβο & Σεράγεβο), Dzevad Rizvanović (Τέτοβο & Πρίστινα), Seladin Jazz Hodza (Σκόπια), Muhammad Hadafan (Τέτοβο & Πρίστινα), Sheikh Ahmed Ali Sedan (Τέτοβο), Idriz Biljbani (Πρίστινα & Σεράγεβο), Adin Hajradinović (Πέτς), Cazimi Rizwan (Πρέσεβο & Πρίστινα).
Οι περισσότεροι εκ των ανωτέρω είχαν εμπλακεί στην αποστολή εθελοντών σε Συρία-Ιράκ και συντονίζουν πλήθος "οργανισμών-βιτρινών", έχοντας πολυετή προβοκατόρικη δράση από τη δεκαετία του '90. Επιπλέον οργανώσεις φιλικές προς τους σκοπούς που απεργάζονται μπορούν να κατηγοριοποιηθούν οι: "Al Vakho al Islami", "World Association of Muslim Youth", "Islamic international aid organization", "The Global Fund to help the Company for the revival of Islamic heritage".
Αυτές κατά βάση ελέγχονται από Σαουδαραβικούς-Γουαχαμπιτικούς κύκλους και αναμένουν το τι θα πράξουν αναλόγως από τις διαθέσεις του Οίκου των Σαούντ που λόγω του πολέμου στην Υεμένη χρειάζονται τη βοήθεια της Μουσουλμανικής Αδελφότητας εκεί.
Αυτό σημαίνει με απλά λόγια ότι υπάρχουν διαβουλεύσεις "συμφιλίωσης"μεταξύ των δύο, γεγονός που θα επιδράσει πολλαπλασιαστικά σε αποσταθεροποίηση στα Βαλκάνια. Στο εγγύς μέλλον θα φανεί εάν η συνεννόηση μεταξύ των δύο θα επιτευχθεί καθότι οι σχέσεις βρίσκονται ακόμα σε χαμηλό επίπεδο.
Επιπλέον το Ισλαμικό κόμμα του Κοσόβου "Λισμπέτ" αποτελεί μέρος της ευρύτερης καμπάνιας,με τον ηγέτη του Fuad Ramići, που διατηρεί στενές σχέσεις με εξτρεμιστές στο Σεράγεβο. Επιπροσθέτως το "ισλαμικό Φόρουμ του Κοσόβου" το οποίο είναι το βασικό παράρτημα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην περιοχή. Τους τελευταίους μήνες εξ'άλλου υπάρχει έντονη εισροή κεφαλαίων Καταριανής προέλευσης σε αυτούς τους Αλβανικούς-Ισλαμικούς κύκλους,μέσω Βορείου & Κεντρικής Ευρώπης και Τουρκίας.
Σε όλα τα παραπάνω πρέπει να σημειωθεί ότι η εισροή "εθελοντών" που επιστρέφουν από τα πεδία μαχών της Μέσης Ανατολής, στις περισσότερες περιπτώσεις κατευθείαν αεροπορικώς από τη Τουρκία σε Κόσοβο, Αλβανία, Βοσνία, περιπλέκει επικίνδυνα τη κατάσταση και φυσικά αυξάνει για ευνόητους λόγους την "επιχειρησιακή ικανότητα" των κύκλων που περιγράφηκαν.
Τέλος πρέπει να σημειωθεί ότι υφίσταται στα Δυτικά Βαλκάνια ευμεγέθης πολιτικό-επιχειρηματική παρουσία Ισραηλινών κύκλων που είναι κάθετα αντίθετη στα σχέδια του "συστήματος Σόρος" και όλων των παραφυάδων και μάλιστα σε βαθμό εντονότατης σύγκρουσης με πολλαπλές απολήξεις μέχρι τα παγκόσμια κέντρα αποφάσεων.
Αυτή η παρουσία συνδέεται άμεσα με τη κυβέρνηση Νετανυάχου στο Ισραήλ που πρόσφατα κέρδισε της εκλογές παρ'όλη την λυσσώδη αντίθεση με την εκτελεστική εξουσία του Προέδρου Ομπάμα, ο οποίος σε μεγάλο βαθμό έχει παραχωρήσει την εκτέλεση της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ στα Δυτικά Βαλκάνια σε εξωθεσμικούς κύκλους που είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με το Σόρος και λοιπούς.
Σε αδρές γραμμές διαχωριστικές γραμμές εμφανίζονται ολοένα και καθαρότερα στα Βαλκάνια και είναι σαφές βασιζόμενοι σε μια ψύχραιμη επισκόπηση της ισορροπίας δυνάμεων, ότι το σύστημα Σόρος είναι εμφατικά σε μειονεκτική θέση τόσο από άποψη πόρων όσο και ικανοτήτων.
Παρόλα αυτά ο ρόλος της Ελλάδος είναι κρίσιμος καθότι μπορεί (σχετικώς) να γείρει την πλάστιγγα προς τη μία πλευρά (Γερμανία, Ρωσία, Ισραήλ, Κίνα, Αίγυπτος, Σερβία, Ιταλία, Αγία Έδρα, Αυστρία) ή την άλλη (Σημαντικό τμήμα της εκτελεστικής εξουσίας των ΗΠΑ, Κατάρ, Τουρκία, χρηματιστηριακό κεφάλαιο της Ν.Υ.).
Βασικές παράμετροι όλων των παραπάνω είναι οι ευρύτερες σχέσεις ΗΠΑ-Ρωσίας-Γερμανίας, η λύση ή μη του Ελληνικού ζητήματος του "χρέους", οι εξελίξεις με την προεκλογική εκστρατεία στις ΗΠΑ, η συνεννόηση ή μη Σαούντ & Μουσουλμανικής Αδελφότητας, οι εξελίξεις μεταξύ Σουνιτικού & Σιιτικού κόσμου (συνομιλίες με Ιράν) και βεβαίως η πιθανή "έκπληξη" μιας "Τουρκικής άνοιξης" το προσεχές θέρος.

του Ιωάννη Μιχαλέτου

Πηγή: www.himara.gr