Η πρώτη από αυτές τις εκρήξεις σημειώθηκε στις 20 Απριλίου σε επιδρομή της σαουδαραβικής Αεροπορίας (η επίσημη εκδοχή) στην Σαναά από την οποία σκοτώθηκαν 46 άτομα και τραυματίστηκαν τουλάχιστον 300. Η έκρηξη της 20 Απρίλιου ήταν η ισχυρότερη μέχρι τότε που είχε πραγματοποιήσει η αεροπορία της Σ. Αραβίας
«Ήταν σα να άνοιξαν οι πόρτες της κολάσεως. Αισθάνθηκα το σπίτι μου να σηκώνεται στον αέρα και μετά να πέφτει πάλι κάτω», είχε αναφέρει κάτοικος της πρωτεύουσας της Υεμένης.
Οι ισχυρότατες εκρήξεις θα επανέλθουν ξανά στις 11 Μαΐου προκαλώντας νέα αναστάτωση στους κάτοικους της πρωτεύουσας, ενώ το ίδιο επαναλήφθηκε στις 17 και στις 20 του μηνός. Έχουν καταγραφεί επομένως τουλάχιστον 4 μεγάλες ισχυρότατες εκρήξεις και ουδείς έχει πληροφορηθεί, ούτε υπάρχει και σχετική ανακοίνωση βέβαια, για το τι είδους όπλα χρησιμοποιήθηκαν σε αυτές.
Στη Συρία, που ο πόλεμος εκεί διαρκεί από το 2011 έχουν καταγραφεί ισχυρές εκρήξεις είτε από τη δράση της συριακής Αεροπορίας είτε από τους αντάρτες με υπονομεύσεις κτιρίων καμία όμως από αυτές δεν έχει τα αποτελέσματα των τεσσάρων αυτών εκρήξεων στην Υεμένη.
Από τις εκτιμήσεις των ειδικών προκύπτουν κάποια βασικά συμπεράσματα αλλά και εικασίες από τη στιγμή που από όσα γίνονται δεν υπάρχει επίσημη πληροφόρηση.
Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι δεν υπάρχει περίπτωση αυτές οι εκρήξεις να προέρχονται από κάποια συμβατική βόμβα των 2000 λιβρών, όπως αυτές που χρησιμοποιεί η αμερικανική ή άλλες συμμαχικές Αεροπορίες.
Αξιωματικοί της Πολεμικής Αεροπορίας στους οποίους τέθηκε το ερώτημα και επιδείχθηκαν τα βίντεο των βομβαρδισμών από το defencenet.gr, απέκλεισαν κάθε περίπτωση να είναι ένα από τα γνωστά όπλα που έχουν χρησιμοποιηθεί μέχρι στιγμής στις διάφορες εκρήξεις.
Ειδικά η στενή πύρινη "ρομφαία" που σηκώνεται κάθετα από το έδαφος μετά την έκρηξη μέχρι το ύψος των 200 μέτρων έχει δημιουργήσει τεράστια εντύπωση.
Για παράδειγμα η ακτίνα του ωστικού κύματος μιας βόμβας Mk 84 των 2000 λιβρών (945 χλγρ.) ανέρχεται σε 25 μέτρα ενώ η θανάσιμη ακτίνα των θραυσμάτων ανέρχεται στα 366 μέτρα. Η έκρηξη της 20ης Απριλίου είχε μια ακτίνα ωστικού κύματος γύρω στις 15 φορές μεγαλύτερη.
Αυτό υπολογίζεται βάσει του χρόνου που μεσολάβησε από την έκρηξη μέχρι ο ήχος να φτάσει στην κάμερα (7 δευτ.) στα 2380 μέτρα περίπου.
Οι εικασίες αφορούν την χρησιμοποίηση κάποιας βόμβας τύπου MOAB (Massive Ordnance Air Blast ή ανεπίσημα Mother Of All Bombs) όπως η GBU-43/B των 10 τόνων ή κάποια μικρότερη όπως η GBU-28 των 5,000-λιβρών (2,268 χλγρ.).
Βεβαία η περίπτωση της MOAB είναι αδύνατο να είναι καθώς η συγκεκριμένη αφενός δεν μπορεί να μεταφερθεί από μαχητικά αεροσκάφη και αφετέρου δεν την διαθέτει η Σαουδική Αραβία. Σε ότι αφορά την GBU-28 αν και είναι πιστοποιημένη για μεταφορά από αεροσκάφη F-15 εντούτοις δεν υπάρχουν στοιχεία εξαγωγής της στην Σ. Αραβία όχι όμως και στο Ισραήλ το οποίο έχει παραλάβει GBU-28.
Το γεγονός βέβαια είτε η Σ. Αραβία είτε το Ισραήλ να έχουν αναπτύξει κάποια τέτοια βόμβα δεν μπορεί να αποκλειστεί κυριότερα δε σε ότι αφορά το Ισραήλ.
Τέλος υπάρχει και μια ακόμη εκδοχή που αναφέρουν κάποιοι: Αυτή της χρησιμοποίησης κάποιου άλλου όπλου όπως μια βόμβα νετρονίου χαμηλής ισχύος. Πως δικαιολογούν αυτό το ακραίο σενάριο;
Καταρχάς από το μέγεθος της έκρηξης, το χρώμα, τη διάρκεια της φαινομένου της έκρηξης με την μπάλα αυτή της φωτιάς να βρίσκεται πρακτικά στον αέρα για πολύ ώρα και τέλος το σχηματισμό ενός «μανιταριού» το οποίο παραπέμπει σε χρήση ατομικών όπλων.
Αυτοί που υποστηρίζουν τη θεωρία ενός όπλου νετρονίου αναφέρουν το γεγονός των «σπινθήρων» σε κάμερες CCD που έχουν τραβήξει το βίντεο της έκρηξης και που συμβαίνει όταν ο φακός της κάμερας ανιχνεύει την ύπαρξη νετρονίων.
Όταν η εικόνα εμφανίζει πίξελ λευκού χρώματος (διακρίνονται στο τέταρτο βίντεο και στη σχετική φωτό) σημαίνει ότι έχει έρθει σε επαφή με νετρόνια καθώς υπερφορτώνει έτσι τα κυκλώματα της κάμερας προκαλώντας αυτές τις στιγμιαίες λευκές κουκίδες. Το ίδιο αναφέρεται και στις κάμερες των ρομπότ που έστειλαν οι Ιάπωνες στην «καρδιά» του αντιδραστήρα της Φουκουσίμα.
Να σημειωθεί πως η απόσταση από τις εκρήξεις που σημειώθηκαν τον Μάιο εκτιμάται στα 8 με 11 χλμ. κάτι που σημαίνει πως σε τέτοια απόσταση δεν δικαιολογείται τόσο ισχυρό ωστικό κύμα από καμιά συμβατική βόμβα.
Αυτό και άσχετα από το στόχο και τι μπορεί να περιείχε αυτός.
Σε αυτό που συγκλίνουν όλοι είναι πως σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να σημειώθηκε χρήση συμβατικών όπλων σε κανένα από αυτούς τους τέσσερις βομβαρδισμούς. επρόκειτο σε κάθε περίπτωση για κάποιο εδικό όπλο ιδιαίτερα μεγάλης ισχύος.
Προερχόταν από αεροσκάφη της Σαουδικής Αραβίας ή του Ισραήλ; Αυτό είναι ένα ακόμη σενάριο που βγήκε στη δημοσιότητα τις τελευταίες ημέρες με την κατάρριψη δύο F-16 με σήματα της Σαουδικής Αραβίας η οποία βέβαια ποτέ δεν διέθετε τέτοια αεροσκάφη.
Μπορεί το σενάριο του όπλου νετρονίου να θεωρείται ακραίο αυτό που δεν θεωρείται ακραίο είναι πως χώρες σαν τις ανωτέρω σίγουρα στο οπλοστάσιό τους διαθέτουν όπλα τα οποία είτε έχουν αναπτύξει οι ίδιες είτε τους έχουν παραχωρηθεί είτε έχουν αναθέσει σε κάποιους άλλους να τα αναπτύξουν για αυτές. Γιατί στην Υεμένη;
Πόσες φορές πεδία περιφερειακών συγκρούσεων δεν έχουν γίνει πεδία δόκιμων για νέα όπλα; Θα μπορούσε η Υεμένη να αποτελεί ένα από αυτά; Πολλοί λένε ναι.
Είτε βόμβα τύπου MOAB είτε κάποιο άλλο εξωτικό όπλο το σίγουρο είναι στο συγκεκραμένο πεδίο σύγκρουσης δοκιμάστηκαν μέα όπλα πολύ μεγάλης ισχύος που κανείς δεν γνώριζε μέχρι σήμερα ποιες είναι οι δυνατότητές τους.
Εάν αυτό έγινε από την πλευρά του Ισραήλ ο λόγος είναι προφανής και εξηγείται με μια απλή ματιά στο χάρτη: Ιράν.
Σε συνδυασμό με δοκιμή GBU-28 στο πλαίσιο της προσβολής των υπόγειων εγκατάστατων πυρηνικής έρευνας της Τεχεράνης.
Τα λευκού χρώματος πίξελ (διακρίνονται τρία) που για πολλούς μαρτυρούν τη χρησιμοποίηση όπλου νετρονίου
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου