Το ευρώ δεν είναι μόνο η «καθολική πόρνη, ο καθολικός μαστροπός ανθρώπων και εθνών», η «πόρνη της Βαβυλώνας». Είναι το σύμβολο της αντεπανάστασης των ελίτ και της υποταγής των χαμηλών τάξεων. Είναι σύμβολο αποθέωσης του φιλελευθερισμού, της ιδιοκτησίας και του ιδιωτικού. Είναι σύμβολο της κυριαρχίας του χρηματιστικού και του ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Είναι νεο-αποικιοκρατικό όπλο λεηλασίας και εξαθλίωσης των χωρών της περιφέρειας.
Είναι εργαλείο πολιτισμικού εξανδραποδισμού και αυτοαποικισμού.
Είναι όργανο κατάλυσης της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας.
Είναι ο «σατανικός μύλος» που εκποιεί τα έθνη.
Είναι το νόμισμα στο οποίο ομνύει η κάθε χρεοκοπημένη πολιτική τάξη, ολιγαρχία, διαπλοκή και η παρασιτική μικροαστική φάρμα.
Είναι, τέλος, μέσο κοινωνικού ελέγχου και στιγματισμού κοινωνικών ομάδων και ανθρώπων που αμφισβητούν τον ευρωπαϊκό ολοκληρωτισμό.
Η νέα εθνοφροσύνη του ευρώ
Το τέλος των μεγάλων αφηγήσεων συμπαρέσυρε και τις εθνικές αφηγήσεις· οι μεγαλεπήβολες εθνικές αφηγήσεις που μιλούσαν για την τρισχιλιετή ιστορία του έθνους τέλειωσαν ανεπιστρεπτί.
Το «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια» της ακροδεξιάς, η «ανεξάρτητη Ελλάδα» της σοσιαλδημοκρατίας, η «ισχυρή Ελλάδα» του εκσυγχρονισμού και η «Νέα Ελλάδα» του εθνο-νεοφιλελευθερισμού, έχουν αντικατασταθεί από μιας νέας τάξης αφηγήματα.
Η νέα αστική τάξη της χώρας, μετά από σχεδόν δεκαπέντε χρόνια ανθρωπολογικής μετάλλαξης και ευρω-μαλάκυνσης, είναι ικανή-αντί για οραματισμούς και στοιχειώδεις συλλήψεις-μόνο για την εκποίηση της χώρας.
Και έτσι, έχει συντελεστεί κάτι το παράδοξο σε σχέση με την ιστορία της ρητορικής των εθνών:
για πρώτη φορά στην ιστορία, ένα έθνος μεθερμηνεύει τον προορισμό του με όρους νομισματικούς.
Πρόκειται για την απόλυτη ειδωλολατρία, αλλοτρίωση, φετιχισμό, μαζοχισμό και αυτοαποίκηση.
Η Νέα «Ιερά Εξέταση»
Μετά την ένταξη του ΣΥΡΙΖΑ στο κλαμπ της Νέας Δεξιάς παρατηρείται μια πλήρης αποθράσυνση της παρηκμασμένης αστικής τάξης που θεωρεί κληρονομικό δικαίωμα-ερήμην του λαού- τον ορισμό του έθνους.
Αίφνης, όσοι, έστω και υποθετικά, θέτουν ζήτημα επιστροφής σε εθνικό νόμισμα, υφίστανται τη λοιδορία και το στιγματισμό: «μαφία της δραχμής», «συμμορία της δραχμής», «δραχμοσυμμορίτες» κτλ
Η δραχμή είναι συμβολικά ταυτόσημη με το διάβολο και τη μαγεία, την ανατροπή της τάξης και της υπόστασης του έθνους.
Γι αυτό-άτυπα-έχει συσταθεί η «Ιερά Εξέταση» του έθνους που περιλαμβάνει τις δυνάμεις του «συνταγματικού τόξου» και το σύνολο των κοινωνικών δυνάμεων του «ευρωπαϊκού μονόδρομου», ώστε οι αμφισβητίες του ευρώ να οδηγούνται στην πυρά της απαξίωσης, του ευτελισμού, της συκοφαντίας και του διασυρμού.
Ο ακροδεξιός εθνοπατέρας που διατύπωσε τον όρο «δραχμοσυμμορίτες», υπονοεί, βεβαίως, ότι όπως έγινε και στο μετεμφυλιακό κράτος, οι υποστηρικτές της δραχμής πρέπει να τεθούν σε κατάσταση διωγμού καθότι αποτελούν μια παραλλαγή των «κομμουνιστισυμμοριτών».
Η ταύτιση αυτή δεν αποτελεί ακροβασία της σκέψης· δεδομένου ότι η αστική τάξη της χώρας έχει ως στρατηγική επιλογή την παραμονή στην ΟΝΕ, είναι ικανή να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ώστε η δυναμική αμφισβήτηση αυτής της στρατηγικής να ερμηνευθεί ως ευθεία αμφισβήτηση του κοινοβουλευτικού καθεστώτος.
Διόλου απίθανο-και κωμικοτραγικό- στο άμεσο μέλλον, να συμβεί η τροποποίηση του άρθρου 1, παρ. 2, του Συντάγματος, το οποίο να αντικαθιστά την έννοια της λαϊκής κυριαρχίας με το ευρώ, σε μια τέτοια διατύπωση: «θεμέλιο του πολιτεύματος είναι το ευρώ»!
Μια τέτοια τροποποίηση θα συμπαρέσυρε ακόμη και το ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος, αφού ο πατριωτισμός θα ερμηνεύεται ως πίστη στο ευρώ, οπότε και θα επέρχεται η νομιμοποίηση των διώξεων εναντίον των «δραχμοσυμμοριτών»: «Η τήρηση του Συντάγματος (δηλαδή του ευρώ) επαφίεται στο πατριωτισμό των Ελλήνων…».
Μολονότι αυτές οι υποθέσεις δημιουργούν την εντύπωση ότι βρίσκονται στα όρια της πολιτικής φαντασίας, εντούτοις αποτελούν την πραγματικότητα των κοινωνικών αναπαραστάσεων που επιχειρεί να επιβάλλει η αστική τάξη της χώρας, η οποία έχει αποδεχθεί πλήρως το «Δίκαιο του Εχθρού», με βάση το οποίο: όποιος, όχι μόνο αμφισβητεί αλλά και καθ’ υπόθεση πρόκειται να αμφισβητήσει στο μέλλον την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων, υπόκειται σε προληπτική δίωξη.
Σουλτάνης Γρ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου