«Γίνεται όλο και πιο πιθανό ότι οι ΗΠΑ έχουν αποφασίσει ότι θα πρέπει να έχουν μπότες στο έδαφος στη Συρία, αν όχι για κανέναν άλλο λόγο, για την αντιστάθμιση της ρωσικής επιβολής και να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν ένα τέλμα για τη Ρωσία, όπως έκαναν για τη Σοβιετική Ένωση στο Αφγανιστάν τη δεκαετία του 1980. Υπάρχει ένας πραγματικός κίνδυνος ότι οι Ειδικές Δυνάμεις των ΗΠΑ ή/και άλλες μυστικές ομάδες θα ενσωματωθούν στη νέα αραβο-Κουρδική δύναμη που κατασκευάζεται από την Ουάσιγκτον και ότι αυτές οι ομάδες θα συντονίζουν τις τακτικές και τη στρατηγική των τρομοκρατών στο έδαφος της Συρίας. Έχουμε δει μια τέτοια στρατηγική στη Λιβύη, καθώς και στο Αφγανιστάν, δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστέψουμε ότι οι ΗΠΑ δεν θα κάνουν το ίδιο στη Συρία», είπε ο Draitser.
Πράγματι, σύμφωνα με τους Αμερικανούς δημοσιογράφους Greg Jaffe και Thomas Gibbons-Neff, ο Ομπάμα στέλνει τουλάχιστον 50 συμβούλους των Ειδικών Επιχειρήσεων στη Συρία, προκειμένου να συνεργαστούν με «αντιστασιακές δυνάμεις που μάχονται το Ισλαμικό Κράτος στη βόρεια Συρία».
Πρωταρχικός τους στόχος θα είναι να «συμβουλεύσουν τις αραβο-συριακές και κουρδικές δυνάμεις» που τώρα αγωνίζονται εντός 30 μιλίων από τη Raqqa, τη ντε φάκτο πρωτεύουσα του ISIS, σημείωσαν οι Jaffe και Gibbons-Neff επικαλούμενοι ανώτερο αξιωματούχο άμυνας των ΗΠΑ.
Σύμφωνα με τον Draitser, η επερχόμενη «επίθεση στη Raqqa» είναι στην πραγματικότητα το πρόσχημα πίσω από το οποίο η Ουάσιγκτον θα κρύψει τις μυστικές δραστηριότητές της, στην υποστήριξη των τρομοκρατικών ομάδων που ψευδώς επισημαίνονται ως «μετριοπαθείς αντάρτες».
«Οι ΗΠΑ γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν μπορούν να οπλίσουν ανοιχτά τρομοκράτες, γι’ αυτό πρέπει να το πράξουν υπό το πρόσχημα μιας αντιτρομοκρατικής επιχείρησης, όπως αυτή. Έχουμε δει αυτό το πρόγραμμα εξοπλισμού τρομοκρατών να ξεκινά στην πραγματικότητα, όπως και τις εκθέσεις για 50 τόνους πυρομαχικών και όπλων που έπεσαν δια αέρος από τις ΗΠΑ στην περιοχή Hasakah, προοριζόμενα φαινομενικά για «μετριοπαθείς αντάρτες», παρότι ο καθένας αναγνωρίζει το αδύνατο του να γνωρίζει ακριβώς ποιος πήρε τα όπλα και τα πυρομαχικά», τόνισε ο αναλυτής.
Ο Draitser επέστησε την προσοχή στο γεγονός ότι ακόμη και τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, καθώς και τα αραβικά αντι-Άσαντ «υποκαταστήματα», ανέφεραν ότι «οι λεγόμενοι μετριοπαθείς επαναστάτες», έχουν είτε παραδοθεί στο παρακλάδι της Αλ-Κάιντα, την Al-Nusra και το ISIL, ή απλά αυτομόλησαν σε εξτρεμιστές παίρνοντας τα όπλα τους μαζί τους.
«Είναι πλέον τεκμηριωμένο γεγονός ότι αυτό συμβαίνει σε πολλές, αν όχι στις περισσότερες, περιπτώσεις. Γνωρίζοντας αυτό, όπως οι ΗΠΑ κάνουν αναμφισβήτητα, θα μπορούσε κανείς να κάνει μια πολύ καλή υπόθεση, ότι οι ΗΠΑ εν γνώσει της, έμμεσα (αν όχι άμεσα) εξοπλίζει το Ισλαμικό Κράτος και την αλ Κάιντα», σημείωσε ο Draitser.
Είναι αυτονόητο ότι η στρατηγική των ΗΠΑ στη Συρία περιπλέχθηκε εξαιρετικά από την αντιτρομοκρατική επιχείρηση της Ρωσίας, τόνισε ο Eric Draitser, προσθέτοντας, ωστόσο, ότι θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στην υπόθεση ότι οι ενέργειες των ΗΠΑ είναι μόνο προς απάντηση στην εμπλοκή της Ρωσίας.
«Ίσως μια πιο ακριβής ανάλυση θα επεσήμανε ότι η Ουάσιγκτον έχει κυνηγήσει τον απώτερο στόχο της αλλαγής του καθεστώτος στη Συρία σταθερά από το 2011, όπως έχει αποδειχθεί από όλες τις δράσεις και τη ρητορική από την κυβέρνηση Ομπάμα από την εποχή εκείνη. Σήμερα, οι ΗΠΑ εξακολουθούν να επιδιώκουν το ίδιο, αν και με διαφορετικούς τρόπους – οι ΗΠΑ συνεργάζονται με διάφορες τρομοκρατικές ομάδες στο έδαφος, καθώς και με τους περιφερειακούς συμμάχους τους (ιδίως την Τουρκία) προσπαθώντας να «δημιουργήσει τετελεσμένα γεγονότα», έτσι ώστε να αναγκάσουν την κυβέρνηση της Συρίας σε ασθενέστερη θέση», είπε ο αναλυτής στο Sputnik.
Εξήγησε ότι η στρατηγική προσέγγιση της Ουάσιγκτον στο συριακό πρόβλημα συνοψίστηκε στην έκθεση του Brookings Institution με τίτλο: «Αποδομώντας Συρία: Μια νέα στρατηγική για τον πιο απελπιστικό πόλεμο της Αμερικής» (Deconstructing Syria: A new strategy for America’s most hopeless war), που δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο του 2015.
«Αυτό ίσως φαίνεται καλύτερα από την συνδυασμένη ανάλυση της επιχείρησης των ΗΠΑ που περιλαμβάνει μια συνδυασμένη αραβο-κουρδική δύναμη με το« Αποδομώντας τη Συρία» μοντέλο, όπως περιγράφεται από τον Michael O’Hanlon του Ινστιτούτου Brookings στα τέλη Ιουνίου 2015», σημείωσε ο γεωπολιτικός αναλυτής.
Σύμφωνα με τον Draitser, οι πρωταρχικοί στόχοι της Ουάσιγκτον στη Συρία περιλαμβάνουν: έγχυση μιας αποτελεσματικής μαχητικής δύναμης, διαμελισμό της Συρίας με τη χρήση «ασφαλών ζωνών», «ουδέτερων ζωνών» και «ανθρωπιστικών διαδρόμων» και απόλυτη βαλκανοποίηση της χώρας.
«Αυτό είναι de facto διαχωρισμός της Συρίας μαζί με εθνοτικά / θρησκευτικά κριτήρια, ένα μοντέλο που από καιρό προτείνουν οι σχεδιαστές στρατηγικής των ΗΠΑ στο Ιράκ και αλλού στον αραβικό κόσμο. Είναι ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της αυτοκρατορικής, νεοαποικιακής τακτικής και είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της νέας στρατηγικής για τη Συρία», εξήγησε ο αναλυτής.
«Το μοντέλο γρήγορης και καθαρής αλλαγής καθεστώτος απέτυχε στη Συρία, εξαιτίας της αποφασιστικότητας της συριακής κυβέρνησης και της διεθνούς υποστήριξης των συμμάχων της. Ωστόσο, αυτό απλά σημαίνει ότι τα σχέδια των ΗΠΑ για την αλλαγή του καθεστώτος πρέπει να αλλάξουν και όχι να πεταχτούν εντελώς», πρόσθεσε ο Draitser.
Ωστόσο, ο αναλυτής εξέφρασε αμφιβολίες σχετικά με την ικανότητα μιας αραβο-κουρδικής δύναμης για να νικηθεί το Ισλαμικό Κράτος στη Raqqa. Ταυτόχρονα, με την υποστήριξη των Κούρδων, η Ουάσιγκτον κινδυνεύει να εξοργίσει την Άγκυρα.
«Το γεγονός ότι οι αμερικανικές αεροπορικές δυνάμεις και στρατιώτες θα αναπτυχθούν υποστηρίζοντας τις κουρδικές δυνάμεις, είναι αναμφίβολα μια σημαντική πηγή ενόχλησης για την τουρκική κυβέρνηση, κυρίως επειδή είναι μέλος του ΝΑΤΟ και αναμφισβήτητα το πιο φωνακλάδικο, το πιο ενεργό μέλος στο διεθνή πόλεμο κατά της Συρίας», παρατήρησε ο αναλυτής προσθέτοντας, ωστόσο, ότι θα ήταν αφελές να πιστεύουμε ότι η «η τουρκική ενόχληση θα οδηγήσει σε σημαντικές πολιτικές ή γεωπολιτικές αλλαγές».
Από την άλλη πλευρά, η αραβο-κουρδική επιχείρηση θα είναι χρήσιμη για την παροχή κάλυψης για μια «πιο συγκεκαλυμμένη αμερικανική στρατιωτική εκστρατεία / κατασκοπία, στο έδαφος της Συρίας», τόνισε.
Μια τέτοια κλιμάκωση στο έδαφος αναμφίβολα θα αυξήσει τον πήχη για όλους τους παίκτες στη Συρία, πρόσθεσε ο Draitser.
Οπότε, υπάρχει οποιαδήποτε απειλή άμεσης αντιπαράθεσης μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας στη Συρία;
«Σε τελική ανάλυση, οι πιθανότητες άμεσης αντιπαράθεσης είναι χαμηλή, καθώς υπάρχουν ακόμα ρεαλιστές στην Ουάσιγκτον, ειδικά στους στρατιωτικούς, που κατανοούν τους εγγενείς κινδύνους υπερβολικής πρόκλησης της Ρωσίας», πιστεύει ο Draitser.
Παρόλα αυτά, υπάρχει ένας πολύ πραγματικός κίνδυνος σε όλα αυτά, προειδοποίησε.
«Είναι απολύτως πιθανό ότι μια ρωσική βομβιστική εκστρατεία θα μπορούσε να εξαλείψει αμερικανικά περιουσιακά στοιχεία στο έδαφος, συμπεριλαμβανομένων των συγκεκαλυμμένων δυνάμεων που επιχειρούν στη Συρία εδώ και κάποιο χρονικό διάστημα, ή εκείνους που θα μπορούσαν να αναπτυχθούν στο άμεσο μέλλον. Υπάρχει επίσης η πολύ πραγματική πιθανότητα ότι οι ΗΠΑ θα παρέχουν αντιαεροπορικά όπλα στους αποκαλούμενους «μετριοπαθείς», τα οποία στη συνέχεια θα καταλήξουν στα χέρια του ISIL ή της al-Nusra και θα χρησιμοποιηθούν για να καταρρίψουν ρωσικά αεροπλάνα. Σε ένα τέτοιο σενάριο, όπου αν ήταν αμερικανικής κατασκευής, αμερικανικής προμήθειας αντιαεροπορικοί πύραυλοι, θα μπορούσε να προκληθεί ένα πολύ σοβαρό διεθνές επεισόδιο», είπε ο Draitser.
Μετάφραση-απόδοση: Ι.Γκορ.
http://hellasforce.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου