Γράφει ο Κωνσταντίνος Τερζής
Συναγερμός έχει σημάνει στην Άγκυρα για την στάση των τουρκοφρόνων μουσουλμάνων της Ελληνικής Θράκης, μετά την διαπίστωση (των καλοπληρωμένων τοπικών πρακτορίσκων που δρουν στην περιοχή) πως διαπιστώνεται μία «αλλαγή στάσης» απέναντι στην Τουρκία. Και αυτή η «αλλαγή στάσης» δεν οφείλεται στην επιχειρούμενη αλλαγή προσώπων που επιβάλλει το καθεστώς Ερντογάν, επιχειρώντας την ανάδειξη και τοποθέτηση νέων προσώπων, φίλα προσκείμενων στην πολιτική του σουλτάνου, που θα αντικαταστήσουν τις παλαιές , φθαρμένες και φιλοκεμαλικές «προσωπικότητες» που «δρούσαν» στην περιοχή της Ελληνικής Θράκης μέχρι πριν λίγο καιρό.
Πρώτο «θύμα» της αλλαγής προσώπων είναι ο γνωστός δημοσιογράφος Αμπντουλαχίμ Ντεντέ, που περιθωριοποιήθηκε και υλοποιείται η αντικατάστασή του από τον Ομέρ Τζενγκίζ, σε πρόσφατο δημοσίευμα του οποίου υπήρξε και η πρώτη «επίσημη» καταγραφή της τάσης διαφοροποίησης από την Τουρκία εκ μέρους των μουσουλμάνων της Ελληνικής Θράκης…
Έτσι, σε μία απελπισμένη προσπάθειά του ο εν λόγω «δημοσιογράφος», Τζενγκίζ Ομέρ (ο οποίος σύμφωνα με το ΣΔΟΕ δεν μπορεί να αιτιολογήσει τις επιχειρηματικές – δημοσιογραφικές του δραστηριότητες) επιχειρεί να απαντήσει το ερώτημα που διαδίδεται έντονα μεταξύ των μουσουλμάνων της Ελληνικής Θράκης, οι οποίοι μετά από μία σειρά διαπιστώσεων αναρωτιούνται: «Και τι μας νοιάζει εμάς η Τουρκία; Εμείς ζούμε στην Ελλάδα και είμαστε ευτυχισμένοι πολίτες της Ε.Ε.»…, δημιουργώντας μία σαφή κόκκινη γραμμή των μουσουλμάνων της Ελληνικής Θράκης που διαχωρίζονται από την Τουρκία!
Αφού, λοιπόν, ο κουτοπόνηρος «δημοσιογράφος» (γνωστός για τις σχέσεις και τις συχνές του επαφές με το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής) προσπαθεί να παραποιήσει τα ιστορικά δεδομένα (αναφέροντας μισές και βολικές αλήθειες), κατορθώνει να αποκαλύψει πως η Τουρκία δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για τους μουσουλμάνους της Θράκης, γράφοντας χαρακτηριστικά:
«Εμάς ως Τούρκους της Δυτικής Θράκης η κατάσταση της Τουρκίας μας αφορά άμεσα. Διότι εμείς αφεθήκαμε εδώ σε αυτή την γωνιά της Ε.Ε. από την Τουρκία χωρίς να ερωτηθούμε με μόνο τον όρο της εγγυήτριας χώρας. Κανείς δεν μας ρώτησε εμάς αν θέλουμε να μείνουμε εδώ ως μειονότητα. Αυτός λοιπόν είναι ο λόγος που αφορά η Τουρκία, ότι δηλαδή εμείς εδώ μπορούμε κι αναπνέουμε χάρη στην Τουρκία. Ο Θεός να φυλάξει, αν συμβεί κάτι στην Τουρκία, η κατάσταση μας εδώ θα είναι πολύ δύσκολη».Και, φυσικά, οι μουσουλμάνοι της Ελληνικής Θράκης εγκαταλείφθηκαν από την Τουρκία (απώτερος σκοπός του Κεμάλ Ατατούρκ ήταν να τους χρησιμοποιεί –κυριολεκτικά- ως μέσο πίεσης προς την Ελλάδα), χωρίς όμως η Τουρκία να μπει εγγυήτρια δύναμη για την ύπαρξή τους, αφού σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λοζάνης, οι παραμένοντες στην Ελληνική Θράκη μουσουλμάνοι –κατά τη διάρκεια της ανταλλαγής πληθυσμών το 1922- δήλωσαν ότι είναι Έλληνες και όχι Τούρκοι) αφού είχαν δηλώσει Έλληνες και όχι Τούρκοι (σημ.: η επιλογή αυτή έγινε επειδή οι ίδιοι οι τότε μουσουλμάνοι της Θράκης διαπίστωσαν που θα μπορούν να ικανοποιούν ανεμπόδιστα τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, σε αντίθετη με την Τουρκία όπου το φιλοδυτικό Κεμαλικό καθεστώς διεξήγαγε πογκρόμ κατά του Ισλαμισμού, στο οποίο μάλιστα θανατώθηκαν και 7.000 περίπου δάσκαλοι του Κορανίου, επειδή το δίδασκαν χρησιμοποιώντας την αραβική ως γλώσσα εκμάθησης και όχι την νέο-εισαχθείσα τουρκική).
Ανησυχεί το δημοσιογραφικό όργανο του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής και «κρούει τον κώδωνα του κινδύνου», και επιχειρεί να τρομοκρατήσει τους μουσουλμάνους της Ελληνικής Θράκης (μία ακόμη επιχείρηση δημιουργίας απειλής από ακραίους εθνικιστικούς κύκλους έγινε με την προβοκάτσια στα γραφεία του DEB, που είχε σκοπό να συσπειρώσει τους μουσουλμάνους της Θράκης απέναντι στους "κακούς Έλληνες"), λέγοντάς τους ότι «μπορούμε και αναπνέουμε χάρη στην Τουρκία» και πως «η κατάστασή μας θα είναι πολύ δύσκολη εάν συμβεί κάτι στην Τουρκία»…
Με αυτόν τον τρόπο επιχειρεί ο συγκεκριμένος τουρκόφρονας «δημοσιογράφος» να εισάγει αισθήματα ανασφάλειας έως και μίσους μεταξύ Ελλάδας και μουσουλμάνων της Ελληνικής Θράκης (δεν γνωρίζουμε εάν θα έπρεπε να κινηθεί αυτεπάγγελτα η Δικαιοσύνη ή κάποια άλλη αρμόδια κρατική υπηρεσία), ενώ ταυτόχρονα υπενθυμίζει έμμεσα την ροή τουρκικού χρήματος (με διάφορες μεθόδους) που καταλήγει στις τσέπες των τουρκοφρόνων της Ελληνικής Θράκης, αφού πρώτα τα μεγάλα ποσά «περάσουν» από τις προσωπικότητες που το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής έχει υπό την προστασία του… ενώ, επίσης, ο ίδιος αρθρογράφος –σύμφωνα πάντα με δημοσίευμα της MilletGazatesi- αφού χαρακτηρίζει ακροαρισερή την κυβέρνηση Τσίπρα, στη συνέχεια ανησυχεί και ενοχλείται ιδιαίτερα από φωνές που λένε στην Αθήνα πως η Θράκη χάνεται, αλλά ο κ. Τζενγκίζ Ομέρ καταγράφει:
«Ο πρωθυπουργός της άκρας αριστεράς έχει εγκαταλείψει την δυτική Θράκη στον ακροδεξιό εταίρο του τους ΑΝΕΛ. Αυτοί λοιπόν εργάζονται με όλη τους την δύναμη για να περιορίσουν τον κόσμο μας. Με κραυγές του τύπου «η Θράκη χάνεται» ενοχλούν τους Τούρκους της Δυτικής Θράκης»,...δικαιώνοντας με τα γραφόμενά του όλους εκείνους που επί χρόνια δεν έχουν σταματήσει υπενθυμίζουν τους καρεκλοκένταυρούς των Αθηνών της ευθύνες και υποχρεώσεις της Πολιτείας στα όσα συμβαίνουν στην Ελληνική Θράκη (την ίδια στιγμή που κάποιοι "διεθνιστές" από την Αθήνα, σε μία παράξενη "σύμπλευση" με τις διαμαρτυρίες του τουρκόφρονα "δημοσιογράφου", χαρακτηρίζουν ως γραφικούς και επικίδυνους όλους όσους αναφέρονται στα εθνικά ζητήματα που αφορούν την Ελληνική Θράκη...).
Αξίζει να σημειωθεί, επίσης πως ο τουρκόφρονας δημοσιογράφος εκφράζει και τις «ανησυχίες» του τόσο για την κυβέρνηση όσο και για άλλα ζητήματα που φαίνεται να τον απασχολούν ιδιαίτερα:
«Ο αριστερός Τσίπρας φέρεται σαν να μην υπάρχει η μειονότητα. Την ίδια στάση τηρεί και κατά των μουσουλμάνων προσφύγων που έρχονται στην χώρα».Αποτέλεσμα αυτής της δήλωσης είναι ένα σημαντικό λάθος, αφού έτσι εκφράζει (αποκαλύπτει ηλιθιωδώς) τους κρυφούς πόθους της Τουρκίας (ο ίδιος είναι γνωστό τουρκικό φερέφωνο), αλλά και «αποκαλύπτει» την επιτηδευμένη άγνοιά του για τα όσα πραγματικά συμβαίνουν στο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, του οποίου ρυθμιστής –και με μεγάλα κέρδη- είναι η «μητέρα Τουρκία» που εμπορεύεται κυριολεκτικά την δυστυχία και τον ανθρώπινο πόνο, αλλά ο κ. Τζενγκίζ Ομέρ δεν κατορθώνει να αντιληφθεί…
Πέρα, όμως, από την αποτυχημένη προσπάθεια του τουρκόφρονα «δημοσιογράφου»...
- Ποιοι ήταν οι πραγματικοί λόγοι που τον ανάγκασαν να επιχειρήσει αυτή την υπενθύμιση προς τους μουσουλμάνους της Ελληνικής Θράκης, οι οποίοι «κινδυνεύουν αν πάθει κάτι η Τουρκία»;
- Τι πραγματικά συζητιέται μεταξύ των σκεπτόμενων Ελλήνων μουσουλμάνων;
- Τι τους ανησυχεί, πλέον, όταν κοιτάζουν προς την Τουρκία;
- Γιατί, επιλέγουν –σύμφωνα με τον κ. Τζενγκίζ Ομέρ- να δηλώνουν «Και τι μας νοιάζει εμάς η Τουρκία; Εμείς ζούμε στην Ελλάδα και είμαστε ευτυχισμένοι πολίτες της Ε.Ε.», παρά, μάλιστα, την οικονομική κρίση που βιώνει η Ελλάδα;
- Γιατί οι μουσουλμάνοι της Θράκης δεν επιλέγουν σήμερα την Τουρκία του ισλαμιστή Ερντογάν, στην οποία είναι σαφές ότι θα μπορούν να ικανοποιούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα σε ισλαμικό περιβάλλον;
Πρέπει, επίσης, να καταστήσουμε σαφές πως οι μουσουλμάνοι της Ελληνικής Θράκης γνωρίζουν πάρα πολύ καλά την κατάσταση τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Τουρκία αλλά και τα όσα συμβαίνουν στον χώρο της Μέσης Ανατολής. Κι αυτό επειδή δεν βρίσκονται στην Τουρκία του σουλτάνου Ερντογάν, όπου η ενημέρωση ακόμη και από το διαδίκτυο είναι σε σημαντικό βαθμό ελεγχόμενη από την τουρκική κυβέρνηση. Και αυτή η ενημέρωση των μουσουλμάνων της Ελληνικής Θράκης τους κάνει να είναι ιδιαίτερα προβληματισμένοι (έως αρνητικοί) απέναντι στα όσα συμβαίνουν τόσο στο εσωτερικό της Τουρκίας, όσο και στη Συρία και το Ιράκ.
Ο πόλεμος που διεξάγεται στο εσωτερικό της Τουρκίας, με τις μάχες μεταξύ του τουρκικού στρατού και των Κούρδων στις πόλεις και τα χωριά της νοτιοανατολικής Τουρκίας, προβληματίζει τους μουσουλμάνους της Ελληνικής Θράκης για την διάθεση της Τουρκίας περί διατήρησης ενός περιβάλλοντος ειρήνης στην ευρύτερη περιοχή. Γιατί, γνωρίζουν πάρα πολύ καλά πως σε περίπτωση που η Τουρκία (παρά την ελληνική κυβέρνηση που δείχνει φοβική έως αδιάφορη στα ελληνικά εθνικά θέματα) εκδηλώσει κάποια (περισσότερο) επιθετική στάση προς την Ελλάδα, τότε οι τουρκόφρονες της Ελληνικής Θράκης θα βρεθούν σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση, αφού θα πρέπει να "ενεργήσουν" σύμφωνα με τα συμφέροντα της Τουρκίας και, ταυτόχρονα κατά των δικών τους συμφερόντων, με την βεβαιότητα πως θα "πληρώσουν το μάρμαρο" και θα γίνουν "κουρμπάνι"... Κάτι που διαφάνηκε και στην περίπτωση της Συρίας με τους Τουρκμάνους, οι οποίοι πλήρωσαν (και θα συνεχίζουν να πληρώνουν με αίμα έως εξαφανίσεώς τους από την Συρία) τα παιχνίδια της Τουρκίας απέναντι στη Ρωσία (κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους Su-24), ενώ ταυτόχρονα δέχτηκαν την δραστηριοποίηση τούρκων στρατιωτικών και Γκρίζων Λύκων στην περιοχή τους...
Επίσης, η οικονομική κατάσταση της Τουρκίας -βαίνει ολοένα και ταχύτερα- προς το χειρότερο, ενώ αποδεικνύεται σε καθημερινή σχεδόν βάση πως είναι μία οικονομία "στημένη" από την βοήθεια της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ, στηρίχθηκε σε ένα μεγάλο μέρος της από την κλοπή του ενεργειακού πλούτου της Συρίας και του βόρειου Ιράκ, ενώ το εμπόριο ανθρώπων (διακίνηση λαθρομεταναστών) φαίνεται πως επίσης στήριξε σημαντικά στην δημιουργία μίας εικονικής οικονομικής πραγματικότητας, δημιουργώντας ένα "οικονομικό θαύμα" που είναι έτοιμο να καταρρεύσει με πάταγο...
Αυτά, με καταγεγραμμένη, επιπλέον, την παράξενη συνύπαρξη των δρατηριοτήτων στην Ελληνική Θράκη του Φετουλάχ Γκιουλέν (του ιμάμη που έχει επικηρύξει ο Ερντογάν και του οποίου την σύλληψη και παράδοση στις τουρκικές αρχές ζητά η Άγκυρα) με το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής, δημιουργούν ένα πλήθος αμφιβολιών στους μουσουλμάνους της Ελληνικής Θράκης, οι οποίοι διαπιστώνουν, επίσης πως η Τουρκία τους "επιβάλει" αλλαγή των τοπικών προσωπικοτήτων, η οποία δεν έχει σχέση με την θρησκεία αλλά με την πολιτική της Άγκυρας...
Διαπιστώνοντας αυτό το συνονθύλευμα απόψεων και αλληλοσυγκρουόμενων τοποθετήσεων της "μητέρας πατρίδας", φαίνεται πως επιλέγουν να απομακρυνθούν από πιθανές "εστίες φωτιάς" και την (κατά πολλούς από αυτούς) πολύ σοβαρή πιθανότητα να βρεθούν στο "μάτι του κυκλώνα" για να μπορέσει η Τουρκία να παίξει τα παιχνίδια της εξωτερικής της πολιτικής...
Ο Τζενγκίζ Ομέρ, ενεργώντας προφανώς κατόπιν εντολής, ανέλαβε την "εργολαβία" επιχείρησης τρομοκράτησης αλλά και υπενθύμισης υποχρεώσεων προς τους μουσουλμάνους της Θράκης, οι οποίοι φαίνεται να αποφασίζουν υπέρ της Ελλάδας, αφού θεωρούν ότι οι σχέσεις τους με την Τουρκία αρχίζουν να γίνονται από... βλαπτικές έως και... επικίνδυνες.
Σαν υστερόγραφο καταθέτουμε μία φράση ενός τουρκολάγνου (ήταν μεταξύ εκείνων που είχαν υποδεχθεί με δάκρυα στα μάτια τον Ερντογάν στην επίσκεψή του στον Εχίνο) μουσουλμάνου της Ελληνικής Θράκης:
"Και χθες και σήμερα μιλάω σαν άνθρωπος προς άνθρωπο με τον κάθε αστυνομικό, απλό ή αξιωματικό. Κάτι τέτοιο ξέρω ότι δεν μπορεί να γίνει στην Τουρκία, ιδιαίτερα αν ο αστυνομικός ξέρει ότι δεν συμφωνώ με την κυβέρνηση"...
ΥΓ: Μπορεί η Τουρκία να έχει "απλώσει" ένα δίκτυο ανθρώπων, δραστηριοτήτων και συλλόγων στην Ελληνική Θράκη. Όμως, οι εξελίξεις αποδεικνύουν πωδς δεν μπορεί να κρύψει το πραγματικό της πρόσωπο, το οποίο φοβίζει κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο. Ιδιαίτερα εκείνους πάνω στους οποίους θέλει να "πατήσει" η Άγκυρα για να καλύψει τους στόχους της εξωτερικής -επεκτατικής- της πολιτικής... Όσο για Ομέρ Τζενγκίζ θέλουμε απλά να του θυμίσουμε πως εάν ψήφιζε στην Τουρκία κάποιο αριστερό κόμμα (ακόμη και τύπου ΣΥΡΙΖΑ), τότε ο ίδιος θα είχε επικηρυχθεί από την κυβέρνηση, και το πιθανότερο θα ήταν να εξαφανιστεί, να δολοφονηθεί από ληστές ή να συλληφθεί, να ανακριθεί και κάποια στιγμή μετά από χρόνια να βρεθούν τα κόκκαλά του σε κάποιο τουρκικό χωράφι... Γιατί, αυτή είναι η δημοκρατία του Ερντογάν και οι τρόποι που αντιμετωπίζονται οι πολιτικοί αντίπαλοι του τουρκικού καθεστώτος...
ΥΓ2: Δυστυχώς, η μεταστροφή που καταγράφεται δεν οφείλεται σε πολιτειακούς ή κρατικούς παράγοντες, αλλά σε συγκυρίες. Πέρα από τις φιλότιμες προσπάθειες που καταβάλλονται από την προϊστάμενη αρχή του υπ. Εξωτερικών στην Ξάνθη και κάποιες λαμπρές παρουσίες αξιωματικών της ελληνικής αστυνομίας, οι υπόλοιπες "αρχές" προβάλλουν μία μεγαλοπρεπή απουσία, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις επικοινωνίας δια εκπροσώπων με τους μουσουλμάνους της Ελληνικής Θράκης. Δυστυχώς, το φιλότιμο, οι πρωτοβουλίες και η διάθεση προσφοράς (και όχι απάθειας) μεμονωμένων προσώπων, συνεχίζουν να διατηρούν ανοιχτές τις πόρτες επικοινωνίας (και επιστροφής) προς το μεγάλο μέρος της μουσουλμανικής μειονότητας που στο παρελθόν παραμελήθηκε και σήμερα αγνοείται από τους κυβερνώντες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου