Υπάρχουν ακόμη καλύτερα νέα για αυτούς τους άνδρες. Σύμφωνα με κατευθυντήριες γραμμές για διαφυλικούς
που εγκρίθηκαν από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, τα γεννητικά όργανα
δεν χρησιμεύουν ως προϋπόθεση. Στις κατευθυντήριες γραμμές αναφέρεται: «Το
να απαιτούνται χειρουργικές ανατομικές αλλαγές ως προϋπόθεση για τη
συμμετοχή δεν είναι απαραίτητο για τη διατήρηση του θεμιτού ανταγωνισμού
και μπορεί να συνάδει με την ανάπτυξη της νομοθεσίας και έννοιες των
ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Η IOC πραγματοποίησε «Συναινετική
Συνάντηση στον Επαναπροσδιορισμό Φύλου και Υπερανδρογοναιμία” το
Νοέμβριο κατά την οποία δημιούργησαν τις νέες κατευθυντήριες γραμμές,
χαλαρώνοντας προηγούμενους κανόνες που θεσπίστηκαν
το 2004 για να επιτρέψουν διαφυλικούς αθλητές στους Αγώνες. Οι
προηγούμενοι κανόνες απαιτούσαν οι διαφυλικοί αθλητές να έχουν υποστεί
εξωτερικές αλλαγές στα γεννητικά όργανα και την απομάκρυνση των γονάδων,
καθώς και απόκτηση νομικής αναγνώρισης του φύλου τους από τις
κατάλληλες επίσημες αρχές.
Οι νέες κατευθυντήριες γραμμές επιχειρούν να δικαιολογήσουν τον εαυτό τους επικαλούμενες την
αποδοχή από διάφορες κοινωνίες της ταυτότητας του ”ρευστού φύλου”, γράφοντας, ”Από την Συναίνεση της Στοκχόλμης το 2003 για την αλλαγή φύλου στον Αθλητισμό, υπήρξε μια αυξανόμενη αναγνώριση της σημασίας της αυτονομίας της ταυτότητας των φύλων στην κοινωνία, όπως αντικατοπτρίζεται στους νόμους πολλών χωρών σε όλο τον κόσμο.“
αποδοχή από διάφορες κοινωνίες της ταυτότητας του ”ρευστού φύλου”, γράφοντας, ”Από την Συναίνεση της Στοκχόλμης το 2003 για την αλλαγή φύλου στον Αθλητισμό, υπήρξε μια αυξανόμενη αναγνώριση της σημασίας της αυτονομίας της ταυτότητας των φύλων στην κοινωνία, όπως αντικατοπτρίζεται στους νόμους πολλών χωρών σε όλο τον κόσμο.“
Η IOC αγνοεί αποδείξεις ότι η αμεροληψία
της μετάβασης ανδρών σε γυναίκες εξακολουθεί να αφήνει τους άνδρες σε
γενικές γραμμές σε καλύτερο επίπεδο από τις γυναίκες που καλούνται να
ανταγωνισθούν. Όπως αναγνώρισε
ο Robert S. Beil, MD, του Montefiore Medical Group, “Οι MTF τρανς
άνθρωποι τείνουν να είναι μεγαλύτεροι, και μπορούν να έχουν ορισμένες
δυνάμεις από πριν αρχίσουν να χρησιμοποιούν τα οιστρογόνα.” Όπως
σημειώνεται σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο British Journal of Sports Medicine :
Η απόφαση για τον κατηγορηματικό περιορισμό αρσενικών σε θηλυκούς τρανσέξουαλ αθλητές απ’ το να ανταγωνίζονται σε ένα δεδομένο άθλημα ως θηλυκά βασίζεται σε δύο κρίσιμες υποθέσεις. Η πρώτη είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που εκτίθενται σε τεστοστερόνη από την εφηβεία και μετά θα αναπτύξουν φυσικές ή / και φυσιολογικές ιδιότητες που συμβάλλουν σε ένα ευδιάκριτο πλεονέκτημα απόδοσης σε σχέση με τις περισσότερες γυναίκες. Παρά το γεγονός ότι τα όρια των επιδόσεων μεταξύ των αθλητριών και των αθλητών έχουν μειωθεί κατά τις τελευταίες δεκαετίες, υπάρχουν σαφείς διαφορές μεταξύ των φύλων που υπάρχουν κατά μέσο όρο.
Η δεύτερη υπόθεση που χρειάζεται για να δικαιολογήσει τον περιορισμό αρσενικών (που έγιναν) γυναίκες τρανσέξουαλ από τη συμμετοχή στα γυναικεία δρώμενα είναι ότι αυτά τα χαρακτηριστικά μπορούν να αντέξουν την ορμονική χειραγώγηση της αλλαγής φύλου, δίνοντας έτσι στον αρσενικό-θηλυκό τρανσέξουαλ αθλητή ένα αθέμιτο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Βέβαια, υπάρχουν κάποιες επιδράσεις τεστοστερόνης, που δεν μπορούν να αντιστραφούν, συμπεριλαμβανομένης (κυρίως) της επίδρασης στο μετεφηβικό ύψος στους άνδρες. Οι άνδρες είναι κατά μέσο όρο πιο ψηλοί από τις γυναίκες, με την εφηβική έκρηξη ανάπτυξης να αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο μέρος της διαφοράς μεταξύ των φύλων.
Κατόπιν αναγνώρισης ότι η χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη για τρανς αθλητές να ανταγωνιστούν, οι κατευθυντήριες γραμμές της IOC δογματίζουν, ”Ο πρωταρχικός αθλητικός στόχος είναι και παραμένει η εγγύηση του θεμιτού ανταγωνισμού. Περιορισμοί σχετικά με τη συμμετοχή είναι κατάλληλοι στο βαθμό που είναι αναγκαίοι και ανάλογοι προς την επίτευξη του στόχου αυτού.”
Ορίστε πώς αυτός ο «θεμιτός ανταγωνισμός» δουλεύει, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές:
Όσοι κάνουν μετάβαση από θηλυκό σε αρσενικό είναι επιλέξιμοι για να ανταγωνιστούν στην κατηγορία των ανδρών χωρίς περιορισμούς.
Όσοι κάνουν μετάβαση από αρσενικό σε θηλυκό είναι επιλέξιμοι να ανταγωνιστούν στην γυναικεία κατηγορία υπό τους ακόλουθους όρους:
Ο αθλητής να έχει δηλώσει ότι η ταυτότητα του φύλου της είναι θηλυκό. Η δήλωση δεν μπορεί να αλλάξει, για αθλητικούς σκοπούς, για τουλάχιστον τέσσερα χρόνια.
Ο αθλητής πρέπει να αποδείξει ότι το συνολικό επίπεδο τεστοστερόνης της στον ορό ήταν κάτω από 10 nmol / L για τουλάχιστον 12 μήνες πριν από τον πρώτο διαγωνισμό της (με την απαίτηση για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα που θα βασίζεται σε μια εμπιστευτική κατά περίπτωση αξιολόγηση, λαμβάνοντας υπόψη ότι 12 μήνες είναι επαρκής χρόνος για να ελαχιστοποιηθεί οποιοδήποτε πλεονέκτημα στον ανταγωνισμό των γυναικών).
Το συνολικό επίπεδο τεστοστερόνης του αθλητή στον ορό πρέπει να παραμείνει κάτω από 10 nmol / L σε όλη τη διάρκεια της επιθυμητής περιόδου επιλεξιμότητας να ανταγωνιστεί στην γυναικεία κατηγορία.
Η συμμόρφωση με αυτούς τους όρους μπορεί να παρακολουθείται από τη δοκιμή. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, η επιλεξιμότητα του αθλητή για τον γυναικείο διαγωνισμό θα ανασταλεί για 12 μήνες.
Η Joanna Harper, μια τρανσέξουαλ γιατρός η οποία παρέστη στη συνάντηση του Νοεμβρίου, εξήγησε περαιτέρω, «Η περίοδος αναμονής για τρανς γυναίκες πηγαίνει από δύο χρόνια μετά τη χειρουργική επέμβαση για ένα έτος μετά την έναρξη της θεραπείας ορμονικής υποκατάστασης. Αυτό ταιριάζει με τους κανόνες της NCAA και είναι καλό όσο τίποτα άλλο. Η περίοδος αναμονής ήταν ίσως το πιο αμφιλεγόμενο σημείο μεταξύ της ομάδας μας και ένας χρόνος είναι ένας λογικός συμβιβασμός».
Offtherecord.net.gr
το είδα
Η απόφαση για τον κατηγορηματικό περιορισμό αρσενικών σε θηλυκούς τρανσέξουαλ αθλητές απ’ το να ανταγωνίζονται σε ένα δεδομένο άθλημα ως θηλυκά βασίζεται σε δύο κρίσιμες υποθέσεις. Η πρώτη είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που εκτίθενται σε τεστοστερόνη από την εφηβεία και μετά θα αναπτύξουν φυσικές ή / και φυσιολογικές ιδιότητες που συμβάλλουν σε ένα ευδιάκριτο πλεονέκτημα απόδοσης σε σχέση με τις περισσότερες γυναίκες. Παρά το γεγονός ότι τα όρια των επιδόσεων μεταξύ των αθλητριών και των αθλητών έχουν μειωθεί κατά τις τελευταίες δεκαετίες, υπάρχουν σαφείς διαφορές μεταξύ των φύλων που υπάρχουν κατά μέσο όρο.
Η δεύτερη υπόθεση που χρειάζεται για να δικαιολογήσει τον περιορισμό αρσενικών (που έγιναν) γυναίκες τρανσέξουαλ από τη συμμετοχή στα γυναικεία δρώμενα είναι ότι αυτά τα χαρακτηριστικά μπορούν να αντέξουν την ορμονική χειραγώγηση της αλλαγής φύλου, δίνοντας έτσι στον αρσενικό-θηλυκό τρανσέξουαλ αθλητή ένα αθέμιτο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Βέβαια, υπάρχουν κάποιες επιδράσεις τεστοστερόνης, που δεν μπορούν να αντιστραφούν, συμπεριλαμβανομένης (κυρίως) της επίδρασης στο μετεφηβικό ύψος στους άνδρες. Οι άνδρες είναι κατά μέσο όρο πιο ψηλοί από τις γυναίκες, με την εφηβική έκρηξη ανάπτυξης να αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο μέρος της διαφοράς μεταξύ των φύλων.
Κατόπιν αναγνώρισης ότι η χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη για τρανς αθλητές να ανταγωνιστούν, οι κατευθυντήριες γραμμές της IOC δογματίζουν, ”Ο πρωταρχικός αθλητικός στόχος είναι και παραμένει η εγγύηση του θεμιτού ανταγωνισμού. Περιορισμοί σχετικά με τη συμμετοχή είναι κατάλληλοι στο βαθμό που είναι αναγκαίοι και ανάλογοι προς την επίτευξη του στόχου αυτού.”
Ορίστε πώς αυτός ο «θεμιτός ανταγωνισμός» δουλεύει, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές:
Όσοι κάνουν μετάβαση από θηλυκό σε αρσενικό είναι επιλέξιμοι για να ανταγωνιστούν στην κατηγορία των ανδρών χωρίς περιορισμούς.
Όσοι κάνουν μετάβαση από αρσενικό σε θηλυκό είναι επιλέξιμοι να ανταγωνιστούν στην γυναικεία κατηγορία υπό τους ακόλουθους όρους:
Ο αθλητής να έχει δηλώσει ότι η ταυτότητα του φύλου της είναι θηλυκό. Η δήλωση δεν μπορεί να αλλάξει, για αθλητικούς σκοπούς, για τουλάχιστον τέσσερα χρόνια.
Ο αθλητής πρέπει να αποδείξει ότι το συνολικό επίπεδο τεστοστερόνης της στον ορό ήταν κάτω από 10 nmol / L για τουλάχιστον 12 μήνες πριν από τον πρώτο διαγωνισμό της (με την απαίτηση για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα που θα βασίζεται σε μια εμπιστευτική κατά περίπτωση αξιολόγηση, λαμβάνοντας υπόψη ότι 12 μήνες είναι επαρκής χρόνος για να ελαχιστοποιηθεί οποιοδήποτε πλεονέκτημα στον ανταγωνισμό των γυναικών).
Το συνολικό επίπεδο τεστοστερόνης του αθλητή στον ορό πρέπει να παραμείνει κάτω από 10 nmol / L σε όλη τη διάρκεια της επιθυμητής περιόδου επιλεξιμότητας να ανταγωνιστεί στην γυναικεία κατηγορία.
Η συμμόρφωση με αυτούς τους όρους μπορεί να παρακολουθείται από τη δοκιμή. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, η επιλεξιμότητα του αθλητή για τον γυναικείο διαγωνισμό θα ανασταλεί για 12 μήνες.
Η Joanna Harper, μια τρανσέξουαλ γιατρός η οποία παρέστη στη συνάντηση του Νοεμβρίου, εξήγησε περαιτέρω, «Η περίοδος αναμονής για τρανς γυναίκες πηγαίνει από δύο χρόνια μετά τη χειρουργική επέμβαση για ένα έτος μετά την έναρξη της θεραπείας ορμονικής υποκατάστασης. Αυτό ταιριάζει με τους κανόνες της NCAA και είναι καλό όσο τίποτα άλλο. Η περίοδος αναμονής ήταν ίσως το πιο αμφιλεγόμενο σημείο μεταξύ της ομάδας μας και ένας χρόνος είναι ένας λογικός συμβιβασμός».
Offtherecord.net.gr
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου