Υπάρχει ένας Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών. Τόσο «Ηνωμένων» που ορισμένοι
διαθέτοντες πυρηνικά όπλα, 5 στον αριθμό, μπορούν να προβάλλουν βέτο στους
υπόλοιπους 188, όποτε γουστάρουν.
Ο Οργανισμός αυτός έχει ιδιαίτερη ευαισθησία στους πρόσφυγες. Μόνο που για
τους πολέμους που δημιουργούν τους πρόσφυγες κάνει την πάπια. Ψελλίζει κάτι
ευχολόγια και μπροστά στους αυτουργούς παθαίνει γλωσσοδέτη.
Οι κανονισμοί του προβλέπουν ότι οι πρόσφυγες μπορούν να ζητήσουν άσυλο σε όποια χώρα επιθυμούν.
Υπάρχει και μια Ευρωπαϊκή Ένωση. Τόσο «Ένωση» που ο πλούσιος Βορράς διατάζει και οι υπόλοιποι υπακούν.
Και αυτή η «Ένωση» συμπονά τους πρόσφυγες. Μόνο που όταν τους είδε από κοντά πρόγκηξε. Οι χώρες της κλείνουν τα σύνορά τους και οι δικαστές της (κάτι δοχεία νυκτός με τήβεννο) απεφάνθησαν ότι οι δεσμευτικοί κανονισμοί του «Οργανισμού» δεν είναι δεσμευτικοί και οι πρόσφυγες δεν μπορούν να ζητούν άσυλο στη χώρα που θέλουν.
Υπάρχει και μια χώρα της «Ένωσης» πολύ δημοκρατική. Τόσο δημοκρατική, που το 15% των κατοίκων της φτιάχνει ισχυρή κυβέρνηση που εξουσιάζει το υπόλοιπο 85%. Τόσο δημοκρατική, που ο Ανώτατος Άρχων δεν ξεχωρίζει από τις παρακείμενες γλάστρες του Προεδρικού Μεγάρου. Τόσο δημοκρατική, που η Βουλή της παρέχει ασυλία στις βουλευτίνες ακόμα και στις διαμάχες με τους πρώην συζύγους τους. Τόσο δημοκρατική, που οι συγγενείς των λαϊκών αγωνιστών δικαιούνται να διορίσουν τις γκόμενές τους στο Δημόσιο.
Κι αυτή η δημοκρατική χώρα συμπάσχει με τους πρόσφυγες και μάλιστα τους υποδέχεται με ανοιχτές αγκάλες. Μόνο που από την πολλή δημοκρατία έχει χρεοκοπήσει και δεν ξέρει τι να τους κάνει. Μόνο που από την πολλή δημοκρατία και επειδή έχει χρεοκοπήσει δέχεται να τους μαντρώσει για λογαριασμό της «Ένωσης».
Και τώρα οι πρόσφυγες.
Τους ρήμαξαν οι ισχυροί του «Οργανισμού» που αγαπάει τους πρόσφυγες. Ξεκίνησαν για τον πλούσιο Βορρά της «Ένωσης» που αγαπάει τους πρόσφυγες. Τους μάντρωσε, παρά τη θέλησή τους, η «πολύ δημοκρατική» χώρα της «Ένωσης» που αγαπάει τους πρόσφυγες.
Τόση αγάπη, κι αν κάνω λάθος διορθώστε με, λέγεται φασισμός.
Οι κανονισμοί του προβλέπουν ότι οι πρόσφυγες μπορούν να ζητήσουν άσυλο σε όποια χώρα επιθυμούν.
Υπάρχει και μια Ευρωπαϊκή Ένωση. Τόσο «Ένωση» που ο πλούσιος Βορράς διατάζει και οι υπόλοιποι υπακούν.
Και αυτή η «Ένωση» συμπονά τους πρόσφυγες. Μόνο που όταν τους είδε από κοντά πρόγκηξε. Οι χώρες της κλείνουν τα σύνορά τους και οι δικαστές της (κάτι δοχεία νυκτός με τήβεννο) απεφάνθησαν ότι οι δεσμευτικοί κανονισμοί του «Οργανισμού» δεν είναι δεσμευτικοί και οι πρόσφυγες δεν μπορούν να ζητούν άσυλο στη χώρα που θέλουν.
Υπάρχει και μια χώρα της «Ένωσης» πολύ δημοκρατική. Τόσο δημοκρατική, που το 15% των κατοίκων της φτιάχνει ισχυρή κυβέρνηση που εξουσιάζει το υπόλοιπο 85%. Τόσο δημοκρατική, που ο Ανώτατος Άρχων δεν ξεχωρίζει από τις παρακείμενες γλάστρες του Προεδρικού Μεγάρου. Τόσο δημοκρατική, που η Βουλή της παρέχει ασυλία στις βουλευτίνες ακόμα και στις διαμάχες με τους πρώην συζύγους τους. Τόσο δημοκρατική, που οι συγγενείς των λαϊκών αγωνιστών δικαιούνται να διορίσουν τις γκόμενές τους στο Δημόσιο.
Κι αυτή η δημοκρατική χώρα συμπάσχει με τους πρόσφυγες και μάλιστα τους υποδέχεται με ανοιχτές αγκάλες. Μόνο που από την πολλή δημοκρατία έχει χρεοκοπήσει και δεν ξέρει τι να τους κάνει. Μόνο που από την πολλή δημοκρατία και επειδή έχει χρεοκοπήσει δέχεται να τους μαντρώσει για λογαριασμό της «Ένωσης».
Και τώρα οι πρόσφυγες.
Τους ρήμαξαν οι ισχυροί του «Οργανισμού» που αγαπάει τους πρόσφυγες. Ξεκίνησαν για τον πλούσιο Βορρά της «Ένωσης» που αγαπάει τους πρόσφυγες. Τους μάντρωσε, παρά τη θέλησή τους, η «πολύ δημοκρατική» χώρα της «Ένωσης» που αγαπάει τους πρόσφυγες.
Τόση αγάπη, κι αν κάνω λάθος διορθώστε με, λέγεται φασισμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου