Η σύγχρονη κοινωνία με τον τρόπο ζωής έχει δημιουργήσει στον άνθρωπο πολλά εσωτερικά αδιέξοδα με συνέπεια έντονη απογοήτευση, απελπισία, ακόμα και τάσεις αυτοκτονίας.
Αφορμήν για αυτό το άρθρο είναι δυο τελευταία περιστατικά αυτοκτονιών μέσα στην Μεγάλη Εβδομάδα από φιλικό περιβάλλον τα οποία σκιαγραφούν την σημερινή σκληρή πραγματικότητα και φέρουν στον νου αυτοκτονίες που περιγράφτηκαν στην Βίβλο.
Η απώλεια της επαφής του σύγχρονου ανθρώπου με τον Χριστό και την διδασκαλία Του είχε ως αποτέλεσμα τις τελευταίες δεκαετίες, τα κρούσματα αυτοκτονιών να παρουσιάσουν κατακόρυφη αύξηση. Στην χώρα μας η οικονομική κρίση και η μνημονιακή κατοχή, έχουν οδηγήσει χιλιάδες συμπολίτες μας στην αυτοκτονία και αυτό είναι το μεγάλο δράμα της σύγχρονης Ελλάδας μιας χώρας όπου η ορθοδοξία είχε λάμψει με εκατοντάδες άγιους δια μέσω των αιώνων.
Στην Ελλάδα τα τελευταία 5 χρόνια οι αυτοκτονίες μέχρι σήμερα βρίσκονται γύρω στις 50.000 σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ. Πολλοί δικοί μας άνθρωποι έχουν βάλει τέλος στη ζωή τους αφότου έφτασαν σε έσχατη απόγνωση. Παρόλα αυτά τα ΜΜΕ όλον αυτόν τον καιρό μέχρι σήμερα συνεχίζουν να κρύβουν την πραγματική εικόνα και τα περιστατικά αυτοκτονιών, ώστε να μην προκαλέσουν περισσότερη οργή και επαναστατική διάθεση στους πολίτες.
Αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως στην Αγγλία υπάρχει ραγδαία αύξηση των αυτοκτονιών το τελευταίο διάστημα κυρίως στις νεαρές ηλικίες, δηλαδή παιδιά και έφηβοι. Σύμφωνα με ένα πρόσφατο ρεπορτάζ στην εφημερίδα Russian Today, στην Αγγλία περισσότερα από 12.000 παιδιά σε ηλικία κάτω των 16 εισήχθησαν σε νοσοκομεία για πρόκληση αυτοτραυματισμού τα τελευταία δύο χρόνια. Μέσα σε αυτά υπήρχαν και παιδιά κάτω των πέντε ετών τα οποία εισήχθησαν για θεραπεία.
Τα στατιστικά των αυτοκτονιών αυτών τα οποία ελήφθησαν από τη Διεύθυνση Κοινωνικής Αλληλεγγύης & Υγείας, δημοσιοποιήθηκαν στην Βρετανική εφημερίδα The New Day. Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία, η πλειοψηφία των παιδιών νοσηλεύτηκαν αφότου προσπάθησαν να δηλητηριαστούν με φάρμακα, αλκοόλ και άλλες τοξικές ουσίες. Άλλα παιδιά μεταξύ πέντε και εννιά ετών επιχείρησαν να απαγχονιστούν. Επιπρόσθετα σε αυτό, μόνο το 7% του προϋπολογισμού για την ψυχική υγεία πηγαίνει σε παιδιά κάτω των 18 ετών προκειμένου να τους δοθεί πλήρη περίθαλψη και ψυχιατρική βοήθεια. Βλέπουμε λοιπόν, ότι το κράτος της Αγγλίας ενώ αρνείται να αυξήσει τη χρηματική βοήθεια σε Βρετανούς νέους που χρειάζονται περίθαλψη, συνεχίζει να δίνει τεράστια ποσά για τους λαθρομετανάστες όπως και τα υπόλοιπα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η αυτοκτονία είναι ένα κυρίαρχο θέμα στη σύγχρονη δυτική μουσική καθώς μια γενιά κραυγάζει χωρίς ελπίδα. Σήμερα ο θάνατος και η αυτοκτονία είναι ένα σταθερό κομμάτι των στίχων της ροκ μουσικής καθώς οι καλλιτέχνες εκφράζουν τη δική τους απελπισία ζώντας σε έναν ξεπεσμένο κόσμο. Αυτό υποκινεί ανθρώπους να βάλουν τέλος στη ζωή των άλλων όπως και στη δική τους. Ο Ozzie Osborne έγινε διάσημος πολλά χρόνια πριν με το κομμάτι Suicide Solution ( Λύση Αυτοκτονίας). Μερικοί από τους στίχους λένε: «Η αυτοκτονία είναι ο μόνος δρόμος διαφυγής. γιατί δεν σκοτώνεις τον εαυτό σου επειδή δεν μπορείς να ξεφύγεις από το θεριστή.» Μετά από αυτό ένας 14χρονος θαυμαστής, ο Eric Anderson αυτοκτόνησε ως απάντηση στο τραγούδι.
Η αποστασία από την μόνη ορθή χριστιανική πίστη η οποία είναι η Ορθοδοξία, η προσχώρηση στην αθεΐα όλο και περισσότερων ανθρώπων, και γενικότερα η κίνηση της Νέας Εποχής οδηγούν συχνά στην απελπισία και τη ματαιοδοξία με αποτέλεσμα την προσπάθεια ατόμων να δώσουν τέλος στη ζωή τους. Ακόμη, στις άλλες χριστιανικές ομολογίες, δηλαδή παπισμός, ευαγγελιστές, παρατηρούνται προσπάθειες αυτοκτονιών ακόμη και μέσα στον ίδιο τον κλήρο. Υπάρχει πλήθος παπικών ιερέων και ευαγγελικών παστόρων που αυτοκτονούν κάθε χρόνο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα που προκάλεσε σοκ ο γιός ενός μεγάλου ευαγγελικού πάστορα στη Φλόριντα, ονόματι Isaac Hunter, ο οποίος ήταν και πνευματικός σύμβουλος του Ομπάμα αυτοκτόνησε πριν μερικά χρόνια.
Στην Ορθοδοξία αντίθετα, δεν έχουν καταγραφεί παρόμοια περιστατικά με αυτοκτονίες κληρικών όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό συμβαίνει όχι διότι οι ορθόδοξοι ιερείς είναι αξιότεροι από τους ιερείς των άλλων χριστιανικών αιρέσεων, καθώς με τις πράξεις τους πολλές φορές έχουν αποδείξει το αντίθετο, αλλά επειδή τα μυστήρια της Ορθοδοξίας και γενικότερα η ορθόδοξη πνευματικότητα είναι αυτά που δίνουν δύναμη και ελπίδα στον κάθε άνθρωπο για να μην τον κυριαρχήσει η απελπισία.
Πολλοί από αυτούς που αυτοκτονούν, κυρίως τα παιδιά και οι έφηβοι, το κάνουν επειδή πιστεύουν πως θα βρεθούν σε ένα καλύτερο μέρος ή θα λυτρωθούν μόνιμα από την απελπιστική κατάσταση στην οποία βρίσκονται. Είναι όμως πράγματι έτσι; Κάθε αμαρτία που διαπράττει ο άνθρωπος έχει συνέπειες αν δεν μετανοήσει, με την αυτοκτονία να αποτελεί την ύψιστη αμαρτία από την οποία δεν μπορεί να υπάρξει πλέον καμία μετάνοια και επιστροφή στο Θεό.
Στην Παλαιά Διαθήκη είναι καταγεγραμμένα κάποια παραδείγματα ανθρώπων οι οποίοι έδωσαν τέλος στη ζωή τους όπως Σαμψών, Σαούλ και Ζαμβρί. Όμως αυτοί οι άνθρωποι δεν αυτοκτόνησαν αλλά αυτοθυσιάστηκαν. Ο Σαμψών μέσα εις την θλίψιν του συνησθάνθη το σφάλμα του, έκλαυσεν ενώπιον του Θεού και προσηυχήθη προς αυτόν λέγων• «Αδωναϊέ Κυριε, μνήσθητί μου και τώρα, ενίσχυσέ με μίαν ακόμη φοράν, Θεέ μου, δια να ανταποδώσω σκληράν τιμωρίαν κατά των Φιλισταίων οι οποίοι μου έβγαλαν τα δυο μου μάτια». Κρ. 16,28
Αγκάλιασε ο Σαμψών τους δύο στύλους επάνω στους οποίους υπεβαστάζετο ο οίκος, εστηρίχθη εις αυτούς, εκράτησε τον ένα στύλον με το δεξί του χέρι και τον άλλον με το αριστερόν, και είπε μεγαλοφώνως• «ας αποθάνω μαζή με τους αλλοφύλους». Εκράτησε και συνεκλόνισε με δύναμιν τους στύλους και κατεκρημνίσθη όλον το οικοδόμημα επάνω στους άρχοντας και επάνω στον λαόν των Φιλισταίων που ευρίσκοντο εντός αυτού. Αυτοί τους οποίους εφόνευσεν ο Σαμψών εκεί κατά τον θάνατόν του ήσαν περισσότεροι από όσους είχε φονεύσει κατά το διάστημα της ζωής του. Κρ. 16,29-30
Παρόλα αυτά αυτοί οι οποίοι αυτοκτονούν σκέφτονται εγωιστικά σε αντίθεση με αυτούς που θυσιάζονται για την πίστη τους στον Χριστό καθώς δεν σέβονται ότι ο Θεός τους έδωσε τη ζωή και μόνο Εκείνος αποφασίζει πότε θα την πάρει. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι οι οποίοι προσπαθούν να αναπαύσουν τον εαυτό τους σκεπτόμενοι ότι τις τελευταίες στιγμές πριν αυτοκτονήσει κάποιος, ζητάει από το Θεό συγχώρηση γι’ αυτό που πρόκειται να κάνει. Αυτό όμως δεν φέρνει ουσιαστικά καμία ανάπαυση καθώς το πρόσωπο αυτό μοιάζει με κάποιον ο οποίος ζητάει από το Θεό συγχώρηση και ύστερα προχωράει στο βιασμό ενός παιδιού.
«Σεις έχετε πατέρα τον διάβολον, από τον οποίον και κατάγεσθε και θέλετε να εκτελήτε τας πονηράς επιθυμίας του πατρός σας. Εκείνος από την αρχήν της δημιουργίας του ανθρώπου ήτο ανθρωποκτόνος και ποτέ δεν έχει σταθή ούτε και στέκεται εις την αλήθειαν, διότι δεν υπάρχει μέσα του, ούτε αλήθεια ούτε επιθυμία δια την αλήθειαν. Οταν λέγη το ψεύδος, το ανασύρει και το λέγει από τον ευατόν του, διότι είναι ψεύτης, και ο πατήρ και ο εφευρέτης του ψεύδους.» Ιω. 8,44
Ενώ το Πνεύμα του Χριστού, δηλαδή το Άγιο Πνεύμα φέρνει ζωή στον άνθρωπο, ο διάβολος από την άλλη, δηλαδή το πνεύμα του θανάτου, φέρνει θάνατο, φόνο, αυτοκτονία. Οτιδήποτε συμβαίνει στη ζωή ενός ανθρώπου καθώς και οι διάφορες συμφορές που κατά καιρούς αντιμετωπίζει πάντα γίνεται για κάποιο πνευματικό λόγο που μόνο αυτός που έχει πίστη στο Θεό μπορεί να καταλάβει και να το αντιμετωπίσει.
Για αυτό το λόγο όποιες δυσκολίες και να συναντούμε στη ζωή δεν πρέπει να βάζουμε τέλος σε αυτήν αλλά ακόμη και να προσπαθούμε να εμποδίζουμε όσους βλέπουμε να έχουν παρόμοιες τάσεις. Ειδάλλως όχι μόνο απομακρυνόμαστε από το Θεό χωρίς δυνατότητα επιστροφής αλλά συμβάλουμε και στην ικανοποίηση των σχεδίων της Νέας Τάξης Πραγμάτων για δραστική μείωση του πληθυσμού και εφαρμογή του σατανικού σχεδίου ελέγχου του.
Πρέπει να δούμε και τον κίνδυνο που διατρέχει κάποιος αν απευθυνθεί σε εναλλακτικές θεραπείες και θεραπείες οι οποίες προέρχονται από τον Εσωτερισμό και τη Νέα Εποχή. Βασίζονται στην δύναμη του σύμπαντος η οποία είναι η δύναμη του ‘Άρχοντα αυτού του κόσμου» ο οποίος είναι ο διάβολος. «Εχομεν βεβαίαν την πληροφορίαν της συνειδήσεως ότι ημείς οι πιστοί είμεθα από τον Θεόν, ενώ εξ αντιθέτου όλοι οι μακράν του Θεού, οι άνθρωποι του αμαρτωλού κόσμου, είναι βυθισμένοι μέσα εις την πονηρίαν και ευρίσκονται κάτω από την εξουσίαν του πονηρού.» Α Ιω. 5,19
Έχουμε το παράδειγμα της αυτοκτονίας του αποστόλου Ιούδα. Πολλοί θα πούνε ότι αυτοκτόνησε εξαιτίας της λύπης και της απελπισίας του που πρόδωσε τον Χριστό, τον αφέντη του, με την σταύρωση. Αν αναλύσει κανείς την ιστορία όμως θα δει ότι ο Σατανάς είναι αυτός που τον οδήγησε σε αυτήν την αρρωστημένη πράξη. Στο Μυστικό Δείπνο όταν ο Χριστός έδωσε την Θεία Ευχαριστία, ο Ιούδας μετέλαβε με ανίερη καρδιά και ως αποτέλεσμα ο Σατανάς εισήλθε σε αυτόν. «Και στον Ιούδαν, αφού επήρε το ψωμί από τα χέρια του Διδασκάλου, εισήλθεν εις αυτόν ο σατανάς και τον εκυρίευσε εξ ολοκλήρου. Αδιόρθωτον καθώς τον είδε ο Κυριος, του είπε• «αυτό που πρόκειται να κάμης, κάμε το το ταχύτερον.» Ιω. 13,27
Όταν ένας Χριστιανός χάνει την πίστη, την άσκηση της προσευχής και τη μυστηριακή ζωή, η καρδιά του θα είναι ένα μέρος κενό όπου μπορεί εύκολα να εισέλθει ο διάβολος και να κατοικήσει. Όταν ένας άνθρωπος στρέφεται ηθελημένα στο Σατανισμό, Εσωτερισμό και τις πρακτικές της Νέας Εποχής, τότε χωρίς καμία αμφιβολία ο διάβολος θα αρχίζει να εισέρχεται σε αυτόν. Ο διάβολος λειτουργεί όπως ένας ληστής, ο οποίος κλέβει ψυχές. Ένας ληστής έρχεται μόνο για να κλέψει, να σφάξει, να καταστρέψει.
Μπορούμε να διδαχτούμε από το παράδειγμά τους ότι σε στιγμές απελπισίας οφείλουμε να στρεφόμαστε προς το Θεό και όχι να αυτοκτονήσουμε. Ο Θεός μπορεί να δει μέσα από εμάς. Ο διάβολος είναι αυτός που έρχεται να σκοτώσει και να καταστρέψει ζωές. Ο Θεός θέλει να δώσει στους ανθρώπους μια άφθονη ζωή, γεμάτη νόημα και σκοπό.
Οι χριστιανοί δεν μπορούν να αποτελούν εξαίρεση στο να αισθάνονται αποθαρρυμένοι ή απελπισμένοι. Είναι περισσότερες οι δυνάμεις του σκότους οι οποίες πολεμούν ένα χριστιανό από ότι όλους τους άσωτους πάνω στη γη. Όταν ένας πιστός βάζει τέλος στη ζωή του, τερματίζει την ευκαιρία να υπηρετήσει το Θεό επάνω στη γη. Βλέπουμε ότι η διακονία του Χριστού ήταν γεμάτη δοκιμασίες και βάσανα και τελειοποιήθηκε από αυτό. Εκείνος δε τους απήντησε• «Μαλιστα, ο Ηλίας θα έλθη προ της ελεύσεως του Μεσσίου, να αποκαταστήση και τακτοποιήση τα πάντα δια την υποδοχήν του. Αλλά διατί δεν λέγουν οι γραμματείς και το πως έχει γραφή και προφητευθή δια τον Υιόν του ανθρώπου, ότι θα πάθη πολλά και θα εξουθενωθή από τους εχθρούς του;» Μαρκ. 9,12.
Ακόμη και οι Απόστολοι πέρασαν πολλές δοκιμασίες ιδιαίτερα ο απόστολος Παύλος. Όταν ο Θεός τον εξέλεξε για απόστολο Του είπε, «Διότι εγώ ο ίδιος θα του δείξω από τώρα, όσα πρέπει να πάθη δια το όνομά μου» Πραξ. 9,16. Παρόλο που υπέφερε ο Θεός ήταν μαζί του. Οι απόστολοι είχαν κληθεί από το Θεό και υπέφεραν ακόμη και θανατώθηκαν. «Αλλ’ ημείς οι Απόστολοι κάθε άλλο παρά βασιλείαν και δόξαν έχομεν κερδήσει στον κόσμον αυτόν. Διότι νομίζω, ότι ο Θεός ημάς τους Αποστόλους μας έχει δείξει εις τα μάτια όλων των ανθρώπων σαν τους πιο τελευταίους, σαν καταδικασμένους εις θάνατον, που βαδίζουν στον τόπον της εκτελέσεως. Διότι εγίναμεν παράδοξον θέαμα εις όλον τον κόσμον, στους αγγέλους που θαυμάζουν, και στους ανθρώπους που χλευάζουν.» Α Κορ. 4,9
Υπάρχουν διάφορες απόψεις για αυτό που συμβαίνει σε ένα Χριστιανό ο οποίος αυτοκτονεί. Αυτό είναι ένα ζήτημα το οποίο δεν μπορεί να γενικευτεί και κάθε άνθρωπος έχει τη δική του ιστορία. Δεν μπορούν να καταλάβουν ή να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα σωστά καθώς μερικοί από αυτούς είναι κατακλυσμένοι με τις ενοχές και αμαρτίες τους και δεν βλέπουν άλλη διέξοδο. Έχουν πειστεί ότι ο Θεός δεν μπορεί να τους συγχωρήσει πλέον και η καρδιά τους βρίσκεται σε τέτοια σύγχυση που μόνο ο Θεός γνωρίζει. «Ο αμαρτωλός άνθρωπος από αυτήν ταύτην την κακίαν του θα σπρωχθή και θα κατακρημνισθή εις την απώλειαν. Εκείνος όμως ο οποίος στηρίζεται εις την αρετήν και την αγνότητα της καρδίας, θα είναι δίκαιος ενώπιον του Θεού και ευλογημένος.» Παρ. 14,32.
Κάθε γονιός ο οποίος θυσιάζει τη ζωή του για το παιδί του, θεωρείται από την κοινωνία ως μια ηρωική πράξη και όχι μια πράξη δειλίας. Για να προστατέψει το παιδί του από δεινά χάνει τη ζωή του όπως ένας στρατιώτης στο πεδίο μάχης και αυτό θεωρείται ηρωική θυσιαστική πράξη.
Οι ανθρωπιστές και οι φιλελεύθεροι θεωρούν ότι ο Χριστός αυτοκτόνησε. Όμως δεν αυτοκτόνησε αλλά θυσιάστηκε για να ζήσουν οι άλλοι. Η πράξη του είχε έναν αιώνιο σκοπό και εκπλήρωνε το σχέδιο του Θεού. Έγινε για να επιφορτιστεί το βάρος των αμαρτιών όλων των ανθρώπων για να συγχωρηθεί το ανθρώπινο γένος και να είμαστε ελεύθεροι.
Όπως στην εποχή του Ιησού του Ναυή οι εκκλησιαστικοί ηγέτες θα πρέπει να πουν στους ανθρώπους, «Και τώρα αφαιρέσατε από ανάμεσά σας και πετάξατε τους ξένους θεούς, κατευθύνατε και δώσατε την καρδίαν σας προς τον Κυριον και Θεόν του Ισραήλ».» ΙτΝ. 24,23. Ή όπως διαβάζουμε στις Πράξεις των Αποστόλων, οι πιστοί θα πρέπει να αναγνωρίσουν τις προηγούμενες κακές πράξεις τους με μετάνοια και να πετάξουν μακριά και να κάψουν όλα όσα προέρχονται από τη Νέα Εποχή και τις άλλες θρησκείες και να αρχίσουν μια καινούργια ζωή εν Χριστώ (Πραξ. 19,18-19)
Ανεξάρτητα από τις όποιες δυσκολίες της ζωής που μπορεί να μας παρουσιαστούν, ο Θεός είναι ανώτερος και θέλει να μας δώσει ελπίδα και σκοπό στη ζωή, την πραγματική ευτυχία μπορούμε να τη βρούμε μόνο αν αφεθούμε πλήρως στο Θεό και ο Χριστός θα έρθει να μας ανακαινίσει. Ενώ ο Θεός έχει σχέδια καλά για όλους, ο διάβολος και το βασίλειο του θέλουν να οδηγήσουν κάποιον στην καταστροφή. Όταν διαλέγει κάποιος τον Χριστό διαλέγει την Πηγή της Ζωής. Αυτός είναι εκεί για να ελευθερώσει από το σκοτάδι που μας περιβάλει.
Τι μπορεί λοιπόν να κάνει κάποιος σήμερα εν καιρώ απελπισίας; «Εις τον Θεόν μου ήλπισα και δεν έχω να φοβηθώ, τι σκέπτεται να μου κάμη ο οιοσδήποτε άνθρωπος. Εχω κάμει, Κυριε, τάματα, τα οποία με όλην μου την καρδίαν και δοξάζων το άγιον Ονομά σου θα εκπληρώσω, διότι συ εγλύτωσες την ζωήν μου από βέβαιον θάνατον, διεφυλαξες τους πόδας μου από θανατηφόρον ολίσθημα.» Ψαλ. 55,13-14
ΣΟΥΛΤΑΝΑ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗ
www.nikosxeiladakis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου