γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος
Η βασική/σπερματική κατηγορία (συκοφαντία) της Ν.Τ.Π. και φυσικά των εγχώριων υπαλλήλων της είναι πως:
«...ο εθνικοπατριωτικός λόγος και σκέψη γεννούν εγκλήματα...»
Η "καλοστημένη επίθεση" ξεκινά με την "ψυχιατρικοποίηση του ζητήματος" που χονδρικά έχει να κάνει με την "νομοθετική εγκαθίδρυση" διαφόρων "φοβιών" (πχ ομοφοβία, ισλαμοφοβία, ξενοφοβία, κλπ)
Και περνάει στον προθάλαμο της «ποινικοποίησης» της (εθνικοπατριωτικής) πολιτικής σκέψης και του αντίστοιχου "ακτιβισμού" με αποδόσεις κατηγοριών του τύπου«εχθροπάθεια»... ορίζοντας τον ξεκάθαρα ύποπτο "νεολογισμό εχθροπάθεια" ως την «καλλιέργεια και εξωτερίκευση αισθημάτων μίσους και αντιπαλότητας»...
Το "Εθνικής Συνείδησης" άτομο δηλαδή - που ταυτόχρονα ομνύει στο "κατά φύσιν κανονικό" - κατηγοριοποιείται/κατηγορείται ως ένας «σαλεμένος» που «αδικαιολόγητα» φοβάται το «διαφορετικό» και καταλήγει να βλέπει – εξίσου αδικαιολόγητα – σ’ «αυτό το διαφορετικό» ανύπαρκτα απειλητικά φαντάσματα!
Ακολούθως κι εξίσου "αδικαιολόγητα" βλέπει παντού ("ανύπαρκτους και ανυπόστατους") εχθρούς (δηλαδή τους "φαντασιώνεται") και αναπτύσσει εναντίον τους την ανάλογη (αδίκως) "πολεμική ρητορική" η οποία με τη σειρά της οδηγεί σε "πράξεις εχθρότητας"...
Θαυμάζεις πραγματικά το πόσο αριστοτεχνικά είναι "δεμένο το όλο σχέδιο"...
Ως άμεσο επακόλουθο βεβαίως, ο "Πατριώτης" υφίσταται έναν Κοινωνικό στιγματισμό...
Το τι σημαίνει «κοινωνικό στίγμα» γίνεται αλήθεια κατανοητό;
Πως ήταν ο "λεπρός" κάποτε;
Ε, ένα τέτοιο πράγμα...
Σημαίνει πως οι πάντες του «γυρνάνε την πλάτη» στην κυριολεξία...
...ακόμη και άλλοτε κοντινοί φίλοι, κοινωνικός κύκλος και συνεργάτες...
...ενίοτε και συγγενείς...ακόμη κι αδέρφια κάποιες φορές...
....είναι τέτοια η "συστηματική καλλιέργεια εχθροπάθειας" γύρω του κι εναντίον του που ακατάπαυστα κλείνουν πόρτες η μία μετά την άλλη, ΠΑΝΤΟΥ...
...στην κυριολεξία «κόβεται η καλημέρα»...
...κάποιοι αρνούνται να απαντήσουν ακόμη και σε ένα απλό «ευχετήριο email ή sms...
...λες και θα «μολυνθούν» εάν συνεχίσουν την κοινωνική επαφή και σχέση μαζί του...
...λες και θα «μπλέξουν» σε κάτι άσχημο αν συνεχίσουν να έχουν κοινωνικές επαφές μαζί του...
Η δύναμη των ΜΜΕ σε όλο της το νοσηρό μεγαλείο...σε συνεργασία με όλους τους Πολιτειακούς Μηχανισμούς του Υποκοσμικών μεθόδων αντεθνικού Βαθέος Νεο-κράτους...
Αυτό λέγεται «Ψυχιατρικοποίηση» και «Ποινικοποίηση» του εθνικού ιδεώδους....
...μια εξόχως δυσάρεστη, λυπηρή και εντέλει αρκούντως εξοργιστική κατάσταση...
Επικράτησαν τα «επιστημονικά κατασκευάσματα», οι δήθεν διάφορες «φοβίες», κατόρθωσαν αυτές και οι άθεοι, ερμαφρόδιτοι δημιουργοί τους να μετατρέψουν αυτό τον πολυπολιτισμικό χυλό που επαγγέλλονται σε «νέο κραταιό κοινωνικό στερεότυπο» και βάση αυτού του απεχθούς διαστροφικού κατασκευάσματος να (κατα)διώξουν το ιστορικά ορθό...το «φύσει κανονικό»...
Και στην πλευρά – πλέον - της «κανονικότητας» με τα κατάλληλα κοινωνικονομοθετικά νεοαπολυταρχικά μαγειρέματα βρέθηκαν όλοι όσοι με μίσος τάσσονται κατά εννοιών όπως έθνος, σύνορα, στρατός, σημαία, θρησκεία, εκκλησία, βιολογικό (φυσικό) φύλο.
Οι οποίοι όχι απλώς ισχυρίζονται, αλλά κατόρθωσαν να νομοθετήσουν κιόλας πως όποιος πιστεύει στα παραπάνω «εθνικά σύμβολα» αυτοδικαίως συνδέεται με κάποια ψυχαναγκαστική διαταραχή, διαταραχή της διάθεσης, φοβικές-αποφευκτικές διαταραχές καθώς και με μια ποικιλία άλλων διαταραχών της προσωπικότητας.
Τόσο απλό ήταν τελικά:
με το που βαφτίζεται ο λόγος, η στάση ή η συμπεριφορά κάποιου ως «φοβία», αμέσως κλείνει κάθε συζήτηση.
Όταν κάποιος έχει διαγνωστεί ως φοβικός, τότε θεωρείται ότι βρίσκεται εκτός της σφαίρας του ορθού λόγου ή της δυνατότητας διεξαγωγής διαλόγου.
Αρκεί να τον αποκαλέσεις δηλαδή «φασίστα» και «ρατσιστή» και καθάρισες...για την ακρίβεια, «τον/την καθάρισες»...
Παράλογη πλην υπαρκτή Κοινωνική Ανατροπή;
Το μαύρο πήρε τη θέση του άσπρου;
Ποιό είναι πια το «μη κανονικό»;
Το να πιστεύεις στην ανάγκη της διαφύλαξης της ύπαρξης της πατρίδας σου;
Το' χουμε χάσει πια τελείως σ' αυτόν τον τόπο;
Αυτό μετατράπηκε πια σε «διαφορετικό» και δη «νοσηρή διαφορετικότητα» και μάλιστα «ποινικά κολάσιμη»;
Η "Εθνική Συνείδηση";;;
Μοιάζει σαν ένα εφιαλτικό απίστευτο όνειρο...
Κι όμως είναι πραγματικότητα....
Μετέτρεψαν την «διαστροφή» και την «λυσασμένη, αδίστακτη, επιθετική εισβολή αλλόθρησκων και αλλόφυλλων» σε αποδεκτή νέα πραγματικότητα...
...τα μετέτρεψαν στο «Νέο Πολιτικά Ορθό»....
Από που κι ως που;
Ποιά ανθελληνικά διεστραμμένα εξαγορασμένα κτήνη οδήγησαν με πράξεις και ποιοί άλλοι εθνοπροδότες με εγκληματικές πολιτικές παραλείψεις επέτρεψαν να συμβεί αυτό;
Ποιός είναι ο δημιουργός αυτού του ιδιότυπου φρανκεστάϊν, αυτού του ρατσισμού κατά του «ιστορικά και κατά φύσιν κανονικού»;
Αν είναι Έλληνας το γένος, κατάλαβε τι έκανε;
Κατάλαβε που οδηγεί αυτή την κοινωνία των προγόνων του;
Όλοι αυτοί οι αδίστακτοι κύριοι που μισούν αυτό το έθνος, επέλεξαν να βγάλουν στο περιθώριο της πολιτικής σκέψης και λόγου εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πολίτες...
Σκέφτηκαν σαν άλλη σταλινική ψυχιατρική αστυνομία πως προκειμένου να απονευρωθεί η απήχηση του εθνικοπατριωτικού πολιτικού λόγου τους αρκεί να χαρακτηριστεί ως «άρρωστος»...και βεβαίως, αυτοί που τον εκφέρουν ως «εξίσου άρρωστοι»...
Και ακόμη χειρότερα, ως «ηθικά καταδικαστέοι»...ως «πολιτιστικά βδελύγματα»...
Πως τολμούν οι "ρατσιστές φασίστες" να είναι εχθρικοί προς την μαζική λαθροεισβολή του ισλαμ;
Πως τολμούν να την αποκαλούν εισβολή;
Για να σκέφτονται έτσι για τους καημένους τους μουσουλμάνους είναι ολοφάνερο πως πάσχουν από συναισθηματικά ελλείμματα και διαταραχές...
Άκου εκεί να φοβούνται πως θα στηθεί εδώ ένα νέο ισλαμικό κράτος όπου οι μουσουλμάνοι θα είναι η πλειοψηφία!!!
Είναι ξεκάθαρη περίπτωση αδικαιολόγητης ψυχοπαθολογικής ισλαμοφοβίας!!!
Άρα, με την βοήθεια τόσο της ψυχιατρικής όσο και της ποινικής νομοθεσίας να χαρακτηριστούν ως «ψυχικά ασθενείς», ως «ανισόρροποι», ως «εγκληματίες» ως μη δικαιούμενοι να συμμετέχουν επί «ίσοις όροις» (με τους «άλλους») στην κοινωνία...
Ο σκεπτόμενος «εθνικά» και εκφέρων «εθνικοπατριωτικό λόγο» μετατράπηκε σε συνώνυμο ενός πάσχοντος από «παθολογικά ανάρμοστη αντικοινωνική κι επικίνδυνη συμπεριφορά», τουτέστιν από μια «επικίνδυνη διαταραχή της προσωπικότητας».
Μοιάζει μυθιστορηματική και συνωμοσιολογική καρικατούρα κι όμως είναι μια καθημερινή πραγματικότητα....
Κατηγορείται συστηματικά απ' το πρωί ως το βράδυ ο " Έλληνας Πατριώτης" ως «ρατσιστής» λες και η εναντίωσή του δεν είναι προς τις «βάρβαρες και μισάνθρωπες αξιακές και ηθικές επιταγές του ισλάμ» και στις εντολές του για «σφαγιασμό κάθε αλλόπιστου» αλλά προς την φυλετική καταγωγή του εκάστοτε ισλαμιστή.
Είναι ξεκάθαρο σε κάθε λογικό νου πως η εμμονή με την χρήση του όρου «ισλαμοφοβία» αποσκοπεί στο να ανακοπεί ΚΑΘΕ κριτική προς το ισλάμ.
Από την στιγμή που κάποια «σκοτεινά κέντρα» εξουσίας κατόρθωσαν να «συνδέσουν» νομοθετικά την «συναισθηματική διαταραχή της φοβίας» (βλ. ισλαμοφοβία, ομοφοβία, ξενοφοβία, κλπ) με την συνακόλουθα εχθρική στάση απέναντι στους αντίστοιχους «δέκτες», αρκούσε να νομοθετηθεί ως αδίκημα η «εχθροπάθεια» για να εξοντωθεί πολλαπλά οποιοσδήποτε τολμούσε να εναντιωθεί...ακόμη και να εκφράσει απλώς αντίθετη άποψη και να την υπερασπιστεί με επίμονα επιχειρήματα...
Και για να βεβαιωθούν πως δεν θα υπάρξει η παραμικρή αντίσταση πήγαν ένα βήμα παραπέρα...
Αν κατηγορούσαν κάποιον με «πολιτικούς όρους» θα έπρεπε να το αιτιολογήσουν σε όρους πολιτικής αντιπαράθεσης και ανάλογων επιχειρημάτων...
Έτσι, αντί να κατηγορήσουν κάποιον ως «πραγματικό ρατσιστή» (και αντιστοίχως «φασίστα») φρόντισαν και υιοθέτησαν όρους όπως «θεσμικός ρατσιστής» και αντίστοιχα «θεσμικός φοβικός»...
Δηλαδή,
Κατόρθωσαν να αναδιατυπώσουν τον «ρατσισμό» ως ημισυνειδητή ψυχολογική διαδικασία.
Γνήσια τέκνα μιας αρρωστημένης έκθεσης Μακφέρσον που το 1999 ακολουθώντας το παραπάνω «πνεύμα» γέννησε ένα ανοσιούργημα που σήμερα καταδιώκει την ίδια τη «Φύση» και τη «Λογική»...
...Ο Μακφέρσον όρισε τον θεσμικό ρατσισμό ως πρόβλημα του νου, υποστηρίζοντας ότι «μπορεί να βρεθεί ή να εντοπιστεί σε διαδικασίες, στάσεις και συμπεριφορά που ισοδυναμούν με διακρίσεις που γίνονται μέσω ασυνείδητων προκαταλήψεων, άγνοιας, απερισκεψίας και φυλετικών στερεοτύπων που θέτουν σε μειονεκτική θέση άτομα εθνικών μειονοτήτων».
Η λέξη-κλειδί εδώ είναι «ασυνείδητων».
Μια ασυνείδητη αντίδραση οδηγείται από ανεξέλεγκτα και αχαλίνωτα συναισθήματα.
Σε έναν κόσμο όπου ο «ασυνείδητος ρατσισμός» αντικαθιστά τον πραγματικό ρατσισμό κάθε πράξη έχει τη δυνατότητα να διαγνωστεί ως προκατειλημμένη ή «φοβική».
Ασθένεια λοιπόν η αντίρρηση και η διαφωνία προς το «νέο πολιτικά ορθόν»...και δη τόσο επικίνδυνη για την κοινωνία που ποινικοποιείται κι από πάνω...
Καταστάσεις σαν τις παραπάνω είναι ιστορικής σημασίας για μια κοινωνία...
Η ανεξέλεγκτη μετανάστευση υπεράριθμων μαζών σε έναν μικρό τόπο όπως η Ελλάδα και μάλιστα μαζών τόσο διαφορετικού πολιτιστικού (και δη επιθετικού και θανάσιμου) προφίλ, τόσο ιστορικά εχθρικού προς το «εντόπιο», με τόσο αιματηρό παρελθόν μεταξύ τους είναι αρκετά για να γεννήσουν μια ιδιαιτέρως έντονη αντίδραση από τους εγχώριους "πατριωτικά αντιτιθέμενους" σ' αυτήν την εχθρική κατάσταση...
Το ίδιο λογικά αναμενόμενη είναι και η αντίθεση του Πατριωτικού χώρου απέναντι σε μια «ισχυρή επίθεση» σαν αυτή που διεξάγεται από τους υποστηρικτές της ομοφυλόφιλης κοινότητας προς τους υποστηρικτές της «κατά φύσιν κανονικότητας»...
Εάν σ’ αυτά προστεθεί και μια άλλη «ισχυρή επίθεση» στο «ιστορικά κανονικό», αυτή της «αθεΐας» - άλλος ένας «κύριος κρίκος» που συνδέει τους παραπάνω επιθετικούς πολιορκητές - τότε, είμαστε ενώπιον μιας κοσμοϊστορικής σεισμικής δόνησης στην ελληνική κοινωνία.
Κάτι που γεννά ως φυσικό επακόλουθο την έντονη "Εθνικοπατριωτική εναντίωση" σε αυτές τις «επιθέσεις».
Να όμως που η «έξυπνη αντεθνική/αντι-κανονική στρατηγική» που περιγράφηκε παραπάνω (συνδυασμός ψυχιατρικής και ποινικής νομοθεσίας) ενάντια στο «εθνικό/πατριωτικό/κανονικό» πάει ένα βήμα παραπέρα την θρασσύτατη επίθεσή της:
Στις αγγλοσαξονικού τύπου κοινωνίες έχει επικρατήσει μια νέου τύπου «θεραπευτική κουλτούρα», σύμφωνα με την οποία «κάθε λεκτική σύγκρουση» θεωρείται «τεκμήριο επιθετικότητας» (δηλ. «αντικοινωνική συμπεριφορά»)...
...δηλαδή, αυτός που την εξαπολύει «αδυνατεί να ελέγξει/διαχειριστεί τα συναισθήματά του» με αποτέλεσμα να δημιουργεί «δυσάρεστες καταστάσεις γύρω του και στους άλλους».
Αυτό το άτομο, συνεπώς, με συνοπτικές διαδικασίες, χαρακτηρίζεται ως «ψυχικά ασταθές» - ενίοτε αποκαλείται και «ανεγκέφαλος τραμπούκος», «εγκληματίας» - και υφίσταται μια αλυσίδα συνεπειών:
Υποχρεώνεται σε ψυχιατρικό/ψυχολογικό έλεγχο, υφίσταται αστυνομικό/δικαστικό «χειρισμό», απομονώνεται κοινωνικά και εργασιακά εφόσον «σφραγίζεται εσκεμμένα με το αντίστοιχο κοινωνικό στίγμα», περιθωριοποιείται και εξοντώνεται.
Αρκεί με λίγα λόγια να χαρακτηριστούν τα παραπάνω εθνικοπατριωτικά πιστεύω και η "έμπρακτη έκφραση/διάδοσή" τους (λεκτική και ακτιβιστική) ως «ψυχοπαθολογική/αποκλίνουσα/προβληματική/αντικοινωνική/παραβατική/επικίνδυνη συμπεριφορά» και όλα τα άλλα (βλ. απομόνωση, στιγματισμός, πολιτικός εξοστρακισμός, κοινωνικός αποκλεισμός, δίωξη, «σωφρονισμός») είναι εύκολα...
Πρώτο βήμα λοιπόν, η ψυχιατρικοποίηση εθνικοπατριωτικών πολιτικών απόψεων και ακτιβιστικών εναντιώσεων και δεύτερο βήμα η εγκληματοποίηση αυτών και η αντίστοιχη ποινικοποίησή τους...
Οι «αντίπαλοι» βεβαίως μπορούν να μετέρχονται κάθε ανέντιμου, κάθε άτιμου, κάθε αθέμιτου μέσου στην «αντιπαράθεση» χωρίς καμία Αρχή να ενοχλείται...
(πχ όλη η φιλοσοφία της περιβόητης antifa εξαντλείται στο σύνθημα «...μην σκοτώνεις τον χρόνο σου...υπάρχουν ακόμη φασίστες...» - πράγμα που φροντίζουν να κάνουν με κάθε τρόπο βεβαίως...και όπου «φασίστας» είναι ο οποιοσδήποτε τολμάει να πιστεύει ακόμη σε σύνορα, σημαία, στρατό, θρησκεία, ετεροσεξουαλικότητα ως μόνη φυσική επιλογή)
Είναι ν' απορεί βεβαίως κανείς...
Είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουν όλοι αυτοί οι κύριοι πως η ψυχιατρικοποίηση πολιτικοκοινωνικών φαινομένων και ακτιβιστικών/αγωνιστικών συμπεριφορών πολιτικής διαμαρτυρίας και η ταυτόχρονη ποινικοποίησή τους εγκυμονεί τους χειρότερους κινδύνους που θα μπορούσαν να ενσκύψουν στην κοινωνία;
Αυτές οι "επιθετικές συμπεριφορές" εναντίον άλλων πολιτών όποτε εφαρμόστηκαν οδήγησαν απλά και μόνον σε "εμφύλιους πολέμους"...
Η «επιλογή» του να χαρακτηρίζονται πολιτικές και πολιτιστικές απόψεις και στάσεις ως «φοβίες» και «εχθροπάθειες» που «χρήζουν ψυχιατρικών, κοινωνικών, πολιτικών και ποινικών διώξεων» είναι ένας ιδιαιτέρως «ολισθηρός δρόμος»...μια εξαιρετικά «επικίνδυνη επιλογή»....
Η τάση να μετατραπεί η εθνικοπατριωτική ιδεολογία σε «ιδιώνυμο έγκλημα» είναι ιδιαιτέρως ευκρινής...
(Πόσον καιρό έχει πχ να δοθεί βήμα των ΜΜΕ – στον ίδιο βαθμό που δίνεται στους «αντίθετης άποψης» - σε πατριωτικά χείλη;)
Κι όμως, κάποιοι το άφησαν αφελώς να εξελιχθεί...
Κάποιοι ηλίθιοι άφησαν (όταν δεν συνεργάστηκαν εξίσου κιόλας) κάποιους άλλους ηλίθιους να «στριμώξουν» (με ψυχιατρικά και ποινικονομοθετικά μαγειρέματα) ένα τεράστιο τμήμα της κοινωνίας μας στο ιδεολογικό περιθώριο...στη «γωνία»....
...όπου ταχύτατα «μεταστρέφεται» φυσικά σε «αγρίμι»...
...σε διωκόμενο απειλούμενο αγρίμι...
...και τι λέτε κάνει το «στριμωγμένο αγρίμι» όταν το στριμώξεις ηλιθιωδώς στη γωνία;
Θα πρέπει όλοι αυτοί οι ανόητοι που παίζουν με τη φωτιά να συνειδητοποιήσουν κάτι...
Όλη αυτή η «τεράστια μάζα πατριωτών πολιτών» που έβγαλαν στο περιθώριο σαν να μην υπάρχουν σ’ αυτόν τον τόπο είναι αναγκασμένη να «κάνει τους πάντες να την ακούσουν» επί ίσοις όροις....
Και αφού αυτό το δημοκρατικό δικαίωμα δεν της το αναγνώρισαν, είναι αναγκασμένη να χρησιμοποιήσει αργά ή γρήγορα άλλες μεθόδους για να «υποδηλώσει και να επιβεβαιώσει την ισχυρή παρουσία της»...
Καθόλου ευχάριστες...
Και ν' ακούτε πιο προσεκτικά τους λίγους "αιρετικούς εξόριστους" που συνηθίζουν να μιλούν με "σκληρά λόγια" γύρω απ' αυτά τ' "ανέγγιχτα θέματα" που "πονάνε...
Να σας ανησυχεί δε το ότι οι "πολλοί" αυτού του "διωκόμενου χώρου" που απερίσκεπτα επιβάλλατε κοινωνικό αποκλεισμό (δηλαδή, όλος ο Εθνικής Συνείδησης χώρος) εξακολουθούν να "σιωπούν"...
Γιώργος Ανεστόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου