Γράφει ο Ιωάννης
Αυξεντίου
Ο άνθρωπος είναι
φτιαγμένος με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορεί να λαμβάνει πληροφορίες από το
περιβάλλον μέσα από διαφορετικά κανάλια:
από την όραση, την ακοή, την γεύση, την αφή. Χωρίς αυτές τις πληροφορίες δεν θα
μπορούσε να επιβιώσει μέσα σε ένα φυσικό περιβάλλον τόσο περίπλοκο αλλά και
επικίνδυνο. Αυτή η ικανότητα λήψης πληροφοριών δεν είναι ίδια σε όλους τους
ανθρώπους, εξαρτάται από το βαθμό ευαισθησίας των οργάνων που λαμβάνουν τις
πληροφορίες. Επίσης αυτή η ικανότητα δεν είναι στατική αλλά επιδέχεται
καλυτέρευση ή και χειροτέρευση.
Το σημαντικό στην
όλη υπόθεση είναι ότι αυτή η ικανότητα δεν εξαρτάται μόνον από την άσκηση αυτών
των οργάνων και της προσοχής, αλλά και από την εσωτερική καλλιέργεια του
ατόμου, από την κουλτούρα του (σκεφτείτε για παράδειγμα τα μουσικά ακούσματα,
γενικότερα τις αισθητικές προτιμήσεις).
Ας έλθουμε
λοιπόν στο θέμα μας: την όραση και την
νοητική και ψυχολογική επεξεργασία των πληροφοριών που παίρνουμε μέσω αυτής.
Ειδικά όταν επικοινωνούμε με τους άλλους ανθρώπους, αυτό με το οποίο πρώτα ερχόμαστε
σε 'επαφή' είναι η Μορφή τους. Η ομιλία μπορεί να ψεύδεται, η Μορφή ποτέ. Η
ομιλία είναι η έκφραση νοημάτων τα οποία επεξεργάζεται με όποιον τρόπο θέλει το
νοητικό. Αντίθετα η μορφή δεν μπορεί να τεθεί υπό επεξεργασία. Είναι αυτή που
είναι. Παρόλα αυτά, εξαιτίας ίσως πολιτισμικών αιτιών, δεν δίνουμε την σημασία
που θα έπρεπε στην Μορφή των ανθρώπων και στηρίζουμε την άντληση πληροφοριών από
αυτούς στον προφορικό λόγο.
Βέβαια, στο λαϊκό
λεξιλόγιο υπάρχουν γνωστές εκφράσεις που μαρτυρούν ότι αυτή η αντίληψη της
σημασίας των Μορφών, υπάρχει έστω και σε λανθάνουσα κατάσταση (πχ.
'βρωμόφατσα', 'παλιόφατσα', 'μούτρο' κλπ). Να θυμηθούμε επίσης και την αρχαία
ελληνική παροιμία «οία η μορφή τοιάδε
και η ψυχή». Φυσικά εδώ δεν αναφερόμαστε στους κανόνες που καθορίζουν την
ωραιότητα ή μη ενός προσώπου, ουδεμία σχέση έχουν αυτοί (οι κανόνες) με το θέμα
μας. Μιλάμε για εκείνο το 'πληροφοριακό πακέτο' που μας παρέχουν τα
χαρακτηριστικά ενός προσώπου και η έκφρασή τους. Αυτό το 'πληροφοριακό πακέτο'
περιλαμβάνει: βαθμό ευφυΐας, ευγένεια ή αγένεια, αλαζονεία ή ταπεινότητα,
ειλικρίνεια ή υποκρισία, ευαισθησία ή αναισθησία, εκλεπτυσμό ή χοντράδα, κλπ.
Αν λοιπόν οι πολίτες είχαν καλλιέργεια και ευαισθησία δεν θα επέλεγαν ποτέ έναν
πολιτικό με αρνητικά χαρακτηριστικά μορφής,
ακόμη και αν τους έλεγε τα πιο ωραία λόγια, ακόμη και εάν ταυτιζόταν πλήρως με
την ιδεολογία την οποία πιστεύουν.
Δυστυχώς όμως,
παρατηρούμε ότι οι λαϊκές μάζες ουδεμία αντίληψη των μορφών έχουν, ή
τουλάχιστον δεν δίνουν την απαραίτητη σημασία σε αυτές. Αυτό το γεγονός είναι
ένα από τα πολλά αποτελέσματα της μη καλλιέργειας του λαού, του απλοποιημένου
τρόπου με τον οποίο έχει συνηθίσει να αντλεί πληροφορίες από το περιβάλλον, και
την ολοένα και πιο πεζή αντιμετώπιση της πραγματικότητας.
Είπαμε προηγουμένως
ότι η αντιληπτική ικανότητα με την οποία κατανοούμε το νόημα που ενυπάρχει στις
Μορφές, βρίσκεται σε λανθάνουσα ή ενστικτώδη κατάσταση στους περισσότερους
ανθρώπους. Η εκλέπτυνση του εσωτερικού κόσμου μας και η ανεμπόδιστη, από
νοητικούς ή ψυχολογικούς φραγμούς, ροή πληροφοριών από το εξωτερικό περιβάλλον
προς εμάς, μπορεί να οδηγήσει στην συνειδητή και εκλεπτυσμένη χρήση αυτής της ικανότητας, ιδιαίτερα
όταν πρέπει να επιλέξουμε έναν πολιτικό ηγέτη.
Φυσικά, όλα τα
παραπάνω θα είχαν έννοια εάν ζούσαμε σε μία χώρα στην οποία το πολιτικό σκηνικό
προσέφερε κάποιες επιλογές. Εδώ τι και
ποιόν να επιλέξει κανείς; Το πολιτικό περιβάλλον μας αποτελείται μόνον από τις
εξής κατηγορίες:
Α) Πολιτικοί
απατεώνες (εξαιρετικού ταλέντου).
Β) Επαγγελματίες
της πολιτικής διαχείρισης (η πολιτική ως επάγγελμα).
Γ)
Ψυχοπαθείς με όραμα.
Δ)
Ψυχοπαθείς χωρίς όραμα.
E)
Αριστεροπαθείς.
Ξέχασα: έχουμε
και τους πωλητές…συμπληρωμάτων διατροφής, χαϊμαλιών, βιβλίων, τους τηλε-ιεροκήρυκες κλπ.
Ο Θεός να βάλει το χέρι του!
Σημειώσεις:
Για την αυστηρά
επιστημονική τεκμηρίωση του φαινομένου παραθέτουμε εδώ μερικές βασικές πηγές:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου