Τό γεγονός ὅτι ζοῦμε μέρες ἀπολύτως ὀργουελιανές, σέ
καθεστώς τρομακτικῆς λογοκρισίας καί ἀστυνόμευσης σκέψης, παρά τήν διαδικτυακή
πλημμυρίδα τῶν πληροφοριῶν, εἶναι πασίδηλο γιά ὅποιον διαθέτει ἀκόμα τίς βασικές
νοητικές λειτουργίες. Δέν ἔχει παρά νά τολμήσει κάποιος νά ἀγγίξει δημοσίως
κάποιο θέμα ταμπού – ἀπό τά ἀμέτρητα πού μᾶς ἔχουν προσφάτως προκύψει – καί θά
καταλάβει στό πετσί του τό τί συμβαίνει.
Στόν μεταμοντέρνο μας κόσμο, ὅπου ὁ καθένας στόν ἰδιωτικό του χῶρο (ὑποτίθεται πώς) ἔχει καί “τήν ἀλήθεια του” ἡ ἀποδιάρθρωση δέν εἶναι δύσκολο ἔργο καί τά ἀφεντικά κυριάρχησαν στόν δημόσιο λόγο μέ τό τρομερό ὅπλο τῆς “πολιτικῆς ὀρθότητας”. Ἕνα ἀπό τά μείζονα μέτωπα ὅπου χρησιμοποιεῖται κατά τῶν εὐρωπαϊκῶν κοινωνιῶν εἶναι τό μεταναστευτικό, γιά τό ὁποῖο ὅποιος τολμήσει νά πεῖ κάποιαν προφανή ἀλήθεια ἐξοβελίζεται ὡς “ρατσιστής”. Τό εἴδαμε στήν Ἑλλάδα, ὅπου ὥς καί ὁ ὑπουργός Μουζάλας πρέπει νά λογοδοτεῖ στό πρακτορεῖο τῆς ΚΕΕΡΦΑ καί σέ κάθε ρουφιάνο. Τό εἴδαμε στήν Ἀμερική, ὅπου ἀνθρωπόμορφα κτήνη σάν τήν πρώην ΥΠΕΞ Ὠλμπράιτ δηλώνουν πώς θά στραφοῦν συμβολικά στό ἰσλάμ (!)γιά νά κοντράρουν τόν πρόεδρο Τράμπ. Τό εἴδαμε στή Σουηδία, ὅπου διά νόμου ἀποσιωπᾶται τό εἰσαγόμενο διά τῶν μεταναστῶν ἔγκλημα. Τό εἴδαμε σέ κάθε δυτική χώρα, νά ἁπλώνεται σάν ἐπιδημία. Γιατί ὅμως γίνεται ὅλο αὐτό; Τί ὄφελος ἔχει τό βαθύτερο καθεστώς ἀπό τήν εἰσβολή τῶν μουσουλμάνων μεταναστῶν στίς δυτικές κοινωνίες; Χωρίς ἕναν μουσουλμάνο στά ἀνώτερα κλιμάκια τοῦ καθεστῶτος, ἀντιθέτως μέ καταθλιπτική ὑπερεκπροσώπηση τῶν Ἑβραίων ἐκεῖ μέσα, πῶς προωθεῖται τόσο σκανδαλωδῶς ἡ ἐξέλιξη αὐτή;
Θεωροῦμε πώς ἡ ἀπάντηση δέν εἶναι μία καί μοναδική, πολλές πλευρές τοῦ φαινομένου βολεύουν τά ἀφεντικά. Ὅμως ἡ κυριότερη εἶναι πώς ἔτσι ἀποδιοργανώνουν τίς πιό ζωντανές – ἄρα καί δυνητικά “ἐπικίνδυνες” – κοινωνίες, αὐτές πού δέν μαζοποιοῦνται εὔκολα σάν τίς ἀσιατικές. Τσακίζεται ἡ ἐθνική περηφάνεια καί ταυτότητα, ἡ αἴσθηση τοῦ συνανήκειν, ἡ χριστιανική ρίζα (ἤ ὅ,τι ἀπέμεινε ἀπό αὐτήν), ἡ κοινωνική ὀργάνωση (ἀπό τόν συνδικαλισμό μέχρι τίς φιλανθρωπικές ἑνώσεις). Εἰδικά δέ οἱ πληθυσμοί πού προέρχονται ἀπό τήν Μέση Ἀνατολή, προσφυγοποιούμενες ἀφενός μειώνουν τό δυναμικό τῶν ἐχθρικῶν ἔναντι τοῦ Ἰσραήλ χωρῶν κι ἀφετέρου μεταφέρουν στήν Εὐρώπη μιά ὀπτική ποτισμένη ἀπό ἕνα ἀντιχριστιανικό πνεῦμα, ἐπηρρεασμένο ἀπό τόν καινοφανή φονταμενταλισμό. Τόν φονταμενταλισμό δηλαδή πού τά ἴδια τά ἀφεντικά δημιούργησαν καί παντί τρόπῳ πριμοδότησαν ὥστε νά διευρύνουν τήν χριστιανομουσουλμανική ἀπόσταση καί νά τροφοδοτήσουν τήν σουνιτοσιιτική σύγκρουση. Τί τό καλύτερο γιά μιά κάστα τύπου Ρότσιλντ, Ροκφέλλερ, Σόρος κτλ;
Στόν μεταμοντέρνο μας κόσμο, ὅπου ὁ καθένας στόν ἰδιωτικό του χῶρο (ὑποτίθεται πώς) ἔχει καί “τήν ἀλήθεια του” ἡ ἀποδιάρθρωση δέν εἶναι δύσκολο ἔργο καί τά ἀφεντικά κυριάρχησαν στόν δημόσιο λόγο μέ τό τρομερό ὅπλο τῆς “πολιτικῆς ὀρθότητας”. Ἕνα ἀπό τά μείζονα μέτωπα ὅπου χρησιμοποιεῖται κατά τῶν εὐρωπαϊκῶν κοινωνιῶν εἶναι τό μεταναστευτικό, γιά τό ὁποῖο ὅποιος τολμήσει νά πεῖ κάποιαν προφανή ἀλήθεια ἐξοβελίζεται ὡς “ρατσιστής”. Τό εἴδαμε στήν Ἑλλάδα, ὅπου ὥς καί ὁ ὑπουργός Μουζάλας πρέπει νά λογοδοτεῖ στό πρακτορεῖο τῆς ΚΕΕΡΦΑ καί σέ κάθε ρουφιάνο. Τό εἴδαμε στήν Ἀμερική, ὅπου ἀνθρωπόμορφα κτήνη σάν τήν πρώην ΥΠΕΞ Ὠλμπράιτ δηλώνουν πώς θά στραφοῦν συμβολικά στό ἰσλάμ (!)γιά νά κοντράρουν τόν πρόεδρο Τράμπ. Τό εἴδαμε στή Σουηδία, ὅπου διά νόμου ἀποσιωπᾶται τό εἰσαγόμενο διά τῶν μεταναστῶν ἔγκλημα. Τό εἴδαμε σέ κάθε δυτική χώρα, νά ἁπλώνεται σάν ἐπιδημία. Γιατί ὅμως γίνεται ὅλο αὐτό; Τί ὄφελος ἔχει τό βαθύτερο καθεστώς ἀπό τήν εἰσβολή τῶν μουσουλμάνων μεταναστῶν στίς δυτικές κοινωνίες; Χωρίς ἕναν μουσουλμάνο στά ἀνώτερα κλιμάκια τοῦ καθεστῶτος, ἀντιθέτως μέ καταθλιπτική ὑπερεκπροσώπηση τῶν Ἑβραίων ἐκεῖ μέσα, πῶς προωθεῖται τόσο σκανδαλωδῶς ἡ ἐξέλιξη αὐτή;
Θεωροῦμε πώς ἡ ἀπάντηση δέν εἶναι μία καί μοναδική, πολλές πλευρές τοῦ φαινομένου βολεύουν τά ἀφεντικά. Ὅμως ἡ κυριότερη εἶναι πώς ἔτσι ἀποδιοργανώνουν τίς πιό ζωντανές – ἄρα καί δυνητικά “ἐπικίνδυνες” – κοινωνίες, αὐτές πού δέν μαζοποιοῦνται εὔκολα σάν τίς ἀσιατικές. Τσακίζεται ἡ ἐθνική περηφάνεια καί ταυτότητα, ἡ αἴσθηση τοῦ συνανήκειν, ἡ χριστιανική ρίζα (ἤ ὅ,τι ἀπέμεινε ἀπό αὐτήν), ἡ κοινωνική ὀργάνωση (ἀπό τόν συνδικαλισμό μέχρι τίς φιλανθρωπικές ἑνώσεις). Εἰδικά δέ οἱ πληθυσμοί πού προέρχονται ἀπό τήν Μέση Ἀνατολή, προσφυγοποιούμενες ἀφενός μειώνουν τό δυναμικό τῶν ἐχθρικῶν ἔναντι τοῦ Ἰσραήλ χωρῶν κι ἀφετέρου μεταφέρουν στήν Εὐρώπη μιά ὀπτική ποτισμένη ἀπό ἕνα ἀντιχριστιανικό πνεῦμα, ἐπηρρεασμένο ἀπό τόν καινοφανή φονταμενταλισμό. Τόν φονταμενταλισμό δηλαδή πού τά ἴδια τά ἀφεντικά δημιούργησαν καί παντί τρόπῳ πριμοδότησαν ὥστε νά διευρύνουν τήν χριστιανομουσουλμανική ἀπόσταση καί νά τροφοδοτήσουν τήν σουνιτοσιιτική σύγκρουση. Τί τό καλύτερο γιά μιά κάστα τύπου Ρότσιλντ, Ροκφέλλερ, Σόρος κτλ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου