ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΟΙ ΗΠΑ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΝ ΝΑ ΤΑ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΤΕΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ.......18-7-2017

Ως γνωστόν, οι ΗΠΑ, με την άνοδο του Τραμπ στην εξουσία, αποφάσισαν να αποχωρήσουν από την περιοχή της Μέσης Ανατολής, και να στραφούν εναντίον της Κίνας στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ασίας. Για τον λόγο αυτό, αποφάσισαν να προσπαθήσουν να επιτύχουν, ακόμα συνεργασία ή και μία πλήρη στρατιωτική και πολιτική συμμαχία με την Ρωσία-(http://www.triklopodia.gr, http://www.triklopodia.gr, http://www.triklopodia), με σκοπό να μπορέσουν να στραφούν απερίσπαστοι έναντι των Κινέζων αντιπάλων τους.

Όμως, για να απομονωνόσουν και να περικυκλώσουν τους Κινέζους, οι ΗΠΑ, εκτός από την «βοήθεια και συμμαχία» των Ρώσων στον Βορρά (που έχουν συνοριακές διάφορες με την Κίνα, που διεκδικεί εδάφη τους στον ποταμό Αμούρ και στην Σιβηρία- https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2016/10/blog-post_23.html), χρειάζονται και την «βοήθεια και συμμαχία» και των άλλων χωρών της περιοχής.

Φυσικά, υπάρχουν και κάποιοι επικίνδυνοι πολιτικοί ή θρησκευτικοί ηγέτες, οι οποίοι δεν επιθυμούν μια τέτοια συμμαχία

Έτσι, θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν, τόσο τα προβλήματα, που η Κίνα έχει με πολλές από αυτές τις χώρες, όσο και τα ενδογενή πολιτικά και εθνικά προβλήματα της ίδιας της χώρας των Κινέζων.

Καταρχάς, η Κίνα έχει συνοριακά προβλήματα με την Ινδία, από τον σινο-ινδικό πόλεμο του 1962, στις υπό κινεζική (με το πέρας του πολέμου αυτού) περιοχές, του Ακσάι Τσιν, του κόμβου της περιοχής Ντονγκλάνγκ στα σύνορα με το Μπουτάν, της γραμμής Μακμάχον στο Θιβέτ και της κοιλάδας του Σάγκσαμ.

Οι ΗΠΑ του Τραμπ, ήδη βρίσκονται σε επαφές με την Ινδία, προκειμένου να επιτύχουν μια συμμαχία μαζί της, κατά των Κινέζων, ανοίγοντας έτσι, ένα μέτωπο και στα δυτικά τους.

(Επιπλέον, ένας ακόμα απότοκος του σινο-ινδικού πολέμου του 1962, ήταν και η μόνιμα στενή σχέση και συμμαχία της Κίνας με το Πακιστάν, τον μεγάλο εχθρό της Ινδίας). 

Επιπλέον, η Κίνα έχει προβλήματα, και με αρκετές χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας (Μπρούνει, Βιετνάμ, Φιλιππίνες, Μαλαισία, Ταιβάν), σε σχέση με τα νησιά Παρασέλ (που ανήκουν διοικητικά στην Κίνα) στα όρια του Κόλπου Τόνκιν, καθώς και με τα νησιά Σπράτλι.

Οποίος κατέχει αυτές τις περιοχές, αποκτά αυτόματα πρόσβαση στην ΑΟΖ τους, μέσα στην οποία βρίσκονται μεγάλες ποσότητες φυσικού αεριού και πετρελαίου.

(Συγκεκριμένα, εκεί, υπάρχει μεγάλο κοίτασμα πετρελαίου, σε βάθος σχεδόν 2.000 μέτρων, με εκτιμώμενη παραγωγή 25 εκατομμύρια μετρικούς τόνους αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου ετησίως, μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια.

Με βάση τα παραπάνω, δεν είναι τυχαίο, που η Θάλασσα της Νότιας Κίνας, θεωρείται ο «δεύτερος Περσικός Κόλπος».

Από τις νήσους δε των Σπράτλι, οκτώ από αυτές βρίσκονται υπό κινεζικό έλεγχο, ενώ τα στρατεύματα του Βιετνάμ ελέγχουν τις περισσότερες, 29 συνολικά σε αριθμό. Επιπλέον, από τα υπόλοιπα νησιά του συμπλέγματος των Σπράτλι, οκτώ από τα νησιά αυτά, ελέγχονται από τις Φιλιππίνες, πέντε από την Μαλαισία, δύο από το Μπρουνέι και ένα από την Ταιβάν).

Για τον λόγο αυτό, όλες αυτές οι χώρες ερίζουν με την Κίνα και μεταξύ τους για την κατοχή των νήσων αυτών, καθώς και των πλουτοπαραγωγικών τους πόρων.

Επιπλέον, φαίνεται να υπάρχει μια περαιτέρω σύγκρουση, στα ύδατα, κοντά στα ινδονησιακά νησιά Natuna, λόγω των συμφερόντων που υπάρχουν σε αυτά, για την κατοχή των αλιευτικών περιοχών, που βρίσκονται στο αρχιπέλαγος αυτό, μεταξύ των διαφόρων εθνών της περιοχής (της Κίνας συμπεριλαμβανομένης).

Οι ΗΠΑ, υπό την προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ, προσπαθούν να έρθουν σε συνεννόηση με όλες αυτές τις χώρες (κατά της Κίνας), προκειμένου να ανοίξουν και στον νότο της, ένα ισχυρό και εχθρικό προς αυτήν, μέτωπο.

(Ειδικά για το Βιετνάμ, οι ΗΠΑ, μπορούν να εκμεταλλευτούν και τις συνοριακές του διάφορες με την Κίνα, καθώς και τον φόβο της χώρας αυτής, για την θέληση της Κίνας για ρεβάνς για την ήττα της στον πόλεμο με το Βιετνάμ το 1979-http://www.triklopodia.gr/%ce%bf-%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%b5%ce%bc%ce%bf%cf%83-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b2%ce%b9%ce%b5%cf%84%ce%bd%ce%b1%ce%bc-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%b1-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%86%ce%bf%cf%81%ce%b1-%ce%b2/.

Για την Ταιβάν, οι ΗΠΑ, μπορούν να επισείσουν το φόβητρο της απειλής της Κίνας, πως θέλει να εισβάλει στην χώρα αυτή, προκειμένου να την ενώσει με την υπόλοιπη κινέζικη επικράτεια με την βία, στερώντας της οριστικά την ανεξαρτησία της, που οι κάτοικοι της Ταιβάν επιθυμούν σε συντριπτικό ποσοστό). 

Τέλος, σε σχέση με το εσωτερικό μέτωπο της Κίνας, ο Τραμπ μπορεί να εκμεταλλευτεί τα ενδογενή προβλήματα της χώρας, το Θιβέτ (τον εξόριστο ηγέτη του οποίου, τον Δαλάι Λάμα, χρηματοδοτούν και υποθάλπτουν από παλιά οι ΗΠΑ, όπως όταν χρηματοδότησαν, την εξέγερση του ίδιου, κατά της Κίνας το έτος 1959), καθώς και την εξέγερση του μουσουλμανικού πληθυσμού των Ουιγουίρων, της επαρχίας Ξιν Γιανγκ (που έχει την υποστήριξη των ΗΠΑ-Κατάρ-Σαουδικής Αραβίας-Τουρκίας).

Βλέπουμε λοιπόν, πως οι ΗΠΑ, έχουν στην περίπτωση της Κίνας, μια πληθώρα συμμαχικών προς αυτές χωρών, αλλά και ζητημάτων που μπορούν να επιλέξουν να «ανοίξουν», προκειμένου να της δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα.

Μόνο η συνετή και αποφασιστική αντίδραση από πλευράς των Κινέζων, μπορεί να αποτρέψει την ολοκληρωτική καταστροφή τους από τις ΗΠΑ. Και φυσικά, οι ίδιοι δεν πρέπει να έχουν ποτέ, καμία εμπιστοσύνη στους Αμερικανούς.

Γιατί, όπως έλεγε παλαιότερα, ένας γνωστός Έλληνας πολίτικος, απευθυνόμενος, τόσο προς τους Ρώσους, όσο και τους Κινέζους:

«Οι ΗΠΑ, αν δεν θέλετε να σας διαλύσουν ολοκληρωτικά με την τακτική του διαίρει και βασίλευε, να μην τους επιτρέψετε ποτέ, να εισχωρήσουν στα εσωτερικά σας θέματα, όχι μόνο από την πόρτα, αλλά ούτε καν από το παράθυρο».

 

https://hellenicsunrise.blogspot.gr/2017/07/blog-post_18.html