Η εποχή των μεγάλων αναταράξεων/ του Βασίλη Βιλιάρδου

Η διαδικασία μετάβασης από την παλαιά τάξη πραγμάτων στη νέα, δεν ήταν ποτέ ήρεμη ή/και ανώδυνη ιστορικά – πόσο μάλλον όταν η χώρα που καλείται σήμερα να παραδώσει τη σκυτάλη στην επόμενη είναι πανίσχυρη χρηματοπιστωτικά και στρατιωτικά.

Άρθρο

Σε παγκόσμιο επίπεδο βιώνουμε μία διαδικασία μετάβασης από το παλιό στο καινούργιο, μία «αλλαγή παραδείγματος», όπως λέγεται επιστημονικά, στην οποία έχουμε ήδη αναφερθεί (ανάλυση). Εν προκειμένω το παλαιό είναι η Δύση υπό την κυριαρχία των Η.Π.Α. και την ηγεμονία τους στον πλανήτη σε οικονομικό, χρηματοπιστωτικό, νομισματικό και στρατιωτικό επίπεδο – ενώ το καινούργιο η Κίνα, σε συνεργασία με τη Ρωσία και το Ιράν, ευρύτερα με τις χώρες των BRICS και τη λοιπή Ασία.

Αυτό που οφείλει να γνωρίζει κανείς εδώ είναι ο τρόπος με τον οποίο διατηρούν την ηγεμονία τους οι Η.Π.Α. (Το καρτέλ, το δολάριο και ο στρατός), το πώς λειτουργεί το δυτικό σύστημα του χρέους (ανάλυση), γιατί κινδυνεύει το πετροδολάριο και άρα η υπερδύναμη από το πετρογουάν και την έμμεση σύνδεση του κινεζικού νομίσματος με το χρυσό, με επίκεντρο τη Σαουδική Αραβία (ανάλυση), καθώς επίσης τι θα μπορούσε να
σημαίνει η άνοδος των κρυπτογραφημένων νομισμάτων τύπου BITCOIN.

Εκτός αυτού πρέπει να δοθεί η απαραίτητη σημασία στο ότι το ανέκαθεν «μεταβατικό νόμισμα», ο χρυσός, χειραγωγείται μέσω της αγοράς παραγώγων επειδή διαφορετικά θα κατέρρεε το σύστημα των χρημάτων χωρίς αντίκρισμα (Fiat money) – καθώς επίσης να τεθεί η ερώτηση εάν αυξάνεται η τιμή των BITCOIN απέναντι στο δολάριο (γράφημα) ή μήπως υποτιμάται ραγδαία το δολάριο, εν πρώτοις απέναντι στα BITCOIN που δεν χειραγωγούνται και όχι στο χρυσό. Ειδικά όσον αφορά τον υπόγειο παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο που ευρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, τα στάδια του είναι τα εξής:

(α) Έγινε αισθητός το 2008, όταν ξέσπασε η χρηματοπιστωτική κρίση. Τότε οι αντίπαλες μεγάλες δυνάμεις, η Κίνα και η Ρωσία, κατάλαβαν τις αδυναμίες των Η.Π.Α.-  αμφισβητώντας έκτοτε την παγκόσμια ηγεμονία τους και επιθυμώντας να ανεξαρτητοποιηθούν από το δυτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα. Την ίδια εποχή η μεγάλη συμμαχική δύναμη των Η.Π.Α., η Γερμανία, αφού πλήρωσε πανάκριβα την αμερικανική κρίση στηρίζοντας τις τράπεζες της με τεράστια ποσά που είχαν χάσει από τα CDO’s που τους είχε πουλήσει η Lehman Brothers και όχι μόνο (CDS κλπ.), δρομολόγησε μεθοδικά την ανεξαρτητοποίηση της – με τη βοήθεια της οικονομικής κυριαρχίας της στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη.

(β) Το 2010 ξέσπασε η κρίση υπερχρέωσης της Ευρωζώνης, με αφετηρία την Ελλάδα. Έτσι το ευρώ, το μοναδικό ανταγωνιστικό νόμισμα του δολαρίου υποτιμήθηκε σημαντικά, ενισχύοντας το αμερικανικό νόμισμα. Το ίδιο έτος το ΔΝΤ, μοναδικός πελάτης του οποίου ήταν τότε η Τουρκία, επενέβη στην Ευρωζώνη, μέσω της Ελλάδας – μετά τη συμφωνία της Γερμανίας που ήδη από το 2008 είχε ξεκινήσει να απομυζεί σε μεγάλο βαθμό τους εταίρους της, με την πολιτική της φτωχοποίησης του γείτονα που είχε υιοθετήσει το 2000.

(γ) Το 2011 ξεκίνησε ο εμφύλιος πόλεμος της Συρίας στα πλαίσια της Αραβικής Άνοιξης. Το 2012 ο ΟΗΕ κάλεσε τον ηγέτη της χώρας να παραιτηθεί, αλλά τότε επενέβησαν η Ρωσία και η Κίνα ασκώντας βέτο και στηρίζοντας τον – με τη Βρετανία και τις Η.Π.Α. στο αντίθετο στρατόπεδο. Κοινός εχθρός όλων η ISIS που είχε δημιουργηθεί μετά την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ – ενδεχομένως με την κρυφή στήριξη της CIA.

(δ) Το ίδιο έτος οι Η.Π.Α. επέβαλαν κυρώσεις στο Ιράν, στο σύμμαχο της Ρωσίας και της Κίνας στη Μέση Ανατολή – στον αντίπαλο της Σαουδικής Αραβίας στην περιοχή, στην οποία στηρίζεται το σύστημα των πετροδολαρίων. Δεν δίστασαν να χρησιμοποιήσουν ακόμη και το παγκόσμιο σύστημα τραπεζικών συναλλαγών Swift που εδρεύει στο Βέλγιο και έχει δημιουργηθεί από την Ευρώπη. Χρησιμοποίησαν επίσης τα προνόμια που έχει το δολάριο ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα για να επιβάλλουν τεράστια πρόστιμα σε ευρωπαϊκές τράπεζες, μεταξύ άλλων για παράκαμψη του εμπάργκο στο Ιράν.

(ε) Το 2013 εντάθηκε ο ενεργειακός πόλεμος στη Μέση Ανατολή, καθώς επίσης οι μάχες των αγωγών προς την Ευρώπη – ενώ δημιουργήθηκε με τη βοήθεια της Γερμανίας το μέτωπο της Ουκρανίας.

(στ) Το 2014 οι Η.Π.Α. ξεκίνησαν τις χρηματοπιστωτικές, οικονομικές και νομισματικές επιθέσεις εναντίον της Ρωσίας, στο πεδίο μάχης της Ουκρανίας και με αφορμή αργότερα την προσάρτηση της Κριμαίας – με την επιβολή κυρώσεων, με τη χειραγώγηση της τιμής του πετρελαίου, με την υποτίμηση του ρουβλίου κλπ. Η Ρωσία κατάφερε τελικά να ανταπεξέλθει, με τη βοήθεια της Κίνας.

(ζ) Στην Ευρώπη η Γερμανία το 2015 κατάφερε να κυριαρχήσει και να διώξει το ΔΝΤ, μοναδικός πελάτης του οποίου είναι πια η Ελλάδα. Εν τούτοις η κρίση χρέους συνεχίζει να υπάρχει, με μεγαλύτερο κίνδυνο όσον αφορά τη διάλυση της Ευρωζώνης, οπότε την αποδυνάμωση της Γερμανίας, την Ιταλία – αν και η πρώτη κίνηση έγινε από τη Μ. Βρετανία (BREXIT).

Περαιτέρω, μεγάλο πρόβλημα αποτελεί η υπερχρέωση ολόκληρου του πλανήτη, οι φούσκες σε πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων στην Κίνα, η φούσκα των δυτικών χρηματιστηρίων, η αδυναμία των κεντρικών τραπεζών να αναρροφήσουν τις τεράστιες ποσότητες νέων χρημάτων που έχουν τυπώσει (17 τρις €), καθώς επίσης η μη δυνατότητα της ΕΚΤ να αυξήσει τα βασικά επιτόκια – επειδή έτσι οι υπερχρεωμένες χώρες, επιχειρήσεις και νοικοκυριά, δεν θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τα χρέη τους. Τα ελλείμματα στους προϋπολογισμούς θα αυξάνονταν οπότε τα χρέη, χώρες όπως η Ιταλία θα χρεοκοπούσαν κοκ.

Σήμερα η Ρωσία και η Κίνα έχουν κερδίσει τον πόλεμο της Μέσης Ανατολής και το πεδίο της αντιπαράθεσης είναι πια ο μεγάλος σύμμαχος των Η.Π.Α., η Σαουδική Αραβία – η οποία, εάν αλλάξει στρατόπεδο, θα αποτελέσει την αφετηρία της αρχής του τέλους του δολαρίου και των Η.Π.Α.

Ολοκληρώνοντας, σε εθνικό επίπεδο η Ελλάδα έχει εισέρθει στην τελευταία φάση της κρίσης – αφού έχει δρομολογηθεί η διαδικασία της εν λειτουργία εκκαθάρισης της (άρθρο), από τους συνδίκους πτώχευσης.

ΠΗΓΗ: https://analyst.gr