ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΑΠΕΙΚΟΝΙΖΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΜΙΑΣ ΚΟΤΑΣ

Άρθρο του Maurizio Blondet  

Μετάφραση-Σχόλια: Ιωάννης Αυξεντίου

“Εξετάζουμε την εκδοχή της τελετουργικής δολοφονίας πολύ σοβαρά. Μία σημαντική ομάδα της εκκλησιαστικής επιτροπής δεν έχει καμία αμφιβολία για αυτή την εξήγηση”. Αυτά δήλωσε πριν κάποιες ημέρες ο Αρχιμανδρίτης Τύχωνας Σεβκούνωφ, που δεν είναι μόνο ο γραμματέας της πατριαρχικής επιτροπής που συνεχίζει τις μελέτες πάνω στα λείψανα της οικογένειας του Τσάρου Νικόλαου που δολοφονήθηκε το 1918, αλλά θεωρείται και ο πνευματικός σύμβουλος του Πούτιν.Ο Αρχιμανδρίτης Τύχωνας Σεβκούνωφ δεν εννοούσε με αυτές τις φράσεις ότι επρόκειτο για ένα θρησκευτικό τελετουργικό, αλλά για ένα συμβολικό-ιδεολογικό τελετουργικό των  μπολσεβίκων. Ο Αρχιμανδρίτης, κατά την γνώμη μας, έδωσε αυτή την επεξήγηση, για να μην ερεθίσει κάποια συγκεκριμένα'πνεύματα'.
Όπως και να έχει, εμείς δεν είμαστε Αρχιμανδρίτες οπότε δεν θα τηρήσουμε τα προσχήματα: θα μιλήσουμε για θρησκευτική τελετουργική δολοφονία.

Για τον πατέρα Τύχωνα, και μόνο το γεγονός ότι κάποιοι σκότωσαν τον Τσάρο, μετά την παραίτηση του από το θρόνο, με αυτό τον τρόπο, καθώς και το γεγονός ότι οι δολοφόνοι μοιράστηκαν τα θύματα, δείχνει ότι θεωρούσαν τη δολοφονία ως ένα ιδιαίτερο τελετουργικό.

Αμέσως, η εβραϊκή κοινότητα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, δια στόματος του ραβίνου Baruch Gorin, διαμαρτυρήθηκε με μία ανακοίνωση του πρακτορείου Interfax δηλώνοντας το εξής:  “Αυτές οι δηλώσεις είναι ένα σαφές παράδειγμα μεσαιωνικού σκοταδισμού. Μία αντι-σημιτική θεωρία συνωμοσίας.”

Βέβαια, η υποψία ότι η δολοφονία των Ρομανώφ ήταν ένα είδιος τελετουργικής σφαγής δεν είναι σημερινή. Ο αξιωματικός των Λευκών Nikolai A. Sokolov (1882-1924) που, όταν οι δυνάμεις που μάχονταν κατά των μπολσεβίκων ανακατέλαβαν, για μία σύντομη περίοδο την Αικατερινούπολη, διεξήγαγε την πρώτη έρευνα επί του θέματος. Στον τοίχο του δωματίου που έγινε η εκτέλεση, βρήκε μεταξύ άλλων, ένα σημείωμα με μία φράση γραμμένη στα γερμανικά: “Belsatzar ward in selbiger Nacht von seine Knechten umgebrat”,  (“Ο Βαλτάσαρ  ανατράπηκε  από τους δούλους του την ίδια νύχτα”). Ήταν στίχοι του εβραϊκής καταγωγής ποιητή Heinrich Heine και είναι μία παράφραση από το βιβλίο του Δανιήλ: “Εκείνη την ίδια νύχτα ο Βαλτάσαρ, ο βασιλιάς των Χαλδαίων σκοτώθηκε”. Είναι το απόσπασμα όπου στο βασιλιά Βαλτάσαρ των Χαλδαίων αναγγέλλεται η επερχόμενη καταστροφή με τις λέξεις: “Μενέ, Μενέ, Θεκέλ, Ουφαρσίν. Αυτή είναι η ερμηνεία του πράγματος: Μενέ, ο Θεός μέτρησε τη βασιλεία σου, και την τελείωσε. Θεκέλ, ζυγίστηκες στην πλάστιγγα, και βρέθηκες ελλιπής. Φερές, διαιρέθηκε η βασιλεία σου, και δόθηκε στους Μήδους και Πέρσες.” (Δανιήλ . Κεφ. 5, 25-28)

Οι διοργανωτές της σφαγής ήταν ο Yakov Sverdlov (Yankel Solomon), ο Philippe Goloshchyokin (Shaya-Isay Fram Goloshchekin) ο Pyotr Voykov (Pinhus Wainer), ο Beloborodov Alexander Georgievich (Vaisbart Yankel Isidorovich), ο Konstantin Myachin (Vasily Yakovlev) και ο Georgy Safarov (Voldin).

Κάποιοι από τους μπολσεβίκους δολοφόνους είχαν ενδιαφέρουσες ραβινικές γνώσεις. Ο αρχηγός του εκτελεστικού αποσπάσματος, Yakov Yurovskij (1878-1938) είχε μελετήσει στη συναγωγή. Το δεξί χέρι του εκείνη τη νύχτα, ο Mikhail A. Medvedev (Kudrin), κατά πάσα πιθανότητα και αυτός εβραϊκής καταγωγής πυροβόλησε στο κεφάλι τον Τσάρο και τη Δούκισσα  Μαρία  Νικολάγιεβνα (19 ετών) με το πιστόλι Browning  n. 389965  που ο ίδιος παρέδωσε, το 1964, πριν πεθάνει, στο Μουσείο της επανάστασης... Την αποστολή να λειώσει τα σώματα με θεϊκό οξύ ανέλαβε ο χημικός Petr Voikov (αληθινό όνομα: Pinkus  Weiner). Ο Philiph (στην πραγματικότητα Isay, που είναι υποκοριστικό στα yiddish) Isaevic Goloshchyokin, ο οποίος μετά έγινε ένας από τους αρχηγούς της επανάστασης (σε αυτόν οφείλεται ο θάνατος ενός εκατομμυρίου ανθρώπων στο Καζακστάν μεταξύ 1932 και 33), καυχιόταν ότι διατηρούσε το κεφάλι του Τσάρου μέσα σε μία γυάλα γεμάτη οινόπνευμα. Ο οπλαρχηγός που έδωσε τη διαταγή για τη σφαγή, ο Yakov Sverdlov (αληθινό όνομα Jankel  Solomon), γιός ενός πλούσιου εμπόρου και μασόνου, ήταν ο πιο άγριος οργανωτής του Κόκκινου Τρόμου εναντίον των Κοζάκων χωρικών του Ντον. Για τη συμμετοχή που είχε στη σφαγή των Ρομανώφ, η πόλη στην οποία συνέβη, η Αικατερινούπολη, μετονομάστηκε προς τιμή του, Sverdlovsk. Ο Ιουδαίος ποιητής David Bergelson τον επαίνεσε ως “την  υπερηφάνεια του εβραϊκού  λαού”.

Εξάλλου, πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο (1914-18) στη Βαρσοβία, στα εβραϊκά μαγαζιά, πωλούταν μία ευχετήρια κάρτα (1909) για το Yom Kippur στην οποία φαινόταν ένας ραβίνος  που κρατούσε την Τορά στο ένα χέρι και ένα πουλί (κότα) στο άλλο. Το πουλί έφερε την εστεμμένη κεφαλή του Τσάρου Νικόλαου. Είναι υπαινιγμός σε μία θυσία Kapparot, δηλαδή τη θυσία μιας λευκής κότας που γίνεται από μερίδα θρησκευομένων Εβραίων την περίοδο του Yom Kippur.  Στην τελετή αυτή, ο πιστός περνά την κότα πάνω από το κεφάλι του, μετά της κόβει το λαιμό προφέροντας  το ακόλουθο: “Αυτό είναι ένα ζώο θυσίας, ας είναι ο εξαγνισμός μου”.  Πρόκειται για μια τυπική θυσιαστική τελετή αίματος, η οποίο μάλλον δεν διαφέρει και ιδιαίτερα από τις πρακτικές Βουντού.

Αλλά, καλά έκανε η εβραϊκή κοινότητα της Ρωσίας και διαμαρτυρηθηκε. Τι σχέση θα μπορούσαν να έχουν άλλωστε με τη σφαγή των Ρομανώφ; Προφανώς, είναι όλα αντι-σημιτικές  προκαταλήψεις .

Σημείωση: Να μην ξεχάσουμε ότι για να κοπεί το “κεφάλι της κότας” έδωσαν πολλά  χρήματα και οι ελίτ των WASPs. Βέβαια το ίδιο έπραξαν και οι Γερμανοί, αλλά μόνον επειδή  βρίσκονταν σε πόλεμο με τη Ρωσία και ήθελαν να την αποσταθεροποιήσουν.


                        Σκηνές από την ταινία Η εξιλεωτική θυσία ( η εκτέλεση των Ρομανώφ)

http://theodotus.blogspot.gr/2017/12/blog-post.html#more