Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ που εδώ και μήνες καταφέρεται εναντίον του Ιράν δεν έχασε φυσικά την ευκαιρία και προέτρεψε ανοιχτά σε αλλαγή καθεστώτος ενώ αμερικανικά ΜΜΕ απαιτούν από όλους να σταθούν με τους διαδηλωτές στον ”αγώνα τους για ελευθερία”.
Ο λόγος που αυτό το θέαμα είναι γνώριμο είναι επειδή στο παρελθόν το είδαμε ξανά στη Λιβύη, την Αίγυπτο και τη Συρία, καθώς και στο ίδιο το Ιράν στα τέλη του 2000, επαναλαμβανόμενα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ”Αραβικής Άνοιξης”.
Ενώ τα αρχικά αιτήματα των Ιρανών μπορεί να είναι δίκαια και αφορούν την αύξηση των τιμών στα τρόφιμα και την ανεργία η οποία στο Ιράν βρίσκεται κάπου στο 12%, πράγματα που εν μέρει είναι αποτελέσματα των
αμερικανικών κυρώσεων στο Ιράν, ξαφνικά η όλη κατάσταση πήρε πολιτική τροπή και αρχίσαμε να ακούμε αναφορές ότι οι διαδηλωτές φωνάζουν συνθήματα όπως «Θάνατος στους κληρικούς – Θάνατος στον Χαμενεϊ – Θάνατος στον δικτάτορα».
Αυτό θυμίζει πολύ την κατάσταση στη Συρία πριν ξεσπάσει ο πόλεμος. Σύμφωνα με τη μαρτυρία στο Off the Record ενός Σύριου πρόσφυγα που συμμετείχε στις διαδηλώσεις στη Συρία το 2011, οι αρχικές διαμαρτυρίες ήταν απλά για περισσότερη ελευθερία στα μέσα ενημέρωσης, ξαφνικά όμως άρχισαν να εμφανίζονται όπλα από το πουθενά και διάφοροι ιμάμηδες έδωσαν και θρησκευτική διάσταση αρχίζοντας να φωνάζουν από τα τζαμιά.
Πρέπει λοιπόν να αναρωτηθούμε εάν οι τελευταίες αντικυβερνητικές δραστηριότητες στο Ιράν είναι μέρος μιας ξένης προσπάθειας να αποσταθεροποιήσει τη χώρα εκμεταλλευόμενη τη δυσαρέσκεια μέρους του κόσμου με την ηγεσία της.
Ήδη πριν δύο ημέρες ο αντικυβερνήτης της επαρχίας του Λορεστάν, Χαμπιμπολάχ Χοτζαστεπούρ, έκανε λόγο για ”εχθρικές ομάδες και ξένες υπηρεσίες πληροφοριών πίσω από τις ταραχές”, ενώ εχθές το υπουργείο πληροφοριών του Ιράν ανακοίνωσε ότι έχει ταυτοποιήσει και συνέλλαβε αρκετούς πράκτορες που βρίσκονταν πίσω από τις ταραχές.
Ρωσία, Τουρκία και Συρία, έκαναν επίσης λόγο για ξένη παρέμβαση. Το υπουργείο εξωτερικών της Ρωσίας δήλωσε ότι ”Αυτό είναι εσωτερικό ζήτημα του Ιράν, εξωτερική ανάμιξη που αποσταθεροποιεί την κατάσταση είναι απαράδεκτη”. Σε ανάλογη δήλωση η Τουρκία είπε ότι ελπίζει ”να αποφευχθούν οι παρεμβάσεις ξένων δυνάμεων”, ενώ η πιο δηλωτική ήταν η Συρία η οποία μέσω του υπουργείου εξωτερικών της εξέφρασε την πεποίθηση ότι ”η ηγεσία του Ιράν, η κυβέρνηση και οι λαοί θα μπορέσουν να αποτρέψουν αυτή τη συνωμοσία και να συνεχίσουν την πορεία της προόδου καθώς και τον ρόλο του στη στήριξη των δίκαιων σκοπών των λαών”.
Ταυτόχρονα ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ μίλησε σήμερα ευθέως για ξένη παρέμβαση δηλώνοντας ότι ”Τις τελευταίες μέρες, οι εχθροί του Ιράν χρησιμοποίησαν διαφορετικά μέσα περιλαμβανομένων μετρητών, όπλων, πολιτικής και ενός μηχανισμού αντικατασκοπείας για να προκαλέσουν ταραχές στην Ισλαμική Δημοκρατία”. Ο Αλί Σαμχανί, ο γραμματέας του Ανώτατου Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας τους κατονόμασε κιόλας, λέγοντας ότι οι ΗΠΑ, η Μ. Βρετανία και η Σαουδική Αραβία βρίσκονται πίσω από την πρόσφατη εξέγερση στο Ιράν.
Εκτός από τα ύποπτα συνθήματα για την πτώση του καθεστώτος, που είναι ακριβώς αυτό που θέλουν οι ΗΠΑ, το Ισραήλ και το ΝΑΤΟ, υπάρχουν αναφορές στα ΜΜΕ ότι οι διαδηλωτές φώναζαν ”Ούτε Γάζα ούτε Λίβανος, η ζωή μου είναι για το Ιράν” καθώς και ”Αφήστε τη Συρία και νοιαστείτε για μας”. Και πάλι, οι διαδηλωτές φωνάζουν απαιτήσεις εξωτερικής πολιτικής ίδιες με εκείνες που επιθυμούν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και το Ισραήλ. Όλα αυτά σε μια διαμαρτυρία που υποτίθεται ότι αφορά οικονομικές ανησυχίες.
Τον Ιούνιο, μάθαμε ότι η διοίκηση του Τραμπ βρίσκεται πίσω από μια προσπάθεια της Σαουδικής Αραβίας και των ΗΑΕ να ανατρέψουν την κυβέρνηση στην Τεχεράνη. Στις 4 Ιουνίου η Huffington Post μετέδιδε ότι ”η διοίκηση Τραμπ εμφανίζεται να κάνει ένα ενδεχόμενο βήμα πιο κοντά στη στήριξη των προσπαθειών της Σαουδικής Αραβίας και των ΗΑΕ για αποσταθεροποίηση του Ιράν · ενδεχομένως να ανατρέψει την ισλαμική κυβέρνησή του”.
Ο διευθυντής της CIA Μάικ Πομπέο, είχε δηλώσει πέρσι πριν τον διορισμό του: “Το Κογκρέσο πρέπει να ενεργήσει για να αλλάξει τη συμπεριφορά του Ιράν και, τελικά, το Ιρανικό καθεστώς“.
Σε αυτό το πλαίσιο, τον Ιούνιο η CIA διόρισε ως υπεύθυνο μυστικών επιχειρήσεων για το Ιράν τον Michael D’Andrea, γνωστό και ως ”Σκοτεινό Πρίγκηπα”.
Σύμφωνα με τη New York Times, ”ο νέος ρόλος του D’Andrea είναι μία από μια σειρά κινήσεων μέσα στην υπηρεσία κατασκοπείας που σηματοδοτούν μια πιο δυνατή προσέγγιση στις κρυφές επιχειρήσεις”.
Ο D’Andrea συμμετείχε στη χρήση βασανιστηρίων κατά τη διάρκεια ανακρίσεων υπόπτων τρομοκρατών κατά τη διάρκεια της θητείας της κυβέρνησης Μπους. Έχει επίσης διαδραματίσει βασικό ρόλο στη δολοφονία του Imad Mugniyah, του επικεφαλής διεθνών επιχειρήσεων της Σιιτικής Χεζμπολάχ στο Λίβανο. Η δολοφονία διεξήχθη με τη βοήθεια της Μοσάντ, της υπηρεσίας πληροφοριών του Ισραήλ.
Ανάμεσα στα παράξενα γεγονότα που διαδραματίζονται τις τελευταίες ημέρες στο Ιράν, είναι και η ανατίναξη ενός αγωγού πετρελαίου στο Ιράν κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων από μια ομάδα τζιχαντιστών που σχετίζεται με την Αλ Νούσρα. Η ομάδα Ansar al-Furqan Ahwaz Martyrs Brigade ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση στον αγωγό στην επαρχία Khuzestan, λέγοντας ότι “Η επιχείρηση αυτή διεξήχθη για να προκαλέσει απώλειες στην οικονομία του εγκληματικού Ιρανικού καθεστώτος”. Η χρονική στιγμή της επίθεσης, δεν είναι προφανώς τυχαία.
Υπενθυμίζουμε ότι το 2009 όπου έγιναν οι τελευταίες παρόμοιες ταραχές στο Ιράν με το ”Πράσινο Κίνημα”, μια παρόμοια ισλαμική ομάδα από το Μπαλουτσιστάν που ονομάζεται Jundullah και έχει επίσης σχέσεις με την Αλ Κάιντα, είχε πραγματοποιήσει βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας σε λεωφορείο σκοτώνοντας αρκετούς Ιρανούς Φρουρούς της Επανάστασης.
Το ABC όμως είχε αποκαλύψει ότι η Jundullah εκπαιδεύεται στο Πακιστάν και οργανώνεται από Αμερικανούς αξιωματικούς ήδη από το 2005 ενώ οι επιχειρήσεις χρηματοδοτούνται από τη Σαουδική Αραβία.
Ίσως επίσης να μην είναι τυχαίο ότι οι τελευταίες διαδηλώσεις στο Ιράν πραγματοποιούνται λίγο μετά από μια συνάντηση Λευκού Οίκου και Τελ Αβίβ για να συζητήσουν μια στρατηγική για το Ιράν.
”Μια αντιπροσωπεία με επικεφαλής τον σύμβουλο ασφαλείας του Ισραήλ συναντήθηκε με ανώτερους αμερικανούς αξιωματούχους στο Λευκό Οίκο νωρίτερα αυτό το μήνα για κοινή συζήτηση σχετικά με τη στρατηγική για την αντιμετώπιση της επιθετικότητας του Ιράν στη Μέση Ανατολή”, μετέδωσε η εφημερίδα Haaretz στις 28 Δεκεμβρίου.
Ανάμεσα σε αυτούς που καλούν για ανατροπή του καθεστώτος στο Ιράν και στήριξη βίαιων διαδηλώσεων, είναι και Κουρδικές ομάδες και κόμματα. Είναι ενδιαφέρον λοιπόν να μάθουμε ότι τον Οκτώβριο, ο Anwar Eshki, συνταξιούχος στρατηγός των στρατιωτικών δυνάμεων της Σαουδικής Αραβίας, δήλωσε στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων ότι το Ιράν μπορεί να υπονομευθεί επιτυχώς αν υποστηριχθεί, μαντέψτε, το Κουρδικό αυτονομιστικό κίνημα. Η εκδήλωση φιλοξενήθηκε από τον ανώτερο σύμβουλο της CFR, πρώην μέλος της NSC του Μπους, ιδρυτή του Project for a New American Century και καταδικασμένο εγκληματία Elliott Abrams.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μακρά ιστορία στην προσπάθειά τους να ρίξουν κυβερνήσεις στο Ιράν και να εγκαταστήσουν τους δικούς τους πελάτες, κυρίως το επιτυχημένο πραξικόπημα της CIA το 1953 εναντίον του δημοκρατικά εκλεγμένου ηγέτη Mohammad Mosaddegh.
Το 2009, η κυβέρνηση Ομπάμα προχώρησε σε ένα σχέδιο που σχεδιάστηκε από τη διοίκηση του Μπους. Το σχέδιο αυτό δεν πέτυχε τελικά για διάφορους λόγους, κυρίως λόγω της ανικανότητάς του να καταστήσει τον Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ την εστία του λαϊκού θυμού και την άρνηση των Ιρανών να τον κατηγορήσουν για τις οικονομικές κυρώσεις των ΗΠΑ.
Το σχέδιο για μια δυτική ή δυτική/ισραηλινή επίθεση στο Ιράν, μαζί με ένα θέατρο εικαζόμενων εντάσεων ΗΠΑ-Ισραήλ που οδηγούν σε ένα χτύπημα και άμεσο πόλεμο, βρίσκεται εδώ και καιρό σε ετοιμασία. Για παράδειγμα, το 2009, το γνωστό Ίδρυμα Brookings, δημοσίευσε μια έκθεση με τίτλο “Ποιά Οδός για την Περσία; Επιλογές για μια Νέα Αμερικανική Στρατηγική για το Ιράν“.
Μια ματιά και μόνο στον πίνακα περιεχομένων δεν αφήνει καμία αμφιβολία ως προς την τελική επιθυμία των Δυτικών χρηματοδοτών, εταιρικών και κυβερνητικών τάξεων για την ανατροπή Ιράν.
Το σχέδιο περιλαμβάνει την περιγραφή πολλών τρόπων με τους οποίους η δυτική ολιγαρχία θα μπορούσε να καταστρέψει το Ιράν, συμπεριλαμβανομένης της άμεσης στρατιωτικής εισβολής και κατοχής. Ωστόσο, η έκθεση επιχειρεί να περιγράψει μια σειρά μεθόδων που ενδεχομένως θα εφαρμοστούν πριν από την άμεση στρατιωτική εισβολή. Το σχέδιο περιλάμβανε την προσπάθεια να προκληθεί αποσταθεροποίηση στο Ιράν μέσω ”έγχρωμης επανάστασης”, βίαιης αναταραχής, τρομοκρατίας και «περιορισμένων αεροπορικών επιθέσεων» από τις ΗΠΑ, το Ισραήλ ή και τους δύο.
Λαμβάνοντας υπόψη το ρόλο που διαδραμάτισαν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης με την στρεβλή, συχνά απατηλή και παραπλανητική προπαγάνδα – μεγάλο μέρος της οποίας σχεδίασε η αμερικανική κυβέρνηση (και παπαγαλίζουν τα δυτικά ΜΜΕ) – δεν μπορούμε να μετρήσουμε με ακρίβεια την κατάσταση που εκτυλίσσεται στο Ιράν.
Ωστόσο, εάν εξετάσουμε τη συμπεριφορά των Ηνωμένων Πολιτειών προς το Ιράν μετά την Ισλαμική Επανάσταση το 1979, μπορούμε να υποθέσουμε με δίκαιο βαθμό ακρίβειας ότι οι τελευταίες διαμαρτυρίες κατευθύνονται τουλάχιστον εν μέρει από τις Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποιώντας την δοκιμασμένη τσάντα με κόλπα της ”έγχρωμης επανάστασης”.
Off the Record
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου