ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΑΝΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΜΕ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Γράφει ο ΑΛΩΠΗΞ...18 -1-2018

Ως γνωστόν, το 2004 πραγματοποιήθηκε στην Κύπρο το γνωστό σε όλους μας δημοψήφισμα Ανάν, από το οποίο θα εξαρτιόταν το μέλλον της Κυπριακής δημοκρατίας και του Ελληνισμού της Κύπρου, όχι μόνο σε οικονομικό και πολιτικό, αλλά και σε εθνικό-εθνολογικό επίπεδο. Σύμφωνα με το σχέδιο αυτό, προβλεπόταν η ουσιαστική κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, αφού αντί ο λαός να υποστηρίζει πλειοψηφικά μέσω εκλογών το κοινοβούλιο του, αυτό θα έπρεπε με βάση το σχέδιο αυτό, οι έδρες αυτού να μοιράζονται 50-50%, αναμεσά στην πλειοψηφία (Ελληνοκύπριοι) και στην μειοψηφία (Τουρκοκύπριοι), καταργώντας την έννοια της επιλογής της πλειοψηφίας που είναι η πηγή της δημοκρατίας.

Επίσης, η προεδρία στην χωρά θα γινόταν εναλλάξ, αναμεσά σε έναν Ελληνοκύπριο και έναν Τουρκοκύπριο, ενώ δεν θα μπορούσαν να υπάρχει σιφώνια για μια πολιτική αν δεν συμφωνούσαν πλήρως και οι δυο πλευρές (η διαφωνούσα πλευρά, μπορούσε να προβάλει βέτο, κάτι που σιγουρά θα συνέβαινε όταν διαφωνούσε μια πολιτική της Κύπρου η Άγκυρα).

[Ουσιαστικά, με τον τρόπο αυτό, η Κύπρος γινόταν προτεκτοράτο των Τούρκων, αφού οι (δήθεν) «ηγέτες των Τουρκοκυπρίων» είναι στην πραγματικότητα πιόνια τους, και η Κύπρος θα μετατρεπόταν σε μια μπανανιά ή ένα Αμερικανικό-Τουρκικό και παντελώς δυσλειτουργικό προτεκτοράτο, τύπου Βοσνίας-Ερζεγοβίνης (http://www.kathimerini.gr/180560/article/epikairothta/politikh/ti-provlepei-to-teliko-sxedio-ananν, http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=892480)].

Παράλληλα, μέσω του σχέδιο Ανάν, προβλεπόταν η κοινή συν διαχείριση και ιδιοκτησία όλων των πλουτοπαραγωγικό πηγών της Κυπριακής Δημοκρατίας και από τους (μειοψηφούντες) Τουρκοκυπρίους (ουσιαστικά από την Άγκυρα), ραγδαίες υποχωρήσεις στα θέματα επιστροφής των προσφύγων στις κατεχόμενες εστίες τους (μόνο σε ένα ελάχιστο αριθμό θα επιτρεπόταν η επιστροφή ή αποζημιώσεις), εκχώρηση πολλών εδαφών στους Τουρκοκυπρίους, καθώς και πάρα πολλές άλλες καταστροφικές για την Κύπρο διατάξεις.

Γιατί όμως προωθούταν τότε μια τέτοια λύση εις βάρος της χωράς μας και υπερ. των Τούρκων;

Καταρχάς θα πρέπει να αναφέρουμε, ότι τότε, σε αντίθεση με σήμερα, οι Τούρκοι, είχαν καλές σχέσεις με τους δυτικούς.

Η δε Ευρώπη, εξαρτιόταν όπως και σήμερα ενεργειακά από την Ρωσία και η Γερμάνια, ήθελε να βρει έναν τρόπο ενεργειακής απεξάρτησης από αυτή, αφού μια τέτοια μονόπλευρη εξάρτηση, πολλές φορές θα σήμαινε υποχωρήσεις εις βάρος της Γερμανίας σε εθνικά θέματα, κάτι το οποίο μπορεί να την εμπόδιζε στην ολοκλήρωση της ανήλεους ηγεμονίας της στην Ευρώπη (η οποία σχεδιαζόταν από τότε, αλλά και παλαιοτέρα).

Στον δε στόχο της αυτό, η Γερμάνια υποστηριζόταν από τις ΗΠΑ του Μπους, οι οποίες φοβόταν ότι αν η Γερμάνια (και γενικότερα η ΕΕ), εξαρτιόταν στο τέλος αποκλειστικά από την Ρωσία, στην συνέχεια θα υπέκυπταν πλήρως σε αυτή πολιτικά και θα απομακρυνόταν από την επιρροή των ΗΠΑ.

Αυτό ήταν κάτι που οι ΗΠΑ σε καμμιά περίπτωση δεν θα αφήναν να συμβεί, αφού από την μια δεν θα ήθελαν να χάσουν την πολιτική και οικονομική επιρροή στην ΕΕ από τους Ρώσους (αφού στην περίπτωση αυτή μπορεί να διαλυόταν η ΕΕ ή το ΝΑΤΟ), ούτε και την εξάρτηση της ΕΕ από δικούς της συμμάχους (Άραβες), με την συνεργασία των οποίων, θα πίεζε και αυτή ενεργειακά τους Γερμανούς με πολικές υποχωρήσεις, χωρίς όμως να φαίνεται άμεσα.

Έτσι, οι ΗΠΑ, με την σύμφωνη γνώμη των Γερμανών, αφού (δήθεν) «ενοποιούσαν» την Κύπρο προς όφελος των Τούρκων (δίνοντας τους ως δώρο για την συνεργασία της τον έλεγχο της ουσιαστικά στους Τούρκους μέσω του σχεδίου Ανάν), στην συνέχεια, θα κατασκεύαζαν έναν πετρελαϊκό αγωγό, ο οποίος θα ξεκινούσε από την Μέση Ανατολή (π.χ. μέσω Ισραήλ-Τουρκίας-Κύπρου ή Κατάρ-Σαουδικής Αραβίας-Συρίας-Τουρκίας-Κύπρου).

Αυτός ο αγωγός, στην συνέχεια θα πέρναγε στην Τουρκία και διάμεσου της Κύπρου, θα μετέφερε με  υποθαλάσσια  διαδρομή το πετρέλαιο των πετρομοναρχιών του Κόλπου (όπως και το φυσικό αέριο της Κύπρου) στην Ευρώπη, παρακάμπτοντας τους Ρωσικούς αγωγούς, ενώ θα μείωνε και την εξάρτηση της ΕΕ από το Ρωσικό πετρέλαιο.

Στην οποία σχεδιαζόταν παράλληλα να δημιουργηθεί και ένας αγωγός, που θα ξεκινούσε από Αζερμπαϊτζάν-Γεωργία και θα έφερνε το πετρέλαιο των χωρών αυτών στα παράλια της Τουρκίας απέναντι από την Κύπρο(ΤΑΡ).

Και αυτό θα το έκανε, διασχίζοντας ενδιαμέσως την Τουρκία και για τον λόγο αυτό, ο αγωγός για μεταφορά πετρελαίου από την Μέση Ανατολή στην Κύπρο θα συνδεόταν με την Τουρκία, προκειμένου διάμεσου αυτού, να μεταφέρεται και το πετρέλαιο των χωρών του Καυκάσου, παρακάμπτοντας με τον τρόπο αυτό για άλλη μια φορά τους ρωσικούς αγωγούς στην Ευρώπη].

Από παντού (ΗΠΑ, ΕΕ, Δύση) ακουγόταν οι χειρότερες απειλές για την Κυπριακή Δημοκρατία αν οι πολίτες της δεν ψήφιζαν ναι στο δημοψήφισμα και δεν αποδεχόταν το σχέδιο Ανάν:

Υποστήριζαν πως δεν θα υπήρχε ποτέ άλλο περιθώριο ή προσπάθεια λύσης από τυχόν άρνηση του σχεδίου Ανάν, η Κύπρος θα διαιρούταν οριστικά, τα κατεχόμενα θα αναγνωριζόταν ως κράτος από τους πάντες, θα υπήρχε πλήρης καταστροφή της Κύπρου στην οικονομία και την πολιτική και γενικότερα υποστηρίχτηκε κάθε παρανοϊκό σενάριο, προκειμένου να καμφθούν οι Κύπριοι και να υποταχτούν στις απαιτήσεις και τις πιέσεις των δυτικών.

[Φυσικά, προκειμένου να πειστούν οι Κύπριοι πολίτες να ψηφίσουν ναι στο σχέδιο Ανάν, επιστρατευτήκαν και τα εγχωρία (όπως και τα εκτός Ελλάδος και Κύπρου) και όργανα των Δυτικών, διεφθαρμένα ΜΜΕ της Κύπρου και της Ελλάδας για προπαγάνδα, τα οποία στην πλειοψηφία τους υποστήριζαν τα συμφέροντα των δυτικών και των Τούρκων, εις βάρος των συμπατριωτών τους.

Το ίδιο ισχύει και για την συντριπτική πλειοψηφία των πολίτικων των δυο αυτών χωρών, όπως π.χ. του Γεωργίου Παπανδρέου, του Κώστα Σημίτη ή ακόμα και του νυν προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκου Αναστασιάδη].

Ευτυχώς όμως, στο τέλος, πάρα τις διεθνείς πιέσεις και εκβιασμούς των δυτικών, οι Κύπριοι πολίτες, υπό την ορθότατη εθνικά ηγεσία του Τάσσου Παπαδοπούλου, απέρριψαν συντριπτικά το εφιαλτικό για τον Ελληνισμό σχέδιο Ανάν, κατά συντριπτική πλειοψηφία (76% κατά), σώζοντας με τον τρόπο αυτό την Κυπριακή Δημοκρατία από την απολυτή καταστροφή, καθώς και την εκ νέου υποδούλωση στους Τούρκους.

Στις μέρες μας, δεκατέσσερα χρονιά ακριβώς μετά το σχέδιο Ανάν, γίνεται για άλλη φορά μια προσπάθεια εκ μέρους της Δύσης (Μέρκελ-Τραμπ), για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ.

Μπροστάρης, για άλλη μια φορά είναι η Γερμάνια και οι ΗΠΑ (όπως ακριβώς στο σχέδιο Ανάν), οι οποίες προσπαθούν για άλλη μια φορά μέσω εκβιασμών (και μνημονίων), να αναγκάσουν την πολιτική ηγεσία της Ελλάδας να αποδώσει στους σφετεριστές των Σκοπίων το όνομα της Ελληνικής μας Μακεδονίας, προκειμένου αυτά να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ εντός του 2018.

Και αυτό το κάνουν και στην περίπτωση αυτή για ενεργειακούς λογούς, αφού αν τα Σκόπια δεν καταφέρουν να κλέψουν την ιστορία και το όνομα της Μακεδονίας, δεν θα μπορούν να σταθούν για πολύ και θα διαλυθούν στο τέλος, αφού αποτελούνται από εθνότητες που αντιμάχονται μεταξύ τους (Σλάβοι, Αλβανοί), μεγάλο μέρος των οποίων θέλει να αποσχιστεί και να ενταχθεί σε γειτονικά στα Σκόπια κράτη (π.χ. Αλβανία, Σερβία, Βουλγαρία).

Φυσικά, αν αυτή η διάλυση συμβεί, τότε, δεν θα μπορέσει να κατασκευαστεί ποτέ ο αντιρωσικός πετρελαϊκός αγωγός AMBO (http://www.triklopodia.gr/%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CF%87%CE%B5%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B6%CE%BF%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CE%B9-%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B5%CE%B9/), και η Γερμάνια-ΕΕ, δεν θα μπορέσει για άλλη μια φορά να απεξαρτήσεις από την ρωσική ενεργειακή επιρροή, όπως στοχεύουν οι ΗΠΑ με την Γερμάνια.

Αυτός είναι και ο λόγος που οι ηγεσίες την χωρών αυτών έχουν λυσσάξει και προσπαθούν να κάνουν την χωρά μας να υποκύψει στις παράλογες και καταστροφικές για την χωρά μας απαιτήσεις τους.

[Και μάλιστα, εν μέσω έντονων εθνοτικών κλυδωνισμών στο κράτος αυτό, μεταξύ Σλάβων και Αλβανών, οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν το κράτος αυτό, στην πλήρη διάλυση (http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2018/01/blog-post_318.html)].

Και για τον λόγο αυτό, τα παραπάνω κράτη, έχουν επιστρατεύσει για άλλη μια φορά, προκειμένου να πειστούν οι Έλληνες πολίτες να δεχτούν την προδοτική για την χωρά μας εκχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας στα Σκόπια, τα πάντα προδοτικά  εγχωρία (και μη), διεφθαρμένα ΜΜΕ για προπαγάνδα, καθώς και την συντριπτική πλειοψηφία των προδοτών πολίτικων της χωράς.

[π.χ. του Γεωργίου Παπανδρέου, του Κώστα Σημίτη, του Καμίνη (που έχει όπως και ο Μπουτάρης στενές σχέσεις με τις ΜΚΟ του Σόρος), του Μπουτάρη (που έχει και προσωπικές επιχειρηματικές δοσοληψίες με τα Σκόπια και την Τουρκιά, κάτι που πιθανόν εξηγεί κατά πολύ τις πάντα φιλοσκοπιανές και φιλοτουρκικές δηλώσεις του) των Τσιπροκαμμένων, αλλά και όλης της αντιπολίτευσης].

Στην Ελλάδα, τόσο τον Ιανουάριο, όσο και τον Φεβρουάριο του 2018, προετοιμάζονται κινητοποιήσεις εναντίον της επαπειλουμένης αυτής προσπάθειας πλειοδοσίας στην εθνική αυτή μειοδοσία (παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς) από την δωσίλογή κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ (και της αντιπολίτευσης).

Και ήδη η πίεση έχει αρχίσει να αυξάνει και να ακούγονται ακόμα και σκέψεις για την πραγματοποίηση δημοψηφίσματος για το κρίσιμο αυτό εθνικό θέμα, όπως έγινε και με την Κύπρο για το σχέδιο Ανάν το 2004.

Αν κάτι τέτοιο συμβεί και παρόλο που δεν υπάρχει ένας ηγέτης σαν τον Τάσσο Παπαδόπουλο σήμερα (ο οποίος είπε την ιστορική φράση: «Παρέλαβα Κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο, δεν θα παραδώσω κοινότητα, χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα»), αλλά μόνο προδοτική κυβέρνηση και αντιπολίτευση, ο Ελληνικός λαός θα πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα των Κυπρίων αδερφών του και να ψηφίσει πλειοψηφικά όχι σε αυτή την προδοτική για την χωρά μας μεθόδευση των πολιτικών μας.

 

Γιατί μόνο με μια ολοκληρωτική άρνηση τέτοιων σχεδίων δύναται να σωθεί η χωρά μας και σε μια τέτοια περίπτωση, θα έχει καταφέρει η Μακεδονία μας, όπως έγινε με τον Μακεδονικό αγώνα τον περασμένο αιώνα, όχι μόνο να ενώσει και να συσπειρώσει ξένές τους Έλληνες, αλλά ακόμα και να σώσει όπως τότε, για άλλη μια φορά όλη την Ελλάδα.

 

https://hellenicsunrise2.blogspot.gr/2018/01/blog-post_28.html