Ίσως και να έχουν δίκιο, όμως υπάρχει κάτι που τους ξεφεύγει:
Το συλλαλητήριο είναι ένας τρόπος -ίσως ο μοναδικός- για να εκφράσουν οι πολίτες μαζικά την άποψή τους ειδικά αν αυτή δεν συμφωνεί με τις όποιες κυβερνητικές αποφάσεις ή προθέσεις.
Πολύ δε περισσότερο όταν αυτή η κυβέρνηση που ενοχλείται από την εκδήλωση αυτή διαμαρτυρία “έχει χεσμένη τη φωλιά της” κατά πως λέει ο λαός μας, αφού κατά μία (ορθή) άποψη θεωρείται παράνομη και αντισυνταγματική.
Και για να εξηγούμαστε:
Στο Σύνταγμα που ισχύει (ακόμα) στη χώρα μας, υπάρχει ένα άρθρο, αυτό που
λένε “ακροτελεύτιο”, το 120, που αναφέρει στην παράγραφο 3:
“O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος”.
Όταν λοιπόν μια κυβέρνηση ψηφίζεται από τους πολίτες με βάσει τις προεκλογικές της εξαγγελίες τις οποίες στη συνέχεια και αφού εκλεγεί τις αγνοεί ή ακόμα χειρότερα κάνει ακριβώς τα αντίθετα απ αυτά που είχε εξαγγείλει, αυτό δεν είναι σφετερισμός της εξουσίας;;;;;; Και αν ναι, ποιος θα παύσει αυτή την κυβέρνηση ή θα την υποχρεώσει να εφαρμόσει τα όσα είχε εξαγγείλει για να αναρριχηθεί στην εξουσία;;;; Εδώ χωλαίνει (σκόπιμα) ο νόμος.
Όσον αφορά δε στην επόμενη παράγραφο του ίδιου άρθρου, που έχει αντικαταστήσει το περίφημο “ένα ένα τέσσερα” 114 που ακουγόταν παλαιότερα σε συλλαλητήρια, και αναφέρει ότι:
4.” H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία”.
Ευτυχώς (γι αυτούς), που ο λαός δεν έχει κάνει (ακόμα) χρήση του δικαιώματος που του παρέχει το ίδιο το Σύνταγμα για την υπεράσπισή του παρά τις τόσες παραβιάσεις που έχει υποστεί και δεν έχει κάνει συλλαλητήριο να απαιτήσει την εφαρμογή του με το σύνθημα “εκατόν είκοσι” οπότε όλα θα ήταν τελείως διαφορετικά.
Αμήν.
αἰέν ἀριστεύειν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου