Οι καλοί οιωνοί στις αρχές της προεδρίας Τραμπ για την εύρεση κοινού τόπου μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ δυστυχώς δεν στάθηκαν αρκετοί για την περαιτέρω ενδυνάμωση των σχέσεων τους. Η Δύση ανανεώνει τις οικονομικές κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας και μάλιστα στοχοποιεί ακόμα και πρόσωπα στην Ρωσία, οικονομικούς και πολιτικούς παράγοντες, τα οποία εντάσσει σε μαύρες λίστες .
Η
Ρωσία όχι μόνο συνεχίζει να τροφοδοτεί τον πόλεμο στην Αν. Ουκρανία
αλλά διεξάγει και μεγάλης κλίμακας στρατιωτικές ασκήσεις στα δυτικά της
σύνορα με προφανή στόχο και προσομοίωση μια ενδεχόμενη εισβολή σε
Πολωνία και χώρες της Βαλτικής.
Οι
ΗΠΑ από την διακυβέρνηση Ομπάμα και μετά την αποχώρηση των στρατευμάτων
τους απο το Ιράκ βρίσκουν μεγάλες δυσκολίες να διατηρήσουν το αξιόμαχο
των ενόπλων δυνάμεων τους. Το τεράστια έλλειμμα στον ομοσπονδιακό
προϋπολογισμό εδώ και τρία χρόνια έχει επηρεάσει και τα εξοπλιστικά
προγράμματα των ΗΠΑ οι οποίες αδυνατούν πλέον να αναλάβουν επιχειρήσεις
μεγάλης κλίμακας όπως πχ μια εισβολή στην Συρία στα πρότυπα του πρώτου
πολέμου του Περσικού το 1991. Οι ΗΠΑ είναι αναγκασμένες να διεξάγουν τις
επιχειρήσεις τους και την επιτήρηση δια μέσω αντιπροσώπων -proxies-τους
οποίους συνεπικουρούν με μικρές ομάδες Αμερικάνων στρατιωτικών ως
συμβούλους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ουκρανία όπου οι ΗΠΑ έχουν
εμπλέξει τις ουκρανικές Ε.Δ. σε πόλεμο με την Ρωσία υπό την υψηλή
καθοδήγηση Αμερικάνων συμβούλων και εκπαιδευτών.
Οι
ΗΠΑ δεν έχουν καταφέρει να προσεταιρισθούν τον ξεροκέφαλο Πούτιν και
έτσι είναι αναγκασμένες να τον συνυπολογίζουν ως εχθρό που θα πολεμήσει
εναντίον του στον επικείμενο Γ ΠΠ. Η Ρωσία με αργά και σταθερά βήματα
χτίζει τον συμμαχικό άξονα που θα αποτελείται απο την
Ρωσία-Κίνα-Ινδία-Ιράν. Βέβαια στο περιβάλλον προετοιμασίας πριν την
τελική αναμέτρηση του Γ΄ΠΠ τίποτα δεν είναι αξιωματικά δεδομένο και όλοι
οι παίκτες παίζουν το παιχνίδι τους χωρίς απόλυτες δεσμεύσεις . Έτσι
βλέπουμε την Κίνα να αποκτά όλο και περισσότερη ναυτική ισχύ στον
Ειρηνικό και την Σινική θάλασσα αλλά να συνεχίζει να αποτελεί τον
μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο των ΗΠΑ . Βλέπουμε την Ινδία να προσδοκά την
τροφοδοσία με Σιβηρικό αέριο δια μέσω αγωγών που θα διασχίζουν των
Ουζμπεκιστάν-Κιργιστάν -Τατζικιστάν και Αφγανιστάν αλλά παράλληλα να
συζητά για την παραχώρηση λιμένων στην επικράτεια της για τον μόνιμο
ελλιμενισμό Αμερικανικών πολεμικών πλοίων.
Η
Αμερική είναι σφόδρα απασχολημένη με τον έλεγχο της Κίνας στον Ειρηνικό
όπως επίσης και στον υπό ανασύσταση χερσαίο ΄΄δρόμο του μεταξιου΄΄ ο
οποίος αποτελείται από οδικές και σιδηροδρομικές αρτηρίες οι οποίες
ξεκινούν από τα ανατολικά παράλια της Κίνα και καταλήγουν στην Κεντρική
Ευρώπη .Οι ΗΠΑ βλέπουν ότι η Ευρώπη αποκτά εκτός από την εξάρτηση από το
ρωσικό αέριο και την εξάρτηση από τα βιομηχανικά προϊόντα της Κίνας.
Στον Γ΄ΠΠ η Ευρώπη θα πρέπει να είναι ανεξάρτητη τόσο ενεργειακά όσο και
βιομηχανικά.
Η Τουρκία έχει τον βασικότερο ρόλο στην απεξάρτηση της Ευρώπης από Ρωσία και Κίνα.
Η
Τουρκία αποτελεί το τελευταίο στάδιο του δρόμου του μεταξιού. Η οδική
και σιδηροδρομική σύνδεση Κίνας -Ευρώπης περνά από την Τουρκία. Η
Τουρκία αποτελεί επίσης την μόνη βιώσιμη εναλλακτική για την κατασκευή
αγωγών οι οποίοι θα μεταφέρουν αέριο από το Κατάρ-Ιράν-Ιράκ -
Αζερμπαϊτζάν αλλά και Κύπρο-Αίγυπτο-Ισραήλ. Η Τουρκία του Ερντογάν
μπορεί να εμφανίζεται ως σύμμαχος του Πούτιν ωστόσο διατηρεί τις σχέσεις
της με τις ΗΠΑ τις οποίες έχει αναβαθμίσει από σχέσεις υποτέλειας σε
συνδιαλλαγή μεταξύ υπερδυνάμεων. Η Τουρκία είναι ένα κράτος με
απολυταρχικό καθεστώς και υπερμεγέθη στρατό, κάτι που γοητεύει τις ΗΠΑ
οι οποίες απεχθάνονται τις έωλες καταστάσεις και την πολυγλωσσία.
Οι
ΗΠΑ παρόλο που φαινομενικά έχουν εξαπολύει κυνηγητό εναντίον των
σκανδάλων του Ερντογάν αναφορικά με το σπάσιμο του εμπάργκο στο Ιράν (
το οποίο κατάργησε ο Ομπαμα) θέλουν την συνεργασία με την Τουρκία.
Η
Ελλάδα ως γεωπολιτικό μέγεθος αποτελεί ένα αστείο πλέον. Όπως είπα
παραπάνω οι Αμερικάνοι πάντοτε γοητεύονται από την σοβαρότητα και την
αποφασιστικότητα των απολυταρχικών καθεστώτων,όπως αυτό του Ερντογάν. Η
εισβολή της Τουρκίας στην Βόρεια Συρία αποτελεί προϊόν της συνεργασίας
της με τις ΗΠΑ. Συγκεκριμένα οι ΗΠΑ επιθυμούσαν την ίδρυση του Συριακού
Κουρδιστάν ( ΡΟΖΑΒΑ) ως ανάχωμα και εμπόδιο στον ΄΄δρόμο του μεταξιού΄΄
των Κινέζων. Βέβαια οι Κινέζοι απο καιρό έχουν παρακάμψει την Μ.Ανατολή
ανεβάζοντας την σιδηροδρομική γραμμή πιο βόρεια και συγκεκριμένα από
Τουρκμενιστάν και Ιράν -Κασπία θάλασσα-Γεωργία-Τουρκία χωρίς ωστόσο το
Κουρδιστάν να έχει παύσει να αποτελεί εναλλακτική δίοδο.
Η
Τουρκία έχει πάρει άδεια από τις ΗΠΑ για την εισβολή στην Συρία ως
εγγυήτρια για τον έλεγχο της περιοχής και την απαγόρευση τόσο του νότια
άξονα του δρόμου του μεταξιού όσο και ως αντίβαρο στην ιρανική επιρροή
στην Συρία εφόσον με την εκλογή Τραμπ οι προσπάθειες προσεταιρισμού του
Ιράν από τον Ομπάμα σταμάτησαν και το Ιράν προστέθηκε και πάλι στον
άξονα του ΄΄κακού΄΄ από τον Τραμπ.
Η
Τουρκία είναι η μόνη η οποία διαθέτει ικανό στρατό και μέγεθος για να
γίνει το αντίβαρο της ρωσικής και ιρανικής παρουσίας στην Συρία Η
Τουρκία μέχρι το 2010 αποτελούσε την μόνη διέξοδο για την εξαγωγή των
ισραηλινών κοιτασμάτων αερίου Το Ισραήλ σχεδίαζε την κατασκευή
υποθαλάσσιου αγωγού μήκους 80 μιλίων από την Χάιφα στα νότια παράλια της
Τουρκίας και από εκεί με χερσαίο αγωγό θα μετέφερε το αέριο στην
Ευρώπη. Ωστόσο η εμμονή του Ερντογάν (και του Κατάρ το οποίο
χρηματοδοτεί τόσο την Τουρκία όσο και την Χαμάς) να παραστήσει τον
προστάτη των Παλαιστινίων οδήγησε στα γεγονότα του Μαβί Μαρμαρά και την
ρήξη των σχέσεων με το Ισραήλ.
Σήμερα
το Ισραήλ βλέπει μεν με ανακούφιση ότι οι ισλαμιστές στην Συρία έχουν
ηττηθεί αλλά βλέπει και με τρόμο ότι το Ιράν έχει διεισδύσει στην Συρία
με τρόπο που είναι μη αναστρέψιμος.Το Ιράν και η Χεζμπολάχ αποτελούν
τον μεγαλύτερο εχθρό του Ισραήλ το οποίο θα αποδέχονταν την επανασύσταση
των σχέσεων του με την Τουρκία εφόσον αυτή θα εξασφάλιζε ότι θα ασκούσε
πίεση στην Συρία με την εισβολή στο Αφρίν. Έτσι η Τουρκία και την
αποτροπή ίδρυσης κουρδικού κράτους πετυχαίνει και τον τοποτηρητή ΗΠΑ
και Ισραήλ θα κάνει στην περιοχή. Η εξομάλυνση των σχέσεων Τουρκίας
-Ισραήλ θα ανοίξει τον δρόμο για την εγκατάλειψη του σχεδίου για τον
αγωγό east med ο οποίος αποτελεί ένα όραμα του Ισραήλ που κατατέθηκε το
2011 αμέσως μετά την ρήξη των σχέσεων του με την Τουρκία και αφορά σε
ένα υποθαλάσσιο αγωγό που θα ένωνε τα κοιτάσματα Ισραήλ-Αιγύπτου--Κύπρου
-Ελλάδας και τα οποία θα μετέφερε στην Ευρώπη.Ο east med είναι ένα έργο
χρονοβόρο και ο χρόνος για την απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό
αέριο τελειώνει. Το 2024 η Ρωσία θα έχει ολοκληρώσει το τεράστιο
εξοπλιστικό της πρόγραμμα και θα είναι έτοιμη για κλιμάκωση των τοπικών
συγκρούσεων και παρουσίας της σε Αν. Ουκρανία και Μ.Ανατολή ως προοίμιο
του ΄Γ ΠΠ .
Η
Τουρκία αποτελεί μια ελκυστική αν όχι αναγκαστική προοπτική για τις ΗΠΑ
οι οποίες θέλουν να προετοιμάσουν το τοπίο για την σύγκρουση με την
Κίνα . Οι ΗΠΑ δεν θα διστάσουν να δώσουν στην Τουρκία μέρος απο τα
κοιτάσματα της Κύπρου, το μισό Αιγαίο και να της επιτρεψουν να αποκτήσει
τον πλήρη έλεγχο της Αλβανίας και των Σκοπίων.Οι ΗΠΑ προτιμούν την
ομογενοποίηση της περιοχής μας κάτω την τουρκική στρατιωτική και
οικονομική ομπρέλα. Η διαδικασία αυτή θα πρέπει να γίνει με προσεκτικά
βήματα από την Τουρκία δεδομένου της όψιμης συμμαχίας της με την Ρωσία .
Η Ρωσία πήρε την πρωτοβουλία για συμμαχία με την Τουρκία με την
ευκαιρία οτου αποτυχημένου πραξικοπήματος του 2015 με απώτερο στόχο την
διασφάλιση των στενών του Βοσπόρου. Εάν οι ΗΠΑ υποσχεθούν και
διαθέσουν το μισό Αιγαίο στον Ερντογάν όπως και μερίδιο από τα
κοιτάσματα της Κύπρου ο Ερντογαν θα μπορούσε να αναθεωρήσει την συμμαχία
του με την Ρωσία με δυσμενή αποτελέσματα για την τελευταία.
Όσο
για την Ελλάδα η κατάσταση είναι αστεία.Η Ελλάδα κυβερνάται από μια
παρέα η οποία δημιουργήθηκε στα ''πεδία'' των καταλήψεων στα Λύκεια την
δεκαετία του 90 και η οποία εξαργυρώνει τις ερωτικές περιπέτειες της και
τα γλέντια σε ταβέρνες με κυβερνητικά αξιώματα. Γκόμενες και
΄΄κολλητοί΄΄ σε καίρια πόστα μαζί με τους μέντορες τους που ήταν
καθηγητές στα πανεπιστήμια όπου κατέληξαν ως αιώνιοι φοιτητές.
Κανείς δεν πρόκειται να ασχοληθεί σοβαρά με εμάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου