του Χρήστου Μπολώση"Ένα θέμα, όχι πολύ σοβαρό κατά τον κ. Φίλη, είναι το επεισόδιο στον Έβρο. Εύχομαι, να μη χρειασθεί ο κ. Φίλης να καταλάβει την σοβαρότητά του, αν υποτίθεται ότι μπορεί ο κ. Φίλης να καταλάβει…"
σχόλιο Διόδοτου: Κάτι παρόμοιο μας είπε και ο Διηνέκης στην ανάρτησή του:
Κι επειδή για τους Έλληνες πολιτικούς "δεν είναι μείζον θέμα" τα παιδιά τους / παιδιά μας, πρέπει δηλαδή να ικετεύσουν για έλεος τον ΨΥΧΟΠΑΘΗ Ερντογάν; Τι λες ρε «Κουρδιστό Πορτοκάλι»; Επικοινωνείς με τον αφαλό σου; Τα παιδιά μας, θα τα απελευθερώσουμε με μαζικούς Εθνικοπατριωτικούς Αγώνες, εντός και εκτός Ελλάδος, εμείς, οι απλοί Έλληνες !!! Ξεκουνηθείτε Ο Λ Ο Ι από τους καναπέδες σας, να ξεφορτωθούμε ΚΑΙ τον ΨΥΧΟΠΑΘΗ τον τουρκαλά ΚΑΙ τον ΔΙΑΤΕΤΑΡΑΓΜΕΝΟΝ Αλ6 - «ΘΕΛΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΝΕΥΡΟ ΝΑ ΦΥΛΑΣ ΣΚΟΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ» - Τα παιδιά μας, θα κάνουν υπομονή και κουράγιο, μέχρι να τα απελευθερώσουμε εμείς, ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ !!! Ο Ερντογάν σου, «Κουρδιστέ», να πάη να γ@μηθή !!! Ο Ερντογάν σου, ΘΑ ΑΡΝΗΘΗ να τους απελευθερώση ρε μ@λ@κ@ «Κουρδιστέ», για να μάς ξεφτιλίση ακόμη περισσότερο... ΕΘΝΙΚΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΡΕ !!! ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΡΑΓΙΑΔΙΣΜΟ... ΕΙΣΑΙ ΛΑΘΟΣ «ΚΟΥΡΔΙΣΤΕ» !!! Το 1ο ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΗ ΝΕΑ ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ, ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΜΕΤΡΗΤΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ, ΠΑΝΤΟΥ, Σ' ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΜΟΓΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΠΡΕΣΒΕΙΕΣ ΣΕ ΗΠΑ, ΚΑΝΑΔΑ, ΑΓΓΛΙΑ, ΓΑΛΛΙΑ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ, ΒΕΛΓΙΟ, ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ... ΓΚΕΓΚΕ «ΚΟΥΡΔΙΣΤΕ»;
Ας ακούσουμε λοιπόν την ιστορία του κου Μπολώση:
Την καθημερινότητά μας σήμερα, την απασχολούν διάφορα θέματα. Πρώτα η Νοβάρτις, από την οποία φαίνεται ότι λαδώθηκε το αγλάισμα του πολιτικού μας κόσμου. Επίσης κάποιοι διορισμοί στη ζούλα σε κάποια νοσοκομεία κάποιων τεχνιτών μοτοσυκλετών ή διαφόρων άλλων που δεν τους παίρνουμε χαμπάρι, κάποια χιλιάρικα που ελάμβανε νόμιμα μεν, ανήθικα δε, κάποια «ματσό» υπουργάρα κ.λπ.
Ένα θέμα, όχι πολύ σοβαρό κατά τον κ. Φίλη, είναι και το επεισόδιο στον Έβρο. Εύχομαι, να μη χρειασθεί ο κ. Φίλης να καταλάβει την σοβαρότητά του, αν υποτίθεται ότι μπορεί ο κ. Φίλης να καταλάβει…
Το επεισόδιο αυτό, μου θύμισε κάτι σχετικό που συνέβη ακριβώς στην ίδια περιοχή το 1974. Μόλις είχαν τελειώσει οι επιχειρήσεις στην Κύπρο και ολόκληρος ο Ελληνικός Στρατός βρισκόταν στον Έβρο και τα νησιά και μία σπίθα αρκούσε για ν’ ανάψει το πανηγύρι.
Στην περιοχή των Καστανιών, διοικητής λόχου, στην ευθύνη του οποίου περιλαμβανόταν και το επίμαχο δασύλλιο, όπου έγινε η σύλληψη των δύο Ελλήνων στρατιωτικών, ήταν ένας νεαρός υπολοχαγός. Ας τον πούμε Ιωάννη Τριανταφυλλάκη. Τότε λοιπόν οι Τούρκοι, κάθε νύχτα και εκ συστήματος, άρχιζαν να πυροβολούν προς το μέρος μας, χωρίς όμως πρόθεση να μας χτυπήσουν. Απλώς για πόλεμο νεύρων. Με το που έπεφταν οι πυροβολισμοί, σήμαινε συναγερμός και όλοι οι στρατιώτες έπαιρναν τις προβλεπόμενες θέσεις μάχης. Φυσικά και ο Τριανταφυλλάκης παρών. Ερχόταν αστραπιαία από το σπίτι που έμενε με την οικογένεια του (η σύζυγός του και τα δύο παιδιά του, δύο ετών το αγοράκι και 6 μηνών το κοριτσάκι, φτασμένοι επιστήμονες σήμερα). Το σπίτι απείχε μόλις λίγα μέτρα από την μεθόριο. Κάποτε τελείωναν οι πυροβολισμοί και έληγε ο συναγερμός. Το όλο σκηνικό όμως, κρατούσε πάνω από μία ώρα.
Κατά την διάρκεια του επεισοδίου, είχαν ενημερωθεί εν τω μεταξύ το Σύνταγμα και η Μεραρχία, που μονίμως συνιστούσαν «Ψυχραιμία και αποφυγή εμπλοκής».
Οι Τούρκοι συνέχιζαν αυτό το βιολί επί σειρά ημερών, ή μάλλον νυχτών, με μαθηματική ακρίβεια. Κάθε νύχτα μπαμ – μπούμ - συναγερμός - λήξη.
Όπως αντιλαμβάνεσθε η ιστορία αυτή δεν μπορούσε να τραβήξει επ’ άπειρον. Και δεν τράβηξε!
Μια νύχτα λοιπόν, μόλις άρχισε το ίδιο τροπάρι, ειδοποιήθηκε ο Κρητίκαρος Τρανταφυλλάκης, ένας άριστος αξιωματικός, αλλά κομματάκι νευρικός. Φθάνει στην έδρα του λόχου (είναι εκείνο το κτίριο που φαίνεται δίπλα στη μπάρα των συνόρων), αρπάζει ένα πολυβόλο, το στήνει στην βεράντα του κτιρίου και αρχίζει να πυροβολεί κατά του τουρκικού φυλακίου. Η συνέχεια ήταν μια συρραφή κωμικών σκηνών. Οι τούρκοι στρατιώτες άρχισαν έντρομοι να φωνάζουν «μη μπατζανάκη» «καρντάσι» και άλλα ακατάληπτα και να πηδούν αλλόφρονες από τα παράθυρα με τα εσώρουχα, προς μεγάλη τέρψη των Ελλήνων στρατιωτών που, επί τέλους, έπαιρναν το αίμα τους πίσω.
Συνέπειες του γεγονότος:
α. Ο υπολοχαγός, μόνο που δεν οδηγήθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα, αλλά η ταλαιπωρία που υπέστη ήταν χειρότερη απ΄ το απόσπασμα. Κάθε τρεις και λίγο στη Μεραρχία, στο Διδυμότειχο, για ανακρισούλα (χωρίς βέβαια να του δίνουνε μόνο λακέρδα όπως στον Ηλιόπουλο στο «Έξω οι κλέφτες»). Διαταγές επί διαταγών να μη προκαλούμε και γενικώς μία κατάσταση, όχι και τόσο κολακευτική. Σε λίγο καιρό ό υπολοχαγός μετετέθη στην Κύπρο, στην οποία ακόμη κάπνιζαν τα ερείπια που είχε σωρεύσει ο Αττίλας.
β. Οι πυροβολισμοί από την πλευρά των τούρκων, κόπηκαν με το μαχαίρι και το πανηγύρι φυσικά δεν άναψε!
Ηθικόν Δίδαγμα: Βγάλτε το μόνοι σας…
πηγή: dimokratianews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου