Η κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων όπως είναι φυσικό έχει θορυβήσει
την κοινή γνώμη και όχι μόνο. Τελικά είμαστε κοντά σε μια πιθανή
ελληνοτουρκική σύρραξη; Και αν ναι πόσο άμεσα θα γίνει κάτι τέτοιο;Καταρχάς θα θέλαμε να διευκρινίσουμε εκ προοιμίου ότι αν ο Ερντογάν
βιαζόταν, τότε σίγουρα θα επέλεγε το στοιχείο του αιφνιδιασμού για να
πετύχει τα μέγιστα με το ελάχιστο κόστος. Το ότι προτιμά την σταδιακή
κλιμάκωση της έντασης με προμελετημένες ενέργειες που καλλιεργούν
πολεμικό κλίμα δεν είναι καθόλου τυχαίο. Αυτό, πρώτον προοιωνίζει την
μετέπειτα στρατηγική του, η οποία θα είναι όμοια έως τώρα μέχρι να
νιώσει έτοιμος για να κάνει το απονενοημένο έναντι της Ελλάδας, και
δεύτερον, αντανακλά την αδυναμία του να το πραγματοποιήσει άμεσα.
Ο λόγος είναι ότι ναι μεν θέλει προεκλογικά να αποδείξει στην
αντιπολίτευση (και δη στους κεμαλιστές) ότι όχι απλά δεν έχει παραδώσει
νησιά στην Ελλάδα, αλλά αντιθέτως εποφθαλμιά και νέα, παρά ταύτα όμως
δεν είναι έτοιμος ακόμη να πάρει το ρίσκο. Η κοινή γνώμη της Τουρκίας,
παρότι ο ίδιος θα το ήθελε πολύ, δεν είναι μόνο υπερεθνικιστές,
σαλαφιστές και γκρίζοι λύκοι, είναι και αστοί και μεγαλοαστοί -οι οποίοι
υπήρξαν η κινητήριος δύναμη της οικονομίας τα τελευταία χρόνια- που δεν
είναι διατεθειμένοι να διακινδυνεύσουν τα προνόμιά τους. Και αυτήν την
μερίδα ψηφοφόρων επιχειρεί να πείσει-κερδίσει με την ρητορική πολέμου
και κλιμακούμενης έντασης με την Ελλάδα. Όταν θα νιώσει ότι η κοινή
γνώμη είναι με το μέρος του, τότε θα κάνει πράξη τα σχέδιά του έναντι
της Ελλάδας. Ταυτόχρονα είναι σημαντικό να πείσει και την διεθνή
κοινότητα και το ΝΑΤΟ ότι η Ελλάδα θα είναι υπεύθυνη για την πιθανή
διένεξη. Για αυτό και έχουμε ήδη αναφέρει σε προηγούμενο άρθρο (από ΕΔΩ)
ότι ακόμη δεν βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν και ότι πρώτα θα προηγηθεί η
τεχνητή κλιμάκωση έως ότου διακοπούν οι διπλωματικές σχέσεις μεταξύ των
δύο χωρών για να επιχειρηθεί στη συνέχεια η πιθανή διένεξη, η οποία
ασφαλώς αφορά στην επέκταση της ΑΟΖ.
Αυτό που ενδέχεται να επιταχύνει τα σχέδια του Ερντογάν, είναι ένα
πραγματικό ατύχημα (και όχι σχεδιασμένο) στο οποίο θα αναγκαστούν να
αντιδράσουν και οι δύο πλευρές, αν και στο παρελθόν η ενδοτικότητα της
Ελλάδας απέτρεψε τέτοια εξέλιξη. Οπότε θεωρούμε ότι πιο πιθανό παραμένει
το προηγούμενο σενάριο. Τα χρονικά πλαίσια μιας τέτοιας εξέλιξης
ασφαλώς επηρεάζονται από τις επικείμενες εκλογές. Η προεκλογική περίοδος
είναι εξίσου πιθανή (αν και παρακινδυνευμένη) όσο και η μετεκλογική,
τους πρώτους μήνες μετά το πέρας των εκλογών όπου θα έχει λάβει και την
λαϊκή εντολή η οποία φαίνεται προς το παρόν ότι θα είναι οριακή (δείτε ΕΔΩ). Οδοδείκτης του χρονικού πλαισίου είναι η ταχύτητα με την οποία θα επιλέξει να κλιμακώσει την ένταση.
Ας σημειωθεί επίσης ότι η ένταση στο Αιγαίο, και όχι μόνο, έχει ως
επιπλέον σκοπό την κόπωση των ενόπλων δυνάμεων (που βρίσκονται σε
επιφυλακή εδώ και καιρό) με το ήδη χαμηλό ηθικό λόγω των απαράδεκτων και
άκρως επικίνδυνων περικοπών στα κονδύλια για την άμυνα της χώρας. Και
επίσης τον έλεγχο των αντανακλαστικών μας, πολιτικών αλλά και
στρατιωτικών σε μια πιθανή σύρραξη. Επομένως η καλλιέργεια του πολεμικού
κλίματος με τον πόλεμο νεύρων (που είναι ένα είδος υβριδικού πολέμου ΕΔΩ)
έχει πολλαπλά οφέλη για τον σουλτάνο και ασφαλώς και οφείλει να
αντιμετωπισθεί άμεσα, πράγμα που οι κυβερνώντες ή αδυνατούν να κάνουν ή
έμμεσα το επιτρέπουν (όπως αναφέραμε ΕΔΩ)! Οι τρόποι θα αναλυθούν σε επόμενο άρθρο.
Και για όσους θεωρούν ότι μια πιθανή ελληνοτουρκική σύρραξη είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας, εμείς τους θέτουμε το εξής ερώτημα: Εάν ήσασταν ο Ερντογάν, ο ηγέτης μιας χώρας που ανέκαθεν εποφθαλμιούσε ελληνικά εδάφη (τα οποία παρεμπιπτόντως τα θεωρεί δικά της!), δεν θα βλέπατε την παρούσα κατάσταση της Ελλάδας ως την ιδανική για να το κάνετε πράξη;
Το παρόν άρθρο μπορεί να θεωρηθεί και ως συνέχεια από ΕΔΩ!
Πηγή: https://i-epikaira.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου