ΒΡΕΤΑΝΙΑ: Η καθολική εκκλησία προτείνει να κηρυχθεί άγιος ο συγγραφέας G.K. Chesterton και οι Εβραίοι αντιδρούν γιατί ήταν "αντισημίτης"

Ο διάσημος Βρετανός καθολικός συγγραφέας και θεολόγος, G.K. Chesterton θεωρείται από τους Times of Israel, «ένας μολυσματικός αντισημίτης» και για αυτό η πρόταση για αγιοποίησή του από την καθολική εκκλησία ξεσήκωσε τους Εβραίους της Βρετανίας - και μερικούς Καθολικούς.

Ο Gilbert Keith Chesterton, που έμεινε γνωστός ως G. K. Chesterton (Γκ. Κ. Τσέστερτον), (1874-1936) δημοσιογράφος, συγγραφέας και δραματουργός των οποίων τα έργα παραμένουν δημοφιλή στο Ηνωμένο Βασίλειο περισσότερο από 80 χρόνια μετά το θάνατό του, αποτελεί το αντικείμενο μιας αρχικής έρευνας από την καθολική εκκλησία, η οποία θα δημοσιευθεί τον επόμενο μήνα.

Με την εντολή να δίδεται το 2013 από τον επίσκοπο του Northampton, Peter Doyle, η έκθεση αυτή είναι το πρώτο βήμα στη διαδικασία της «αγιοποίησης» (canonization).

Αλλά η κίνηση αυτή έχει τεθεί σε μεγάλη αμφισβήτηση, καθώς υπάρχει η κατηγορία ότι ο Τσέστερτον είχε ταχθεί υπέρ της άποψης να αναγκάζονται οι Εβραίοι στη δημόσια ζωή να φορούν ξεχωριστά ρούχα και ότι τα έργα του είναι γεμάτα με «αντισημιτικούς τρόπους». Κατηγορείται επίσης ο Τσέστερτον ότι συνέχισε να αμφισβητεί την αθωότητα του Alfred Dreyfus, του Εβραιο-Γάλλου αξιωματικού, που η δίκη του και η καταδίκη του το 1894 (γνωστή ως Υπόθεση Ντρέυφους) θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες διεθνώς δικαστικές πλάνες και η πρώτη σοβαρή ένδειξη του επερχόμενου αντισημιτισμού στην Ευρώπη κατά τον 20ο αιώνα.

Σύμφωνα με την εφημερίδα Daily Telegraph, η έκθεση αναμένεται να προτείνει τα στείρα ζευγάρια να προσεύχονται στον Τσέστερτον να μεσιτεύσει στον Θεό να γίνουν «θαυματουργικές συλλήψεις». Το Βατικανό απαιτεί αποδείξεις ότι όσοι προορίζονται για αγιοποίηση πρέπει να είναι υπεύθυνοι για τουλάχιστον δύο θαύματα. Ο Τσέστερτον θα γίνει ο πρώτος Άγγλος άγιος μετά τον 17ο αιώνα.

 Ο Τσέστερτον, που ασχολήθηκε με όλα τα είδη του γραπτού λόγου (αστυνομικές ιστορίες, πεζογραφία, ποίηση, θέατρο, πολιτικό και θεολογικό δοκίμιο, λογοτεχνική κριτική), και άσκησε -με τη μυθοπλασία και την ειρωνεία του- έντονη κοινωνική κριτική, έγραψε περισσότερα από 80 βιβλία, μερικές εκατοντάδες ποιήματα, 200 διηγήματα και διάφορα έργα, Τα μυθιστορήματά του περιλαμβάνουν το "Ο Ναπολέων του Νότινγκ Χιλ" (1904), "Ο άνθρωπος που τον έλεγαν Πέμπτη" (1908), η μελέτη του για τον Ντίκενς (1906), τα δοκίμιά του "Orthodoxy" (1908) και άλλα.

Η σειρά με τις αστυνομικές ιστορίες που έχουν πρωταγωνιστή τον φανταστικό ιερέα πατέρα Μπράουν, ο οποίος επιλύει υποθέσεις εγκλημάτων, έχει γίνει παγκόσμια επιτυχία και έχει μεταφερθεί στην οθόνη από το BBC.

Τα γραπτά του πνευματώδους Τσέστερτον ενέπνευσαν τον τότε άθεο C. S. Lewis (τον συγγραφέα των “Χρονικών της Νάρνια”) να ασπαστεί και αυτός τον Χριστιανισμό και ο Τσέστερτον συνεχίζει να κάνει πολλούς να τον ανακαλύπτουν και να γοητεύονται από αυτόν. Ο Μπέρναρντ Σω έγραψε για αυτόν τον πολυγραφότατο υπερασπιστή της Πίστης ότι «ο κόσμος δεν είναι αρκετά ευγνώμων που έχει τον Τσέστερτον». - Για τον G. K. Chesterton διάβασε στον ΚΟ: Ούτε προοδευτικός, ούτε συντηρητικός. Ο αντι-μοντερνισμός του G.K.Chesterton και Ο G.K Chesterton για εκείνους που δεν μπορούν να δουν καμίαδιαφορά

Μια από τις πιο γνωστές και ενδιαφέρουσες πτυχές της σκέψης του, ήταν η οικονομική φιλοσοφία του διανεμισμού (distributism). Μαζί με τον φίλο και συνάδελφό του "παραδοσιακό" καθολικό Hilaire Belloc, ο Chesterton πρότεινε τη δημιουργία ενός οικονομικού συστήματος όπου η παραγωγική ιδιοκτησία θα εξαπλώνεται σε όσο το δυνατόν περισσότερους ιδιοκτήτες κεφαλαίου, δημιουργώντας έτσι πολλούς «μικρούς καπιταλιστές» και όχι το κεφάλαιο να συγκεντρώνεται στα χέρια των λίγων πλουτοκρατών, των τραστ ή του ίδιου του κράτους.

Ο Τσέστερτον, βαπτίστηκε μικρός στην αγγλικανική εκκλησία και μεταστράφηκε στον καθολικισμό το 1922.

Μόλις δημοσιευθεί η έκθεση, ο επίσκοπος του Northampton, ένας από τους 30 αξιωματούχους της καθολικής εκκλησίας στη Βρετανία, θα αποφασίσει εάν θα ζητήσει από το Βατικανό να ανοίξει μια επίσημη έρευνα για το κατά πόσον ο Τσέστερτον πρέπει να θεωρηθεί άγιος.

Ο John Udris, ο ιερέας που είχε επιφορτιστεί από τον Doyle να εξετάσει τα διαπιστευτήρια του Τσέστερτον, δείχνει σαφή συμπάθεια για τον συγγραφέα, θεωρώντας τον ένα "τεράστιο πρότυπο" για την Εκκλησία που "σπάει το καλούπι της συμβατικής αγιότητας", δήλωσε στην εφημερίδα Catholic Herald.

Όμως η είδηση ​​για την απόφαση του Doyle προκάλεσε θυμό σε μερικούς Εβραίους της Βρετανίας.

Ο γνωστός ιστορικός Geoffrey Alderman (φώτο) υποστήριξε: «Ποτέ δεν θα πάψω να εκπλήσσομαι από το πόσο μακριά μπορούν να πάνε κάποιοι για να δικαιολογήσουν ή να μειώσουν τις σαφείς εκφράσεις του αντισημιτισμού που διατυπώνονται από δημόσια πρόσωπα, του παρόντος ή του παρελθόντος».

Ο Alderman τόνισε τον τρόπο με τον οποίο η αντίθεση του Τσέστερτον στον καπιταλισμό τον οδήγησε να υπερασπιστεί την απέλαση των Εβραίων από τον Εδουάρδο Α΄ από την Αγγλία το 1290. Στην «Σύντομη Ιστορία της Αγγλίας», ο Τσέστερτον περιέγραψε εκείνους που διώχθηκαν από τη χώρα ως τους «καπιταλιστές εκείνης της εποχής» και επαίνεσε τον βασιλιά ως τον "τρυφερό πατέρα του λαού του".

Ο Alderman σημείωσε επίσης την επίθεση του Τσέστερτον στη συμπάθεια που έδειχνε ο βρετανικός Τύπου στον Dreyfus, επικρίνοντας την «ακραία και παράλογη ομοφωνία του αγγλικού τύπου». Πέντε χρόνια μετά την απαλλαγή του Dreyfus, ο συγγραφέας συνέχισε να αναφέρεται σε Εβραίους που ήταν «προδότες στη Γαλλία και τύραννοι στην Αγγλία».

Στο βιβλίο του "Οι Εβραίοι της Μεγάλης Βρετανίας από το 1656 έως το 2000" (“The Jews of Britain 1656 to 2000”), ο ιστορικός Todd Edelman κατηγορεί επίσης τον Τσέστερτον για ένα "ρεύμα σκληρού αντισημιτισμού" το οποίο εξαπέλυσε σε κορυφαίους πολιτικούς κατά την εποχή του σκανδάλου Marconi του 1912. Κάποια από τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου των Φιλελεύθερων, τα οποία κατηγορήθηκαν ότι επωφελήθηκαν αθέμιτα από πληροφορίες σχετικά με τις επικείμενες κυβερνητικές συμβάσεις, ήταν Εβραίοι.

«Οι πιο επιθετικές επιθέσεις στην υπόθεση Marconi, γράφει ο Edelman, ξεκίνησαν από τον Chesterton, τον αδελφό του Cecil, και τον συγγραφέα και πολιτικό Hilaire Belloc. Η «εχθρότητα τους προς τους Εβραίους συνδέθηκε με την αντίθεσή τους στον φιλελευθερισμό, τον καθολικό τους υπόβαθρο και την νοσταλγία τους για μια μεσαιωνική καθολική Ευρώπη που την φαντάζονταν σε πλήρη τάξη, αρμονία και φυλετική ομοιογένεια».

Ο Τσέστερτον επανειλημμένα προωθούσε την ιδέα ότι οι Βρετανο-Εβραίοι δεν ήταν πιστοί στην χώρα τους (Βρετανία).

Στο τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, έγραψε στον εβραϊκής καταγωγής Λόρδο Rufus Isaacs που υπηρέτησε ως Lord Chief Justice (επικεφαλής του δικαστικού σώματος Αγγλίας και Ουαλίας), υποδεικνύοντας ότι δεν πρέπει να συμμετέχει σε ειρηνευτικές συνομιλίες με τη Γερμανία. "Υπάρχει κάποιος που αμφιβάλλει ότι θα δείξτε συμπάθεια στην Εβραϊκή Διεθνή", ρώτησε ο Τσέστερτον.

Τρία χρόνια αργότερα, στο βιβλίο του «Η Νέα Ιερουσαλήμ», ο Τσέστερτον, υποστήριζε ότι οι Εβραίοι θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να κατέχουν υψηλά αξιώματα, αλλά θα πρέπει να φορούν ανατολίτικες ενδυμασίες. «Το θέμα είναι να ξέρουμε πού βρισκόμαστε και να ξέρει και εκείνος που βρίσκεται, ότι βρίσκεται σε ξένη γη», έγραψε.

Σε συνέντευξή του στην Telegraph, ο Udris αναγνώρισε τη διαμάχη γύρω από τον Τσέστερτον και είπε ότι θα παρουσιάσει τις απόψεις εκείνων που είναι «φανατικά  εναντίον» στον να προχωρήσει αυτή η διαδικασία. Ωστόσο, ο ιερέας είπε ότι δεν πιστεύει ότι ο Τσέστερτον ήταν μέσα του "ρατσιστής".

Υπάρχουν και καθολικές φωνές στην Βρετανία που αντιτάσσονται στην αγιοποίηση του Τσέστερτον.

"Όταν η Καθολική Εκκλησία δηλώνει ότι κάποιος είναι άγιος, αυτό λέει κάτι για την Εκκλησία καθώς και για το συγκεκριμένο άτομο", έγραψε η δημοσιογράφος Melanie McDonagh. "Και εκεί είναι το θέμα. Ότι παρά τα προσόντα του ο Τσέστερτον ήταν αντισημίτης».

Η McDonagh ισχυρίζεται ότι η αγιοποίηση του Τσέστερτον "δεν ταιριάζει με το πνεύμα του σύγχρονου καθολικισμού, που βλέπει τον Ιουδαϊσμό, όπως τον έθεσε το Συμβούλιο του Βατικανού, ως τον μεγαλύτερο αδελφό του Καθολικισμού".

ΚΟ: «Το να μην είναι σε θέση κάποιος να δει τις προφανείς διαφορές δεν τον κάνει ευφυή, αλλά μάλλον ηλίθιο», θα έλεγε στους σημερινούς «δικαιωματιστές» ο Τσέστερτον («Περί Εκείνων που Δεν Μπορούν να Δουν τη Διαφορά»). Μια άλλη μνημειώδης φράση του: «Παράδοση σημαίνει να δίνεις ψήφους στην πιο άγνωστη από όλες τις κοινωνικές τάξεις, τους προγόνους μας. Είναι η δημοκρατία των νεκρών. Η Παράδοση αρνείται να υποταχθεί στην αλαζονική ολιγαρχία που απλώς συμβαίνει να περιφέρεται εδώ γύρω» (“Ορθοδοξία”). Και: «Ο αληθινός στρατιώτης δεν αγωνίζεται επειδή μισεί ό, τι είναι μπροστά του, αλλά επειδή αγαπάει ό, τι είναι πίσω του» - «Κατήργησε τον Θεό, και η κυβέρνηση θα γίνει ο Θεός»…

ΚΟ / πηγή