Τι συμβαίνει με το νησάκι Πάτροκλος στο Σούνιο

Τα σχεδια προεβλεπαν δυο υποθαλασσιες σηραγγες που θα ενωναν τον Πατροκλο με το Λαυριο
Οι Ισραηλινοί, το καζίνο και οι δικαστικές περιπέτειες
Στην αντεπίθεση πέρασαν οι ιδιοκτήτες της πολυσυζητημένης βραχονησίδας Πάτροκλος (Γαιδουρονήσι) απέναντι από το Σούνιο-σύμφωνα με το Πρώτο Θέμα.

Διεκδικούν δικαστικά από  Ελληνικό Δημόσιο λίγο λιγότερο από τα  400.000.000 ευρώ,  λόγω της  δήμευσης της περιουσίας τους που έχει ως αποτέλεσμα να τους προκαλέσει  ανεπανόρθωτη ζημιά, καθώς δεν μπορούν εδώ και δεκαετίες να  πωλήσουν, εκποιήσουν ή   εκμεταλλευτούν της περιουσία τους.
Το Κουρδιστό Πορτοκάλι σε παλαιότερη ανάρτησή μας γράφαμε για τον Πάτροκλο>
Ο Antoine Maalouf, με την εγγύηση της πάμπλουτης Donatella Versace είχε έρθει σε επαφή με την ελληνική κυβέρνηση το 2008, ώστε να αγοράσει τον Πάτροκλο για να τον κάνει πολυτελές θέρετρο με ξενοδοχεία 6 αστέρων, θεματικό πάρκο, καζίνο, spa και γκολφ το οποίο θα είχε τη δυνατότητα να φιλοξενήσει έως 50.000 επισκέπτες και θα απασχολούσε έως 8.000 άτομα. Η συγκεκριμένη επένδυση πέρα από το γεγονός ότι θα έδινε δουλειά σε πολύ κόσμο, θα απέφερε στο κράτος κέρδη και προβολή στη χώρα.
Το σχέδιό του, όπως αποκαλύφθηκε σε δημοσίευμα του αμερικανικού περιοδικού BusinessWeek, ακούγεται τουλάχιστον εντυπωσιακό. Θα διέθετε 120 εκατ. ευρώ για να αγοράσει το ιδιωτικό νησί Πάτροκλος και τα υπόλοιπα για να κατασκευάσει εκεί θεματικό πάρκο στα πρότυπα του Λας Βέγκας, «Έχετε την ευλογία μας», του είπε η τότε υπουργός Τουρισμού Φάνη Πάλλη-Πετραλιά, αλλά όταν ο Λιβανέζος επιχειρηματίας ζήτησε γραπτή την υπόσχεση της ελληνικής κυβέρνησης ότι θα βοηθήσει το έργο, πήρε απλώς τη διαβεβαίωση ότι ο λόγος του ελληνικού κράτους αποτελεί… εγγύηση.
Ο Maalouf αφιέρωσε έξι μήνες στο project, κατά τη διάρκεια των οποίων επισκέφτηκε την Ελλάδα 4-5 φορές. Όμως τελικά, αποθαρρυμένος από τη ατέρμονη γραφειοκρατία, αποφάσισε να εγκαταλείψει την προσπάθεια.
Σήμερα ο επιχειρηματίας σύμφωνα με ρεπορτάζ της “Ισοτιμίας”, ενδιαφέρεται ακόμη να αγοράσει το ιδιωτικό νησί και να προχωρήσει στα σχέδιά του – με μικρότερη τιμή γιατί σήμερα η διαπραγματευτική μας δυνατότητα έχει περιοριστεί βέβαια.
Σημειώνεται ότι για να γίνει τέτοια επένδυση πρέπει να πέσουν υπογραφές από πέντε υπουργεία και πρέπει ο επιχειρηματίας να έχει γαϊδουρινή υπομονή και επιμονή.
Περισσότερο μάλιστα που στο νησάκι υπάρχει ελληνιστικό κτίσμα που εμπλέκει και την αρχαιολογική υπηρεσία – πράγμα βέβαια που δεν στάθηκε εμπόδιο σε μεγάλα έργα μέσα στην πρωτεύουσα (μετρό κ.α.) που βρίσκονται πάνω σε αρχαιολογικούς χώρους μεγαλύτερης αξίας, χωρίς να έχει διαταραχθεί η εικόνα των χώρων αυτών.
Η νήσος Πάτροκλος και ο Αριέλ Σαρόν
Η νήσος Πάτροκλος πάντως δεν είναι η πρώτη φορά που συγκεντρώνει το ενδιαφέρον για μεγάλη επένδυση, από ξένα κεφάλαια. Το νησί αυτό ανήκει στην οικογένεια του δικηγόρου Πέτρου Γιατράκου. Πριν από περίπου δώδεκα χρόνια είχαν γίνει εκτενείς συζητήσεις για την αγορά του νησιού από ισραηλινό όμιλο τουριστικών επενδύσεων, ενώ στην υπόθεση είχε εμπλακεί ως και το όνομα του πρώην πρωθυπουργού του Ισραήλ Αριέλ Σαρόν.
Ο πρώην πρωθυπουργός είχε κατηγορηθεί στο Ισραήλ, ότι κατόπιν πιέσεων που είχε δεχθεί από τον γιο του Τζιλάντ, δωροδοκήθηκε από τον ισραηλινό επιχειρηματία Ντέιβιντ Απελ, για να προωθήσει σχέδιο δημιουργίας τουριστικού θέρετρου στον Πάτροκλο. Ανάμεσα στα φιλόδοξα σχέδια που υπήρχαν για τον Πάτροκλο, ήταν ως και η κατασκευή υποθαλάσσιας οδικής σύνδεσής του με τη χερσόνησο της Λαυρεωτικής.
Όλη η αλήθεια για τη Νήσος Πάτροκλος όπως δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία στις 12 Ιουνίου 2005

Ο «Πάτροκλος» του Νταβίντ Απελ, το σχέδιο αξιοποίησης της βραχονησίδας στο Σούνιο, θα ήταν η μεγαλύτερη τουριστική επένδυση στη Μεσόγειο. Όμως, γρήγορα το όραμα του ισραηλινού μεγαλοεπιχειρηματία μετατράπηκε σε μέγα πολιτικό σκάνδαλο στο Ισραήλ. Η μία πλευρά του σκανδάλου (η γνωστή) αφορούσε τη δωροδοκία των ισραηλινών πολιτικών, μεταξύ των οποίων και ο Αριέλ Σαρόν. Η άλλη (η άγνωστη) τον «επηρεασμό» Ελλήνων πολιτικών.
*Ο Νταβίντ (ή χαϊδευτικά «Ντούντι») Απελ απέκτησε χρήμα και εξουσία τη δεκαετία του, 90, συνδεόμενος με το συντηρητικό κόμμα Λικούντ. Το 1998 έβαλε μπρος το σχέδιο Πάτροκλος, ένα σχέδιο φαραωνικό: Είχε προϋπολογισμό 16 δισ. δολάρια (!) και υπολόγιζε χωρητικότητα 100.000 (!) κλινών. Περιελάμβανε ξενοδοχεία, καζίνο με το όνομα «Μίδας», μυθολογικά πάρκα και δύο υποθαλάσσιες σήραγγες που θα ένωναν το νησί με την ξηρά.
Το νησί ανήκει στον δικηγόρο Πέτρο Γιατράκου (απλή συνωνυμία με τον πρώην δήμαρχο της Αθήνας Νίκο Γιατράκο). Ο κ. Γιατράκος, συναντήθηκε με τον Ντ. Απελ γύρω στις 15 φορές στο διάστημα 1997-1998 για να διαπραγματευτεί την πώληση της βραχονησίδας.
*Ομως, το όραμα του Ντ. Απελ γρήγορα σκόνταψε πάνω στα «πατρόκλεια τείχη», που σώζονται στο νησί. Το Μάρτιο 1999, ο ισραηλινός αρχαιολόγος Μεΐρ Μπεν-Ντοβ βολιδοσκόπησε για λογαριασμό του Απελ την αρχαιολόγο Ιφιγένεια Δεκουλάκου, η οποία όμως, όπως μας είπε, του ξεκαθάρισε ότι ο Πάτροκλος είναι «κηρυγμένος αρχαιολογικός χώρος» και ότι το πρότζεκτ δεν θα μπορούσε να προχωρήσει.
*Ετσι, ο ισραηλινός επενδυτής αναγκάστηκε να στραφεί σε άλλες μεθόδους για να επηρεάσει τους Έλληνες πολιτικούς: Σύμφωνα με τη δίωξη εναντίον του, πρώτον δωροδόκησε ισραηλινούς πολιτικούς (τον Αριέλ Σαρόν, τότε υπουργό Εξωτερικών και το γιο του Γκιλάντ και τον τότε δήμαρχο Ιερουσαλήμ Εχούντ Ολμερτ) ώστε εκείνοι να πιέσουν την ελληνική πλευρά. Δεύτερον, χρησιμοποίησε τις υψηλές διασυνδέσεις του συνεταίρου του στην Ελλάδα Νόρμαν Σκόλνικ.
*Η δίωξη της ισραηλινής δικαιοσύνης εναντίον του Απελ αναφέρει:
«Ο Απελ ήρθε σε επαφή με τον Σκόλνικ λόγω των πολυάριθμων επαφών του. Ο Σκόλνικ επιχείρησε να προωθήσει την επιχείρηση μέσω ανθρώπων-κλειδιά στην ελληνική κυβέρνηση». Ο Σκόλνικ ήταν ο άνθρωπος του Απελ στην Ελλάδα από το Δεκέμβριο του 1998. Πλούσιος επιχειρηματίας (και έμπορος όπλων, σύμφωνα με την εφημερίδα «Haaretz»), με ελληνικό και αυστραλιανό διαβατήριο, χαρακτηρίζεται «μυστηριώδης» ακόμα κι από αυτούς που τον γνωρίζουν.
*Αρχικά, τα πράγματα πήγαιναν καλά. Σύμφωνα με την αστυνομική ανάκριση, ο Αριέλ Σαρόν θα πει σε συνομιλία του με τον Απελ: «Το νησί είναι στα χέρια μας!» Τελικά το σχέδιο ματαιώθηκε, όχι όμως επειδή σκόνταψε στα αρχαιολογικά. Αιτία ήταν, σύμφωνα με τον Πέτρο Γιατράκο, το ότι πέθανε ο πατέρας του και έτσι κόλλησαν οι διαπραγματεύσεις. Αντιθέτως, σύμφωνα, με τους Ισραηλινούς, το ότι ο πατέρας Γιατράκος πριν αρρωστήσει έθεσε αλόγιστες απαιτήσεις. Ρόλο έπαιξε και το γεγονός ότι η ισραηλινή αστυνομία άρχισε να ερευνά τις σχέσεις Απελ με Ισρσηλινούς και Έλληνες αξιωματούχους.
*Αρχές 2003, η εφημερίδα «Γεντιότ Αχρονότ» έφερε την υπόθεση στο φως. Ακολούθησε «κυνηγητό» από αστυνομικούς και δικαστές κατά της οικογένειας Σαρόν, από το οποίο διασώθηκε ο πατέρας Αριέλ, αλλά όχι ο γιος Γκιλάντ κατά του οποίου εκκρεμεί δίωξη. Όσο για τον «Ντούντι» Απελ διώκεται για δωροδοκία αλλά δύσκολα θα πάει φυλακή.
Έχει άλλωστε προσλάβει έναν από τους πιο διάσημους δικηγόρους στον κόσμο, τον Αμερικανοεβραίο Αλαν Ντέρσοβιτζ.
Η βραχονησίδα του Σουνίου κηρύχθηκε «αρχαιολογικός χώρος» το 1983, και αργότερα «προστατευόμενη περιοχή, Natura 2000». Είναι μέρος του «Εθνικού Δρυμού Σουνίου». Ανήκει στη Λαυρεωτική, η οποία από το 1998 κηρύχθηκε «τοπίο ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους». Από τότε τίποτα δεν έχει αλλάξει στη νομοθεσία. Και όμως, στον Πάτροκλο, για δεύτερη φορά σε 6 χρόνια, ετοιμάζεται μία από τις μεγαλύτερες τουριστικές επενδύσεις.
*Το νέο σχέδιο («εξωραϊστική επένδυση» κατά τον ιδιοκτήτη του νησιού Πέτρο Γιατράκο) έχει αυτή τη φορά προϋπολογισμό 2,5 δισ. ευρώ και περιλαμβάνει: κατασκευή ξενοδοχείων, σπα, μεγάλου συνεδριακού κέντρου, αρχαίου (!) θεάτρου 16 χιλιάδων θεατών, γκολφ και θεματικού πάρκου. Για την πρόσβαση θα κατασκευαστούν δύο λιμενοβραχίονες, στο νησί και στη στεριά, μήκους 500 μέτρων, και ένα υποθαλάσσιο (!) τούνελ για τα αυτοκίνητα.
Ο Π. Γιατράκος το 2005 αισιοδοξεί ότι θα ξεπεραστούν τα όποια εμπόδια, αρχαιολογικά, δασικά, περιβαλλοντικά. «Το υπουργείο Τουρισμού έχει δείξει τρομακτικό ενδιαφέρον για την επένδυση και ιδίως για το θεματικό πάρκο. Εχουμε την ευμενή συγκυρία ότι ο τότε υπουργός Τουρισμού είχε πειστεί από το 1999 (όταν ήθελαν να επενδύσουν οι Ισραηλινοί) για το αβανταδόρικο της τοποθεσίας».
*Το νησάκι Πάτροκλος ή αλλιώς Γαϊδουρονήσι, μόλις 65 χιλιόμετρα από την Αθήνα, βρίσκεται πολύ κοντά στο Σούνιο. Σύμφωνα με το ΦΕΚ 290 Β’/83, που κηρύσσει το νησί αρχαιολογικό χώρο, «σε αυτό σώζονται λείψανα οχύρωσης από δύο τείχη που κλείνουν όλη την έκταση στα ανατολικά μέχρι τη θάλασσα».
Ο κ. Γιατράκος αντιτείνει ότι «στο νησί δεν υπάρχει ίχνος αρχαιοτήτων». Ομως, σύμφωνα με την αρχαιολόγο Ολγα Καβακογιάννη, «υπάρχει πλούσια βιβλιογραφία με τα φωτογραφημένα ευρήματα στον Πάτροκλο».
Για την  Οδύσσεια του Πάτροκλου στον παγκόσμιο επιχειρηματικό χάρτη  έχουν γραφεί χιλιάδες σελίδες και έχουν γίνει εκατοντάδες άκαρπες μελέτες και διαπραγματεύσεις με τρανταχτά ονόματα, όπως είναι  του πρώην πρωθυπουργού του Ισραήλ Αριέλ Σαρόν, κ.λπ.
Πάντως, όλες οι μέχρι τώρα προσπάθειες για την πώληση της βραχονησίδας έχουν αποτύχει, παρά το παγκόσμιο ενδιαφέρον που κατά διαστήματα έχει εκδηλωθεί, ενώ όπως έντονα λέγεται το διάστημα αυτό  έχει αναζωπυρωθεί  το Ισραηλινό επενδυτικό ενδιαφέρον για τον Πάτροκλο.
Η βραχονησίδα γνώρισε δόξες  το 1997-1998, όταν εκδηλώθηκε έντονο ενδιαφέρον για την αξιοποίησης της και την μετατροπή της στην μεγαλύτερη τουριστική επένδυση της  Μεσογείου ύψους 16 δισ. δολαρίων.    

Τα σχέδια προέβλεπαν την κατασκευή  καζίνο με το όνομα «Μίδας», ξενοδοχεία   100.000 κλινών, πάρκα, κ.λπ.
Το βασικότερο όμως όλων ήταν ότι τα σχέδια  προέβλεπαν  δύο υποθαλάσσιες σήραγγες που θα ένωναν τον Πάτροκλο με το Λαύριο, κάτι που  για την εποχή εκείνη εθεωρείτο πρωτόγνωρο  κολοσσιαίο έργο.
Το επιχειρηματικό ενδιαφέρον είχε εκδηλωθεί  από  ισραηλινό όμιλο τουριστικών επενδύσεων. Η επένδυση αυτή των 16 δις. δολαρίων ουδέποτε ευδοκίμησε καθώς εξελιχθεί σε πολιτικοοικονομικό σκάνδαλο με την εμπλοκή  του  όνοματος του  Σαρόν.
Ο Σαρόν είχε κατηγορηθεί στο Ισραήλ, ότι κατόπιν πιέσεων τις οποίες είχε δεχθεί από τον γιο του Τζιλάντ, δωροδοκήθηκε από τον ισραηλινό επιχειρηματία Ντέιβιντ Απελ, για να προωθήσει σχέδιο δημιουργίας τουριστικού θερέτρου στον Πάτροκλο.
Μάλιστα, την εποχή εκείνη ο Απελ συναντήθηκε 15 φορές με έναν από τους ιδιοκτήτες, τον Πέτρο Γιατράκο, ενώ ταυτόχρονα είχε δρομολογηθεί και μια προσπάθεια   επηρεασμού Ελλήνων πολιτικών για την επίτευξη της συμφωνίας.
Μέτα την άκαρπη αυτή προσπάθεια, ακολούθησαν   και άλλες  επενδυτικές προτάσεις  (από Σιγκαπούρη,  από Έλληνα εφοπλιστή το 2013 κ.λπ.) οι οποίες τελικά και αυτές δεν ευδοκίμησαν.
Η  βραχονησίδα Πάτροκλος είναι ακριβώς απέναντι από το Σούνιο στον Σαρωνικό κόλπο. Η  έκταση της ανέρχεται περίπου στα  3.000 στρέμματα  και είναι σε απόσταση μόλις 850 μέτρων από την ξηρά.
Τον Πάτροκλο τον αγόρασε  το 1961 ο δικηγόρος Κωνσταντίνος Γιατράκος από την Αικατερίνη Μπενάκη-Ξύδη και με την πάροδο των ετών  περιήλθε  σε τρεις κληρονόμους της οικογένειας του δικηγόρου.
Το 1998 ο Πάτροκλος χαρακτηρίστηκε  αρχαιολογικός χώρος (σώζεται οχυρωμένο  στρατόπεδο και πύργος κλασικών χρόνων), αλλά και «τοπίο ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους», ενώ το 1982 η βραχονησίδα υπήχθη  σε ζώνη απόλυτης προστασίας στην οποία απαγορεύεται κάθε είδους δόμηση.
Το περασμένος έτος με υπουργική απόφαση απαγορεύθηκε   ρητά κάθε δικαιοπραξία σε ιδιωτικά νησιά ή νησίδες και σε ακίνητα που βρίσκονται  σε ιδιωτικά νησιά, εφόσον αυτά έχουν χαρακτηριστεί αρχαιολογικοί χώροι.
Δηλαδή, ο  Πάτροκλος «νέκρωσε παντελώς» οριστικά, καθώς  δεν μπορεί  να μεταβιβαστεί, πωληθεί, ενοικιαστεί κ.λπ.
Προ του αδιεξόδου αυτού η  οικογένεια Γιατράκου προσέφυγε στην Δικαιοσύνη, υποστηρίζοντας ότι η πλήρης αδράνεια και δήμευση της βραχονησίδας  που έχει γίνει εδώ και δεκαετίες με ενέργειες της Πολιτείας,  στην πραγματικότητα  αποτελεί  «υφαρπαγή και άτυπη απαλλοτρίωση» χωρίς την καταβολή αποζημίωσης.
Επισημαίνουν ότι  η απαγόρευση πώλησης, μίσθωση, εκμετάλλευσης, κ.λπ., είναι αντίθετη στις επιταγές του Συντάγματος  και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ)  που προστατεύουν την περιουσία.
Παράλληλα, η δήμευση αυτή προσκρούει   και στις διατάξεις του  νόμου 3028/2002 ο οποίος προβλέπει ότι σε περίπτωση ουσιώδους περιορισμού χρήσης ακινήτου καταβάλλεται πλήρης αποζημίωση στον ιδιοκτήτη του.
Την ίδια στιγμή η μακροχρόνια δέσμευση της βραχονησίδας η οποία βρίσκεται σε προνομιούχα τουριστική περιοχή, πλέον του ότι είναι παράνομη, έρχεται σε αντίθεση με την νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Συμβουλίου της Επικρατείας.
 
Σε περίπτωση που δεν ανακληθούν οι δεσμεύσεις στον Πάτροκλο, τότε ζητούν από τους συμβούλους Επικρατείας να υποχρεώσει το Ελληνικό Δημόσιο  να  καταβάλει πλήρη αποζημίωση για την στέρηση της ιδιοκτησίας τους.
 
Αν δεν γίνει και αυτό, τότε να απαλλοτριωθεί αμέσως η βραχονησίδα και να καταβληθεί το σχετικό τίμημα.
 
Αλλά και αν ακόμη όλα αυτά δεν γίνουν, τότε ζητούν να ανταλλαγή ο Πάτροκλος με άλλη έκταση του Δημοσίου αντίστοιχης αξίας.
 
Παράλληλα, η οικογένεια Γιατράκου διεκδικεί να της επιδικαστεί αποζημίωση σύμφωνα με το άρθρο 105 του εισαγωγικού νόμου του Αστικού Κώδικα  για παράνομη συμπεριφορά των εκπροσώπων του Δημόσιου που της επέφερε εξαιρετικά επαχθή και ανεπανόρθωτη ζημιά.
   
Ακόμη,   διεκδικεί την καταβολή  αποζημίωσης σύμφωνα με τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού.
   
Η αποζημίωση που ζητεί η οικογένεια Γιατράκου να  επιδικαστεί, δεν μπορεί  να είναι κατώτερη της αντικειμενικής αξίας της βραχονησίδας.
 
Η οικογένεια επικαλείται έκθεση πολυεθνικής εκτιμητικής εταιρείας, σύμφωνα με οποία η εμπορική αξία του Πάτροκλου με εξαιρετικά μέτριους υπολογισμούς ανέρχεται στα 392.400.000 ευρώ, χωρίς να υπολογίζεται η πολλαπλάσια αξία του ακινήτου.
 
Η δε αντικειμενική αξία της βραχονησίδας υπερβαίνει τα 200.000.000 ευρώ, όπως επικαλούνται στο δικόγραφό τους.

https://kourdistoportocali.com/news-desk/ti-simbini-me-to-nisaki-patroklos-sto-sinio/