Στον
σχεδιασμό και την ετοιμότητα αερομεταφοράς και ανάπτυξης συστοιχιών
βαλλιστικών ATACMS MGM-104A Block I σε δύο νησιά του Βόρειου Αιγαίου και
ενός νησιού των Δωδεκανήσων σε περίπτωση επιδεινούμενης κρίσης με τη
Τουρκία, προσανατολίζεται το ΓΕΕΘΑ, καθώς εκτιμά ότι το βλήμα μπορεί να
αποτελέσει κρίσιμη αποτρεπτική παράμετρο σε τυχόν σχεδιασμό της Αγκυρας.
Πρόκειται για το σύστημα πολλαπλών εκτοξευτών MLRS, το οποίο μπορεί να φέρει δύο τακτικά βλήματα ATACMS MGM-104A.
Αν και η Συνθήκη της Λοζάνης απαγορεύει την ύπαρξη επιθετικών όπλων στα νησιά του Αν. Αιγαίου, το άρθρο 51 του καταστατικού χάρτη των Ηνωμένων Εθνών προβλέπει το δικαίωμα της αυτοάμυνας σε περίπτωση που μία χώρα δεχτεί επίθεση από άλλη.
Πιο συγκεκριμένα, το άρθρο αναφέρει ότι «Καμιά διάταξη αυτού του χάρτη δεν θα εμποδίζει το φυσικό δικαίωμα της ατομικής ή συλλογικής νόμιμης άμυνας, σε περίπτωση που ένα μέλος των Ηνωμένων Εθνών δέχεται ένοπλη επίθεση, μέχρι τη στιγμή που το Συμβούλιο Ασφαλείας θα πάρει τα αναγκαία μέτρα για να διατηρήσει τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια».
Αλλά δεν μπορούν να προεγκατασταθούν βαλλιστικά όπλα ακτίνας δράσης 165 χλμ. χωρίς να προκληθεί μείζονα κρίση με τη Τουρκία. Ετσι επιλέχθηκε η λύση του σχεδιασμού αερομεταφοράς τους σε έξι ώρες, με την στοχοποίηση να έχει ολοκληρωθεί, εκ των προτέρων φυσικά.
Το MGM-104A μπορεί να πλήξει με το πολεμικό του φορτίο, το οποίο αποτελείται από 750 βομβίδια κατά προσωπικού και υλικού στόχους σε απόσταση 165 χλμ. Δεν αποτελεί το κλασικό βαλλιστικό όπλο, αλλά σε συγκεντρώσεις εχθρικών δυνάμεων, π.χ. σε σναυστάθμους, μπορεί να αποβεί καταστροφικό.
Ο πρώην Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Δ.Γράψας το 2008, στον προγραμματισμό που είχε για την προμήθεια αντιαεροπορικών συστημάτων μακρού βεληνεκούς S-400 ήταν και η... βαλλιστική παράμετρος του όπλου: Θεωρούσε ότι μια ομοβροντία τέτοιων όπλων από την... Κρήτη, θα μπορούσε να προκαλέσει μεγάλες ζημιές στο ναύσταθμο της Σμύρνης.
Αυτό το αναφέρουμε, περισσότερο για να καταδείξουμε την ανάγκη βαλλιστικού κτυπήματος της Τουρκίας, των βάσεων σε παράλια και ενδοχώρα, σε ένα περιβάλλον που η Πολεμική Αεροπορία θα έχει πολύ σοβαρότερα προβλήματα: Την υπεράσπιση του μητροπολιτικού εδάφους και των βάσεων της από την ΤΗΚ.
Το σύστημα όλα αυτά τα χρόνια που υπηρετεί στον ΕΣ σταθμεύει στην ηπειρωτική χώρα και, σε περίπτωση πολέμου, στόχοι του θα είναι κέντρα διοικήσεως, αποθήκες, στρατιωτικές εγκαταστάσεις, συγκεντρώσεις στρατευμάτων κλπ. στην Αν. Θράκη (αν καταφέρει να φτάσει στην πρώτη γραμμή ή τουλάχιστον 50 χλμ πίσω από την πρώτη γραμμή
Υπό αυτή την έννοια, η αποστολή της 193 Μοίρα ΠΕΠ, που επιχειρεί όπλο, αποκτά κρίσιμη σημασία, καθώς προβλέπεται η ταχεία ανάπτυξή της σε νησιά του Αν. Αιγαίου και της Δωδεκανήσου εντός λίγων ωρών.
Η Ελλάδα, υπό τις παρούσες δυσμενείς συνθήκες,θα πρέπει να επικεντρώσει τις προσπάθειές της ώστε να είναι προετοιμασμένη για τις πιο απρόβλεπτες εξελίξεις, με κύριο γνώμονα την αποτροπή, παρά την εμπλοκή της σε μία κατάσταση φθοράς και εξασθένησης των δυνάμεών της. Θα πρέπει να διαθέτει τα μέσα εκείνα που θα κάνουν αβέβαιο το αποτέλεσμα της όποιας τουρκικής πρωτοβουλίας.
Αυτό που θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα μίας πιθανής ελληνοτουρκικής σύγκρουσης θα ήταν η μεταφορά του συστήματος στα νησιά του Αν. Αιγαίου και αυτό διότι απέναντι από αυτά βρίσκονται σημαντικές βιομηχανικές και στρατιωτικές υποδομές.
Το διυλιστήριο στον κόλπο του Aliaga, το οποίο αντιπροσωπεύει το 36,5% της παραγωγικής δυνατότητας διύλισης της Τουρκίας (200.000 bbl/d από τα 548.000 bbl/d της ημερήσιας συνολικής παραγωγής), τα ναυπηγεία στη Σμύρνη, οι αεροπορικές βάσεις στη Σμύρνη (Gaziemir, Cigli), η σημαντική αεροπορική βάση στο Balikesir, μία από τις τέσσερις αεροπορικές βάσεις της 1ης Αεροπορικής Διοίκησης (έδρα των 191 Filo Kobra και 192 Filo Kaplan), οι οποίες είναι εξοπλισμένες με αεροσκάφη F-16 C/D Block 40/50 αντίστοιχα, τα αεροδρόμια διασποράς στο Bodrum στο Dalaman, στρατιωτικές εγκαταστάσεις, οι ναύσταθμοι στη Σμύρνη, στο Aksaz και των αποβατικών δυνάμεων στην Φώκαια, το παράκτιο δίκτυο έγκαιρης προειδοποίησης και αεράμυνας κλπ. είναι μερικοί από τους στόχους.
Όσο και αν η ελληνική κυβέρνηση ακολουθεί κατά γράμμα τη Συνθήκη της Λοζάνης από τότε που υπογράφτηκε, είναι σίγουρο ότι δεν θα μπορέσει να αφήσει ανυπεράσπιστα τα ελληνικά νησιά και τους Έλληνες πολίτες. Η ανάπτυξη των συστημάτων MLRS ATACMS MGM-104A με τα βλήματα στα νησιά του Αιγαίου. σε περίπτωση που η Ελλάδα δεχτεί επίθεση από την Τουρκία, αποτελεί ίσως μία από τις πιο αποτελεσματικές προτάσεις αποτροπής.
Τα συστήματα αυτά, αν και εδρεύουν στη βόρεια Ελλάδα, μπορούν με ευκολία να μεταφερθούν στα νησιά με ταχύπλοα σκάφη (στρατιωτικά ή πολιτικά).
Ο χρόνος ανάπτυξής τους είναι περιορισμένος και μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσα σε αρκετά λιγότερο από ένα εικοσιτετράωρο, από τη στιγμή που ληφθεί η απόφαση. Το βάρος των εκτοξευτών είναι μόλις 24 τόνοι, οι οποίοι μαζί με τα σχετικά φορτία και τα πυρομαχικά μπορούν εύκολα να φορτωθούν στα πλοία χωρίς τροποποιήσεις ή μετασκευές.
Από τη στιγμή που τα συστήματα αποβιβαστούν στα νησιά, η Ελλάδα αποκτά άμεσα ένα ισχυρό χαρτί αποτροπής, το οποίο σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα οπλικά συστήματα μεγάλης εμβέλειας της ΠΑ αποτελούν τη μόνη δύναμη που μπορεί να αλλάξει τη ροή των πραγμάτων.
Η εμβέλεια των βλημάτων ATACMS MGM-104A και η ευελιξία-ευκινησία του εκτοξευτή Μ270 επιτρέπουν στην ελληνική πλευρά να πλήξει τους στόχους που προαναφέρθηκαν, στέλνοντας έτσι ένα μήνυμα αποφασιστικότητας στα κέντρα εξουσίας και αποφάσεων της γειτονικής χώρας.
Στόχος αυτής της κίνησης είναι η αύξηση του κόστους που θα έχει η Τουρκία από μία αναμέτρηση και όχι η πρόκληση. Εξάλλου, η Τουρκία διαθέτει ήδη βαλλιστικά πυραυλικά συστήματα, τα οποία μπορούν να απειλήσουν σύμφωνα με εκτιμήσεις μέχρι και την Αθήνα (βλ. πύραυλο Yildirim II με εκτιμώμενη εμβέλεια άνω των 200 χλμ).
Με την ανάπτυξη των ATACMS MGM-104A στο Αιγαίο, η Αθήνα εμπλουτίζει το αποτρεπτικό της οπλοστάσιο, επιτρέποντας έτσι τη στοχοποίηση των απομακρυσμένων στόχων στους SCALP (όποτε και αν φτάσει σε αυτό το επίπεδο), ενώ την ίδια στιγμή οι ATACMS μπορούν να καταστρέψουν τα τοπικά δίκτυα διοίκησης και ελέγχου και τον τοπικό στρατιωτικό μηχανισμό που απειλεί τα νησιά.
Με τον τρόπο αυτό, η Αθήνα στέλνει το μήνυμα προς όλες τις πλευρές, τόσο απέναντι στην Άγκυρα όσο και στη διεθνή κοινότητα, ότι είναι αποφασισμένη να υπερασπίσει την κυριαρχία της, αλλά πρωτίστως επιθυμεί την εξουδετέρωση των εχθρικών δυνάμεων που απειλούν τα νησιά, χωρίς να επιδιώκει την περαιτέρω κλιμάκωση της κατάστασης.
Η ανάπτυξη των ATACMS στα νησιά θα μπορούσε να αποτελέσει το πρώτο στάδιο της αντίδρασης της Αθήνας σε μία τουρκική επιθετική στρατιωτική επιχείρηση.
Αν ο αντίπαλος δεν λάβει το «μήνυμα» με την απειλή των MGM-104A, τότε αναλαμβάνει η ΠΑ, η οποία θα αξιοποιήσει τις δυνατότητες των βλημάτων SCALP που μπορούν να πλήττουν στόχους με μεγάλη ακρίβεια βαθιά στην ενδοχώρα του αντιπάλου, χτυπώντας ουσιαστικά τα βασικά κέντρα διοίκησης και τις κρίσιμες υποδομές της χώρας.
Η ανάπτυξη των ATACMS MGM-104A στα νησιά του Αν. Αιγαίου δεν θα είναι μία κίνηση κλιμάκωσης της κατάστασης από την Ελλάδα, αλλά ουσιαστικά το μήνυμα της αποφασιστικότητας της χώρας και της προσπάθειάς της να σταματήσει άμεσα την τουρκική επιθετικότητα.
Πρόκειται για το σύστημα πολλαπλών εκτοξευτών MLRS, το οποίο μπορεί να φέρει δύο τακτικά βλήματα ATACMS MGM-104A.
Αν και η Συνθήκη της Λοζάνης απαγορεύει την ύπαρξη επιθετικών όπλων στα νησιά του Αν. Αιγαίου, το άρθρο 51 του καταστατικού χάρτη των Ηνωμένων Εθνών προβλέπει το δικαίωμα της αυτοάμυνας σε περίπτωση που μία χώρα δεχτεί επίθεση από άλλη.
Πιο συγκεκριμένα, το άρθρο αναφέρει ότι «Καμιά διάταξη αυτού του χάρτη δεν θα εμποδίζει το φυσικό δικαίωμα της ατομικής ή συλλογικής νόμιμης άμυνας, σε περίπτωση που ένα μέλος των Ηνωμένων Εθνών δέχεται ένοπλη επίθεση, μέχρι τη στιγμή που το Συμβούλιο Ασφαλείας θα πάρει τα αναγκαία μέτρα για να διατηρήσει τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια».
Αλλά δεν μπορούν να προεγκατασταθούν βαλλιστικά όπλα ακτίνας δράσης 165 χλμ. χωρίς να προκληθεί μείζονα κρίση με τη Τουρκία. Ετσι επιλέχθηκε η λύση του σχεδιασμού αερομεταφοράς τους σε έξι ώρες, με την στοχοποίηση να έχει ολοκληρωθεί, εκ των προτέρων φυσικά.
Το MGM-104A μπορεί να πλήξει με το πολεμικό του φορτίο, το οποίο αποτελείται από 750 βομβίδια κατά προσωπικού και υλικού στόχους σε απόσταση 165 χλμ. Δεν αποτελεί το κλασικό βαλλιστικό όπλο, αλλά σε συγκεντρώσεις εχθρικών δυνάμεων, π.χ. σε σναυστάθμους, μπορεί να αποβεί καταστροφικό.
Ο πρώην Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Δ.Γράψας το 2008, στον προγραμματισμό που είχε για την προμήθεια αντιαεροπορικών συστημάτων μακρού βεληνεκούς S-400 ήταν και η... βαλλιστική παράμετρος του όπλου: Θεωρούσε ότι μια ομοβροντία τέτοιων όπλων από την... Κρήτη, θα μπορούσε να προκαλέσει μεγάλες ζημιές στο ναύσταθμο της Σμύρνης.
Αυτό το αναφέρουμε, περισσότερο για να καταδείξουμε την ανάγκη βαλλιστικού κτυπήματος της Τουρκίας, των βάσεων σε παράλια και ενδοχώρα, σε ένα περιβάλλον που η Πολεμική Αεροπορία θα έχει πολύ σοβαρότερα προβλήματα: Την υπεράσπιση του μητροπολιτικού εδάφους και των βάσεων της από την ΤΗΚ.
Το σύστημα όλα αυτά τα χρόνια που υπηρετεί στον ΕΣ σταθμεύει στην ηπειρωτική χώρα και, σε περίπτωση πολέμου, στόχοι του θα είναι κέντρα διοικήσεως, αποθήκες, στρατιωτικές εγκαταστάσεις, συγκεντρώσεις στρατευμάτων κλπ. στην Αν. Θράκη (αν καταφέρει να φτάσει στην πρώτη γραμμή ή τουλάχιστον 50 χλμ πίσω από την πρώτη γραμμή
Υπό αυτή την έννοια, η αποστολή της 193 Μοίρα ΠΕΠ, που επιχειρεί όπλο, αποκτά κρίσιμη σημασία, καθώς προβλέπεται η ταχεία ανάπτυξή της σε νησιά του Αν. Αιγαίου και της Δωδεκανήσου εντός λίγων ωρών.
Η Ελλάδα, υπό τις παρούσες δυσμενείς συνθήκες,θα πρέπει να επικεντρώσει τις προσπάθειές της ώστε να είναι προετοιμασμένη για τις πιο απρόβλεπτες εξελίξεις, με κύριο γνώμονα την αποτροπή, παρά την εμπλοκή της σε μία κατάσταση φθοράς και εξασθένησης των δυνάμεών της. Θα πρέπει να διαθέτει τα μέσα εκείνα που θα κάνουν αβέβαιο το αποτέλεσμα της όποιας τουρκικής πρωτοβουλίας.
Αυτό που θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα μίας πιθανής ελληνοτουρκικής σύγκρουσης θα ήταν η μεταφορά του συστήματος στα νησιά του Αν. Αιγαίου και αυτό διότι απέναντι από αυτά βρίσκονται σημαντικές βιομηχανικές και στρατιωτικές υποδομές.
Το διυλιστήριο στον κόλπο του Aliaga, το οποίο αντιπροσωπεύει το 36,5% της παραγωγικής δυνατότητας διύλισης της Τουρκίας (200.000 bbl/d από τα 548.000 bbl/d της ημερήσιας συνολικής παραγωγής), τα ναυπηγεία στη Σμύρνη, οι αεροπορικές βάσεις στη Σμύρνη (Gaziemir, Cigli), η σημαντική αεροπορική βάση στο Balikesir, μία από τις τέσσερις αεροπορικές βάσεις της 1ης Αεροπορικής Διοίκησης (έδρα των 191 Filo Kobra και 192 Filo Kaplan), οι οποίες είναι εξοπλισμένες με αεροσκάφη F-16 C/D Block 40/50 αντίστοιχα, τα αεροδρόμια διασποράς στο Bodrum στο Dalaman, στρατιωτικές εγκαταστάσεις, οι ναύσταθμοι στη Σμύρνη, στο Aksaz και των αποβατικών δυνάμεων στην Φώκαια, το παράκτιο δίκτυο έγκαιρης προειδοποίησης και αεράμυνας κλπ. είναι μερικοί από τους στόχους.
Όσο και αν η ελληνική κυβέρνηση ακολουθεί κατά γράμμα τη Συνθήκη της Λοζάνης από τότε που υπογράφτηκε, είναι σίγουρο ότι δεν θα μπορέσει να αφήσει ανυπεράσπιστα τα ελληνικά νησιά και τους Έλληνες πολίτες. Η ανάπτυξη των συστημάτων MLRS ATACMS MGM-104A με τα βλήματα στα νησιά του Αιγαίου. σε περίπτωση που η Ελλάδα δεχτεί επίθεση από την Τουρκία, αποτελεί ίσως μία από τις πιο αποτελεσματικές προτάσεις αποτροπής.
Τα συστήματα αυτά, αν και εδρεύουν στη βόρεια Ελλάδα, μπορούν με ευκολία να μεταφερθούν στα νησιά με ταχύπλοα σκάφη (στρατιωτικά ή πολιτικά).
Ο χρόνος ανάπτυξής τους είναι περιορισμένος και μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσα σε αρκετά λιγότερο από ένα εικοσιτετράωρο, από τη στιγμή που ληφθεί η απόφαση. Το βάρος των εκτοξευτών είναι μόλις 24 τόνοι, οι οποίοι μαζί με τα σχετικά φορτία και τα πυρομαχικά μπορούν εύκολα να φορτωθούν στα πλοία χωρίς τροποποιήσεις ή μετασκευές.
Από τη στιγμή που τα συστήματα αποβιβαστούν στα νησιά, η Ελλάδα αποκτά άμεσα ένα ισχυρό χαρτί αποτροπής, το οποίο σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα οπλικά συστήματα μεγάλης εμβέλειας της ΠΑ αποτελούν τη μόνη δύναμη που μπορεί να αλλάξει τη ροή των πραγμάτων.
Η εμβέλεια των βλημάτων ATACMS MGM-104A και η ευελιξία-ευκινησία του εκτοξευτή Μ270 επιτρέπουν στην ελληνική πλευρά να πλήξει τους στόχους που προαναφέρθηκαν, στέλνοντας έτσι ένα μήνυμα αποφασιστικότητας στα κέντρα εξουσίας και αποφάσεων της γειτονικής χώρας.
Στόχος αυτής της κίνησης είναι η αύξηση του κόστους που θα έχει η Τουρκία από μία αναμέτρηση και όχι η πρόκληση. Εξάλλου, η Τουρκία διαθέτει ήδη βαλλιστικά πυραυλικά συστήματα, τα οποία μπορούν να απειλήσουν σύμφωνα με εκτιμήσεις μέχρι και την Αθήνα (βλ. πύραυλο Yildirim II με εκτιμώμενη εμβέλεια άνω των 200 χλμ).
Με την ανάπτυξη των ATACMS MGM-104A στο Αιγαίο, η Αθήνα εμπλουτίζει το αποτρεπτικό της οπλοστάσιο, επιτρέποντας έτσι τη στοχοποίηση των απομακρυσμένων στόχων στους SCALP (όποτε και αν φτάσει σε αυτό το επίπεδο), ενώ την ίδια στιγμή οι ATACMS μπορούν να καταστρέψουν τα τοπικά δίκτυα διοίκησης και ελέγχου και τον τοπικό στρατιωτικό μηχανισμό που απειλεί τα νησιά.
Με τον τρόπο αυτό, η Αθήνα στέλνει το μήνυμα προς όλες τις πλευρές, τόσο απέναντι στην Άγκυρα όσο και στη διεθνή κοινότητα, ότι είναι αποφασισμένη να υπερασπίσει την κυριαρχία της, αλλά πρωτίστως επιθυμεί την εξουδετέρωση των εχθρικών δυνάμεων που απειλούν τα νησιά, χωρίς να επιδιώκει την περαιτέρω κλιμάκωση της κατάστασης.
Η ανάπτυξη των ATACMS στα νησιά θα μπορούσε να αποτελέσει το πρώτο στάδιο της αντίδρασης της Αθήνας σε μία τουρκική επιθετική στρατιωτική επιχείρηση.
Αν ο αντίπαλος δεν λάβει το «μήνυμα» με την απειλή των MGM-104A, τότε αναλαμβάνει η ΠΑ, η οποία θα αξιοποιήσει τις δυνατότητες των βλημάτων SCALP που μπορούν να πλήττουν στόχους με μεγάλη ακρίβεια βαθιά στην ενδοχώρα του αντιπάλου, χτυπώντας ουσιαστικά τα βασικά κέντρα διοίκησης και τις κρίσιμες υποδομές της χώρας.
Η ανάπτυξη των ATACMS MGM-104A στα νησιά του Αν. Αιγαίου δεν θα είναι μία κίνηση κλιμάκωσης της κατάστασης από την Ελλάδα, αλλά ουσιαστικά το μήνυμα της αποφασιστικότητας της χώρας και της προσπάθειάς της να σταματήσει άμεσα την τουρκική επιθετικότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου