Πολλά τα ερωτηματικά της αποχώρησης των ΗΠΑ απο τη Συρία.
Ο Donald Trump με την απόφαση του για αποχώρηση προς το Νότο της Συρίας δεν εξένησε κανέναν. Στη Συρία η Τουρκία απέκτησε τον ρόλο των ΗΠΑ με αλλαγή της πολιτικής στο θέμα του Κουρδιστάν αλλά όχι της ουσίας και ουσία είναι ο έλεγχος του δρόμου των πετρελαίων μέσω Συρίας προς Τουρκία και Μεσόγειο. Ειναι προφανές πως οι ΗΠΑ εχουν συμφωνήσει ο έλεγχος των κοιτασμάτων της Συρίας να περάσει σε αυτές είτει είναι σχιστολιθικό αέριο του Κουρδιστάν στη Βόρεια Συρία είτε είναι οι πετρελαιοπηγές στο Ντελ Ζορ. Αν μάλιστα αναλάβει η Σαουδική Αραβία την ανοικοδόμηση του Κουρδιστάν, τότε ο δρόμος προς τη Τουρκία δεν θα έχει κανένα εμπόδιο. Οι ΗΠΑ όπως έφυγαν μπορούν να επιστρέψουν ενώ μετα τις εκλογές το Ισραήλ θα βρεί λόγο να μεγαλώσει μέσα στη Συρία.
Καθηγητής Γ.Ζουγανέλης
ΚΟΥΡΗΤΗΣ: Υπάρχουν πολλές άλλες, σχετικές αλλά και διάφορες αιτιολογήσεις για την απόφαση αυτή του Τραμπ και των Η.Π.Α, τις οποίες μπορείτε να αναζητήσετε σε δεκάδες ιστοτόπους. Εγώ θέλω να σταθώ σε παράμετρους που δεν είδα να σχολιάζονται.
- Η απόσυσρη των Η.Π.Α καταρχάς δεν είναι ολική. Στρατιωτικοί "σύμβουλοι" (στην ουσία ειδικές επιχειρησιακές μονάδες) θα συνεχίσουν να δραστηριοποιύνται στην περιοχή.
- Κατά δεύτερον δεν διαπίστωσα ιδιαίτερες κουρδικές διαμαρτυρίες για την απόφαση αποχώρησης των Η.Π.Α. Αυτό υποβάλλει την ιδέα πως ήδη έχει συμφωνηθεί η συνεχιζόμενη υποστήριξη των κουρδικών δυνάμεων, όχι βέβαια πλέον στο πεδίο, ανοιχτά, αλλά πάλι αυτό, η ανοιχτή άμεση υποστήριξη, είτε με βολές πυροβολικού, είτε με αεροπορική κάλυψη, συνέβει μέχρι τώρα ελάχιστες φορές. Οι εβραίοι επίσης είναι σχεδόν σίγουρο πως θα συνεχίσουν να βοηθούν άμεσα τους κούρδους, υπό προυποθέσεις όμως.
Τρίτον. Η εμμονή των τούρκων για αυξημένο έλεγχο στην περιοχή προβλέπω να τους φέρει ευθεία αντιμέτωπους με συριακές κυβερνητικές μονάδες και τους ρώσσους που στηρίζουν τον Άσσαντ. Υπάρχει βέβαια κοινό συμφέρον στην εμπόδιση του ελέγχου από τους κούρδους περιοχών στην συρία, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως οι σύριοι θα χαρούν ή επιδιωκούν αυτές οι περιοχές να περάσουν στον έλεγχο των τούρκων. Μεταξύ των δύο, τουρκους-κούρδους, οι σύριοι του Άσσαντ σίγουρα δεν θέλουν το τουρκικό τετελεσμένο.
Τέταρτον. Οι πέρσες επίσης δεν υπάρχει περίπτωση να δεχθούν τουρκικό έλεγχο σε περιοχές τόσο κοντά σε αυτούς. Δεν έχουν πρόβλημα να χτυπούν τους κούρδους, όσο αυτοί επιδιώκουν την δημιουργία κουρδικού κράτους αφαιρώντας και περιοχές του Ιράν, αλλά αυτό επ'ουδενι σημαίνει πως θέλουν, οι τούρκοι να ελέγχουν αυτές τις περιοχές.
Συνοψίζοντας, η απόσυρση των Η.Π.Α, ενώ δεν κάνει την ζωή των κούρδων καλλίτερη, δεν την επιβαρύνει και τόσο ώστε να ανάγεται σε μέγιστο θέμα. Μπορεί μάλιστα δυνητικά να αποβεί μοιραία στην ρωσσο-τουρκο-ιρανική σύμπραξη, βγάζοντας στην επιφάνεια υποβόσκουσες έρριδες και τα αντικρουόμενα συμφέροντα αυτών στην περιοχή.
- Η δημιουργία πολλών γκρίζων σημείων σε μια περιοχή παράγει αστάθειες και οι αστάθειες πολέμους, οι πόλεμοι κέρδη για τις βιομηχανίες όπλων κοκ. Αυτό ενισχύεται απο την αθέτηση πολλών διεθνών συμφωνιών.
- Η γεωστρατηγική συνδέεται άμεσα με τα ενεργειακά θέματα (τιμές, τεχνολογία, ασφάλεια, οριοθέτηση ΑΟΖ, τοπικούς πολέμους, μεταναστευτικό), τον έλεγχο των πρωτογενών υλικών / πηγών / κοιτασμάτων, τους δρόμους μεταφοράς του φυσικού αερίου και του πετρελαίου.
- Η πολιτική απέναντι στο περιβάλλον εξαρτάται απο τη σχέση της κάθε χώρας με τα συμφέροντα που αφορούν FDI και εκπομπές CO2.. Λιγνίτης και ΑΠΕ αλλά και φυσικό αέριο, αγωγοί και LNG αντιπαρατίθενται.
- Τα μικρά κράτη έχουν μικρό ρόλο στα παιγνίδια γεωστρατηγικής. Η εξαγορά των πολιτικών είναι δεδομένη.
Ο Donald Trump με την απόφαση του για αποχώρηση προς το Νότο της Συρίας δεν εξένησε κανέναν. Στη Συρία η Τουρκία απέκτησε τον ρόλο των ΗΠΑ με αλλαγή της πολιτικής στο θέμα του Κουρδιστάν αλλά όχι της ουσίας και ουσία είναι ο έλεγχος του δρόμου των πετρελαίων μέσω Συρίας προς Τουρκία και Μεσόγειο. Ειναι προφανές πως οι ΗΠΑ εχουν συμφωνήσει ο έλεγχος των κοιτασμάτων της Συρίας να περάσει σε αυτές είτει είναι σχιστολιθικό αέριο του Κουρδιστάν στη Βόρεια Συρία είτε είναι οι πετρελαιοπηγές στο Ντελ Ζορ. Αν μάλιστα αναλάβει η Σαουδική Αραβία την ανοικοδόμηση του Κουρδιστάν, τότε ο δρόμος προς τη Τουρκία δεν θα έχει κανένα εμπόδιο. Οι ΗΠΑ όπως έφυγαν μπορούν να επιστρέψουν ενώ μετα τις εκλογές το Ισραήλ θα βρεί λόγο να μεγαλώσει μέσα στη Συρία.
Καθηγητής Γ.Ζουγανέλης
ΚΟΥΡΗΤΗΣ: Υπάρχουν πολλές άλλες, σχετικές αλλά και διάφορες αιτιολογήσεις για την απόφαση αυτή του Τραμπ και των Η.Π.Α, τις οποίες μπορείτε να αναζητήσετε σε δεκάδες ιστοτόπους. Εγώ θέλω να σταθώ σε παράμετρους που δεν είδα να σχολιάζονται.
- Η απόσυσρη των Η.Π.Α καταρχάς δεν είναι ολική. Στρατιωτικοί "σύμβουλοι" (στην ουσία ειδικές επιχειρησιακές μονάδες) θα συνεχίσουν να δραστηριοποιύνται στην περιοχή.
- Κατά δεύτερον δεν διαπίστωσα ιδιαίτερες κουρδικές διαμαρτυρίες για την απόφαση αποχώρησης των Η.Π.Α. Αυτό υποβάλλει την ιδέα πως ήδη έχει συμφωνηθεί η συνεχιζόμενη υποστήριξη των κουρδικών δυνάμεων, όχι βέβαια πλέον στο πεδίο, ανοιχτά, αλλά πάλι αυτό, η ανοιχτή άμεση υποστήριξη, είτε με βολές πυροβολικού, είτε με αεροπορική κάλυψη, συνέβει μέχρι τώρα ελάχιστες φορές. Οι εβραίοι επίσης είναι σχεδόν σίγουρο πως θα συνεχίσουν να βοηθούν άμεσα τους κούρδους, υπό προυποθέσεις όμως.
Τρίτον. Η εμμονή των τούρκων για αυξημένο έλεγχο στην περιοχή προβλέπω να τους φέρει ευθεία αντιμέτωπους με συριακές κυβερνητικές μονάδες και τους ρώσσους που στηρίζουν τον Άσσαντ. Υπάρχει βέβαια κοινό συμφέρον στην εμπόδιση του ελέγχου από τους κούρδους περιοχών στην συρία, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως οι σύριοι θα χαρούν ή επιδιωκούν αυτές οι περιοχές να περάσουν στον έλεγχο των τούρκων. Μεταξύ των δύο, τουρκους-κούρδους, οι σύριοι του Άσσαντ σίγουρα δεν θέλουν το τουρκικό τετελεσμένο.
Τέταρτον. Οι πέρσες επίσης δεν υπάρχει περίπτωση να δεχθούν τουρκικό έλεγχο σε περιοχές τόσο κοντά σε αυτούς. Δεν έχουν πρόβλημα να χτυπούν τους κούρδους, όσο αυτοί επιδιώκουν την δημιουργία κουρδικού κράτους αφαιρώντας και περιοχές του Ιράν, αλλά αυτό επ'ουδενι σημαίνει πως θέλουν, οι τούρκοι να ελέγχουν αυτές τις περιοχές.
Συνοψίζοντας, η απόσυρση των Η.Π.Α, ενώ δεν κάνει την ζωή των κούρδων καλλίτερη, δεν την επιβαρύνει και τόσο ώστε να ανάγεται σε μέγιστο θέμα. Μπορεί μάλιστα δυνητικά να αποβεί μοιραία στην ρωσσο-τουρκο-ιρανική σύμπραξη, βγάζοντας στην επιφάνεια υποβόσκουσες έρριδες και τα αντικρουόμενα συμφέροντα αυτών στην περιοχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου