Γιατί αναφέρω τον όρο «αρπαγή»; Απλώς και μόνο για λόγους πολιτικής αβρότητας, προκειμένου να μην χρησιμοποιήσω, τουλάχιστον στον τίτλο, όρους όπως «κλοπή» ή «ληστεία». Διότι ακριβώς περί αυτού πρόκειται αν το καλοσκεφτούμε.
Εισαγωγικά
Για να γίνει κατανοητό, ας υποθέσουμε ότι κάποιος σε υποχρεώνει: α) να καταργήσεις τον τραπεζικό σου λογαριασμό και να μεταφέρεις τις καταθέσεις σου σε δικό του, όπου θα έχει την πλήρη διαχείριση και θα αποφασίζει αυτός τι ποσά θα εκταμιεύεις για τις ανάγκες σου, β) να κατατίθεται σ’ αυτόν το νέο «κοινό» λογαριασμό ο μηνιαίος μισθός ή η σύνταξή σου, γ) να κατατίθενται αυτοστιγμεί σ’ αυτόν το λογαριασμό οποιοδήποτε προνοιακό επίδομα τυχόν λαμβάνεις, εσύ ή μέλη της οικογενείας σου, δ) να κατατίθενται επίσης αυτομάτως οποιεσδήποτε οφειλές τρίτων προς εσένα, ε) να του κάνεις πλήρη έκθεση των οποιωνδήποτε εκτιμώμενων εξόδων σου, από τα ψώνια του μήνα μέχρι τις καραμέλες για τα παιδιά σου που θέλεις ν’ αγοράσεις, προκειμένου να εγκρίνει τη δαπάνη και να μπορέσεις έτσι να εκταμιεύσεις τα (δικά σου!) χρήματα!
Μα, μπορεί ίσως να αναρωτηθεί ο καθείς, αν γίνει κάτι τέτοιο, πώς θα μπορέσω να ανταπεξέλθω όταν
έχω τρέχοντα έξοδα που δεν παίρνουν αναβολή; Θα αναγκάζομαι να αιτούμαι κάθε φορά την αναγκαία ανάληψη και θα περιμένω από αυτόν να την εγκρίνει; Μην ανησυχείτε, έχει προβλεφθεί κι αυτό: Σου δίδεται το δικαίωμα να κρατήσεις, απ’ όλα τα προαναφερόμενα έσοδά σου, ένα ποσό για τα τρέχοντα έξοδά σου των επόμενων 15 ημερών! Προσοχή όμως γιατί αυτό το δικαίωμα, σου παραχωρείται κάτω από τους εξής όρους: α) Να αφορά αυστηρά το 15νθήμερο. Αν συμβεί και κάνεις λάθος κι αντί για 15νθήμερο, έχεις «παρακρατήσει» ποσό που αντιστοιχεί σε έξοδα των επόμενων π.χ. 16 ή 17 ημερών, έχεις κυρώσεις! β) Να έχεις παραδώσει εκ των προτέρων αναλυτική έκθεση των εξόδων σου του επόμενου 15νθημέρου. γ) Να παραδώσεις στη συνέχεια αναλυτική έκθεση των δαπανών που έκανες στο 15νθήμερο, έτσι ώστε να διασταυρωθεί ότι δεν έχεις κάνει καμιά παράταιρη αγορά (να πήρες λ.χ. τσίχλες ενώ είχες γράψει ότι θα πάρεις γάλα, γιατί αυτό συνιστά εξαπάτηση εφόσον αν είχες γράψει εξ αρχής για τσίχλες, πιθανόν η δαπάνη να μην είχε εγκριθεί). Εννοείται, για να μην ξεχνιόμαστε, ότι μιλάμε πάντοτε για τα δικά σου χρήματα, για τα δικά σου έσοδα, για το δικό σου ταμείο!
Αυτός ο «κάποιος», έχει εκ του νόμου το δικαίωμα να διαχειρίζεται και να επενδύει τις καταθέσεις του λογαριασμού σου για το δικό σου -υποτίθεται- συμφέρον. Αν όμως επιλέξει λάθος επενδύσεις ή αν έχει κάνει καμιά «λοβιτούρα» και χάσεις χρήματα (βλέποντας ξάφνου τις καταθέσεις σου να μειώνονται απότομα), δεν φέρει καμία ευθύνη, δεν έχεις το δικαίωμα να αλλάξεις «διαχειριστή» και να πας σε άλλον, δεν μπορείς να καταφερθείς εναντίον του νομικώς ή με άλλον τρόπο. Αντιθέτως, είτε κάνει σωστή διαχείριση είτε όχι, εσύ είσαι υποχρεωμένος να του καταβάλεις κάθε μήνα την οριζόμενη αμοιβή του την οποία θα παρακρατάει αυτομάτως από το λογαριασμό σου!… Και το πιο ωραίο απ’ όλα: Εάν αυτός ο κάποιος έχει έκτακτες ανάγκες, θα έχει το δικαίωμα, επικαλούμενος το «δημόσιο συμφέρον», αφενός να «τραβάει» χρήματα από το λογαριασμό σου για την κάλυψη αυτών των αναγκών, αφετέρου να θέτει κατά το δοκούν όρια στις αναλήψεις σου για τη συγκεκριμένη περίοδο, αδιαφορώντας για τον δικό σου προγραμματισμό ή τις υποχρεώσεις σου που πρέπει να καλύψεις! Αν όλο αυτό δεν συνιστά ξεκάθαρα κλοπή ή πρόθεση κλοπής, τότε ίσως θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τις λέξεις και τις έννοιες κατά τα πρότυπα της οργουελιανής new speak!
Η παράδοση των ταμείων των ΟΤΑ
Αντικαταστήστε στο πιο πάνω παράδειγμα τα έσοδα και τα έξοδα ενός πολίτη που φέραμε ως υπόδειγμα, με τα έσοδα και τα έξοδα ενός Δήμου, και θα γίνει κατανοητό αυτό που επιχειρείται με το ν.4549/14.6.2018 και την εν είδει τελεσίγραφου υπουργική απόφαση με την υπογραφή του κ. Χουλιαράκη (οικ.2/6748/ΔΛΓΚ/ 21-01-2019 ΥΑ), που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Β΄ 104/24.01.19. Σύμφωνα μ’ αυτά, οι Δήμοι υποχρεούνται: α) Να παραδώσουν το σύνολο των ταμειακών τους διαθεσίμων, τα οποία ορίζονται ως «πλεονάζοντα», σε έναν ειδικό λογαριασμό («Ενιαίος Λογαριασμός Θησαυροφυλακίου») στην Τράπεζα της Ελλάδος (ν.4549/2018 άρθρο 80.1,7,18), ο οποίος όμως είναι κοινό μυστικό ότι θα ελέγχεται από την ΑΑΔΕ. β) Να καταθέτουν στο λογαριασμό αυτό όλα τα έσοδά τους (άρθρο 80.7,9). γ) Να κατατίθεται σ’ αυτόν τον ελεγχόμενο από την ΑΑΔΕ λογαριασμό, κάθε κρατική ενίσχυση που λαμβάνουν (άρθρο 80.19) και δ) να παραδίδονται στο λογαριασμό αυτόν τα δημοτικά τέλη και κάθε άλλη, οποιουδήποτε τύπου είσπραξη από τους δημότες τους. ε) Να κάνουν πλήρη κατάρτιση των οποιονδήποτε προβλεπόμενων εξόδων τους (άρθρο 80.14), προκειμένου να εγκρίνει τη δαπάνη η ΑΑΔΕ και να μπορέσουν έτσι να εκταμιεύσουν τα (δικά τους!) χρήματα!
Τους παραχωρείται ωστόσο το δικαίωμα να διατηρούν σε έναν δικό τους τραπεζικό λογαριασμό, τις καθαρές ταμειακές ανάγκες τους για το επόμενο δεκαπενθήμερο (άρθρο 80.14). Προσοχή όμως, γιατί το δικαίωμα αυτό παραχωρείται κάτω από τους εξής όρους: Πρώτον, να αφορά αποκλειστικά το 15νθήμερο. Αν εντοπιστούν ποσά που ξεπερνούν το 15νθήμερο, ενημερώνεται ο Υπουργός Οικονομικών ο οποίος εισηγείται την επιβολή κυρώσεων (άρθρο 80.15,18) που περιλαμβάνουν από την καθαίρεση των εκτελεστικών οργάνων του φορέα και του Προϊσταμένου των Οικονομικών Υπηρεσιών, μέχρι περικοπές στην ετήσια επιχορήγηση από τον Τακτικό Προϋπολογισμό (άρθρο 80.16), προκαλώντας έτσι στον Δήμο συνθήκες οικονομικής ασφυξίας! Και δεύτερον, να έχει καταρτίσει ο Δήμος προς έγκριση τον ταμειακό του προγραμματισμό του 15νθημέρου (άρθρο 80.14), ο οποίος ελέγχεται στη συνέχεια αν η υλοποίησή του ανταποκρίνεται επακριβώς στους λόγους που υποβλήθηκε το αίτημα.
Εστιάζω στους Δήμους στο παρόν άρθρο μου, παρόλο που οι αποφάσεις αυτές ισχύουν για όλους τους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης (στους οποίους ανήκουν και οι Δήμοι). Για να αποφύγει ωστόσο την παραμικρή παρανόηση, ο ν.4549/2018 διευκρινίζει τονίζοντας ιδιαιτέρως ότι τα όσα περιγράφονται στα άρθρα 80 και 81, αφορούν το Μητρώο Φορέων Γενικής Κυβέρνησης «συμπεριλαμβανομένων και των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης α΄ και β΄ βαθμού», οι οποίοι οφείλουν να «τηρούν υποχρεωτικά το σύνολο των ταμειακών τους διαθεσίμων στην ταμειακή τους διαχείριση στην Τράπεζα της Ελλάδος» (άρθρο 80.10).
Αιτία, η αναζήτηση εσόδων για την πληρωμή των δανειστών
Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Για ποιο λόγο η τόση διόγκωση της γραφειοκρατίας στη λειτουργία των Δήμων, η σύγχυση που θα επικρατήσει στις οικονομικές υπηρεσίες τους και στα δημοτικά συμβούλια, οι τόσες απειλές και ο οικονομικός βρόγχος που επικρέμεται στους ΟΤΑ; Η απάντηση είναι απλή: Διότι το κράτος -και η κυβέρνηση ως διαχειριστής του- αναζητούν πηγές εσόδων για να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις των δανειστών, στις οποίες πηγές συμπεριλαμβάνουν και τα ταμεία των Δήμων! Πράγματι, σε περιπτώσεις «ακραίων συνθηκών ρευστότητας» όπως αναφέρεται στο νόμο, ο υπουργός Οικονομικών έχει τη δυνατότητα να καθορίζει «ειδικά όρια απολήψεων» από τους Δήμους (άρθρο 80.17,18). Με άλλα λόγια, όποτε το κρίνει ο υπ. Οικονομικών, οι Δήμοι υποχρεούνται να εισπράττουν μέρος μόνο του ποσού που κανονικά θα εκταμίευαν από το λογαριασμό τους, ίσα-ίσα για να καλύψουν τις ανελαστικές δαπάνες τους!
Γι αυτές τις «έκτακτες συνθήκες ρευστότητας» προς «προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος», για τις οποίες υποχρεούνται οι Δήμοι σε περικοπές στην εκταμίευση των χρημάτων τους, δεν γίνεται καμιά ξεκάθαρη νύξη για τις υποχρεώσεις προς τους δανειστές. Αντίθετα, τα όρια που τίθενται στις απολήψεις από τους Δήμους, φέρουν ως πρόσχημα τον «κίνδυνο αθέτησης ανελαστικών υποχρεώσεων του Κράτους ή μη επιτέλεσης στοιχειωδών λειτουργιών του» (άρθρο 80.17). Με άλλα λόγια, οι Δήμοι υποχρεούνται να συνδράμουν από το δικό τους ταμείο στις «ανελαστικές υποχρεώσεις του κράτους». Ερώτημα: δεν περιλαμβάνονται ανάμεσα σ’ αυτές και οι υποχρεώσεις προς τους δανειστές; Ή ο λόγος που δεν αναφέρεται ρητά κάτι τέτοιο, είναι για να μην δοθεί λαβή για αντιδράσεις; Προφανώς όμως, έχουν εθιστεί στο να αντιμετωπίζουν τον Έλληνα ως άτομο χαμηλής νοημοσύνης. Διότι όταν περικόπτονται στον προϋπολογισμό δαπάνες για την υγεία, την παιδεία, την πρόνοια, την εθνική άμυνα κλπ, όπως και οι επιχορηγήσεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και λοιπές ανάγκες, προκειμένου να εξοφλούνται στην ώρα τους τα τοκοχρεολύσια των δανειστών, φυσικό κι επόμενο είναι να στερείται το δημόσιο από τα αναγκαία κονδύλια, όχι μόνο για τις όποιες ανελαστικές υποχρεώσεις του αλλά ακόμη και για τις στοιχειώδεις λειτουργίες του. Συνεπώς είναι ηλίου φαεινότερο ότι η κύρια αιτία όλων αυτών των ταπεινωτικών ενεργειών σε βάρος της Τ.Α., οφείλεται στην απομύζηση των δημοσίων εσόδων λόγω της έγκαιρης αποπληρωμής των τοκοχρεολυσίων προς τους δανειστές! Επομένως είναι φανερό το πού οφείλεται όχι μόνο η κλοπή των ταμειακών διαθεσίμων των ΟΤΑ που προετοιμάζουν, αλλά και η «κακοδαιμονία» των μνημονιακών χρόνων που οδηγεί στην εξαθλίωση έναν ολόκληρο λαό! Μόνο μια δημοκρατική και πατριωτική κυβέρνηση που θα βάλει τέλος στην αφαίμαξη του λαού και των δημοσίων εσόδων από τους δανειστές, κηρύσσοντας σε όλα τα διεθνή φόρα την άρνηση πληρωμής του λεγόμενου «χρέους», θα δώσει το έναυσμα της παραγωγικής και οικονομικής ανασυγκρότησης αυτής της χώρας.
Οι «επενδύσεις» των ταμειακών διαθεσίμων
Πώς «αξιοποιούνται» τα ταμειακά διαθέσιμα των Δήμων ενόσω βρίσκονται «παρκαρισμένα» στον Ενιαίο Λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδος; Επενδύονται μέσω του αποκαλούμενου «Κοινού Κεφαλαίου» (άρθρο 80.9,10) που διαχειρίζεται η ΤτΕ. Πού «επενδύονται»; Σε κινητές αξίες του Ελληνικού Δημοσίου (ανάμεσά τους δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών) ακόμη και στη δευτερογενή αγορά, ή και σε τίτλους του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας ή του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης (άρθρο 81.11,γ). Τη διαχείριση των κεφαλαίων των Δήμων και την ευθύνη της επενδυτικής τους τοποθέτησης, την έχει αποκλειστικά η Τράπεζα της Ελλάδος (άρθρα 80.11 & 81.11,α). Όπως έχει επίσης και την αποκλειστική αρμοδιότητα να συμμετέχει με τα κεφάλαια αυτά και σε οποιοδήποτε «πρόγραμμα ανταλλαγής τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου, κατ` εφαρμογή προγράμματος για την αναδιάταξη του ελληνικού χρέους» (άρθρο 81.11,γ)! Μια παράγραφος δηλ. που συνδέει άμεσα και χωρίς περιστροφές, τα ταμειακά διαθέσιμα των Δήμων με τα χρέη προς τους δανειστές, καθιστώντας αυτά αναλώσιμα ανά πάσα στιγμή στον Μολώχ των απαιτήσεων που θέτει το «Κουαρτέτο», δηλ. η Ε.Ε., το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και ο ΕΜΣ (Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης).
Και τι γίνεται αν οι επιμέρους ή οι κατά καιρούς τοποθετήσεις του διαχειριστή (δηλ. της Τράπεζας της Ελλάδος), αποβούν προβληματικές ή αποδειχθούν λάθος (για να μην αναφερθούμε σε υπόνοιες σκοπιμότητας που ευνοούν κερδοσκόπους), με συνέπεια αντί για αποδόσεις, τα λεφτά των Δήμων να εξανεμίζονται; Κανένα πρόβλημα -για τους φέροντες την ευθύνη- διότι «η Τράπεζα της Ελλάδος καθώς και τα στελέχη της, κατά την άσκηση της αρμοδιότητας αυτής, δεν υπέχουν καμία ευθύνη, ποινική, αστική, διοικητική ή άλλη» (άρθρο 81.11,γ)! Με άλλα λόγια, βρίσκονται τελείως στο απυρόβλητο ο κ. Στουρνάρας, οι διάδοχοί του, οι συνεργάτες τους και τα στελέχη της ΤτΕ, για οποιοδήποτε λάθος ή και σκόπιμη ενέργεια, θα οδηγήσει στην εξανέμιση των διαθεσίμων των Δήμων, όπως ακριβώς έγινε και με τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων! Ωστόσο, ανεξαρτήτως λαθών ή και σκοπιμοτήτων, οι αμοιβές από το κοινό ταμείο των Δήμων στην Τράπεζα της Ελλάδος για τη διαχείριση των κεφαλαίων τους από αυτήν, θα καταβάλλονται απαρέγκλιτα (άρθρο 81.11,ε)! Γιάννης κερνάει Γιάννης πίνει για τους κρατούντες και τους έξωθεν εντολοδόχους τους. Η ανομία και η ουτιδανότητα του πολιτικού μας προσωπικού και των σημερινών εντός της βουλής κομμάτων, σε όλο τους το μεγαλείο!
Η αναστολή μέχρι τις 30 Ιουνίου
Οι ΟΤΑ «στραγγαλίζονται» με την υπουργική απόφαση για την υποχρεωτική μεταφορά των ταμειακών διαθεσίμων των Δήμων στον Ενιαίο Λογαριασμό. Η απόφαση αυτή, η εφαρμογή της οποίας ήταν να ξεκινήσει στις 21 Φεβρουαρίου φέτος, πήρε αναστολή μετά τις αντιδράσεις που σημειώθηκαν την περίοδο εκείνη από Δήμους, τις Περιφερειακές Ενώσεις τους και την Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ). Δύο πράγματα προκαλούν προβληματισμό στις αντιδράσεις αυτές εκ μέρους των εκπροσώπων των συλλογικών οργάνων των ΟΤΑ. Αφενός, η ευκολία με την οποία δέχθηκαν τη μετάθεση της εφαρμογής της σχετικής απόφασης για την 1η Ιουλίου 2019 (χαιρετίζοντας μάλιστα ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ, κ. Πατούλης, την παράταση αυτή σαν… «νίκη της αυτοδιοίκησης»!), συμφωνώντας επιπλέον να σχηματιστεί ομάδα εργασίας από εκπροσώπους της κυβέρνησης και της ΚΕΔΕ, προκειμένου να τεθούν προς συζήτηση επιμέρους ζητήματα της εφαρμογής της υπουργ. απόφασης. Όταν όμως διαφωνείς θεμελιακά σε κάτι τόσο σημαντικό που σχετίζεται με την ύπαρξή σου, δεν συμμετέχεις σε ομάδες εργασίας με τους βιαστές σου επί των λεπτομερειών της πράξης του βιασμού, κι ούτε χαριεντίζεσαι μαζί τους για να βρεις κάποιον τρόπο που να τον καταστήσει πιο «ανώδυνο». Δηλώνεις ξεκάθαρα την αντίθεσή σου και καταγγέλλεις στο λαό την επίθεση που δέχεσαι. Εκτός και αν έχεις ήδη αποδεχθεί την απόφαση αυτή ως τετελεσμένο, ρίχνοντας μπαλοθιές στον αέρα για καθαρά αντιπολιτευτικούς λόγους προς την παρούσα κυβέρνηση. Αφετέρου, έκπληξη προκαλούν τα… αντανακλαστικά των εκπροσώπων των κεντρικών οργάνων των ΟΤΑ. Ήταν «κεραυνός εν αιθρία» γι αυτούς; Δεν γνώριζαν από πριν για την επικείμενη υπουργική απόφαση; Δεν γνώριζαν ότι όλα αυτά που αναφέρει η υπουργ. απόφαση, είχαν ψηφιστεί και ήταν νόμος του κράτους ήδη από τον Ιούνιο του 2018; Δεν γνώριζαν από μήνες πριν, ότι είχε ήδη εγγραφεί η αρπαγή των ταμείων τους στον κρατικό προϋπολογισμό του 2019; Κι όμως, η αναφορά αυτή ήταν ξεκάθαρη στην Εισηγητική Έκθεση του Προϋπολογισμού, κεφάλαιο 3, σελ. 50, και υπήρξαν αναλυτές που το επεσήμαναν και το κατήγγειλαν εγκαίρως. Γιατί δεν υπήρξε καμία αντίδραση όταν επί μήνες όλα αυτά ήταν γνωστά και το μόνο που έλειπε, ήταν η υπουργική απόφαση για να αρχίσει η έναρξη της εφαρμογής τους;…
Όπως και να έχει, η υλοποίηση της απόφασης αυτής μετατέθηκε για την 1η Ιουλίου. Με τον τρόπο αυτό, «βολεύτηκαν» οι δήμαρχοι που πρόσκεινται στην αξιωματική αντιπολίτευση, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι η απόφαση αυτή είναι απαίτηση των δανειστών και άρα δεν πρόκειται να αναιρεθεί από καμιά συμβατική κυβέρνηση. Δεν σηκώνουν λοιπόν ψηλά τον πήχη της αντιπαράθεσης, αρκούμενοι στις μπαλοθιές που έριξαν και στη «νίκη της αυτοδιοίκησης»(!) που πέτυχαν με την παράταση. Βολεύτηκε όμως και η κυβέρνηση που: α) συγκαλύπτεται έτσι το πρόβλημα καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου των δημοτικών εκλογών, β) δίνει την ψευδή εντύπωση ότι σέβεται και υπολογίζει τα αιτήματα της ΤΑ, και γ) έχει πετύχει τη συναίνεσή τους για το χρόνο εφαρμογής, έχει ήδη προϊδεάσει τον κόσμο, και συνεπώς τη συμφωνημένη ημερομηνία, θα απαιτήσει απλώς να εφαρμοστεί η απόφαση. Την 1η Ιουλίου, δηλ. αμέσως μόλις αναλάβουν τα καθήκοντά τους τα νέα δημοτικά συμβούλια, θα βρεθούν μπροστά στο πρόβλημα αυτό. Ή θα το «καταπιούν» αποδεχόμενα οικειοθελώς τον εξευτελισμό τους, ή θα αντιδράσουν όπως αρμόζει σε εκλεγμένους από τον ελληνικό λαό, που δεν δέχονται την ταπείνωση των ιδίων και του θεσμού που εκπροσωπούν.
Οι συνέπειες της απόφασης αυτής στους πολίτες
Με την εφαρμογή της, η οποιαδήποτε διοικητική αυτοτέλεια και οικονομική αυτοδυναμία είχε απομείνει στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (συνταγματικά κατοχυρωμένες με το άρθρο 102Σ), θα συρρικνωθεί τελείως. Οι συνέπειες και οι επιπτώσεις αυτής της αντισυνταγματικής απόφασης, θα μεταφερθούν σταδιακά προς όλους τους πολίτες. Σκοπός της κυβέρνησης (και των Βρυξελλών που την καθοδηγούν) είναι, στερώντας τους Δήμους από τη διαχείριση των ταμειακών τους δυνατοτήτων, να τους εξωθήσουν στην κάλυψη των οικονομικών τους αναγκών με δύο τρόπους: Αφενός μέσω της αύξησης των τελών και της δημοτικής φορολογίας, και αφετέρου μέσω της πώλησης περιουσιακών στοιχείων, δραστηριοτήτων και υπηρεσιών (από την καθαριότητα μέχρι ακόμη και το πρωτόκολλο)! Με κύριους ενδιαφερόμενους ως αγοραστές, ξένους «επενδυτές» (κυρίως γερμανικών συμφερόντων μέσω της περιβόητης Ελληνογερμανικής Συνέλευσης), σε κοινοπραξίες με ντόπιους ολιγάρχες…
Ακόμη λοιπόν και ο πολίτης που είναι απογοητευμένος ή και αγανακτισμένος από τις μέχρι τώρα διοικήσεις του Δήμου του, πράγμα που τον ωθεί «να ρίχνει μια μούντζα» και να αδιαφορεί για τις δημοτικές εκλογές, ας γνωρίζει ότι το θέμα της διαχείρισης των ταμειακών διαθεσίμων δεν αφορά ένα ζήτημα μεταξύ «γραφειοκρατικών φορέων» (των ΟΤΑ με την κεντρική κυβέρνηση), αλλά αφορά τον ίδιο, τη ζωή του και την καθημερινότητά του. Σχετίζεται με το αν θα είναι σε θέση ο Δήμος να προσφέρει τις όποιες υπηρεσίες παρείχε μέχρι τώρα, με το αν θα μπορεί να συντηρεί δημοτικά πολυϊατρεία, δημοτικά γυμναστήρια, προγράμματα βοήθειας, βιβλιοθήκες, ΚΑΠΗ κλπ, σχετίζεται με την περαιτέρω οικονομική αφαίμαξη που θα δεχθεί ο ίδιος ως δημότης αν του αυξηθούν τα δημοτικά τέλη, σχετίζεται ακόμη και με το αν θα υποχρεωθεί να πληρώνει για την παραμικρή επαφή του με τον Δήμο της περιοχής του (αν π.χ. παραδοθεί το πρωτόκολλο σε ιδιωτικά συμφέροντα), ή ακόμη και αν θα περνάει το απορριμματοφόρο τακτικά ή αν μειώσει τις διαδρομές του στην περιοχή του (πιθανός κίνδυνος αν ιδιωτικοποιηθεί η καθαριότητα) κλπ.
Η σιωπή των δημοτικών συνδυασμών
Παραδόξως όμως, ελάχιστοι στη χώρα δημοτικοί συνδυασμοί, θέτουν προεκλογικά το θέμα της μεταφοράς των ταμειακών διαθεσίμων σύμφωνα με τις κατάπτυστες απαιτήσεις του ν.4549/2018. Δεν παίρνουν θέση προγραμματικά, δεν το αναδεικνύουν, το υποβαθμίζουν με αμηχανία ή προτιμούν να το παρακάμψουν!… Πού οφείλεται αυτή η παράδοξη σιωπή; Οφείλεται στο ότι οι περισσότεροι δημοτικοί συνδυασμοί, κατευθύνονται είτε άμεσα από τα κόμματα τα εντός βουλής, είτε διατηρούν μαζί τους διαδρομές συγκοινωνούντων δοχείων, είτε σχετίζονται εμμέσως με αυτά σε σχεδιασμούς συνεργασίας για τις εθνικές εκλογές. Είτε, το κυριότερο, δεν διαφωνούν με τις βασικές κατευθύνσεις της Ε.Ε. που επέβαλλε τον ν.4549/2018. Όπως επίσης, δεν τολμούν να προβάλλουν αντιρρήσεις για την ίδρυση και λειτουργία της κατ’ επίφαση «Ανεξάρτητης» Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ), που συστάθηκε αντισυνταγματικά και με απαίτηση των δανειστών. Κάθε δήλωση δημόσιας καταδίκης της ΑΑΔΕ, σημαίνει «καρφί» στην καρδιά του Κουαρτέτου, πράγμα που αποφεύγουν να το κάνουν είτε λόγω των εντολών των κομμάτων τους, είτε λόγω ποικίλων δεσμών και εξαρτήσεων με προγράμματα συνεργατών τους χρηματοδοτούμενα από την Ε.Ε., είτε απλώς για λόγους ιδεολογικούς: Δηλ. επειδή εμφορούνται από τα ψευδεπίγραφα «ευρωπαϊκά ιδεώδη» που προπαγανδίζουν οι Βρυξέλλες, έχουν συνεπώς αποδεχθεί το ασφυκτικό πλαίσιο που έθεσαν για τη χώρα μας οι δανειστές και η Ε.Ε. και δεν θέλουν να θίξουν τις εφαρμοστικές πολιτικές του.
Η Δημοτική Κίνηση Υψίπολις
Στον Δήμο Θεσσαλονίκης, μέχρι στιγμής μόνον η Δημοτική Κίνηση ΥΨΙΠΟΛΙΣ και ο υποψήφιος δήμαρχος Γρηγόρης Ζαρωτιάδης, θέτουν το κορυφαίο αυτό ζήτημα και παίρνουν ξεκάθαρη αρνητική θέση. Δηλώνοντας απερίφραστα και δημοσίως ότι θα σταθούν απέναντι στον επιχειρούμενο οικονομικό στραγγαλισμό. Θα σταθούν ενάντια και απέναντι στην επιχειρούμενη άλωση των οικονομικών του Δήμου, που οι επιπτώσεις της θα είναι προς όλους τους δημότες. Θα αντισταθούν απέναντι στον κρατικό αυταρχισμό, που με έξωθεν εντολές επιβάλλει τον στραγγαλισμό στους Δήμους. Όχι μόνο της παρούσας κυβέρνησης που το ψήφισε, αλλά οποιασδήποτε αυριανής κυβέρνησης που είναι βέβαιο ότι δεν θα παραιτηθεί από την εφαρμογή του εφόσον το απαιτούν οι δανειστές.
Ο Γρηγόρης Ζαρωτιάδης και οι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι της ΥΨΙΠΟΛΙΣ, είναι οι μόνοι μέχρι στιγμής στον Δήμο Θεσσαλονίκης που δηλώνουν ξεκάθαρα και δημόσια την πρόθεσή τους να μην επιτρέψουν την αρπαγή του ταμείου, που με χίλιους δυο κόπους δημιουργήθηκε, ενισχύεται και συντηρείται από τους δημότες εν μέσω της οικονομικής λαίλαπας που υφίστανται. Γιατί ο Δήμος οφείλει να λειτουργεί ως θεματοφύλακας των συμφερόντων του δημότη, προτάσσοντας την αξιοποίηση των δημόσιων οικονομικών προς όφελός του και όχι προς χάριν ιδιοτελών συμφερόντων και «δανειστών», ακόμη κι αν χρειαστεί να ορθώσει το ανάστημά του απέναντι στον κυβερνητικό αυταρχισμό και τις μνημονιακές αυθαιρεσίες.
Ελπίζουμε, την τόλμη του Γρηγόρη Ζαρωτιάδη και της ΥΨΙΠΟΛΙΣ, ν’ ακολουθήσουν και άλλοι δημοτικοί συνδυασμοί στην πόλη και να πληθύνουν οι φωνές τους στην υπόλοιπη χώρα. Έτσι ώστε να δοθεί το μήνυμα στους κυβερνώντες (σημερινούς και αυριανούς), ότι τα σχέδιά τους να πλήξουν το αυτοδιοίκητο των Δήμων προκειμένου να εξυπηρετήσουν κερδοσκόπους και άνομα συμφέροντα, δεν θα καρποφορήσουν. Ότι οι νόμοι που τόσο ανερυθρίαστα ψηφίζουν εφαρμόζοντας έξωθεν εντολές, θα μείνουν άγονα σχέδια επί χάρτου.
Ο Γρηγόρης Ζαρωτιάδης και η ΥΨΙΠΟΛΙΣ, έθεσαν στη δημόσια σφαίρα το τόσο σημαντικό αυτό θέμα. Η ύπαρξη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σύμφωνα με το συνταγματικό της περιεχόμενο αλλά και η αυτοτέλεια του Δήμου Θεσσαλονίκης, απαιτούν τόλμη, αποφασιστικότητα και αίσθηση ευθύνης. Στις αξίες αυτές και το πρόταγμα της προάσπισής τους, θα παραμείνουμε σταθεροί μέχρι τέλους.
Ο Τσαρουχίδης Γεώργιος (Γ. Φωτεινός) είναι υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Θεσσαλονίκης με τη Δημοτική Κίνηση «Υψίπολις» και υποψ. Δήμαρχο τον Γρηγόρη Ζαρωτιάδη.
Πηγή: https://ipsipolis.gr
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου