Όταν οι έκτακτες καταστάσεις επιβάλουν και έκτακτες λύσεις…

Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών δεν αφήνουν πλέον το παραμικρό περιθώριο αισιοδοξίας σχετικά με τις εξελίξεις στο μεταναστευτικό που η Ελλάδα αντιμετωπίζει εδώ και πέντε τουλάχιστον χρόνια σχεδόν μόνη ως πρόβλημα. Η αποστολή δυνάμεων καταστολής από την ελληνική κυβέρνηση στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου αποκάλυψε αν μη τι άλλο ότι η κατάσταση έχει φτάσει στο μη περαιτέρω… Με ευθύνη της ΕΕ, αλλά πρωτίστως με ευθύνη ελληνική.

Ο λόγος είναι απλός. Η Ελλάδα εξακολουθεί να ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα στο Ανατολικό Αιγαίο. Αν ήθελε πράγματι να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις ανεξέλεγκτες μεταναστευτικές ροές, απλά θα κήρυττε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και θα έγραφε, όπως και η Άγκυρα έχει κάνει επανειλημμένα, στα παλιότερα των υποδημάτων της, τις ευρωπαϊκές οδηγίες και τη συμφωνία Τουρκίας – ΕΕ του 2016.

Μια συμφωνία την οποία, επαναλαμβάνουμε, η Άγκυρα ΟΥΔΕΠΟΤΕ σεβάστηκε. Πέραν του ότι αποδείχθηκε αναποτελεσματική στην πράξη και δεν μπορεί κανείς να εγείρει ενστάσεις επ’ αυτού. Το ζήτημα είναι αν η Ελλάδα έχει τη βούληση να προστατεύσει τον εαυτό της και να μην περιμένει άλλους να το πράξουν…


Ήρθε η ώρα λοιπόν και η Ελλάδα με τη σειρά της να επικαλεστεί και αυτή λόγους εθνικής ασφάλειας, μετά την πρόσφατη απόφαση – εκβιασμό προς την Ευρώπη, από την πλευρά του Ταγίπ Ερντογάν. Για να ανοίξει -εάν η κατάσταση εκτραχυνθεί- και η χώρα μας τα σύνορα για εκατομμύρια πρόσφυγες προς την Ευρώπη… Η Τουρκία μεταφέρει ΔΩΡΕΑΝ στα σύνορα τους μετανάστες και πρόσφυγες για να εκδικηθεί και να βραχυκυκλώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ που την κατευνάζουν.

Άλλη λύση δεν υπάρχει. Το να επωμίζεται η Ελλάδα όλο το βάρος των εκβιασμών της Τουρκίας και να δέχεται και επικρίσεις από πάνω σχετικά με τις απάνθρωπες συνθήκες που επικρατούν στις δομές φιλοξενίας των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, από τους γερμανικούς και τους τουρκικούς μηχανισμούς προπαγάνδας, απλά ΠΑΕΙ ΠΟΛΥ…

Η χθεσινή ανακοίνωση της επίσημης παραβίασης / ακύρωσης της συμφωνίας ΕΕ – Τουρκίας, από την πλευρά της τελευταίας, δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο από ΒΟΥΤΥΡΟ ΣΤΟ ΨΩΜΙ της Αθήνας, εάν υποτεθεί ότι η κυβέρνηση ενδιαφέρεται να αντιμετωπίσει το πρόβλημα και δεν επιλέγει να κρυφτεί πίσω από δήθεν συμμαχικές και εταιρικές υποχρεώσεις. Οι υποχρεώσει αυτές, επ’ ουδενί δεν μπορούν να προηγούνται της εθνικής ασφαλείας. Διαφωνεί κανείς; Για να μη φαίνονται ότι έχουν χάσει τον έλεγχο…

Η Ελλάδα πρέπει άμεσα να προβεί στις ίδιες ακριβώς κινήσεις, με αιτιολογία την ακύρωση επί της ουσίας της συμφωνίας από την πλευρά της Τουρκίας. Με άλλα λόγια η Αθήνα, θεωρώντας τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας ως μη ισχύουσα, θα πρέπει άμεσα να επιτρέψει την πρόσβαση των μεταναστών – προσφύγων στα βόρεια σύνορα της χώρας, επιτρέποντας τους την ΔΙΑΦΥΓΗ προς την Ευρώπη.

Εάν αποδειχθεί ότι η αναχαίτισή τους στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα δεν είναι εφικτή. Που είναι. Αρκεί να “αγριέψει” η Ελλάδα… Για την παγίδευση των Τούρκων στη Συρία δεν ευθύνεται η Ελλάδα για να πληρώσει τον λογαριασμό. Εάν υποτεθεί ότι αυτό είναι το κίνητρο των Τούρκων και του εγκληματία Ερντογάν.

Αυτή είναι η δική μας άποψη και την καταθέτουμε. Ευθέως… Τα περί δημιουργίας κλειστών δομών αποδεικνύονται στην πράξη ανέφικτα, όχι μόνο λόγω της σφοδρότατης και απόλυτα δικαιολογημένης αντίδρασης των τοπικών κοινωνιών, αφού καθυστέρησαν λόγω ιδεοληψιών που αποδεικνύεται ότι φορέας είναι και η παρούσα, όχι μόνο η προηγούμενη κυβέρνηση, αλλά και επειδή μαθηματικά θα οδηγήσουν στην απώλεια του ελέγχου των νησιών του ανατολικού Αιγαίου από την Ελλάδα.

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι θα πρέπει να εγκαταλειφθούν από την ελληνική πολιτεία. Ενώ το περίφημο Άρθρο 4 του ΝΑΤΟ δεν αφορά μόνο την Τουρκία, αλλά ΚΑΙ την Ελλάδα. Μόνο η Ελλάδα μπορεί να τερματίσει το “αστείο” από την πλευρά “εταίρων” και “συμμάχων”. Όσο και αν κάτι τέτοιο δεν το θέλει η “Ενωμένη Ευρώπη” και η Ατλαντική Συμμαχία. Ας αφήσουμε τα περί… ψυχραιμίας κατά μέρος.

Defence-Point


https://kostasxan.blogspot.com/2020/02/blog-post_325.html