Ο ρόλος της ελληνικής ''Aκροδεξιάς''

Σαράντα έξι χρόνια πέρασαν από το 1974 με την ελληνική Ακροδεξιά να εμφανίζεται και να εξαφανίζεται με διαφορετικά πρόσωπα αλλά πανομοιότυπο τρόπο και σε πολύ συγκεκριμένες χρονικές στιγμές.

Η πρώτη αξιόλογη εκλογική εμφάνιση έγινε το 1977 με το κόμμα Εθνική Παράταξη το οποίο είχε επικεφαλής τον  Στέφανο Στεφανόπουλο, ο οποίος προερχόταν από την Ένωση Κέντρου, και δεύτερο στην ιεραρχία τον Σπύρο Θεοτόκη, ο οποίος προερχόταν από την ΕΡΕ του Καραμανλή! Η Εθνική Παράταξη εμφανίστηκε ως φιλοβασιλικό-εθνικιστικό κόμμα και  έλαβε ποσοστό 6,82% και 349.988 ψήφους. Ακολούθως, το κόμμα διαλύθηκε αφού οι βουλευτές του προσχώρησαν στη Νέα Δημοκρατία!

Το 1984 εμφανίζεται ένα άλλο κόμμα, η ΕΠΕΝ, η οποία στις Ευρωεκλογές του 1984 έλαβε το 2,3% των ψήφων και εξέλεξε έναν ευρωβουλευτή. Στις εκλογές που ακολούθησαν, οι ψηφοφόροι της στήριξαν τη ΝΔ. Έκτοτε το κόμμα ουσιαστικά εξαφανίστηκε από τον πολιτικό χάρτη αφού ελάμβανε ασήμαντα ποσοστά ψήφων.

Το 1989 ο Μητσοτάκης κερδίζει τις εκλογές. Μέχρι το 1993 που παραμένει πρωθυπουργός δεν υπάρχει τίποτε στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας.

Το 1993 εμφανίζεται η Πολιτική Άνοιξη (ΠΟΛ.ΑΝ.) του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος είχε αποχωρήσει από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, όταν αποπέμφθηκε από υπουργός Εξωτερικών. Ο Σαμαράς εθεωρείτο υπερασπιστής της σκληρής γραμμής απέναντι στα Σκόπια και την Τουρκία.Στις εκλογές του 1996, το κόμμα του θα λάβει 336.460 ψήφους και ποσοστό 4,88%. Στις εκλογές του 1996 η Πολιτική Άνοιξη με 199.463 ψήφους και ποσοστό  2,94% θα μείνει εκτός βουλής. Η ΝΔ θα παραμείνει αντιπολίτευση μέχρι το 2004.

Ο Σαμαράς και τα στελέχη στήριξαν επίσημα την ΝΔ το 2004 και προσχώρησαν σε αυτή.

Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός (ΛΑ.Ο.Σ.) ιδρύθηκε από τον πρώην βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Γεώργιο Καρατζαφέρη. Το 2007 πήρε 271.764 και ποσοστό 3,80% εκλέγοντας 10 βουλευτές. Το 2009 με 386.205 ψήφους και ποσοστό 5,63% εξέλεξε 15 βουλευτές ενώ στις ευρωεκλογές του ίδιου έτους έλαβε 366.615 ψήφους και ποσοστό 7,15%. Όλα έδειχναν να πηγαίνουν καλά για το κόμμα Καρατζαφέρη μέχρι που ήρθε το μνημόνιο. Το κόμμα του στήριξε την κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου και τα μνημόνια με αποτέλεσμα στις εκλογές του Μαΐου 2012 να λάβει 183.466 ψήφους και ποσοστό 2,90% και να μείνει εκτός βουλής. Ένα μήνα μετά στις εκλογές του Ιουνίου πήρε 97.099 (ποσοστό 1,58%). Οι βουλευτές του Βορίδης, Γεωργιάδης, Πλεύρης προσχώρησαν στη ΝΔ.

Τον αντικαθιστά η Χρυσή Αυγή, ως αντιμνημονιακή, η οποία στις εκλογές του 2012 παίρνει 425.990 (σχεδόν το σύνολο των ψηφοφόρων του ΛΑΟΣ) και ποσοστό 6,92%, εκλέγοντας 18 βουλευτές.  Το 2014 στις ευρωεκλογές πήρε 536.913 ψήφους και ποσοστό 9,39%.

Στις εθνικές εκλογές του 2015 με 379.581 ψήφους πήρε 6,99%, ενώ στις ευρωεκλογές του 2019 με 275.821 και ποσοστό 4,88% ουσιαστικά χάνει την μισή της εκλογική δύναμη.

Έχει έρθει όμως η ώρα για τον Μητσοτάκη τον νεώτερο και τη ΝΔ. Η Χρυσή Αυγή στις εθνικές εκλογές της 7ης Ιουλίου του 2019 ακολούθησε ακριβώς την ίδια πορεία των προκατόχων της. Με ποσοστό 2,93% έμεινε εκτός βουλής. Η Πολιτική Άνοιξη είχε μείνει εκτός βουλής με ποσοστό  2,94% και το ΛΑΟΣ με ποσοστό 2,90%. Στη θέση της ΧΑ προωθήθηκε ο Βελόπουλος, ο οποίος φυσικά συνεχίζει την αντιφασιστική, αντιευρωπαϊκή ρητορική.Ήδη, στον "χώρο", έχουν αρχίσει οι σκέψεις και τα πλάνα ορισμένων που επιθυμούν στις επόμενες εκλογές να πάρουν ένα κομμάτι  από την ακροδεξιά πίτα, αντικαθιστώντας τον Βελόπουλο. 

Οι αποκαλύψεις ενός πρωθυπουργού 

Η συνέντευξη Μητσοτάκη στην κυπριακή τηλεόραση 

Παρακολουθήστε από το 23: 44 του βίντεο έως το 24:24

Όταν εγώ ήμουνα πρωθυπουργός, δεξιά της ΝΔ δεν υπήρχε κανένα κόμμα. Τους είχα απορροφήσει όλους. Και ήμουνα και φιλελεύθερο κόμμα δεν ήμουνα δεξιός ποτέ εγώ. Εγώ ήμουνα και μένω φιλελεύθερος. Αυτό σημαίνει ένα πράγμα: ότι ακροδεξιοί στην Ελλάδα δεν υπάρχουν. Τους φτιάχνει το πολιτικό μας σύστημα. Σε τελική ανάλυση και η Χρυσή Αυγή θα είναι ένα φαινόμενο παροδικό.  

Τι ακριβώς είπε ο πρώην πρωθυπουργός, λίγο πριν πεθάνει; Ότι το πολιτικό σύστημα φτιάχνει ακροδεξιά σχήματα!

Παρατηρώντας την εμφάνιση και εξαφάνιση των ακροδεξιών κομμάτων από το 1974 μέχρι και σήμερα επιβεβαιώνεται πλήρως. Και γεννιέται η απορία: Πώς δηλαδή τα ''φτιάχνει'' το πολιτικό σύστημα; Προφανώς προωθεί ανθρώπους που ελέγχει. Και στη συνέχεια το σύστημα τους απορροφά.... Πώς τους απορροφά; Διότι, όπως λέει, δεν υπάρχει Ακροδεξιά στην Ελλάδα. Πολύ σωστά, διότι δεν υπάρχει το άλλο αφήγημα της  ιστορίας. Αυτός είναι και ο λόγος που όλα αυτά τα κόμματα προβάλλουν πρόσωπα όπως είναι ο Μεταξάς, όπως είναι ο Δραγούμης κ.ά. πρόσωπα τα οποία αποδέχεται πλήρως και η Δεξιά, αν όχι και η Αριστερά. Ας μην ξεχνάμε ότι όλοι οι υπουργοί και τα στελέχη του καθεστώτος Μεταξά με πρώτον και καλύτερο τον Μανιαδάκη, πολιτεύτηκαν με την ΕΡΕ του Καραμανλή... 

Έτσι, οι απόψεις που εκφράζονται  από την "Ακροδεξιά", είτε επί ιδεολογικών, είτε επί ιστορικών ή κοινωνικών θεμάτων, ουσιαστικά σε τίποτα δεν διαφέρουν από αυτές της Δεξιάς. Διαφέρει λίγο ο τρόπος διατύπωσης. Το αφήγημα είναι το ίδιο. Αυτός είναι ο λόγος που δεν υπάρχει πραγματικός αντίλογος στην Ελλάδα. Έτσι, στη δύσκολη στιγμή, στην κρίσιμη στιγμή (είτε είναι πραγματικά είτε απλώς φαίνεται δύσκολη και κρίσιμη) οι ακροδεξιοί προσχωρούν στη Δεξιά, δηλαδή στη ΝΔ, χωρίς να αισθάνονται ότι προδίδουν κάτι.  

Αυτοί, δε, που ηγούνται των ακροδεξιών ομάδων, οργανώσεων, κομμάτων γνωρίζουν ποια θα είναι η  εξέλιξη και η κατάληξη -μια εξέλιξη και κατάληξη, εξάλλου, η οποία επαναλαμβάνεται συνεχώς. Αλλά επιλέγουν να είναι ελεγχόμενοι και να κρατούν υπό έλεγχο και τα μέλη και οπαδούς τους, να αντικαθιστούν για λίγα χρόνια τους προηγούμενους, να  χρησιμοποιούν την ίδια αντιφασιστική, και ως εκ τούτου αντεθνική και αντιφυλετική, ρητορική, για τη δόξα αλλά κυρίως και πάνω απ' όλα για τα χρήματα. Πόσες φορές δεν ακούσαμε από χρυσαυγίτες να κατηγορούν τους πολιτικούς αντιπάλους τους για "φασισμό";

Ο αντικομμουνισμός τους περιορίστηκε στην αναφορά των κομμουνιστικών εγκλημάτων, χωρίς ιδεολογική αντιπαράθεση. Επανειλημμένως εξέφρασαν έναν πολύ κουραστικό αντιγερμανισμό, και βέβαια όλοι γνωρίζουμε ότι από το 1945 και μετά "αντιγερμανισμός" σημαίνει "αντιναζισμός". Την ίδια ημέρα των εθνικών εκλογών και ενώ διεπίστωναν ότι δεν μπαίνουν στη Βουλή, είχαν την όρεξη να ανεβάσουν σε δικό τους σάιτ, άρθρο στο οποίο αναφέρονταν στα "γερμαναριά του 4ου Ράιχ" (είναι προφανές ότι κατ' αυτούς υπήρχαν και τα γερμαναριά του 3ου Ράιχ). Όλα αυτά -και όσα όλοι γνωρίζουμε ότι συνέβησαν αυτά τα 7 χρόνια που η Χρυσή Αυγή ήταν στη Βουλή υιοθετώντας πλήρως τη στάση των προηγούμενων ακροδεξιών κομμάτων και κυρίως τη στάση που το Σύστημα απαιτεί να έχει η Ακροδεξιά- έγιναν, λοιπόν, κυρίως για τα χρήματα (που ήταν πάρα πολλά). Το τέλος ήταν προδιαγεγραμμένο, όπως είναι και του Βελόπουλου και οποιουδήποτε άλλου παρουσιάζεται λίγο ή πολύ ως ακροδεξιός, χωρίς να ξεφεύγει από την πεπατημένη, από το κυρίαρχο "αφήγημα". 

Ristorante Verona