Τουρκικές επιδιώξεις και πολιτικό σύστημα

Η ανάγνωση των έργων σημαντικών Τούρκων συγγραφέων, όχι μόνο αυτών οι οποίοι έζησαν την εποχή του Μεσοπολέμου, όπως του Αχμέτ Τανπιμάρ, του Ασίζ Νεζίτ και του Οκτάι Ριφάτ, αλλά και πολλών σύγχρονων, αναδεικνύει τον αρνητικό ψυχισμό που προκάλεσε στον τουρκικό λαό η προέλαση του Ελληνικού Στρατού στη Μικρά Ασία.

Από τον Αλκιβιάδη Κ. Κεφαλά

Ο σπουδαίος συγγραφέας Ναζίμ Χικμέτ περιγράφει χαρακτηριστικά τα αισθήματα ταπείνωσης, φόβου και οργής κατά του σουλτάνου τα οποία ένιωσαν οι Τούρκοι πολίτες μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στη θέα του σταυρού επί της ελληνικής σημαίας που έφερε το θωρηκτό «Αβέρωφ» στην Κωνσταντινούπολη. Εκατό χρόνια μετά την Ελληνική Επανάσταση και 10 χρόνια μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους, η εμφάνιση του Ελληνικού Στρατού στην πρωτεύουσα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν το ολοκληρωτικό χτύπημα στον ψυχισμό του τουρκικού λαού.

Οι απλοί πολίτες, οι ελίτ και οι διανοούμενοι στην Τουρκία ακόμα κι ως σήμερα επιχειρούν να αναλύσουν τα αίτια της διάλυσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας επειδή αδυνατούν να αντιληφθούν ότι αυτή προκλήθηκε από πρώην ραγιάδες. Αυτό που περιγράφεται και αναλύεται στα σχολικά βιβλία της Τουρκίας για την Ελληνική Επανάσταση είναι το ίδιο το οποίο προέβαλλε σε σειρά εκπομπών ο γνωστός τηλεοπτικός σταθμός που προωθεί την τουρκική προπαγάνδα στην Ελλάδα: ότι, δηλαδή, οι Ελληνες επαναστάτησαν με τη βοήθεια της Αγγλίας και της Ρωσίας, παρά το γεγονός ότι «περνούσαν καλά» εντός του πολιτικού πλαισίου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, επειδή είναι ατίθασοι και αναρχικοί.

Σε αυτόν τον συλλογικό εθνικό ψυχισμό του τουρκικού λαού μπορεί να ερμηνευθεί και η πολιτική συμπεριφορά του Ερντογάν προς την Ελλάδα. Ο Τούρκος πρόεδρος επιδιώκει πρωτίστως να ταπεινώσει στρατιωτικά την Ελλάδα, ικανοποιώντας έτσι την «ιστορική δικαιοσύνη» και το λαϊκό αίσθημα στη Τουρκία, επειδή, αφενός, η Τουρκία σήμερα είναι στρατιωτικά ισχυρή, αφετέρου επειδή έχει αναπτύξει εθνική αμυντική βιομηχανία ώστε να είναι σε θέση να διεξαγάγει έναν ολοκληρωτικό πόλεμο με την Ελλάδα χωρίς τις παρεμβάσεις των μεγάλων δυνάμεων, οι οποίες στο παρελθόν καθόριζαν την έκβαση ενός πολέμου μέσω του ελέγχου της ροής των ανταλλακτικών των οπλικών συστημάτων.


Ακόμα κι αν σήμερα η Ελλάδα ικανοποιήσει όλες τις απαιτήσεις του Ερντογάν, είναι σίγουρο ότι ο τελευταίος θα ζητήσει ακόμα περισσότερα ώστε να προκαλέσει μια πολεμική αναμέτρηση. Ο σκοπός της Τουρκίας δεν είναι μόνο η κατάληψη του Αιγαίου και ο πλήρης έλεγχος της ανατολικής Μεσογείου, αλλά και η ιστορική ταπείνωση της Ελλάδος μέσω ενός ολοκληρωτικού πολέμου πριν από το 2023, όταν η Τουρκική Δημοκρατία θα εορτάσει τα 100 χρόνια της.

Είναι γεγονός ότι οι πράξεις του πολιτικού συστήματος μετά τη Μεταπολίτευση οδηγούν τη χώρα προς μια εθνική καταστροφή, καθώς ενισχύουν τις εθνικές επιδιώξεις της Τουρκίας. Η υπέρμετρη πολιτική διαφθορά είναι υπεύθυνη της πλέον απεχθούς και επικίνδυνης πράξης του πολιτικού συστήματος, που δεν είναι άλλη από την αποτυχία ανάπτυξης εθνικής αμυντικής βιομηχανίας, η οποία θα της εξασφάλιζε την εθνική επιβίωση και την ειρήνη.

Δεν υπάρχει δραστηριότητα του οικονομικού βίου στην Ελλάδα, από την ενέργεια και τα φάρμακα, την άμυνα και τα τρόφιμα μέχρι την αγορά ακινήτων και τις ΜΚΟ που διαχειρίζονται το Προσφυγικό, στην οποία να μην εμπλέκονται ισχυρές πολιτικές οικογένειες από όλο το φάσμα του πολιτικού συστήματος. Οι πολιτικοί στην Ελλάδα, όπως και μέρος της διοίκησης που τους υπηρετεί, είναι επιχειρηματίες και, συνεπώς, το ατομικό συμφέρον υπερτερεί του συλλογικού. Επειδή το πολιτικό σύστημα ενδιαφέρεται μόνο για τα επιχειρηματικά σχέδιά του, έθαψε την αμυντική βιομηχανία προσποιούμενο πως δεν έχει αντιληφθεί ότι η Τουρκία επιδιώκει όχι μόνο να κερδίσει τον έλεγχο του Αιγαίου και της ανατολικής Μεσογείου, αλλά κυρίως να ταπεινώσει τη χώρα μας για τα γεγονότα του παρελθόντος, επιβάλλοντας την «ιστορική δικαιοσύνη» μέσω ενός ολοκληρωτικού πολέμου.

Οι πράξεις των κυβερνήσεων Σημίτη που «γκριζάρισαν» το Αιγαίο και δημιούργησαν τις σημερινές επικίνδυνες καταστάσεις, οι δηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ ότι «οι θάλασσες δεν έχουν σύνορα» και η στάση του στο Προσφυγικό, για να διευκολύνεται η επιχειρηματική δραστηριότητα των στελεχών του, καθώς και οι δηλώσεις των στελεχών της Ν.Δ. ότι «καθένας έχει το δικαίωμα να καίει την ελληνική σημαία», «θα πολεμήσουμε τον νατιβισμό», «είμαστε παιδιά των Οθωμανών» ή η θέση να «εποικίσουμε τα ελληνικά χωριά και την ύπαιθρο με μουσουλμάνους» κινούνται και αυτές εντός του ίδιου πλαισίου, εξυπηρετώντας μόνο τα επιχειρηματικά συμφέροντα των πολιτικών και τις επιδιώξεις της επιβολής «ιστορικής δικαιοσύνης» από την Τουρκία.

Άλλωστε, γεννάται το εύλογο ερώτημα ποια ΑΟΖ θα υπερασπιστεί η χώρα. Αυτή την οποία δεν ανακήρυξαν ποτέ οι πολιτικοί;

Newsbreak


https://kostasxan.blogspot.com/2020/07/blog-post_869.html