Γι΄ αυτό και οι δηλώσεις Μπάϊντεν για τον Ερντογάν πρέπει να αξιολογούνται με ψυχραιμία. Ο υποψήφιος των Δημοκρατικών για την προεδρία είπε όσα είπε -τον περασμένο Δεκέμβριο έχουν γίνει οι δηλώσεις- αλλά αν εκλεγεί είναι απίθανο ότι θα θέσει σε κίνδυνο τις σχέσεις των ΗΠΑ με το “σημαντικό σύμμαχο Τουρκία”, όπως μας λένε και μας ξαναλένε. Ήδη το τουρκικό λόμπι στην Ουάσινγκτον δουλεύει και χτίζει γέφυρες με τον Μπάϊντεν
Επίσης ακόμη κι όταν θα ΄ρθει η στιγμή της αποχώρησης του Ερντογάν από το προσκήνιο -άγνωστο πότε- στο τιμόνι της Τουρκίας δεν θα επανέλθουν “ειρηνιστές” , αλλά οι Κεμαλικοί! Δεν έχουμε ξεχάσει νομίζουμε την “ποιότητα” των ελληνοτουρκικών σχέσεων τις δεκαετίες που είχαν την εξουσία…
Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στις εκ διαμέτρου αντίθετες πορείες που ακολούθησαν Ελλάδα και Τουρκία, ειδικά την περίοδο που την δεύτερη την κυβερνά το καθεστώς Ερντογάν. Εμείς στο “συννεφάκι” της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να πιστεύουμε ότι όλα τα θέματα με την Τουρκία θα επιλύονταν μέσω Βρυξελλών. Πιστέψαμε ότι ο Ερντογάν ήταν διατεθειμένος να δώσει τα πάντα με αντάλλαγμα την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας του. Ανακαλύψαμε το δόγμα της…στρατηγικής ψυχραιμίας, εγκαταλείψαμε κάθε προσπάθεια ουσιαστικής ενίσχυσης της Άμυνας στην οποία πονηρά φόρτωσαν όλη την ευθύνη της χρεοκοπίας για να καλύψουν τα αίσχη που έγιναν στα δημόσια έργα και στην υγεία για παράδειγμα.
Την ίδια περίοδο το καθεστώς Ερντογάν “έχτιζε” σε σταθερές βάσεις δική του αμυντική βιομηχανία με τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους να του δίνουν τη τεχνογνωσία που απαιτούσε για κάθε αγορά που έκανε η Τουρκία. “Έχτισε” στόλο για να αμφισβητήσει την ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο, αλλά και για να μπορεί να κάνει επίδειξη σημαίας σ΄ όλη τη Μεσόγειο όπως φάνηκε στη συνέχεια.
Ακόμη κι όταν ο Ερντογάν αποκάλυψε τις πραγματικές του προθέσεις και τα σχέδια του, αντί να σπεύσουμε να καλύψουμε την απόσταση επιμείναμε στα λάθη του παρελθόντος. Αποφάσεις για την Εθνική Άμυνα που είχαν κυρίαρχο κριτήριο την “εξοπλιστική διπλωματία” η οποία έχει αποδειχτεί αναποτελεσματική. Αντί να φροντίσουμε να ενισχύσουμε τους πυλώνες της Άμυνας αρκεστήκαμε σε “μερεμέτια” που στόχο είχαν κι έχουν ακόμη και σήμερα την “εσωτερική κατανάλωση”, παρά την πραγματική ενδυνάμωση της δύναμης πυρός. Έχουν ευθύνες και οι στρατιωτικές ηγεσίες που δεν ξεμπρόστιασαν πολιτικές ηγεσίες και κυβερνήσεις.
Τώρα τι κάνουμε; Όπως αποδείχτηκε λύσεις υπήρξαν. Η επιλογή της πρότασης Μακρόν για αμυντική συνεργασία ήταν μια επιλογή που θα μπορούσε να είχε άμεσα αποτελέσματα αλλά και μακροπρόθεσμους στόχους. Η ελληνική κυβέρνηση την απέρριψε, επιλέγοντας…τη Γερμανία! Δεν θα αμφισβητήσουμε την εξαιρετική ακαδημαϊκή εκπαίδευση που έχουν τα κυβερνητικά στελέχη -την οποία υπερτονίζουν σε κάθε ευκαιρία- αλλά στην ιστορία θα πρέπει να ΄ναι πολύ μεγάλοι… σκράπες!
Militaire
https://kostasxan.blogspot.com/2020/08/blog-post_550.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου