O ισλαμοτουρκικός αναθεωρητισμός από τη Λιβύη μέχρι το Καραμπάχ

Αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη κλιμάκωση εχθροπραξιών μεταξύ Αζερμπαϊτζάν και Αρμενίας. Στην Αρμενία έχει κηρυχθεί στρατιωτικός νόμος και βρίσκεται σε εξέλιξη γενική κινητοποίηση των ενόπλων της δυνάμεων και εφεδρειών. Η εμπλοκή της Τουρκίας και σε αυτή την επικίνδυνη σύρραξη στην ευαίσθητη περιοχή του Καυκάσου, είναι πολύπλευρη και καθοριστική. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη κλιμάκωση εχθροπραξιών μεταξύ Αζερμπαϊτζάν και Αρμενίας. Στην Αρμενία έχει κηρυχθεί στρατιωτικός νόμος και βρίσκεται σε εξέλιξη γενική κινητοποίηση των ενόπλων της δυνάμεων και εφεδρειών.

Η εμπλοκή της Τουρκίας και σε αυτή την επικίνδυνη σύρραξη στην ευαίσθητη περιοχή του Καυκάσου, είναι πολύπλευρη και καθοριστική.

Κατά την “υποδοχή” του Έλληνα Πρέσβη Νικόλαου Πιπερίγκου στο Αζερμπαϊτζάν (2 Σεπτεμβρίου), ο Πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν Ιλχάμ Αλίγιεφ, ήταν σαφής: “Δεν είναι μυστικό ότι η Τουρκία δεν είναι μόνο ο φίλος και εταίρος μας, αλλά μια αδελφική χώρα για μας. Υποστηρίζουμε και θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε την Τουρκία χωρίς κανέναν δισταγμό σε όλες τις υποθέσεις. Έχουμε την υποστήριξη σε όλα τα ζητήματα από τους Τούρκους αδερφούς μας και τους υποστηρίζουμε κι εμείς σε όλα τα ζητήματα, συμπεριλαμβανομένων των ερευνών τους στην Ανατολική Μεσόγειο”. Δηλαδή στην ουσία επανέλαβε ότι Αζερμπαϊτζάν και Τουρκία αποτελούν μεν δύο κράτη, του αυτού όμως “έθνους”, φράση που επαναλαμβάνεται συχνά στην Τουρκία. Η συνεργασία και η συμμαχία στα μέτωπα των “αδελφών”, προφανής.

Η τουρκική υποστήριξη προς το Αζερμπαϊτζάν περιλαμβάνει όλα όσα έχουμε δει μέχρι σήμερα σε Συρία και Λιβύη, σε μία πολύ καλά προετοιμασμένη και προσχεδιασμένη κλιμάκωση: μεταφορά όπλων και πυρομαχικών τουρκικής κατασκευής, προφανώς εξασφαλίζοντας σε αντάλλαγμα σκληρό συνάλλαγμα (εκτός από Κατάρ, Κίνα, Λιβύη, κ.α.), μεγάλης έκτασης κοινές Τουρκοαζερμπαϊτζανές ασκήσεις, προβοκάτσιες με πυρά προς την Αποστολή του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (20 Σεπτεμβρίου – OSCE Mission regular monitoring – επαρχία Fizuli), με αποτέλεσμα η παρατήρηση να σταματήσει για λόγους ασφαλείας, αλλά και μεταφορά των κληρονομημένων ισλαμιστών του πάλαι ποτέ “Ελεύθερου Συριακού Στρατού” που αποτελεί μία δεξαμενή (όχι μοναδική) αναλώσιμων βασιβουζούκων–τρομοκρατών στα πλαίσια πλέον της οθωμανικής παράδοσης του ΑΚΙΝΤΖΙΛΑΡ (παραστρατιωτικά σώματα που προηγούνται του τακτικού στρατού για να δημιουργήσουν μεταξύ άλλων κλίμα πανικού στον πληθυσμό– στόχο και έτσι να προετοιμάσουν “κατάλληλα” το έδαφος).

Όταν η Ισλαμική Τουρκία βρέθηκε αντιμέτωπη με τα όρια που επέβαλαν οι ΗΠΑ στις επεμβάσεις τους στο Ιράκ (σύλληψη Τούρκων πρακτόρων κ.λπ.), στράφηκαν προς τη Συρία. Όταν στη Συρία η Ρωσία έθεσε τα όρια της τουρκικής εισβολής και επέκτασης της κατοχής στη χώρα, στράφηκαν προς τη Λιβύη. Καθώς Γαλλία και Αίγυπτος έθεσαν όρια στην ισλαμοτουρκική εκστρατεία στη Λιβύη, ψάχνεται για νέα μέτωπα και τώρα επιχειρεί στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, υποκινώντας, ενθαρρύνοντας, και υποστηρίζοντας το Αζερμπαϊτζάν εναντίον της πολύπαθης Αρμενίας. Μένει να δούμε την εξέλιξη, που εν πολλοίς θα εξαρτηθεί από την αντίδραση του ρωσικού παράγοντα ή/και την ενθάρρυνση ή αποτροπή και άλλων εκτός περιοχής διεθνών παραγόντων.

Συνοψίζοντας τα αναγκαία συμπεράσματα για εμάς (Ελλάδα και Κύπρο):
1. Ο τουρκικός αναθεωρητισμός μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016 βρίσκεται σεπλήρη εξέλιξη!
2. Οι αντικειμενικοί στόχοι της Ισλαμικής Τουρκίας είναι εκφρασμένοι με σαφήνεια.Κανείς δεν μπορεί να συνεχίζει να αυταπατάται.
3. Μόνο η αποτροπή που μπορεί να αντιτάξει η Ελλάδα εξασφαλίζει την ειρήνη (η επιθετικότητα στο εξωτερικό είναι εγγενές πλέον χαρακτηριστικό της Ισλαμικής Τουρκίας –Επόμενος στη σειρά, όποιος είναι ή θεωρείται πιο ευάλωτος).
4. Οι εθνικά επικίνδυνες θεωρίες περί “εσωτερικού εχθρού”, και άλλες αηδίες χρήσιμες σε όσους θέλουν για διάφορους λόγους να θολώσουν τα νερά για να κρύψουν επιλήψιμες/ ιδιοτελείς πολιτικές-πρακτικές, πρέπει να παραμεριστούν από τους εχέφρονες. Ώρες ευθύνης.
5. ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ!
6. Αλληλεγγύη στη δοκιμαζόμενη Αρμενία και στους αδελφούς Αρμένιους!

Ας έχουμε υπ’ όψιν ότι αυτός που επιχειρεί να κατευνάσει την Ισλαμική Τουρκία, κατά παράφραση γνωστής φράσης του Ουίνστον Τσώρτσιλ του Ιανουαρίου του 1940 που αναφερόταν στη ναζιστική Γερμανία, “μοιάζει με κάποιον που ταΐζει έναν κροκόδειλο ελπίζοντας ότι θα τον φάει τελευταίο”.

Η Τουρκία δεν έχει όχι μόνο περιφερειακές φιλοδοξίες, αλλά και παγκόσμιες. Τελικός στόχος της είναι η ήττα της Δύσης και η Οθωμανική ρεβάνς από τους εξευτελισμούς που θεωρεί ότι έχει υποστεί από τη δυτική υπεροχή. Όσο “ταΐζουν” την Τουρκία τα εν δυνάμει θύματά της, αυτή δυναμώνει και δικαιολογημένα κοροϊδεύει τους “παρακμιακούς” τροφούς της…

Διονύσης Πάντης
Απόψεις




https://kostasxan.blogspot.com/2020/10/o.html