«...οὐχ
ὑμεῖς με ἐξελέξασθε, ἀλλ᾿ ἐγὼ ἐξελεξάμην ὑμᾶς, καὶ ἔθηκα ὑμᾶς ἵνα ὑμεῖς
ὑπάγητε καὶ καρπὸν φέρητε, καὶ ὁ καρπὸς ὑμῶν μένῃ, ἵνα ὅ,τι ἂν αἰτήσητε
τὸν πατέρα ἐν τῷ ὀνόματί μου, δῷ ὑμῖν. ( Κατά Ἰωάννην κεφ.15,στιχ.16)....( Δεν
με εξελέξατε σεις, αλλ' εγώ σας εξέλεξα ανάμεσα απ' όλους τους άλλους
και σας έθεσα στο υψηλόν έργον του Αποστόλου, δια να υπάγετε και
κηρύξετε το Ευαγγέλιον και να κάμετε έτσι καρπόν σαν τα καλά κλήματα της
αμπέλου. Και ο καρπός σας αυτός, η σωτηρία αθανάτων ψυχών, θα μένη
αιώνιος. Σας έδωσα το μέγα προνόμιον, ώστε ο,τι ζητήσετε από τον Πατέρα εν τω ονόματί μου, να σας το δίδη.)
Μετά τήν εἴσοδον τοῦ Χριστοῦ στά Ἱεροσόλυμα ὅπου θά ξεκινοῦσε καί ἡ ἑβδομάς τῶν Παθῶν Του,μία ὁμάδα Ἑλλήνων πού βρισκόταν ἐκεῖ ζήτησαν ἀπό τόν Φίλιππον ἀπό τήν Βηθσαϊδὰ τῆς Γαλιλαίας,νά συναντήσουν τόν Χριστό.Ὅταν μετέφεραν τήν ἐπιθυμία τους στόν Ἰησοῦ Ἐκεῖνος εἶπε :
« ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου.ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ ὁ κόκκος τοῦ σίτου πεσὼν εἰς τὴν γῆν ἀποθάνῃ, αὐτὸς μόνος μένει· ἐὰν δὲ ἀποθάνῃ, πολὺν καρπὸν φέρει.
ὁ φιλῶν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἀπολέσει αὐτήν, καὶ ὁ μισῶν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ, εἰς ζωὴν αἰώνιον φυλάξει αὐτήν.ἐὰν ἐμοὶ διακονῇ τις, ἐμοὶ ἀκολουθείτω, καὶ ὅπου εἰμὶ ἐγώ, ἐκεῖ καὶ ὁ διάκονος ὁ ἐμὸς ἔσται· καὶ ἐάν τις ἐμοὶ διακονῇ, τιμήσει αὐτὸν ὁ πατήρ. (Κατά Ἰωάννην κεφ.12,στιχ.23-26)
Ο δε Ιησούς απεκρίθη και τους είπε· “έφθασε τώρα η ωρισμένη από τον Θεόν ώρα, δια να δοξασθή ο υιός του ανθρώπου.Σας διαβεβαιώνω, εάν ο κόκκος του σιταριού δεν πέση στο χώμα και δεν αποθάνη, αυτός μένει μόνος. Εάν όμως σπαρή και ταφή εις την γην, τότε βλαστάνει και φέρει πολύν καρπόν. Εκείνος, που την αγαπά την ζωήν του και αποφεύγει να την θυσιάση αυτός θα την χάση εις την αιωνιότητα.Και εκείνος, που χάριν του καθήκοντός του δεν υπολογίζει την ζωήν του στον κόσμον αυτόν,θα την εξασφαλίση και θα απολαύση την αιώνιον ζωήν. Οποιος με υπηρετεί με πίστιν, ας με ακολουθήση με αυταπάρνησιν. Και όπου είμαι εγώ, μετά την σταύρωσιν εις την αιωνίαν δόξαν, εκεί θα είναι και ο ιδικός μου διάκονος. Μαθετε δε και τούτο, ότι εκείνον που με υπηρετεί, θα τον δοξάση ο Πατήρ.
Ἡ προέλευσις τῆς ὀνομασίας τῆς Γαλιλαίας εἶναι ἀπό τήν ἑβραϊκή λέξιν galíl γιά τήν ὁποία ὅπως διαβάζουμε εἶναι πολύ συγκεκριμένη γιά περιοχή πού μοιάζει μέ κύλινδρο. Στό βιβλίο τοῦ Ἠσαΐα, τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης,διαβάζουμε :
Τοῦτο πρῶτον πίε, ταχὺ ποίει, χώρα Ζαβουλών, ἡ γῆ Νεφθαλὶμ ὁδὸν θαλάσσης καὶ οἱ λοιποὶ οἱ τὴν παραλίαν κατοικοῦντες καὶ πέραν τοῦ Ἰορδάνου, Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν, τὰ μέρη τῆς Ἰουδαίας. ( Ἠσαΐας 9,1)
Ἡ Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν : g'lil ha-goyím (ἀπό ἐδῶ)
Συνεπῶς ἀποδεικνύεται πώς στήν Γαλιλαία κατοικοῦσαν ἐθνικοί ἤ γκόϊμ ὅπως χαρακτήριζαν ὅλους ὅσους εἶχαν διαφορετική πίστη ἀπό τήν δική τους,οἱ ἑβραῖοι.
Μήπως πιό συγκεκριμένως ἐνοννοῦσαν τούς Ἕλληνες; Γιά νά ᾿δοῦμε :
Κατά τήν ἐποχή τοῦ Χριστοῦ στήν Παλαιστίνη ὑπῆρχαν 154 ἑλληνικές πόλεις. Ναί,154 ! Ἐδῶ,μπορεῖτε νά διαβάσετε καί τίς 154 ἑλληνικές πόλεις,τίς ὁποῖες μετά ἀπό ἔρευνα παραθέτει σ᾿ἀλφαβητικό κατάλογο,ὁ καθηγητής Ἱστορίας Κωνσταντῖνος Γεωργακόπουλος.( Διαβᾶστε κι᾿ἐδῶ γιά τήν ἑλληνικότητα τῆς Μικρᾶς Ἀσίας,μέ τίς 1200 ἑλληνικές πόλεις. Τό 3τομο ἔργο τοῦ καθηγητοῦ Γεωργακόπουλου)
Διαβᾶστε ἐπίσης : Ἡ ἑλληνική γλῶσσα τήν ἐποχή πού γεννήθηκε ὁ Ἰησοῦς
Ἐπίσης διαβάζουμε τό σπουδαῖο θέμα τοῦ Ζήνωνος Παπαζάχου : Ἡ Γαλιλαία καί ὁ Χριστός,μέ πολλές λεπτομέρειες γιά τήν ἑλληνική παρουσία στήν περιοχή.
Μία ἀκόμη ἀναφορά ἔχουμε γιά τόν πρῶτο βασιλιά τῆς περιοχῆς,τόν Ἀριστόβουλο,ἰουδαῖο μᾶλλον ἐξελληνισμένο καί σίγουρα θαυμαστή τοῦ Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ.Ἦταν υἱός τοῦ Ἰωάννου Ὑρκανοῦ,περί τοῦ ὁποίου κάποια ἀναφορά ἔχουμε κάνη παλαιότερα ἐδῶ. Ὁ λόγος περί τῆς δυναστείας τῶν Ἀσμοναίων ἡ ὁποία ἱδρύθηκε ἀπό τούς Μακκαβαίους.Συνεπῶς ἀπαραίτητος μία ἐπανάληψις τοῦ θέματος Ἀντίοχος καί Μακκαβαῖοι.
Συμπερασματικῶς,τήν ἐποχή τοῦ Ἰησοῦ βλέπουμε ἔντονο τήν ἑλληνική παρουσία,τίς ἑλληνικές πόλεις,τήν χρῆσιν τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης,ἀντιλαμβανόμενοι,φαντάζομαι,τήν σημασία ὅλων αὐτῶν.Οἱ μαθητές τοῦ Ἰησοῦ ἦσαν ἐκτός τοῦ Ἰοῦδα τοῦ Ἰσκαριώτη,ὅλοι οἱ λοιποί μέ καταγωγή ἐκ τῆς Γαλιλαίας.
Συνεπῶς ἐκεῖ πού θέλω νά μείνω,κυρίως,εἶναι αὐτό μέ τό ὁποῖο ξεκίνησα τό θέμα.Δῆλα δή τό ἐκ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰπωθέν : οὐχ ὑμεῖς με ἐξελέξασθε, ἀλλ᾿ ἐγὼ ἐξελεξάμην ὑμᾶς Δέν μέ ἐπιλέξατε ἐσεῖς,ἐγώ ἐπέλεξα ἐσᾶς.
Αὐτά καί ὁ νοών νοείτω...
Σημ. Εὐχαριστοῦμε τήν Ἐσχάτη Γραμμή Ἀνασχέσεως γιά τήν πολύ οὐσιαστική ἐπισήμανσιν πού ἔκανε μέ τήν ἀνάρτησίν της, ἐδῶ καί μᾶς ἔδωσε τό ἔναυσμα,γιά τό παρόν θέμα.
Σημ.2 Τά ἀποσπάσματα τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Ἰωάννου καί ἡ ἀπόδοσις στήν νεοελληνική,ἀπό ἐδῶ κι᾿ἐδῶ.
Ἡ Πελασγική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου