Η αποδόμηση ως εργολαβία

Του Χρήστου Νικολόπουλου

Μεγάλη είναι η συζήτηση πλέον σχετικά με τις δουλειές των «κόκκινων» εργολάβων (Παππάς, Καλογρίτσας κ.λπ.). Συνεχείς γίνονται οι αποκαλύψεις που ρίχνουν φως στα έργα και στις ημέρες της «κόκκινης» εργολαβίας. Το γεγονός ότι όλη αυτή η υπόθεση συνδέεται άμεσα με την υπόθεση των Μ.Μ.Ε. αλλά και με τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης μου έφερε στον νου ένα άλλο, αθέατο κομμάτι της «κόκκινης εργολαβίας». Εκείνο της εθνικής αποδόμησης.

Για τις ακούραστες προσπάθειες της σύγχρονης αποδόμησης έχουν γραφτεί πολλά. Ως κεντρικό θέμα παρουσιάζει εξαίρετο ενδιαφέρον καθώς πάνω σε αυτό κατάφεραν να συνεργαστούν δυο διαφορετικές κοσμοαντιλήψεις. Είναι το σημείο όπου το «αριστερό» φαντασιακό του σύγχρονου διεθνισμού βρέθηκε να «κάνει δουλειές» σε συνεργασία με τον φιλελεύθερο κοσμοπολιτισμό της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας. Η συνεργασία εξ’ αρχής στήθηκε πάνω σε διακριτά πρότζεκτ ως προς την «ανάθεση του έργου» της ιστορικής αναθεώρησης. Ο παγκοσμιοποιημένος διεθνισμός λειτούργησε στο πολιτισμικό πεδίο, ο δε α-εθνικός κοσμοπολιτισμός ήταν για δεκαετίες το απόλυτα κυρίαρχο πρότυπο στη λειτουργία της παγκόσμιας οικονομίας. Ως προς την ανάδειξη της «ανίερης» αυτής συνεργασίας θεωρώ ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλειά όχι μόνο από τις σελίδες του περιοδικού και της Ρήξης αλλά -για να μην τα ξεχνάμε- και από τις συνεχείς παρεμβάσεις του Άρδην στον δημόσιο λόγο. Δεν χρειάζεται να πω περισσότερα. Κείμενα και εκδηλώσεις που έχουν γίνει σχετικά με το θέμα μπορούν να εμφανιστούν σε μια σύντομη αναζήτηση από το αρχείο της ιστοσελίδας του Άρδην. Μια μικρή έρευνα θα ήταν χρήσιμη για τον αναγνώστη αυτών των γραμμών που ήδη νιώθει φιλοπεριέργος ως προς τα παραπάνω.

Το στοιχείο εκείνο που κεντρίζει τη δική μου περιέργεια, δοκιμάζει τα όρια της παρατήρησης αλλά και τις αντοχές του νου είναι η επιμονή ενός μέρους των εργολάβων της εθνοαποδόμησης ως προς την ολοκλήρωση του εθνοαποδομητικού πρότζεκτ. Κι όλα αυτά ενώ σύμφωνα με την πορεία των σχετικά πρόσφατων γεγονότων (Έβρος, νησιά του Αιγαίου, Βαρώσια, τουρκολιβυκό μνημόνιο, Αγιά Σοφιά κ.ο.κ.) θα περίμενε κανείς μια γενικότερη αναθεώρηση. Αντ’ αυτού παρατηρούμε μια σύγχυση που συχνά μπορεί και οδηγείται σε αντιδραστικές δηλώσεις ή και σε επιθετική νευρικότητα. Όσο η προσοχή των Ελλήνων στρέφεται και πάλι στα ζητήματα του συλλογικού μας χαρακτήρα, στο έθνος και την ιστορία, στη γλώσσα και στην ορθόδοξη παράδοση που τα συνέχει βλέπουμε διάφορες αντιδράσεις είτε μερικής αναδίπλωσης είτε και όξυνσης.

Τι παρατηρούμε πλέον κατά τη σταδιακή αποδόμηση των έργων της «αποδόμησης»; Ας παρούμε με τη σειρά τους δύο μεγάλους ανάδοχους του εθνοαποδομητικού έργου.

Για τον φιλελευθερο κοσμοπολιτισμό η πρόσφατη μεγάλη κρίση της παγκόσμιας οικονομίας (λόγω πανδημίας) δεν αφήνει μεγάλα περιθώρια παρερμηνείας. Άλλωστε οι τεχνοκράτες ανέκαθεν μπορούσαν να επιδείξουν καλύτερα αντανακλαστικά απέναντι στις όποιες ανάγκες της πραγματικότητας, αφήνοντας στην άκρη τις όποιες ευαισθησίες που απορρέουν από τα όποια ιδεολογήματα. Η ως τώρα πορεία της τωρινής κυβέρνησης μας το δείχνει περίτρανα. Άλλωστε και η ίδια η αντιμετώπιση της επιτροπής για το ’21 από την ελληνική κοινωνία έχει ήδη καταστήσει σαφές το μήνυμα.

Όσον αφορά στην ελίτ της «αριστερής» εργολαβίας τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Με κάθε ευκαιρία επιδιώκει να κάνει αισθητή την παρουσία της (Φίλης, Ζορμπά, Λιάκος κ.ά.), συντηρώντας με διάφορες αντιδράσεις το εθνοαποδομητικό της πρότζεκτ (άλλωστε είναι το μόνο που έχει πλέον απομείνει να θυμίζει άλλες εποχές). Η δε αναρχομηδενιστική θυγατρική των καταλήψεων συνεχίζει κι αυτή μέσω αναρτήσεων, συνθημάτων και αφισοκολλήσεων να συν-αγωνίζεται την ίδια την τουρκική προπαγάνδα.

Κοντολογίς…

Οι εργολάβοι της εθνοαποδόμησης δείχνουν να έχουν αντιληφθεί πως τα πράγματα αλλάζουν. Η άδεια κατεδαφίσεως έχει ανασταλλεί (όπως φαίνεται οριστικά), το έθνος κράτος κρίνεται και πάλι διατηρητέο και νεοκλασσικό. Κοινώς …-για να μιλήσουμε και στη γλώσσα των εργολάβων που παρακολουθούμε αυτές τις μέρες- κάτι στη δουλειά στράβωσε…

Άρδην

https://kostasxan.blogspot.com/2021/05/blog-post_34.html