Δεν
πέρασαν παρά λίγες μέρες μόνο από την κατάληψη του Αφγανιστάν απ' τους
Ταλιμπάν και την πτώση της πρωτεύουσάς του Καμπούλ στα χέρια τους και
ήδη ένα τεράστιο κύμα 500.000 προσφύγων μετατρέπεται σε σαρωτικό ποτάμι
φυγής με κατεύθυνση την Τουρκία και δι' αυτής την Ελλάδα.
Η ξεκάθαρη θέση Ερντογάν-Μητσοτάκη για αδυναμία διαχείρισης παράτυπων μεταναστευτικών ροών απ' το Αφγανιστάν και η άρνησή τους να επιτρέψουν την μετατροπή των χωρών τους σε ''αποθήκες ψυχών'' δεν πρέπει να μας καθησυχάζει.
Δε πρέπει να μας καθησυχάζει και το γεγονός ότι ήδη από τις 5 Αυγούστου είχαμε στείλει επιστολή (από κοινού με την Αυστρία, Δανία, Γερμανία, Ολλανδία και Βέλγιο) στην ΕΕ γνωστοποιώντας στους Ευρωπαίους αρμόδιους ότι δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε σε νέα μεταναστευτική κρίση ανάλογη εκείνης του 2015.
Ο βασικός λόγος που γίνεται απαγορευτικός κάθε εφησυχασμός μας δεν είναι μόνο η εξ αντικειμένου αδυναμία μας να δεχτούμε άλλους πρόσφυγες (αφού είναι ηλίου φαεινότερο ότι θα καταστραφούμε), αλλά και η αφερεγγυότητα του Τούρκου Προέδρου ο οποίος φιλοξενεί ήδη στη χώρα του 4 εκατ. μετανάστες (Σύριους στην πλειοψηφία τους).
Και η αφερεγγυότητά του έγκειται όχι μόνο στα μέχρι τώρα απτά δείγματα που μας έχει δώσει και μας βεβαιώνουν ότι δεν ξέρει να κρατάει τον λόγο του (κορυφαία απόδειξη ήταν η εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού του στρατού σε βάρος μας τον Μάρτιο του '20 στον Έβρο, με σκοπό να μας αιφνιδιάσει), αλλά και στο γεγονός ότι ο ''σουλτάνος'' ακολουθεί παρελκυστική πολιτική απέναντί μας.
Παρελκυστική και παραπλανητική κραδαίνοντας το προσφυγικό -μεταναστευτικό ως ''υβριδικό'' όπλο με το οποίο ανοιγοκλείνει τη ''στρόφιγγα'' των μεταναστευτικών ροών κατά το δοκούν, γεγονός που μοιάζει να ακυρώνει τη σχετική συμφωνία για το Μεταναστευτικό Βρυξελλών - Άγκυρας το 2016.
Έτσι εξηγείται γιατί - ενώ η εν λόγω συμφωνία με την ΕΕ πέτυχε, αφού μείωσε τις ροές κατά 97% στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσας πλην της Αθήνας (κι ας μην το παραδέχθηκε ποτέ αυτή επίσημα, για να μην... ενοχληθεί η Άνγκελα Μέρκελ) - στην Ελλάδα πέρασαν 1,5 εκατομμύριο πρόσφυγες και λαθρομετανάστες.
Με δεδομένο αυτό, η ευχή Ερντογάν-Μητσοτάκη ''να υποστηριχθούν οι χώρες άμεσης γειτονίας με το Αφγανιστάν ώστε οι Αφγανοί να μείνουν όσο το δυνατόν πιο κοντά στις εστίες τους'' δεν κρίνεται ρεαλιστική.
Και δεν κρίνεται ρεαλιστική, γιατί γνωρίζουμε άπαντες ότι ούτε η Τουρκία θα μπορέσει να αναχαιτίσει τον όγκο των απελπισμένων ανθρώπων που κατευθύνονται προς τα σύνορά της, ούτε η Ελλάδα θα εξακολουθήσει να αρνείται την παροχή ασύλου σε έναν αριθμό Αφγανών, αν υπάρξει παρέμβαση της Γερμανίας.
Ως εκ τούτου, είναι θέμα χρόνου για την Τουρκία να αναβιώσει τα γεγονότα του '20 στον Έβρο πολιορκώντας, αυτήν τη φορά, όχι μόνο τα χερσαία, αλλά και τα θαλάσσια σύνορά μας. Είναι θέμα χρόνου να ''σπρώξει'' και πάλι προς την Ελλάδα αλλοδαπούς, μεταξύ των οποίων και ''αχαρτογράφητους'' Αφγανούς, όπως εκείνοι που ήρθαν απ' το 2015 και εντεύθεν με κλεμμένα έγγραφα Σύρων προσφύγων.
Ήδη ο αριθμός τους στη χώρα μας αυξάνεται διαρκώς, αφού μόνο οι Αφγανοί της Μόριας στη Λέσβο - πριν να καεί το ΚΥΤ όπου έμεναν τον Σεπτέμβριο του '20 - ανέρχονταν σε 25.000 μεταξύ των οποίων υπήρχαν Τζιχαντιστές και Ταλιμπάν ενταγμένοι σε τρομοκρατικές ομάδες με έδρα τους τη Συρία.
Με βάση τα παραπάνω, κρίνω πως έχει αργήσει η ''πολεμική'' προετοιμασία της χώρας μας για να αποκλειστούν νέες αφίξεις. Έχει αργήσει η ενεργοποίηση στο κόκκινο των Ενόπλων Δυνάμεών μας εκεί. Η ενεργοποίηση του Δ' Σώματος Στρατού - συγκεκριμένα - στον Έβρο, όπως και εκείνη της ΑΣΔΕΝ στο Ανατολικό Αιγαίο, με στόχο να ισχυροποιήσουμε τις αντιστάσεις μας απέναντι στην ''πολιορκία'' που στήνει σε βάρος μας η Τουρκία.
Εννοείται πως ο έλεγχος στα ελληνοτουρκικά και ελληνοβουλγαρικά σύνορα από τους Έλληνες καταδρομείς των Ειδικών Δυνάμεων του Δ' Σώματος Στρατού πρέπει να γίνεται σε μόνιμη βάση και όχι ευκαιριακά, συγκυριακά, για να μπορούμε να λέμε ότι διαμορφώσαμε τις καλύτερες δυνατές συνθήκες αντίστασης.
Συνθήκες που προϋποθέτουν 24/ωρη φύλαξη των συνόρων μας από το Ορμένιο Έβρου (επιτηρητικό Φυλάκιο 30 στο Τρίγωνο Ορεστιάδας) και τους Μεταξάδες Διδυμοτείχου ως τον ορεινό όγκο του Σουφλίου, όπου έχει τον έλεγχο φύλαξης η 50η μηχανοκίνητη Ταξιαρχία ''Αψός'' (του στρατοπέδου Μηλιδώνη),υπεύθυνη φύλαξης της περιοχής που εκτείνει τη ζώνη ελέγχου της απ' τα Πομακοχώρια του Έβρου και τους οικισμούς Μικρό και Μεγάλο Δέρειο μέχρι την οροσειρά της Ροδόπης.
Φύλαξη σε μόνιμη βάση χρειάζεται και η συνοριογραμμή απ' τον Προμαχώνα Σερρών στην Ανατολική Μακεδονία ως τον Εχίνο της Ξάνθης στη Θράκη, γιατί άρχισαν ήδη και εκεί να παρουσιάζονται ομάδες Αφγανών που ''γλιστρούν'' στην Ελλάδα από το Μπάνσκο, το Μέλνικ (βυζαντινό Μελένικο) και τα Κούλατα της γειτονικής Βουλγαρίας.
Ο μεγάλος φόβος ωστόσο είναι μήπως επαναλάβουν οι Τούρκοι τον ''υβριδικό'' πόλεμο του Μαρτίου του '20 εναντίον μας με διπλό μέτωπο αυτήν τη φορά, που θα εκτείνεται από τηνβορειότερη κατοικημένη περιοχή της Ελλάδας στον Έβρο (Νέο Χειμώνιο-Ορμένιο-Καστανιές, όπου εδρεύει το Επιτηρητικό Φυλάκιο 1) μέχρι το Καστελόριζο.
Με ενδεχόμενο αυτό και δεδομένη την τακτική παραπλάνησης που εφαρμόζουν μονίμως οι Τούρκοι σε βάρος μας, είμαστε υποχρεωμένοι όχι μόνο να ανακαλέσουμε τμηματικά άδειες στρατιωτικών των Ενόπλων Δυνάμεών μας, αλλά να εφαρμόσουμε άμεσα το σχέδιο ''ενεργητικής απραξίας'' που είχε εφαρμόσει με επιτυχία ο Μεταξάς για να θωρακίσει τα ελληνοαλβανικά σύνορα πριν την κήρυξη πολέμου των Ιταλών εναντίον μας.
Να εφαρμόσουμε δηλαδή αθόρυβα σχέδιο μερικής και σταδιακής επιστράτευσης στη Θράκη και το Ανατολικό Αιγαίο θέτοντας σε εγρήγορση (''κατάσταση κόκκινου συναγερμού'') τα Κέντρα Συνοριακής Φύλαξης κατά μήκος των ελληνοτουρκικών συνόρων, για να υπάρχει αμυντική επάρκεια στον ύψιστο βαθμό, αφού και τώρα ακόμα - πριν μας τελειώσει το ''ήσυχο καλοκαίρι'' που εξασφαλίσαμε - οι τουρκικές προκλήσεις συνεχίζονται με το ερευνητικό Tubitak Marmara να παραπλέει των Οινουσσών στο Αιγαίο.
Η ολοκλήρωση του αυτοματοποιημένου συστήματος ηλεκτρονικής επιτήρησης των συνόρων μας είναι ένα σημαντικό μέτρο που πήραμε τελευταία, αλλά αυτό από μόνο του δε φτάνει. Ως εκ τούτου - στο ενδεχόμενο τουρκικού αιφνιδιασμού με εργαλειοποίηση Αφγανών προσφύγων - πρέπει να απαντήσουμε με λήψη και διπλωματικών μέτρων (η τριμερή με Ισραήλ και Κύπρο την Κυριακή είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά δεν αρκεί), πέραν των επιχειρησιακών.
Ένα έξυπνο δείγμα των τελευταίων είναι οι αεροναυτικές ασκήσεις που διεξάγουμε στον τρέχοντα χρόνο νότια της Κρήτης μέσα στον άξονα του τουρκολιβυκού μνημονίου, κάτι το οποίο δηλώνει με τον πιο εύγλωττο τρόπο την ευθεία αμφισβήτησή του από τη Ελλάδα και την αποφασιστικότητα της να υπεραμυνθεί των κεκτημένων της στην εν λόγω θαλάσσια περιοχή.
Οι αιφνιδιαστικές κινήσεις μας σε δύο ταμπλό (διπλωματικό και στρατιωτικό) ασφαλώς θα μας οπλίσουν με επιχειρησιακή ικανότητα και αντοχή απέναντι στον τουρκικό αιφνιδιασμό, πράγμα που θα έχει ως αποτέλεσμα - μετά τις εξελίξεις στο Αφγανιστάν - να μας βρει ετοιμοπόλεμους και καλά διαβασμένους η Τουρκία στην πρώτη επιθετική της ενέργεια εναντίον μας.
Πλην των θεμάτων Άμυνας όμως, υπάρχει ανάγκη τόνωσης του ηθικού και της ασφάλειας των κατά τόπους κοινωνιών μας, όταν θα χαλαρώσουν τα μέτρα επαγρύπνησης και θα αρχίσουν να συρρέουν οι ορδές των Αφγανών στην Ελλάδα μετά από ένα νεύμα της Μέρκελ, η οποία ήδη ετοιμάζεται να δεχτεί στην πατρίδα της 10.000 Αφγανούς.
Το νεύμα της Γερμανίδας Καγκελαρίου θα είναι αρκετό για να δώσει το σύνθημα στην Τουρκία να προωθήσει στα σύνορά μας τους απελπισμένους αντιφρονούντες πρόσφυγες απ' το Αφγανιστάν οι οποίοι (φορτωμένοι με τις ασθένειες του πολέμου) θα πολιορκήσουν τη χώρα μας μαζικά ζητώντας πολιτικό άσυλο.
Κι όταν το κατορθώσουν αυτό, θα διαμοιραστούν - μετά από ένα διάστημα παραμονής τους στα ΚΥΤ της νησιωτικής ή ηπειρωτικής Ελλάδας - σε υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας, όπου διαβιούν οι Αφγανοί και οι Άραβες.
Σε περιοχές που δε ''χαρίζουν'' απλά μια πολυμορφική πινελιά στην Ελλάδα, αλλά απειλούν να την μεταλλάξουν σε χώρα με μόνιμες εστίες πολυπολιτισμικών εντάσεων, αποχρωματισμένη εθνικά, με γκετοποιημένα αστικά κέντρα και... ''επαπειλούμενα είδη'' την παράδοση, τη γλώσσα και τη θρησκεία της.
Κρινιώ Καλογερίδου (Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου