H Αμερική ζει από το νταβατζιλίκι. Άλλοι για να ζήσουν, φτιάχνουν μηχανές και αυτοκίνητα, άλλοι προσφέρουν πρώτες ύλες και ενέργεια, η Αμερική ζει πουλώντας προστασία στον πλανήτη. Είναι το σύστημα που ξεκίνησε με τον Νίξον το 1971: δολλάριο --> στρατιωτικός εκβιασμός --> δολλάριο. Το έχω δείξει κατ’ επανάληψη, για όποιον αμφιβάλλει, να το εξηγήσω πάλι.
Αλλά δεν νομίζω ότι είναι αναγκαίο. Υπάρχει το τέλειο case study για το επάγγελμα που ασκούν οι Αμερικανοί: το τρέχον Ουκρανικό. Η Αμερική καταδίκασε μια ήπειρο σε επισιτιστική και ενεργειακή φτώχεια, πείθοντάς την ότι χρειάζεται την προστασία της από την Ρωσία!
Όλα πήγαιναν καλά. Η ευρωπαϊκή βιομηχανία δούλευε με φτηνή ρωσική ενέργεια, οι Ρώσοι ήταν πάντα απολύτως φερέγγυοι προμηθευτές –ούτε εκβιασμοί, ούτε παιχνίδι με τις τιμές,- η ευρωπαϊκή ήπειρος τρεφόταν από τον σιτοβολώνα Ρωσίας και Ουκρανίας, και ξαφνικά εμφανίζονται οι Αμερικανοί και τα διαλύουν όλα. «Σας απειλεί η Ρωσία, χρειάζεστε την προστασία μου, και για να σας την δώσω πρέπει να συνταχθείτε μαζί μου στον πόλεμο εναντίον της». Είναι επακριβώς η δουλειά του «προστάτη της νύχτας». Βάζει φωτιά στο μαγαζί σου ο ίδιος (Ουκρανία), για να σε πείσει ότι τον χρειάζεσαι, και πρέπει να του τα σκας.
Αν το δει κάποιος χωρίς την παρλαπίπα των Αμερικανών πολιτικών για «δημοκρατία», είναι εξαιρετικά απλό. Τι προσφέρει στην Ευρώπη ο ένας, και τι ο άλλος. Η Ρωσία προσφέρει ενέργεια και σιταρι, η Αμερική βάσεις και πυραύλους. Τι κερδίζει η Ευρώπη από τους πυραύλους της Αμερικής; Την προστατεύουν από την Ρωσία! Ποιος τους είπε ότι κινδυνεύουν από την Ρωσία; Η Αμερική!
Πόσο βλάκας πρέπει να είσαι για να χάψεις αυτήν την «φάμπρικα»; Να εισβάλει η Ρωσία στην Ευρώπη για ποιόν λόγο; Να καταστρέψει αυτούς που της αγοράζουν το αέριο, και την προμηθεύουν με τεχνολογία; Είναι το τέλειο win-win. Ο μόνος που χάνει από αυτή την αγαστή οικονομική συνεργασία, είναι η Αμερική. Ο νταβατζής που δεν έχει «προτατευόμενο» να του τα πάρει. Ε, όταν δεν έχεις «προστατευόμενο», τον φτιάχνεις. Ουκρανία.
https://enaasteri.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου