 |
| φωτό |
Το εν λόγω μικρό γλυπτό αποτελούσε παραδοσιακά μέρος της εξωτερικής διακόσμησης των εκκλησιών κατά τον Μεσαίωνα, αλλά η εβραϊκή κοινότητα ζήτησε την αφαίρεση του γλυπτού .
Η πρόσοψη της εκκλησίας έχει ένα Judensau , ή το γουρούνι του Εβραίου, που χρονολογείται από το 1305. Απεικονίζει έναν ραβίνο που κοιτάζει κάτω από την ουρά της γουρουνομάνας στον πρωκτό της και άλλους Εβραίους να βυζαίνουν από τις θηλές της. Μια επιγραφή γράφει «Rabini Shem hamphoras», που παραπέμπει στο «shem ha-meforasch» [μυστικό όνομα του Θεού, φερόμενο ως Shemhamphorasch ]. Το γλυπτό είναι ένα από τα τελευταία εναπομείναντα δείγματα στη Γερμανία.
Το 1988, με αφορμή την 50ή επέτειο της Νύχτας των Κρυστάλλων, ξεκίνησε η συζήτηση για το μνημείο, η οποία κατέληξε στην προσθήκη ενός γλυπτού που αναγνωρίζει ότι κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος έξι εκατομμύρια Εβραίοι δολοφονήθηκαν «κάτω από το σημείο του σταυρού».
Στο κείμενό του Vom Schem Hamphoras (1543), ο Λούθηρος σχολίασε το γλυπτό Judensau στη Βιτεμβέργη, απηχώντας τον αντισημιτισμό της εικόνας και εντοπίζοντας το Ταλμούδ στα έγκατα του εντέρου της χοιρομητέρας:
«Εδώ στην εκκλησία μας στη Βιτεμβέργη μια χοιρομητέρα είναι σμιλεμένη σε πέτρα. Νεαρά γουρούνια και Εβραίοι κείτονται να θηλάζουν από κάτω της. Πίσω από τη χοιρομητέρα, ένας ραβίνος είναι σκυμμένος πάνω από τη χοιρομητέρα, σηκώνοντας το δεξί της πόδι, κρατώντας την ουρά της ψηλά και κοιτάζοντας έντονα κάτω από την ουρά της και μέσα στο Ταλμούδ της, σαν να διάβαζε κάτι επώδυνο ή εξαιρετικό, όπου σίγουρα παίρνουν τα Shemhamphora τους .»
Το Ανώτατο Δικαστήριο πρέπει τώρα να αποφασίσει εάν το «δυσφημιστικό γλυπτό» συνιστά αδίκημα.
Ο ενάγων είναι ο Michael Dietrich Düllmann, μέλος της εβραϊκής κοινότητας της Βόννης. Είναι ένας ηλικιωμένος Γερμανός που ασπάστηκε τον Ιουδαϊσμό τη δεκαετία του 1970. Έχει ήδη δύο αποτυχημένες προσπάθειες, αλλά στα 78 του δεν κάνει πίσω.
 |
| φωτό |
Η «Εβραϊκή γουρουνομάνα» της Βιτεμβέργης ήταν αμφιλεγόμενη εδώ και αρκετό καιρό. Για το λόγο αυτό έχει επεκταθεί σε «Τόπο Μνήμης» από το 1988 και μια αναμνηστική πλάκα ενσωματωμένη στο έδαφος αναφέρεται στα θύματα του εθνικοσοσιαλισμού. Επιπλέον, υπάρχει ένα επεξηγηματικό πάνελ για το ανάγλυφο καθώς και ένας κέδρος από το Ισραήλ ως «σημάδι συμφιλίωσης».
Αυτό όμως δεν αρκεί για τον προσήλυτο. Ο ενάγων Düllmann συνεχίζει να αναφέρει νέες καταγγελίες και μπόρεσε επίσης να κερδίσει άλλους συμμάχους στον αγώνα ενάντια στο μη αγαπητό εικονογραφικό έργο, όπως ο Friedrich Kramer, Επίσκοπος Κεντρικής Γερμανίας, ο Klaus Holz, Γενικός Γραμματέας της Προτεσταντικής Ακαδημίας, ο Felix Klein, ο Ομοσπονδιακός Επίτροπος της κυβέρνησης για τον αντισημιτισμό.
Ωστόσο, ο Josef Schuster, πρόεδρος του Κεντρικού Συμβουλίου Εβραίων στη Γερμανία, δεν θέλει να συμμετάσχει στην έκκληση για την αφαίρεση του γλυπτού.
Ο Düllmann δεν ενοχλείται από αυτό το εμπόδιο. Είπε ότι θέλει τελικώς να πάει μέχρι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ο αγώνας πρόκειται να γίνει ενδιαφέρον, καθώς η εκκλησία της πόλης Wittenberg είναι Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς και διατηρητέο κτήριο. Το αν οι ευαισθησίες της θρησκευτικής κοινότητας της Βόννης θα υπερβούν αυτές, μένει να φανεί. Τουλάχιστον, καμία τέτοια ζέση δεν σημειώθηκε κατά την αφαίρεση πρόσφατων σημάτων που σχετίζονται με τους Ναζί που εκτίθενται πλήρως στη Γερμανία σε σχέση με τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Το 2020, ένα περιφερειακό δικαστήριο αποφάσισε ότι το έργο τέχνης δεν μπορούσε να αγγιχτεί. Το δικαστήριο του Naumburg υποστήριξε ότι το γλυπτό ήταν μέρος του αρχαίου κτιρίου, το οποίο είναι επίσης Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, και επομένως δεν μπορούσε να διαταραχθεί.
Η εκκλησία της Βιτεμβέργης ήταν η πρώτη εκκλησία που πραγματοποίησε ποτέ λειτουργία στα γερμανικά αντί στα λατινικά. Ο Μάρτιν Λούθηρος, ο πρώην Καθολικός μοναχός υπεύθυνος για την Προτεσταντική Μεταρρύθμιση, ζούσε στη Βιτεμβέργη και κήρυττε στην εκκλησία.
Οι περισσότερες λουθηρανικές εκκλησίες στη Γερμανία έχουν παρόμοια ανάγλυφα. Υπολογίζεται ότι απομένουν 30 εκκλησίες , συμπεριλαμβανομένου του καθεδρικού ναού της Κολωνίας, καθώς και στο Eberswalde και το Magdeburg.
Σύμφωνα με τον προσήλυτο Düllmann, το ανάγλυφο της Βιτεμβέργης «είναι μια τρομερή παραποίηση του Ιουδαϊσμού […] μια δυσφήμιση και προσβολή για τον εβραϊκό λαό και έχει τρομερή επίδραση μέχρι σήμερα». (ἀπό ἐδῶ)
 |
| φωτό |
...Το "72-πλάσιο όνομα" είναι πολύ σημαντικό για τον Sefer Raziel HaMalakh . Προέρχεται από τα εδάφια Έξοδος 14:19–21, που διαβάζεται βουστροφηδόν για την παραγωγή 72 ονομάτων των τριών γραμμάτων...Οι καβαλιστικοί θρύλοι αναφέρουν ότι το 72-πλάσιο όνομα χρησιμοποιήθηκε από τον Μωυσή για να διασχίσει την Ερυθρά Θάλασσα, και ότι θα μπορούσε να δώσει αργότερα σε αγίους ανθρώπους τη δύναμη να εκδιώξουν τους δαίμονες, να θεραπεύσουν τους αρρώστους, να αποτρέψουν φυσικές καταστροφές και ακόμη και να σκοτώσουν εχθρούς....
....Liber Semamphoras (γνωστός και ως Semamphoras, Semyforas) είναι ο τίτλος μιας λατινικής μετάφρασης ενός αποκρυφιστικού ή μαγικού κειμένου εβραϊκής προέλευσης που αποδίδεται στον Σολομώντα ... ( ἐδῶ)
Ἐπίσης γιά τόν μυστικό ἀριθμό 72,εἴχαμε γράψει ἐδῶ
Στήν ἰουδαϊκή ἐγκυκλπαίδεια διαβάζουμε :
...το "shem" (= "το όνομα [του Θεού]"), και οι δύο όροι σημαίνουν επίσης "εξέχον". Το «Σεμ χα-Μεφοράς», επομένως, υποδηλώνει το όνομα του Θεού που διαφέρει από όλα τα άλλα ονόματα που χρησιμοποιούνται γι᾿ Αυτόν, και είναι, κατά συνέπεια, το εξαιρετικό όνομα, το Τετραγράμματο...
... Ο αρχιερέας αναφώνησε το όνομα του Θεού την Ημέρα του Εξιλέωσης στην απαγγελία του Λευβ. xvi. 30 κατά τη διάρκεια της εξομολόγησης των αμαρτιών· και όταν οι ιερείς και ο λαός στη μεγάλη αίθουσα τον άκουσαν να λέει το "Σημ χα- Meforash», προσκύνησαν και δόξασαν τον Θεό, λέγοντας: «Δοξασμένο το ένδοξο όνομα της βασιλείας Του στους αιώνες των αιώνων» (Yoma vi. 2). Όταν ένας πολύ νέος ιερέας, ο γνωστός tanna Ṭarfon παρακολούθησε αυτήν την τελετή· και δηλώνει ότι ο αρχιερέας πρόφερε το άγιο όνομα του Θεού έτσι ώστε η φωνή του συγχωνεύτηκε στο τραγούδι των ιερέων (Yer. Yoma 40d, παρακάτω· Ḳid. 71a· Eccl. R. iii. 11), αν και πιστευόταν ότι όταν, σε αυτό το σημείο της τελετουργίας, ο ιερέας πρόφερε το όνομα του Θεού, ακούστηκε μέχρι την Ιεριχώ........( καί ἄλλα πολλά σχετικῶς,ἐδῶ)
Ἡ Πελασγική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου