Σάββατο 20 Αυγούστου 2022

Μία « ὡραία συλλογή » , γενικῶς ...!

Οἰκογένεια Κωνσταντίνη. ἀπό ἐδῶ

Η οικογένεια του Μωϋσή Κωνσταντίνη ζούσε στην Αθήνα. Ο πατέρας του Κανάρης Κωνσταντίνης, ήταν Γενικός Επιθεωρητής των ΤΤΤ. Τα παιδιά, ο Μωϋσής και ο κατά τρία χρόνια μεγαλύτερος αδελφός του Δαυίδ, πήγαιναν στο σχολείο όταν κηρύχθηκε ο πόλεμος... Μάθαιναν και πιάνο. Το ετήσιο ενδεικτικό του μαθητή Δημητρίου Αρίκα από το Διδασκαλείον κλειδοκυμβάλου υπάρχει ακόμη. Οι μόνες παρακινδυνεμένες έξοδοι του Μωϋσή ήταν οι εξορμήσεις για προμήθειες με την μητέρα του. Περνούσαν πρώτα από το Χρηματιστήριο και χαλούσαν χρυσές λίρες... ( ἀπό ἐδῶ


Στις 12.5.1948 το ΚΙΣ απευθύνει έγγραφο προς την Ανωτάτη Στρατιωτική Διοίκηση της Αθήνας ζητώντας τη χορήγηση άδειας «τελέσεως μνημοσύνου και δοξολογίας εν τη Ιερά Συναγωγή, ημέραν Κυριακήν και ώραν 11 π.μ. της 16ης Μαΐου ε.ε., ήτις θέλει λάβει χώραν επί τω σχηματισμώ του Εβραϊκού Κράτους»
Όπως διευκρινίζεται στο έγγραφο: «Κατά την ως άνω δοξολογίαν και μνηνόσυνον θέλουσι ομιλήσει οι κ.κ. Κανάρης Κωνσταντίνης, Πρόεδρος του ημετέρου Συμβουλίου και Ροβέρτος Ραφαήλ Πρόεδρος της Σιωνιστικής Ομοσπονδίας Ελλάδος».(  ἀπό ἐδῶ

 Ο Μωϋσής Κωνσταντίνης και η σύζυγός του Γκρατσιέλα Μπουρλά, πλαισιωμένοι από δύο ακόμα γενιές της οικογένειάς του: από αριστερά προς τα δεξιά, τον γαμπρό του Σάμη Νεγρίν, την κόρη του Ελιάννα Κωνσταντίνη, τη νύφη του Τάλυ Μαΐρ, το γιο του Άρη Κωνσταντίνη και, στην κάτω σειρά, τα έξι εγγόνια του...(ἀπό ἐδῶ)  

 Μωϋσῆς Κωνσταντίνης : Ἀπό το 1998 μέχρι το 2010 καθώς και από το 2015 έως το 2016 διετέλεσε Πρόεδρος του Δ.Σ. του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδος (Κ.Ι.Σ. - Ν.Π.Δ.Δ.), σε συνέχεια της θητείας του στο Δ.Σ. του ΚΙΣΕ στη θέση του Γεν. Γραμματέα (1991 – 1997), καθώς και της προηγούμενης θητείας του στην προεδρία της Επιτροπής Δημοσίων Σχέσεων του ΚΙΣ. Ιδρυτικό μέλος και -από το 1974 μέχρι τον θάνατό του- γεν. γραμματέας και αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Εβραϊκού Μουσείου Ελλάδος...( ἀπό ἐδῶ)

  Γκρατσιέλα Μπουρλᾶ,ἀπό τήν οἰκογένεια τοῦ γνωστοῦ Ἀλβέρτου Μπουρλᾶ τῆς pfizer,μέ καταγωγή ἀπό τήν Σαλονίκη. Ὅπως ἔχει κάνει γνωστή τήν ἱστορία τῆς οἰκογενείας του,μιᾶς οἰκογενείας σεφαραδιτῶν ῥαββίνων,ἀπό τήν πλευρά τοῦ πατρός του σώθηκε μόνον αὐτός κι᾿ὁ ἕνας του ἀδελφός.Ὁ πατήρ του Μωϋσῆς καί ὁ ἀδελφός του ( θεῖος τοῦ Ἄλμπερτ) Ίντο σώθηκαν ἀπό τήν σύλληψη τῶν 48000 εβραίων τῆς Θεσσαλονίκης καί κατέφυγαν στήν Ἀθῆνα.

Σέ κάποια ὀμιλία του γιά τήν ἐπέτειο μνήμης τοῦ Ὁλοκαυτώματος,ἐξιστοροῦσε τήν περιπέτεια τῆς οἰκογενείας του,στήν κατοχή, ὁ Ἄλμπερτ Μπουρλᾶ

Οἰκογένεια Μπουρλᾶ,φωτὀ

...όταν οι γονείς μου μιλούσαν για το Ολοκαύτωμα, δεν μιλούσαν ποτέ με θυμό ή εκδίκηση. Δεν μας δίδαξαν να μισούμε αυτούς που το έκαναν αυτό στην οικογένεια και τους φίλους μας. Αντ ‘αυτού μας έλεγαν το πόσο τυχεροί ήταν που ζούσαν και πώς όλοι έπρεπε να δώσουμε αξία σε αυτό, να τιμούμε τη ζωή και να προχωράμε μπροστά. Το μίσος θα ήταν μόνο εμπόδιο σε αυτό.

...τον Μάρτιο του 1943, το γκέτο πολιορκήθηκε από τις δυνάμεις κατοχής και η έξοδος σφραγίστηκε. Ο πατέρας μου, ο Μωύς, και ο αδερφός του, ο ‘Ιντο, βρίσκονταν έξω όταν συνέβη αυτό. Όταν πλησίασαν, συνάντησαν τον πατέρα τους, ο οποίος βρισκόταν επίσης έξω. Τους είπε τι συνέβαινε και τους ζήτησε να φύγουν και να κρυφτούν. Εκείνος όμως έπρεπε να μπει γιατί η γυναίκα του και τα άλλα δύο παιδιά του ήταν σπίτι. Αργότερα εκείνη την ημέρα, ο παππούς μου, ο Αβραάμ Μπουρλά, η σύζυγός του, η Ρέιτσελ, η κόρη του, η Γκρατσιέλα, και ο μικρότερος γιος του, ο Δαβίδ, μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδο έξω από το σιδηροδρομικό σταθμό. Από εκεί έφυγαν για το Άουσβιτς-Μπίρκεναου. Ο Μωύς και ο Ίντο δεν τους είδαν ποτέ ξανά...

... Η μητέρα μου ήταν η μικρότερη από επτά αδέρφια. Η μεγαλύτερη αδερφή της είχε ασπαστεί τον χριστιανισμό για να παντρευτεί έναν Χριστιανό...όταν έγινε σαφές ότι η οικογένεια επρόκειτο να κατευθυνθεί προς την Πολωνία, ο παππούς μου ζήτησε από την μεγαλύτερη κόρη του να πάρει τη μικρότερη αδερφή της – τη μητέρα μου – μαζί της.

Ο Χαίμ Μεβοράχ, πατέρας της Ρασέλ Μεβοράχ, μητέρας του Ιντό Μπουρλά. Είχε το εργοστάσιο βυρσοδεψίας στη Θεσσαλονίκης,ἐδῶ

...Αλλά ήταν ακόμα έφηβη, και συχνά, διακινδύνευε να βγαίνει έξω. Δυστυχώς, κατά τη διάρκεια μιας από αυτές τις βόλτες, εντοπίστηκε και συνελήφθη. Εστάλη σε τοπική φυλακή. ο γαμπρός της, ο αγαπητός μου χριστιανός θείος, ο Κώστας Δημάδης, πλησίασε τον Μαξ Μέρτεν, γνωστό εγκληματία πολέμου επικεφαλής των ναζιστικών δυνάμεων κατοχής στην πόλη. Πλήρωσε τον Μέρτεν με αντάλλαγμα την υπόσχεσή του ότι η μητέρα μου δεν θα εκτελεστεί...  

...λίγες στιγμές πριν εκτελεστεί, έφτασε ένας στρατιώτης με μια μοτοσικλέτα BMW και έδωσε κάποια χαρτιά στον άνδρα που ηγείτο του εκτελεστικού αποσπάσματος. Απομάκρυναν από τον τοίχο τη μητέρα μου και μια άλλη γυναίκα. Καθώς έφευγαν, η μητέρα μου άκουγε τους πυροβολισμούς που έριχναν νεκρούς εκείνους που είχαν μείνει πίσω. Αυτός ο ήχος την ακολουθήσε στο υπόλοιπο της ζωής της. Δύο ή τρεις ημέρες αργότερα, αφέθηκε ελεύθερη... ( τό διαβάσαμε ἐδῶ

στό ἀρχαιότερο ἑβραϊκό νεκροταφεῖο τῆς Εὐρώπης ὁ Μαΐρ ( ἐδῶ) 

...«Να βρείτε τον κ. Μάιση, αν σας ενδιαφέρει να ξεναγηθείτε στο αρχαιότερο εβραϊκό νεκροταφείο της Ευρώπης»... με κλειδοκράτορα τον Μαΐρ Μάιση, τον άνθρωπο που θα μας ξεναγούσε. Αναρωτιέμαι πόσοι στην Ελλάδα γνωρίζουν και πόσοι διδάσκονται για την περίπτωση της Χαλκίδας που έχει καταγεγραμμένη εβραϊκή παρουσία από το 586 π.Χ., με εμπορική κίνηση με τους Φοίνικες και τους Εβραίους της Ανατολής, που ήταν «νηματουργοί, βαφείς και δυναμικοί έμποροι»;...( ἐδῶ κι᾿ἐδῶ κι᾿ἐδῶ)


....Στην οδό Μιαούλη 50 στεγαζόταν το εβραϊκό ορφανοτροφείο θηλέων Θεσσαλονίκης «Μαΐρ Αμποάβ»...To φιλανθρωπικό ίδρυμα δημιουργήθηκε από τη σιωνιστική οργάνωση Μισραχή και τη γυναικεία οργάνωση «Αναγέννηση» (Atehiya) χάρη σε δωρεά 1000 λιρών στερλινών της οικογένειας Μαϊρ Αμποάβ (Mair Aboav). ....( ἐδῶ καί ἡ φωτό)

Ῥαββῖνος Ἀθηνῶν,Γκάμπριελ Νεγρίν  φωτό

Το Κοινοτικό Συμβούλιο, εκφράζοντας τα συναισθήματα και τις ευχές όλων των μελών της Κοινότητας Αθηνών, καλωσορίζει το νέο μας Ραββίνο Γκάμπριελ Νεγρίν με την ευχή οι γνώσεις του, η βαθιά πίστη του και ο χαρακτήρας του να διασφαλίσουν την ομαλή συνέχεια του έργου των άξιων προκατόχων του και ταυτόχρονα να ανανεώσουν και να αναπτύξουν ακόμη περισσότερο τη θρησκευτική και πνευματική ζωή της Κοινότητάς μας...( ἐδῶ

Ο Χουάν Νεγρίν (ισπανική γλώσσα: Juan Negrín López, 3 Φεβρουαρίου 1892 - 12 Νοεμβρίου 1956) ήταν πρωθυπουργός της Ισπανίας.

Γεννήθηκε στο Λας Πάλμας των Κανάριων νήσων , ήταν από εύπορη οικογένεια και σπούδασε ιατρική στην Γερμανία. Νέος εντάχτηκε στο Σοσιαλιστικό κόμμα ενώ διετέλεσε και υπουργός Οικονομικών (1939). Το 1937 έγινε πρόεδρος της Κυβέρνησης διαδεχόμενος τον Καμπαγιέρο ενώ μαινόταν ακόμα ο Ισπανικός εμφύλιος. Στην προεδρία παρέμεινε μέχρι το 1939. Μετά την νίκη του Φράνκο αυτοεξορίστηκε στο Παρίσι και διετέλεσε πρωθυπουργός της εξόριστης ισπανικής κυβέρνησης. Απεβίωσε τον Νοέμβριο του 1956...( ἐδῶ)

Ἑβραϊκά ἐπώνυμα στίς Σέρρες 


ἀπό : "Χρονικά"  Μάϊος-Ἰούνιος 2004,ἐδῶ σελ.5


Sam BENOZIGLIO,  Τόπος γέννησης: Θεσσαλονίκη
Θάνατος: 1998 Παρίσι Γαλλία, Σύζυγος της Germaine BENOZIGLIO 


Germaine BENOZIGLIO,πατέραςElyahu STRUMZA Ημερομηνία γέννησης: 1892,Τόπος γέννησης: Θεσσαλονίκη,Θάνατος : 1943 (50-51),Ἄουσβιτς Πολωνία ( Ὁλοκαύτωμα), Συγγενείς : Υἱός τοῦ Juda STRUMZA , Σύζυγος της Victoria BEJA, STRUMZA, πατήρ τῆς  Germaine BENOZIGLIO 
( οἱ πληροφορίες καί οἱ φωτό ἀπό τό : geni.com )

Σᾶς λένε τά ἐπώνυμα BENOZIGLIO καί STRUMZA,κάτι ἀπό Βενιζέλο καί Στρούτζα ; Χμμ...

Ὤπ !  Νά κι᾿ἕνας Καψάλης ...!!! 

ἀπό : "Χρονικά"  Μάϊος-Ἰούνιος 2004,ἐδῶ σελ.3

Καψάλη, Ηλίας, του Ελκανά Ραββίνος και ιστορικός. Σπούδασε στην Πάδοβα στην γιεσιβά του Ιουδά Μίντζ. Το 1515 επέστρεψε στην Κρήτη όπου από το 1518 διετέλεσε ραββίνος του Ηρακλείου. Συντάκτης ορισμένων από τις περίφημες "Τακανότ" της Κοινότητας του Ηρακλείου. Το έργο του " Seder Eliyahu Zuta " αποτελεί ανασκόπηση της ιστορίας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Άλλο έργο του είναι το " Divrei Ha-yamim leMalchut Venezia " . Ήταν κάτοχος μιας περίφημης συλλογής εβραϊκών χειρογράφων που τώρα βρίσκεται στο Βατικανό. ( ἀπό ἐδῶ

Γιά τήν ἱστορία, ἦταν μία « ὡραία συλλογή», γενικῶς...


Ἡ Πελασγική
http://sxolianews.blogspot.com/

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου